Κυριακή των Βαΐων: Ας ανεβούμε στο Γολγοθά μαζί με το Χριστό

Φτάσαμε, με τη χάρη του Θεού, στην Κυριακή των Βαΐων, όπου ο Χριστός εισέρχεται ως Βασιλέας στα Ιεροσόλυμα για να ολοκληρώσει την αποστολή Του στον κόσμο.

Χθες, εορτάσαμε την Έγερση του Λαζάρου. Ας κρατήσουμε 2 σημεία από τη χθεσινή ευαγγελική διήγηση: ο Χριστός κλαίει μπροστά στον τάφο του φίλου Του. Για δύο λόγους δακρύζει: πρώτον, για τον θάνατο του αγαπημένου φίλου Του και για τον θάνατο που κυριάρχησε στις ζωές των ανθρώπων. 

Αλλά και η δύναμη της αγάπης· λόγω της αγάπης του Χριστού προς τον Λάζαρο Του χαρίζει το υπέρτατο αγαθό· τη ζωή. Επιπρόσθετα, ο Χριστός απευθύνεται στην Μάρθα, στην αδερφή του Λάζαρου, αλλά και στον καθένας μας ξεχωριστά: «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. Πιστεύεις τοῦτο;».

Πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι η ανάσταση και η ζωή; Αν το πιστεύουμε, θα ζήσουμε.

Γίνεται και μία πρώτη αναφορά για το θάνατο και την περιποίηση του νεκρού σώματος του Χριστού. Η Μαρία, η αδερφή του Λάζαρου, άλειψε τα πόδια του Χριστού με μύρο και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης σκανδαλίστηκε με αυτή την πράξη και λέει: «γιατί να μην πουληθεί αυτό το μύρο για τριακόσια αργυρά νομίσματα και τα χρήματα να δοθούν στους φτωχούς;».

Δεν το είπε γιατί νοιαζόταν τους άπορους ανθρώπους, αλλά γιατί έκλεβε χρήματα από το ταμείο. Λέει, τότε, ο Χριστός: «ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. Τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε», («Άφησέ την ήσυχη· αυτό που κάνει είναι για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Οι φτωχοί πάντοτε θα υπάρχουν κοντά σας, εμένα όμως δε θα με έχετε πάντοτε»).

«Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. Εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ’ αὐτό», («Την άλλη μέρα, το μεγάλο πλήθος που είχε έρθει για τη γιορτή του Πάσχα, όταν άκουσαν ότι έρχεται ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα, πήραν κλαδιά φοινικιάς, και βγήκαν από την πόλη να τον προϋπαντήσουν κραυγάζοντας: Δόξα στο Θεό! Ευλογημένος αυτός που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο! Ευλογημένος ο βασιλιάς του Ισραήλ!»).

Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα, καθήμενος σε ένα γαϊδουράκι, για να εκπληρώσει τη Γραφή: «μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου», («Μη φοβάσαι θυγατέρα μου, πόλη της Σιών· να που έρχεται σ’ εσένα ο βασιλιάς σου, σε γαϊδουράκι πάνω καθισμένος»).

Μπορεί οι γραμματείς και οι φαρισαίοι αλλά και όλοι οι άνθρωποι να διάβαζαν τη Γραφή, δεν είχαν, όμως, καταλάβει ποιος ήταν Αυτός που σήμερα εισέρχεται με αυτό τον τρόπο στην πόλη τους. Ούτε και οι μαθητές Του· όπως μάς πληροφορεί το σημερινό Ευαγγέλιο, οι μαθητές κατάλαβαν τη Γραφή και την εκπλήρωσή της από το Χριστό, όταν ανυψώθηκε στη θεία δόξα.

Από σήμερα, ξεκινάει η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Μέσα σε αυτή την εβδομάδα, θα ζήσουμε όλα εκείνα τα γεγονότα που οδήγησαν το Χριστό στο Σταυρό και στην Ανάσταση. Θα Τον δούμε να προσεύχεται στο Όρος των Ελαιών, να προδίδεται από τον Ιούδα, να δικάζεται με συνοπτικές διαδικασίες, να μαστιγώνεται, να ανεβαίνει το δρόμο προς τον Γολγοθά, να σταυρώνεται ανάμεσα στους δύο ληστές, να θάβεται και να ανασταίνεται.

Σήμερα το απόγευμα, ο Χριστός θα μας απευθύνει μία πρόσκληση: «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα».

Ποιοι να ανέβουν;

Ο Χριστός; Οι μαθητές;

Μάς καλεί να ανεβούμε όλοι μαζί. Μάς καλεί και μάς προσκαλεί να γίνουμε όλοι συνοδοιπόροι στο μεγάλο δρόμο που θα ακολουθήσει μέχρι το Γολγοθά και την Ανάσταση.

Ας προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το Χριστό· να είμαστε νοερά δίπλα Του σε κάθε στιγμή. Ακόμα και στο Γολγοθά· να είμαστε δίπλα στην Παναγία και στον Αγ. Ιωάννη το Θεολόγο και να θρηνούμε μαζί τους.

Χρειάζεται και πρέπει να κάνουμε το πέρασμα από το θάνατο στη ζωή.

Χρειάζεται να ανεβούμε στο Γολγοθά για να αντικρύσουμε την Ζωή.

Χωρίς Γολγοθά και Σταυρός, Ανάσταση δεν υπάρχει.

Με το καλύτερο παράδειγμα να είναι η ζωή του Χριστού.

Ας ανεβούμε στο Γολγοθά για να εορτάσουμε και την Ανάσταση!

Να μην ξεχάσουμε το πιο σημαντικό· όσα προβλήματα και αν έχουμε, όσες δυσκολίες και αν βιώνουμε, όσα τείχη και αν έχουν υψωθεί γύρω μας, όσους εχθρούς και αν έχουμε απέναντί μας, στο τέλος έρχεται η Ανάσταση. Στο τέλος, θα αντικρύσουμε αυτήν την ελπίδα που προσδοκούμε!

Καλή Ανάσταση!

Σωτήριος Θεολόγου

Φοιτητής Α.Ε.Α.Α.