Νὰ μὴ κρίνεις ποτὲ τὸν ἀδελφό σου

Ὁ ἀββὰς Ἠσαΐας εἶπε:

-Ὁ (καλύτερος) τρόπος γιὰ ν΄ἀναπαύσει κανεὶς τὴ συνείδησή του, εἶναι νὰ μὴν κατακρίνει τὸν πλησίον καὶ νὰ ταπεινώνει τὸν ἑαυτό του.

Ἕνας ἅγιος ἄνθρωπος, ὅταν εἶδε κάποιον ν΄ἁμαρτάνει, ἔκλαψε πικρὰ καὶ μονολόγησε:

-Αὐτὸς σήμερα, ἐγὼ ὁπωσδήποτε αὔριο. Καὶ αὐτὸς ὁπωσδήποτε μετανοεῖ, ἐγὼ ὅμως ὄχι.

Ἕνας γέροντας εἶπε:

-Ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ νομίζει ὅτι σωπαίνει, μὰ ἡ καρδιὰ του κατακρίνει τοὺς ἄλλους. Αὐτὸς πάντοτε μιλάει. Καὶ ὑπάρχει ἄλλος ποὺ μιλάει ἀπ΄τὸ πρωὶ ὡς τὸ βράδυ, μὰ φυλάει τὴ σιωπή, γιατί δὲν λέει τίποτα ποὺ νὰ μὴν εἶναι ὠφέλιμο.

Ἀπὸ τὸν Εὐεργετινὸ