Ποια είναι η μεγαλύτερη αρετή Γέροντα;
«Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, οδήγησε γιά δεύτερη φορά τά βήματά μου στήν Ἱερά Μονή Ξενοφῶντος, τήν ἄνοιξη τοῦ 1981. Ἐκεῖ ἔμαθα ἀπό τούς νέους Πατέρες, ὅτι εὑρίσκετο στήν Μονή τους, ἕνα ἁγιασμένο Γεροντάκι, ο Γερό-Συμεών μέ τυφλούς τούς ὀφθαλμούς τοῦ σώματος, ἀλλά ἀνοικτούς τούς τῆς ψυχῆς…»
Απόσπασμα από την ομιλία του Μοναχού Δαμασκηνού του Γρηγοριάτη με τον Γερο-Συμεών τον Ξενοφωντινό (1893 – 1984)
***
-Ποιά εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀρετή Γέροντα;
-Ἀγάπη, ἀγάπη, ἀγάπη. Νά ἐφευρίσκῃς τρόπους γιά νά κάνῃς τό καλό στούς ἄλλους ἀνθρώπους.
῞Οταν εἶπα στόν Παπποῦ γιά τήν περίπωσι ἑνός Χριστιανοῦ, ὀνόματι Ἀθανάσιος, ὅτι ἔχῃ οἰκογενειακά προβλήματα, μοῦ εἶπε αὐθόρμητα: «Τώρα μόλις θά κάνω ὅλον τόν κανόνα μου γι᾿ αὐτόν τόν ἄνθρωπο». ῎Εκανε δηλαδή ἐκείνη τήν ἡμέρα 12 κομβοσχοίνια τῶν 100 κόμβων.
῎Εδινε πολλή σημασία στήν σιωπή, γιά τήν ὁποία μοῦ ἔλεγε: «Ὅλα τά προστατεύει ἡ σιωπή. Αὐτή συγκρατεῖ τήν Θεία Χάρι μέσα μας ἀμείωτη. Αὐτή διευκολύνει τήν ἐνέργεια τῆς εὐχῆς. Αὐτή βοηθεῖ στήν ἀνύστακτη παρακολούθησι τῶν λογισμῶν. Μᾶς ἀνοίγει τούς Οὐρανούς καί μᾶς ἀποκαλύπτει Οὐράνια Μυστήρια».
Ἀπέφευγε συναντήσεις καί συνομιλίες, καί, ὅσοι τόν χαιρετοῦσαν, τούς χαιρετοῦσε κι αὐτός ἐγκαρδίως.
῾Η φήμη τῆς ἀρετῆς του, εἶχε ξαπλωθῆ σέ πολύ κόσμο, πού τόν ἐπισκέπτοντο γιά κάποια συμβουλή. ῾Ο ἴδιος, ὁ Γέρο-Συμεών, παρότι δέν ἔδιωχνε κανέναν, ἔλεγε ὅμως κατόπιν στόν Μοναχό πού τόν ὑπηρετοῦσε: «Τί τούς θέλεις, μωρέ, καί τούς φέρνεις σέ ἐμένα; Τί νά ἰδοῦν ἀπό ἐμένα καί τί ἔχω νά τούς εἰπῶ;».
Ἀμέσως ὅμως ἔπιανε τό κομβοσχοίνι καί προσευχόταν γι᾿ αὐτούς νύκτα καί ἡμέρα. Τούς συμβούλευε λίγα πράγματα ἀπό τήν πεῖρα του καί μόνο σέ ὅ,τι τόν ρωτοῦσαν ἔδιδε ἀπαντήσεις. Ἀπέφευγε ἐντελῶς νά ἀνοίγῃ αὐτός συζητήσεις, γιατί ἀγαποῦσε τήν σιωπή καί τήν καρδιακή προσευχή.
Κάποια φορά, ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς, ἀρχιμ. π. Ἀλέξιος, εἶχε ἀνάγκη προσευχῆς γιά κάποιο θέμα. Εἶπε στόν Γέρο-Συμεών νά προσευχηθῇ. Ἐκεῖνος ἔκαμε ὑπακοή καί ἐθυσίασε γιά τήν ὑπακοή καί τήν ἀγάπη τοῦ Γέροντός του μία ὁλόκληρη νύκτα. Προσευχήθηκε, κάμνοντας 300 κομβοσχοίνια.
Τό πιό εὐχάριστο εἶναι, ὅτι τό ἀποτέλεσμα τοῦ προβλήματος πού ἀπασχολοῦσε τόν Γέροντα καί ῾Ηγούμενο, ἦταν θετικώτατο.
Από το βιβλίο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΑΔΕΣ ΤΟΥ ΑΘΩΝΟΣ»
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
(ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΑΘΩ 2005)
