Οικογένεια: Πως διατηρείτε η ειρήνη μέσα σ’ αυτήν;
Οικογένεια – Η ομόνοια, το βασικότερο αγαθό
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθή ότι η Οικογένεια είναι ένας στίβος. Ένα γυμναστήριο. Ένα είδος ασκήσεως στον οποίο δοκιμάζεται η υπομονή, η ταπείνωσις και η αγάπη.
Εάν υπάρχη συμφωνία χαρακτήρων, τότε τα πράγματα είναι πιο εύκολα.
Εάν όμως δεν ταιριάζουν και τόσο πολύ οι χαρακτήρες; Τότε χρειάζεται αγώνας και υπομονή.
Θα μας συμβουλεύση ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Κάθε ένας ας προσπαθήση πρώτος να δείξη την αρετή που του έχει χαρίσει ο Θεός. Ας μην περιμένη πρώτα από τον άλλον να δείξη εκείνος την αρετή του. Πρέπει η γυναίκα να υπομένη τον άνδρα της, όταν είναι θρασύς ή θυμώδης».
Και εάν ο άνδρας σηκώση χέρι να κτυπήση τη γυναίκα του; Τότε τι γίνεται;
Αυτό χαρακτηρίζεται από τον ιερό Χρυσόστομο ως ύβρις μεγάλη. Χαρακτηρίζει τον άνδρα αυτόν ως ανάξιο να έχη κοινωνία μαζί της.
«Η γυναίκα», λέγει, «δεν είναι ανδράποδο να την ξευτελίζης με τέτοιο τρόπο. Είναι κοινωνός της ζωής σου. Σε βοηθά και σου ετοιμάζει όλα τα απαραίτητα. Είναι περισσότερο από κάθε άλλο πρόσωπο κοντά σου. Και είναι προτιμότερο να ανοίξη η γη και να καταπιή εκείνον που κτυπά την γυναίκα του, παρά να εμφανίζεται στην αγορά και να τον βλέπουν και οι άνθρωποι».
Και η γυναίκα τι πρέπει να κάνη; Ας μην χάση την ψυχραιμία της. «Αν υποτεθή», λέγει, «και έχης τέτοιον κλήρο, να κατοικής με τέτοιον άνδρα, τότε μην αφήσης τον εαυτό σου να στενοχωρεθή υπερβολικά. Σκέψου με ηρεμία και φέρε στο νου σου τον μισθό που έχει κατατεθή για σένα στην τράπεζα του ουρανού και τον οποίο θα πάρης από το χέρι του Θεού στην άλλη ζωή».
Ας ακούσωμε όμως και τον Μ. Βασίλειο:
«Ο δεσμός της φύσεως και ο ζυγός της ιερολογίας, ας είναι ένωσις εκείνων που βρίσκονται μακριά μεταξύ τους. Η οχιά, το πιο φοβερό από όλα τα ερπετά, για το σκοπό του γάμου πηγαίνει και συναντά την θαλάσσια μύραινα, και αφού της δώσει το σύνθημα της παρουσίας με το σφύριγμα, την καλεί να εξέλθη από τον βυθό για την γαμική συμπλοκή. Και εκείνη υπακούει και ενώνεται με το φαρμακερό φίδι. Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι κι αν ακόμη ο σύζυγος είναι σκληρός, και αν έχη άγριο χαρακτήρα, επιβάλλεται να τον υπομένης και να μη θέλης να διασπάσης την ένωσι…»
Πως λοιπόν θα διατηρηθή η ειρήνη μέσα στην οικογένεια; Χρειάζεται προσπάθεια συνεχής.
Χρειάζεται καλλιέργεια πνευματική και των δύο. Η διόρθωσις των ελαττωμάτων θα γίνεται με την αγάπη και όχι με την θρασύτητα και αποτομία.
Χρησιμοποιεί ο ιερός Χρυσόστομος ένα παράδειγμα από την αρχαία Ελλάδα.
Κάποιος φιλόσοφος, λέγει, είχε γυναίκα φλύαρη, μέθυση και μοχθηρή. Την υπέμενε όμως με μεγάλη καρτερία και υπομονή. Και όταν οι φίλοι του τον ρωτούσαν για ποιο λόγο την ανέχεται, απήντησε:
«Έχω στο σπίτι μου γυμναστήριο και παλαίστρα, στην οποία γυμνάζομαι καθημερινά στην υπομονή. Έτσι θα είμαι πιο υπομονητικός από τους άλλους, οι οποίοι δεν έχουν τέτοιες ευκαιρίες, αφού συνεχώς εκπαιδεύομαι από τη γυναίκα μου».
Εάν ο ένας υπομένη τον άλλον, τότε η ειρήνη στο σπίτι πάντα θα είναι πλούσια.
«Η οικογένεια κατά τους τρεις ιεράρχες», Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
