Η πιο ιερή ώρα της Θείας Λειτουργίας

Γιατί γίνεται, η θεία Λειτουργία; Απλώς γιά νά προ­σευχηθούμε; Μπορούμε νά τό κάνουμε καί σπίτι μας. Γιά νά ακούσουμε ρεσιτάλ βυζαντινής μουσικής; Γιά νά «έκτελέσουμε τά θρησκευτικά μας καθήκοντα»; Τίποτε από όλα αύτά. 

Η Λειτουργία γίνεται γιά νά τελέσουμε τη θεία Ευχαριστία, τό μυστήριο τής σωτηρίας. Νά συγ­κροτήσουμε καί νά φανερώσουμε τήν Εκκλησία, νά πραγματώσουμε τό μυστήριο τής ενότητας, τό «ινα ώσιν έν».

Ή θεία Ευχαριστία δεν είναι ένα από τά επτά Μυ­στήρια. Είναι τό Μυστήριο τών Μυστηρίων. 

’Άς μήν ξεχνάμε ότι ως τόν 12ο ή 13ο αιώνα οί Πατέρες δέν μι­λούσαν γιά επτά Μυστήρια αλλά γιά τό Μυστήριο τής σωτηρίας.

Αν ρωτήσει κανείς έναν όποιοδήποτε χριστιανό ποιά είναι η πιό ιερή ώρα τής θείας Λειτουργίας, θά άπαντήσει: Η στιγμή τής μεταβολής τών δώρων σέ σώμα καί αίμα Χριστού. Καί όμως δέν είναι. ’Άν κατά τήν ώρα τής θείας Κοινωνίας δέν κοινωνήσει κανείς, πραγματώθηκε τό Μυστήριο; ’Έχει ανάγκη ό Θεός νά μεταβάλει τό ψω­μί καί τό κρασί σέ σώμα καί αίμα Χριστού; 'Οπωσδήπο­τε όχι. Έμείς τό έχουμε.

Εμείς έχουμε τήν άνάγκη νά ένωθούμε μαζί του, νά συγκροτήσουμε τό σώμα τής Εκκλησίας, νά γίνουμε θεία Κοινωνία, νά ζήσουμε τήν έν Χριστώ σωτηρία. Αν λοιπόν δέν συμμετάσχουμε στό ποτήριο τής ζωής, πώς μπορούμε νά μιλάμε γιά Μυστήριο;

Επομένως, η πιό ιερή ώρα, τό κέντρο τής θείας Λει­τουργίας, δέν μπορεί νά είναι άλλο άπό τή θεία Μετά­ληψη. 

Ό π. Αλέξανδρος Σμέμαν υπογραμμίζει:

«Σκοπός τής Ευχαριστίας δέν είναι η μεταβολή τού άρτου καί τού οίνου, αλλά η κοινωνία από μάς τού Χρι­στού, πού εγινε η τροφή μας, η ζωή μας, η φανέρωση τής Εκκλησίας σάν Σώματός Του».

Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος

πηγή