Κυριακή Β’ των Νηστειών: Θέλουμε να προσεγγίσουμε το Χριστό;

Σήμερα, Κυριακή Β’ των Νηστειών, βλέπουμε τον Χριστό να είναι στην πόλη της Καπερναούμ. Όταν είχε μάθει ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι, συγκεντρώθηκαν πάρα πολλοί άνθρωποι για να ακούσουν τη διδασκαλία Του, όπως γινόταν σε όλες τις δημόσιες συναθροίσεις Του. 

Μαζεύτηκε τεράστιο πλήθος, όπου γέμισαν όλο το εσωτερικό του σπιτιού, και έφεραν έναν παραλυτικό μαζί με το κρεβάτι του· δεν μπορούσαν, όμως, να τον μεταφέρουν μέσα στο σπίτι, εξαιτίας του πλήθους, και αφαίρεσαν τη στέγη για να κατεβάσουν το κρεβάτι.

Μόλις είδε ο Χριστός το συγκεκριμένο περιστατικό και την πίστη εκείνων των ανθρώπων, λέει στον παραλυτικό: «Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου». Αυτή την έκφραση, άκουσαν και οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, οι οποίοι ήταν παρών και σκέφτηκαν: «γιατὶ λέγει αὐτὸς βλασφημίας κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον; Ποιὸς μπορεῖ νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας παρὰ μόνον ἕνας, ὁ Θεός;». 

Ο Χριστός κατάλαβε τον τρόπο σκέψης αυτών των ανθρώπων και τους λέει: «γιατὶ κάνετε τὶς σκέψεις αὐτὲς μέσα σας; Τὶ εἶναι εὐκολώτερον νὰ πὦ εἰς τὸν παραλυτικόν, σοῦ συγχωροῦνται αἱ ἁμαρτίαι ἢ νὰ πῶ, σήκω ἐπάνω καὶ πάρε τὸ κρεββάτι σου καὶ βάδιζε;».

Για να αποδείξει στους ανθρώπους τη δύναμη που έχει ο Χριστός, διατάζει τον παραλυτικό να σηκωθεί από το κρεβάτι και να περπατήσει. Αμέσως ο παραλυτικός σηκώνεται και όλοι δόξασαν το Θεό.

Το θαυμαστό σε όλη την περιγραφή είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι προσπαθούσαν να βγάλουν τη στέγη για να κατεβάσουν τον παραλυτικό, με αρκετή φασαρία, οι υπόλοιποι άνθρωποι, οι οποίοι ήταν στο εσωτερικό του σπιτιού άκουγαν με πολύ προσοχή τα λόγια του Χριστού.

Ήταν προσηλωμένοι στο Χριστό και όχι στη φασαρία που γινόταν.

Εμείς σήμερα, τι κάνουμε;

Τι κάνουμε όταν συμμετέχουμε στη λατρεία της Εκκλησίας;

Είμαστε προσηλωμένοι στο Χριστό ή σε κάτι άλλο;

Δυστυχώς, αν δούμε μια εικόνα από μία κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, το αποτέλεσμα θα μας απογοητεύσει.

Η πραγματική συμμετοχή των πιστών είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό.

Μπορούμε να αποσπάσουμε την προσοχή μας αρκετά εύκολα και με πολλούς τρόπους.

Αλλά, θα ρωτήσουν κάποιοι· γιατί δεν είμαστε προσηλωμένοι στο μυστήριο;

Η απάντηση είναι πολύ απλή.

Γιατί δεν θέλουμε. Γιατί δεν διψάμε να ακούσουμε το λόγο του Θεού. Είμαστε προσκολλημένοι μόνο στα υλικά αγαθά και στην τέρψη του σώματος και δεν νοιαζόμαστε για τη φροντίδα της ψυχής μας.

Και έρχεται η επόμενη ερώτηση. Μόνο η προσήλωση στη λατρεία της Εκκλησίας φτάνει για να προσεγγίσουμε το Χριστό;

Δεν φτάνει. Χρειάζεται και δικός μας προσωπικός αγώνας για να ενωθούμε μαζί Του. Η ένωση με το Θεό είναι κοινή για όλους μας. Δεν διακρίνεται σε πλούσιους και φτωχούς, σε μορφωμένους και αγράμματους.

Ένα πράγμα χρειάζεται να έχουμε για να ενωθούμε με το Χριστό. Να θέλουμε να Τον βάλουμε στη ζωή μας. Να ανοίξουμε την καρδιά μας για να κατοικήσει μέσα μας. Ένωση Θεού με κάποια θεωρητική προσέγγιση, δεν γίνεται. Μπορεί για τον Χριστό να ξέρουμε τα πάντα, εάν, όμως, δεν έχουμε προσωπική σχέση μαζί Του, δεν μπορούμε να Τον προσεγγίσουμε.

Κυριακή Β’ των Νηστειών, εορτάζουμε και μία μεγάλη θεολογική προσωπικότητα όπου είχε η Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν είναι άλλος από τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης. Ο Άγιος Γρηγόριος είχε τη θεωρητική παιδεία, αλλά δεν έμεινε σε αυτή. Αναδείχθηκε σε έναν μεγάλο αγωνιστή που επιζητούσε την ένωση με το Χριστό. Όλη του η ζωή ήταν ένας διαρκής αγώνας για την πολυπόθητη ένωση.

Καλούμαστε και εμείς να αγωνιστούμε για να ενωθούμε με το Χριστό. Ο Χριστός περιμένει να κάνουμε ένα βήμα γιατί όλα τα υπόλοιπα θα τα διανύσει ο ίδιος. Να μην μείνουμε μόνο στη στείρα θεολογική γνώση από βιβλία ή από κάποιο πανεπιστήμιο. 

Η πίστη μας δεν είναι να διαβάσω βιβλία αλλά βίωμα που ξεκινάει μέσα μας, από τη δική μας θέληση για να προσεγγίσουμε το Χριστό. Φτάνει εμείς να κάνουμε το πρώτο βήμα!

Σωτήριος Θεολόγου

Φοιτητής Α.Ε.Α.Α.