Περί Προσευχῆς
Εἶναι λιμάνι, ἄγκυρα, θησαυρὸς καὶ ἀσφάλεια
Ἡ προσευχὴ εἶναι λιμάνι γιὰ ἐκείνους ποὺ κυριεύονται ἀπὸ τρικυμία, ἄγκυρα γιὰ ἐκείνους ποὺ κλυδωνίζονται, ῥάβδος στηρίξεως γιὰ ἐκείνους ποὺ σαλεύονται, ἀσφάλεια τῶν πλουσίων, θεραπεία τῶν ἀσθενῶν, προφύλαξη τῆς ὑγείας· ἡ προσευχὴ καὶ τὰ ἀγαθά μας τὰ διατηρεῖ ἀμετάβλητα καὶ τὰ δυσάρεστα τὰ μεταβάλλει ἀμέσως.
Καὶ ἂν ἔρθει κάποιος πειρασμός, εὔκολα τὸν ἀποκρούει, ἂν συμβεῖ κάποια χρηματικὴ ζημία, εἴτε κάτι ἄλλο ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ προξενοῦν λύπη στὴν ψυχή μας, ὅλα τὰ ἀπομακρύνει ἀμέσως. Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ φυγαδευτήριο κάθε λύπης, αἰτία εὐθυμίας, ἀφορμὴ γιὰ συνεχῆ ἡδονή, μητέρα τῆς εὐσεβείας.
Εἶναι μεγάλο ὅπλο ἡ προσευχή, μεγάλο στολίδι ἡ εὐχὴ καὶ καταφύγιο καὶ λιμάνι, θησαυρὸς ἀγαθῶν καὶ πλοῦτος, ποὺ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἁρπάξει.
Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ τεῖχος τῶν πιστῶν, ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ ἀκαταγώνιστο ὅπλο μας, ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ μέσο τοῦ καθαρμοῦ τῆς ψυχή μας, ἡ προσευχὴ εἶναι ἡ ἀπολύτρωση ἀπὸ τὰ ἁμαρτήματά μας, ἡ προσευχὴ εἶναι πηγὴ μυρίων ἀγαθῶν.
Ἡ προσευχὴ δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ διάλογος μὲ τὸ Θεὸ καὶ συνομιλία μὲ τὸν Κύριο τῶν ὅλων. Ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει πιὸ εὐτυχισμένος ἀπὸ ἐκεῖνον πού ἀξιώνεται νὰ συνομιλεῖ συνεχῶς μὲ τὸ Θεό;
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου πατρὸς Παύλου Ντανὰ
«Θελογία καὶ θαύματα τῆς Νοερᾶς Προσευχῆς»
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
