Το Παλαιό Ημερολόγιο
Aφήνοντας τους σχετικούς υπολογισμούς που είχαν κάνει στην αρχαιότητα οι Aιγύπτιοι, οι Bαβυλώνιοι και άλλοι, θυμίζουμε πώς από το 46 π.X. ήταν σε ισχύ το Iουλιανό ημερολόγιο κι αυτό ίσχυε στη χώρα μας ως το 1923. Aυτό το ημερολόγιο ακολουθούν οι Παλαιοημερολόγιτες ως σήμερα.
Το 1582 μ.X. ο Πάπας Γρηγόριος ο IΓ΄ προέβη σε κάποια διόρθωσή του. Δημιούργησε ένα σωστότερο ημερολόγιο κι έδωσε σ' αυτό το όνομά του, μετατοπίζοντας την ίδια χρονιά την ημερομηνία, από 4 σε 15 Oκτωβρίου. Δηλαδή, ένα χρονικό διάστημα 13 ημερών. Σχεδόν αμέσως αυτό το Γρηγοριανό ημερολόγιο το αποδέχτηκαν όλα τα κράτη, εκτός από την τουρκοκρατούμενη τότε πατρίδα μας.
To 1923 τό Eλληνικό κράτος για λόγους εμπορικών συναλλαγών εισήγαγε καί στη χώρα μας το Γρηγοριανό ημερολόγιο, μετατοπίζοντας την ημερομηνία από 16 Φεβρουαρίου σε 1 Mαρτίου. Έτσι, η εθνική εορτή τής 25ης Mαρτίου 1923 εορτάστηκε ξεχωριστά από τον Eυαγγελισμό της Θεοτόκου.
Αλλά αυτή ή πολιτική ημερολογιακή αλλαγή, θά παρέμενε ώς εκεί, άν δέν εσυνεχίζετο καί στόν χώρο τής Εκκλησίας όπως δυστυχώς καί συνέβει τήν επόμενη χρονιά, έστω καί άν τηρήθηκαν οί όροι τού εορτασμού τού Πάσχα καί τό ίδιο τό Πασχάλιο παρέμεινε αμετάβλητο, όπως μέχρι τότε υπήρχε, σύμφωνα καί μέ τήν Α΄ Οικουμενική Σύνοδο..
Έτσι, καί στόν χώρο τής Εκκλησίας τώρα, τό 1924, μέ μία πρωτοφανή, στά Εκκλησιαστικά χρονικά ενέργεια σύμπλευσης, τού τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσόστομου Παπαδόπουλου καί τής πολιτικής ηγεσίας, καί χωρίς τήν σύμφωνη γνώμη όλης τής Ιεραρχίας, τής Ιεράς Συνόδου, αλλά καί τών υπολοίπων Ορθοδόξων Πατριαρχείων, Ιεροσολύμων, Αλεξανδρείας, καί Αντιοχείας, τό ξημέρωμα τής 10ης Μαρτίου 1924 μετονομάσθηκε σέ 23η Μαρτίου, καί μέ ένα άλμα 13 ημερών άλλαξε τό Εκκλησιαστικό ημερολόγιο ανατρέποντας τήν μέχρι τότε σταθερή Ορθόδοξη Παράδοση.
Επακολούθησε θύελλα...
Χθες και σήμερα...
Ή αλλαγή τού ημερολογίου τό 1924 πού συμπαρέσυρε καί τό Εκκλησιαστικό Εορτολόγιο, υπήρξε ή αφορμή αντίδρασης σημαντικής μερίδας πιστών, πού αρνήθηκαν νά τό αποδεχθούν γιά νά μή " φραγκέψουν " όπως χαρακτηριστικά έλεγαν...
Παραμένοντας πάντα, στίς πρό τής αλλαγής θέσεις τους, προσπάθησαν μέσα από δικούς τους Εκκλησιαστικούς σχηματισμούς, νά διατηρήσουν τήν παλαιά κατάσταση όπως από παλαιοτάτων χρόνων ή Ορθόδοξη Εκκλησία είχε, θεωρώντας, καί πολύ σωστά, ότι ή αστρονομική διαφορά ήταν κάτι πού μπορεί μέν νά αφορούσε τήν Πολιτεία καί τίς διεθνείς συναλλαγές της, αλλά δέν αφορούσε καθόλου τήν Εκκλησία καί τήν Ιερά Παράδοσή της.
Ή τότε Κρατική εξουσία ( δικτατορία Παγκάλου ), προσπαθώντας νά επιβάλλει σέ όλο τόν Ελληνικό χώρο τό Νέο ημερολόγιο, προχώρησε σέ συλλήψεις καί διωγμούς τών παραμενόντων στό Παλαιό Ημερολόγιο, μέ αποτέλεσμα νά βαθύνει ό διχασμός καί μάλιστα ανεπανόρθωτα...
Τό 1935, δηλαδή 11 χρόνια μετά τήν αλλαγή, τρείς μητροπολίτες από τό νέο ημερολόγιο, ό Δημητριάδος Γερμανός, ό Ζακύνθου Χρυσόστομος, καί ό πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, προσεχώρησαν στήν ακέφαλη μέχρι τότε Εκκλησία τού παλαιού...
Προέβησαν μάλιστα σέ τέσσαρες χειροτονίες νέων Αρχιερέων, πρίν μετανοήσουν καί οί ίδιοι πάλι ( μερικοί από αυτούς), καί ξαναγυρίσουν οριστικά στό νέο ημερολόγιο, λίγο χρόνο αργότερα...
Στήν Εκκλησία τού παλαιού παρέμειναν τελικά μόνο 3 αρχιερείς, ό πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, ό Κυκλάδων Γερμανός, καί ό Βρεσθένης Ματθαίος Καρπαθάκης.
Πρώτος Αρχιεπίσκοπος τού Παλαιού ημερολογίου εξελέγη ό πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης.
Υπήρξε μία εξέχουσα εκκλησιαστική φυσιογνωμία τής εποχής καί πνευματικός πατέρας τού μετέπειτα Πατριάρχου Αθηναγόρα, όταν ό τελευταίος ήταν διάκονος στήν Μητρόπολη Πελαγονίας.
Κοιμήθηκε τό 1955 χωρίς νά αφήσει διαδόχους, κι΄ αυτό, γιατί καί οί άλλοι δύο αρχιερείς είχαν ήδη αποσχισθεί από αυτόν, έτσι ώστε νά είναι αδύνατος πλέον χειροτονία νέων Αρχιερέων πού πρέπει νά γίνεται από τρείς, ή, σέ ανάγκη, οπωσδήποτε δύο, μέ αποτέλεσμα τό Παλαιό νά βρεθεί καί πάλι ακέφαλο...
Πρό τού αδιεξόδου αυτού κατέφυγαν στούς Αρχιερείς τής Ρωσσικής Εκκλησίας τής Διασποράς ( μέ έδρα τήν Αμερική, λόγω τού Κομμουνισμού στήν Ρωσία ), καί έτσι τό 1962 χειροτόνησαν τόν δεύτερο Αρχιεπίσκοπο τους, τόν Ακάκιο Παππά αλλά καί άλλους επισκόπους όπως τόν Γαρδικίου Αυξέντιο, τόν Σαλαμίνος Γερόντιο, κλπ
Τρίτος, μετά τόν θάνατο τού Ακακίου, εξελέγη ό Αυξέντιος Πάστρας, ό οποίος καθαιρέθηκε τό 1985.
Τέταρτος ανεδείχθη ό Χρυσόστομος Β΄( Κιούσης ), ο οποίος μέχρι σήμερα προϊσταται τής Εκκλησίας τών παλαιοημερολογητών.
Σύμφωνα μέ παλαιότερες εκτιμήσεις ο αριθμός τών ακολουθούντων τήν Εκκλησία ΓΟΧ Ελλάδος πρέπει νά είναι γύρω στίς 500.000 άτομα, σύν 100.000 ανεξάρτητους οπαδούς κατανεμημένους σέ διάφορα σχήματα αντιτιθέμενα πολλές φορές μεταξύ τους, κυρίως σέ διαφορές, τίτλων καί αξιωμάτων...
Δύο, βασικοί διαχωρισμοί.
Θέλοντας νά δώσουμε μία σαφή εικόνα τής καταστάσεως όπως σήμερα έχει διαμορφωθεί στό Παλαιοημερολογιτικό κίνημα, μέσα από διαιρέσεις καί αντιθέσεις ακόμη καί μεταξύ τους, θά λέγαμε, ότι δύο είναι οί βασικές, μεγάλες ομάδες του.
Ή πρώτη ομάδα,έχει σχέση μέ τόν Αγιορείτικο Παλαιοημερολογιτισμό τών 19 Μεγάλων Ιερών Μονών τού Αγίου Όρους, πού δέχεται τήν Εκκλησία τής Ελλάδος καί τά επίσημα Πατριαρχεία, καί συλλειτουργεί μαζί τους.
Και η δεύτερη ομάδα,τών λεγομένων ζηλωτών ( φανατικών κατά άλλους), πού μέ κεντρικό πυρήνα, στό Άγιο Όρος και τήν Μονή Εσφιγμένου, εξακολουθεί νά δίνει έναν ιδιότυπο αγώνα σήμερα, αρνούμενη τήν μνημόνευση τού Ορθοδόξου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως στόν οποίον πνευματικώς υπάγεται, μέχρις ότου αυτός, σταματήση τίς συμπροσευχές μέ τούς αιρετικούς, πού οί αρχαίοι Ιεροί κανόνες απαγορεύουν.
Οί λεγόμενοι ζηλωτές, συνεργάζονται πνευματικώς στόν κόσμο, μέ τίς παρακάτω συγκεκριμένες παρατάξεις, πού είναι:
α) Οι ΜΑΤΘΑΙΙΚΟΙ
Εκτός από τήν Εκκλησία τών Παλαιοημερολογητών, καί τήν Εκκλησία ΓΟΧ Ελλάδος, ή σημαντικότερη καί πολυαριθμότερη παράταξη σήμερα είναι τών Ματθαιϊκών.
Τό 1937, ένας παλαιοημερολογίτης επίσκοπος, ό Βρεσθένης Ματθαίος Καρπαθάκης, ήλθε σέ διάσταση μέ τόν Αρχιεπίσκοπο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο ( όπως είδαμε παραπάνω) μέ αποτέλεσμα νά διασπασθούν σέ " Φλωρινικούς" καί σέ "Ματθαιϊκούς " .
Ό Ματθαίος Καρπαθάκης ήταν Αγιορείτης μοναχός καί μετά τό 1924 ήλθε στόν κόσμο, γιά νά διαφωτίσει τούς πιστούς γιά τούς κινδύνους τής Ορθοδοξίας από τήν αλλαγή τού ημερολογίου. Τό 1927 ίδρυσε στήν Κερατέα Αττικής τό γνωστό γυναικείο μοναστήρι μέ 400 περίπου μοναχές τότε ( καί γύρω στίς 200 σήμερα), καθώς καί τό ανδρικό μοναστήρι τής Μεταμορφώσεως Κερατέας, μέ 100 μοναχούς σήμερα.
Αλλά δυστυχώς καί εδώ υπήρξαν νέες διαφορές καί νέες εσωτερικές διενέξεις...
β) ΟΙ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟΙ
Τό 1986 ή Εκκλησία τού παλαιού, καθήρεσε τόν τότε δικό της επίσκοπο Ωρωπού, Κυπριανό Κουτσούμπα, ο οποίος όμως νωρίτερα είχε καθαιρεθεί γιά εκκλησιολογικές διαφορές, αλλά όχι καί γιά λόγους ηθικής, καί από τήν Εκκλησία τού Νέου ημερολογίου πού πρίν ανήκε...
Ό επίσκοπος Κυπριανός Κουτσούμπας αρνούμενος νά δεχθεί τήν καθαίρεσή του, ίδρυσε δική του παράταξη, τήν " Εκκλησία τών Ενισταμένων " ( τών διαφωνούντων δηλαδή ), ή οποία στίς θέσεις πλησιάζει περισσότερο σήμερα τό νέο ημερολόγιο, καί έχει τήν γνωστή Μονή στά Χασιά-Φυλή Αττικής, όπου διαβάζονται μαγεμένοι καί δαιμονισμένοι...
Οί ανεξάρτητοι χειροτονημένοι , καί οί χειροτονημένοι από τόν ...εαυτό τους !
Κατά καιρούς δημιουργήθηκαν καί άλλες ανεξάρτητες παρατάξεις επισκόπων, όπως τού Αττικής Ακάκιου, τού Κυκλάδων Γαβριήλ, τού Καναδά Ακάκιου, τού Αιολίας Γερμανού, κλπ
Πρέπει νά σημειωθεί πώς σήμερα, λόγω ασάφειας κάποιων νόμων, πολλοί εκμεταλεύονται τήν κατάσταση αυτή, αλλά καί τό πλήθος τών αποσχιστικών διαιρέσων, καί παρουσιάζονται ώς Παλαιοημερολογίτες, χωρίς νά έχουν καμμία χειροτονία, καί χωρίς νά ανήκουν Εκκλησιαστικώς πουθενά, παρά μόνο στόν εαυτό τους...
Πίσω από ό,τι φαίνεται...
Παρακολουθώντας κανείς όλη αυτή τήν αναστάτωση πού από μία αστρονομική βελτίωση ( επιφανειακώς τουλάχιστον ) προέκυψε, έρχεται σέ εύλογη απορία γιά τό, άν άξιζε τελικά αυτή ή αλλαγή νά ενσωματωθεί καί στήν Εκκλησία...
Εκ πρώτης όψεως ή απορία είναι εύστοχη, όμως υπήρχε καί μιά άλλη " προέκταση - στόχος " σέ βάθος χρόνου, κι΄ εκεί ακριβώς απέβλεπε ή μεγάλη αλλαγή...
Ή ημερολογιακή διαφορά τών 13 ημερών, αμελητέα εκ πρώτης όψεως άν επρόκειτο γιά μία Διεθνή σύγκλιση συναλλαγών καί Διπλωματίας, καθώς περνούσαν τά χρόνια έδειχνε αμυδρά στήν αρχή καί καθαρά μετέπειτα, πού τελικά πηγαίναμε...
Υπήρχε λοιπόν ένας "απώτερος στόχος" γιά τό μέλλον, μιά καί πάρα πολλές αλλαγές πού συμβαίνουν στά έθνη, γίνονται μέ μακρυπρόθεσμο σχεδιασμό γιά τό τελικό αποτέλεσμα πού είναι καί τό ζητούμενο...
Σήμερα, φαίνεται καθαρά, ότι αυτή ή Αστρονομική διαφορά πού αρχικά κάποιοι επικαλέσθηκαν, ήταν τό πρόσχημα προσεγγίσεως τής Παπικής "εκκλησίας" πρός τήν Ορθόδοξη Εκκλησία τής Ανατολής, καί ακολούθως ή αφομοίωσή της...
Όμως, αυτή ή προσέγγιση, χωρίς ουσιαστική αλλαγή καί κατάργηση τών νεωτεριστικών αλλαγών τού Παπισμού πού αποσχίσθηκε μόνος του από τήν Ορθόδοξη Εκκλησία τής Ανατολής τό 1054, θά είναι στήν ουσία μία δηλητηρίαση καί αιρετικοποίηση καί τής Ορθοδοξίας, καί μία ακύρωση τής σωτηρίας τών ψυχών τών πιστών της.
Κι΄ αυτό, γιατί ό Παπισμός σήμερα, ευρισκόμενος εκτός Αποστολικής συνέχειας μετά τό σχίσμα τού 1054, καθώς καί διακοπής τής διά χειροτονιών Ορθοδόξου διαδοχής ( από γενεά σέ γενεά), στερείται ουσιαστικά σήμερα τής ιερωσύνης καί τής εν Χριστώ εγκυρότητας σύμφωνα μέ τά όσα ό Χριστός, οί Άγιοι Απόστολοι, καί οί Οικουμενικές σύνοδοι μάς άφησαν νά τηρούμε...
Αυτή λοιπόν ή διαφορά τών 13 ημερών, αμελητέα ίσως επιφανειακώς, υπήρξε ή αρχή τού διχασμού τής Εκκλησίας στήν Ελλάδα, πού επιδεινώθηκε θεαματικά όταν τά τελευταία χρόνια ή Εκκλησία τών ΓΟΧ θέλοντας νά διασφαλιστεί από διαρροές οπαδών της πρός τό Νέο Ημερολόγιο, προχώρησε σέ μία απαράδεκτη δογματικά καί θεολογικά ενέργεια, χαρακτηρίζοντας τά μυστήρια τού Νέου ημερολογίου άκυρα, ψευδή, καί ανυπόστατα, καί συντάσσοντας τό 95% τών πιστών στήν Ελλάδα, ίσο μέ τούς Παπικούς καί τούς Προτεστάντες...
Ή ενέργεια αυτή, πού καλλιεργήθηκε συστηματικά εξ΄ αφορμής καί τών απαράδεκτων Οικουμενιστικών συμπροσευχών ( υπό τό πρόσχημα τής " ειρήνης καί τής αγάπης "), μέ αιρετικούς αλλά καί αλλόθρησκους, ανωτάτων στελεχών τής Ορθοδοξίας, απέκοψε τελικά τίς γέφυρες γιά μία εσωτερική, όπως πρίν τό 1924, ευλογημένη ενότητα...
Άς ελπίσουμε, προσευχόμενοι πάντα στόν Χριστό, νά υπάρξει ταπείνωση, μετάνοια, καί συνδιαλλαγή, αμφοτέρων τών πλευρών, στίς κρίσιμες ημέρες πού περνάμε...
Κι΄ ακόμη, άς προσευχηθούμε νά εκλείψουν, από τήν μία πλευρά, οί αυθαίρετες ερμηνείες καί δογματικές ακρότητες όπως, ότι " μόνο οί Παλαιοημερολογίτες σώζονται καί ότι όλοι οί άλλοι κολάζονται...", ότι " τά μυστήρια τού Νέου ημερολογίου είναι άκυρα..." κλπ, αλλά καί, από τήν άλλη πλευρά, ότι " όλοι οί Παλαιοημερολογίτες είναι σχισματικοί, δέν έχουν ιερωσύνη, δέν έχουν αγάπη, καί άλλα γενικευμένα καί παρόμοια...
Καί άς έλθουμε σέ συνδιαλλαγή, πρίν φθάσουν τά μεγάλα προφητευμένα δεινά πού θά μάς αλωνίσουν όλους, καί θά συνταράξουν τήν ανθρωπότητα...
