Κυριακή Θ’ Ματθαίου: Με την πίστη θα νικήσουμε τη ζωή

Για το σημερινό Ευαγγέλιο, τι μπορούμε να πούμε; Ό,τι και να πούμε είναι λίγο για το θαύμα που κάνει ο Χριστός και για την προέκτασή του στη ζωή του καθενός από εμάς.

Την προηγούμενη Κυριακή, είδαμε το Χριστό να επιτελεί το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των 2 ιχθύων. Σήμερα, βλέπουμε το Χριστό να απολύει τα πλήθη των ανθρώπων και να αναγκάζει τους μαθητές Του να μπουν στο πλοίο για να κατευθυνθούν στην απέναντι όχθη και ο Ίδιος να ανέβει στο βουνό για να προσευχηθεί. Η ημέρα τελείωσε και βράδιασε με το πλοίο να είναι μακριά από την ακτή και οι μαθητές Του να παλεύουν με τα κύματα και τη φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Όταν ξημέρωνε η ημέρα, ο Χριστός πήγε κοντά σε αυτούς περπατώντας πάνω στα κύματα. Οι μαθητές, τότε, τρόμαξαν γιατί πίστευαν ότι είναι κάποιο φάντασμα. Ο Χριστός, όμως, τους λέει: «θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε», έχετε θάρρος, εγώ είμαι· μη φοβάστε. 

Ο Πέτρος γυρίζει προς το Χριστό και του λέει: «Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα», Κύριε, αν είσαι εσύ, διέταξέ με να έλθω προς εσένα. Χωρίς να χαλάσει χατίρι στον Πέτρο, του λέει «Έλα»· και περπάτησε ο Πέτρος επάνω στα κύματα. Λόγω, όμως, του ισχυρού ανέμου στην περιοχή, ο Πέτρος φοβήθηκε και άρχισε να χάνεται μέσα στη θάλασσα. Τότε, φωνάζει: «Κύριε, σῶσόν με»· για να λάβει την απάντηση από το Χριστό: «ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας;». Όταν ανέβηκαν (σ.σ. ο Χριστός και ο Πέτρος) στο πλοίο, σταμάτησε ο άνεμος.

Τι να πρωτοπούμε για το συγκεκριμένο επεισόδιο;

Θα φανούμε τόσο λίγοι για το θαύμα που επιτελεί ο Χριστός, το οποίο αντικατοπτρίζει την καθημερινότητά μας.

Ας δούμε λίγα πράγματα. Η θάλασσα είναι η ζωή μας. Τα κύματα είναι οι δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας.

Εμείς τι χρειάζεται να κάνουμε;

Να μπούμε μέσα στη θάλασσα και να παλέψουμε με τα κύματα της ζωής.

Είναι εύκολο;

Φυσικά και όχι

Η θάλασσα, στην ευαγγελική διήγηση, ήταν ήρεμη και γαλήνια. Έτσι, και στη ζωή μας, τα πρώτα χρόνια είναι ήρεμα· ονειρευόμαστε το μέλλον, βάζουμε στόχους για τη ζωή και προχωράμε.

Όμως όσο μεγαλώνουμε, αρχίζουν οι δυσκολίες και τα προβλήματα. Αποτυγχάνουμε σε εξετάσεις, πεθαίνουν δικοί μας άνθρωποι, αλλάζουν τα σχέδιά μας.

Αφού, άρχισε η τρικυμία, οι μαθητές δεν το έβαλαν κάτω. Προσπάθησαν να σώσουν τη ζωή τους και το καράβι αλλά οι πενιχρές δυνάμεις τους, δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα. Χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους· χάνουν την ελπίδα και λιποψυχούν.

Μάς θυμίζει κάτι και σε εμάς;

Πολλές φορές μέσα στις δυσκολίες της ζωής, χανόμαστε. Νομίζουμε ότι θα καταστραφούμε, νομίζουμε ότι δεν μπορεί να διορθωθεί και δεν βλέπουμε κάποιο φως στο τούνελ της ζωής. Πολλές φορές, και το βλέπουμε στις μέρες μας σε μεγάλο ποσοστό, θέλουμε να δώσουμε ένα τέλος στη ζωή μας, γιατί δεν αντέχουμε άλλο να παλεύουμε με τις δυσκολίες.

Τι δείχνει αυτό;

Απελπισία.

Επειδή χάσαμε λεφτά, δουλειά, γυναίκα κ.λ.π., νομίζουμε ότι δεν έχουμε λόγο ύπαρξης· δεν βρίσκουμε κάποια ελπίδα μέσα στις δυσκολίες.

Το λάθος που κάνουμε όλοι οι άνθρωποι είναι ότι βασιζόμαστε μόνο στις δυνάμεις του εαυτού μας. Νομίζουμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. Νομίζουμε ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες μόνοι μας. Αλλά, το αποτέλεσμα είναι να μην φτάνουν οι δυνάμεις μας για όλα τα προβλήματα.

Μέσα, λοιπόν, στις δυσκολίες, έρχεται ο Χριστός και μας λέει: «θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε» και «ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας;». Προσπαθεί να μας δείξει ότι είναι κοντά μας και ότι έχουμε το Χριστό σύμμαχο στις δυσκολίες και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Φτάνει, να κάνουμε ένα πράγμα. Να εμπιστευτούμε τη ζωή μας στο Χριστό.

Να συνειδητοποιήσουμε ότι οι δυνάμεις μας δεν αρκούν για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ζωής. Να αποδεχτούμε την πρόσκληση που μας κάνει ο Χριστός και να Τον αφήσουμε να εισέλθει στη ζωή μας.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος υπογραμμίζει ότι: «Να έχουμε εμπιστοσύνη στο Χριστό. Να έχουμε στηριγμένα τα μάτια μας στο Χριστό. Μην αφήνουμε τον εαυτό μας να επηρεάζεται από τον κόσμο, από την θάλασσα και από τα κύματα της ζωής».

Να καταφέρουμε να έχουμε πίστη στο Χριστό και να στηρίξουμε όλη μας τη ζωή σε Αυτόν. Να καταλάβουμε ότι Εκείνος είναι που μας δίνει τις χαρές και τα προβλήματα. Αφού μας τα δίνει όλα, θα μας δώσει και τη δύναμη και την υπομονή να τα περάσουμε χωρίς φόβο και δυσπιστία.

Ας μην ξεχνάμε, ότι πολλή μεγάλη αμαρτία είναι η απελπισία. Πιστεύουμε σε ένα Θεό της ελπίδας και της Αναστάσεως· είναι αδύνατο εμείς να απελπιζόμαστε από τα κύματα της ζωής.

Σωτήριος Θεολόγου

Φοιτητής Α.Ε.Α.Θ.