Κυριακάτικο Κήρυγμα
Η συντριβή του διαβόλου
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα έχει επιλεγεί προς τιμήν του αγίου ενδόξου ευαγγελιστού Λουκά, του οποίου τη μνήμη τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Το ιερό κείμενο είναι ένα τμήμα από το δικό του, «κατά Λουκάν», ιερό Ευαγγέλιο. Αναφέρεται στην ώρα εκείνη που ο Κύριος απέστειλε τους Εβδομήκοντα Αποστόλους του να περιοδεύσουν στην Ιουδαία, αφού πρώτα τους είπε: Εκείνος που ακούει εσάς, εμέ να ακούει. Κι εκείνος που παρακούει εσάς, εμένα παρακούει. Κι όποιος παρακούει εμένα, παρακούει τον Θεό Πατέρα, που με απέστειλε στον κόσμο.
Και οι Εβδομήκοντα ξεκίνησαν το μεγάλο και ιερό έργο τους. Περιόδευσαν πόλεις και χωριά, και μετά από ημέρες, αφού επιτέλεσαν την αποστολή τους, επέστρεψαν με χαρά μοναδική και έλεγαν με έκπληξη: Κύριε, και αυτά ακόμη τα δαιμόνια υποτάσσονται σε μας με την επίκληση του ονόματός σου. Και ο Χριστός τους αποκρίθηκε: Από τότε που άρχισα το έργο μου, αλλά και όταν σας έστειλα σε περιοδεία, έβλεπα τον σατανά να χάνει την εξουσία του· να πέφτει και να συντρίβεται τόσο γρήγορα, όπως πέφτει η αστραπή.
Και τώρα σας δίνω πολύ μεγαλύτερη εξουσία εναντίον του σατανά. Σας δίνω εξουσία να νικάτε και να ποδοπατείτε τα όργανά του, που σαν φίδια και σκορπιοί χύνουν το δηλητήριο ύπουλα στις ψυχές των ανθρώπων, για να τις θανατώσουν. Σας δίνω εξουσία να κατανικάτε όλη τη δύναμη που διαθέτει ο εχθρός του ανθρώπου για να παρεμποδίσει το έργο σας. Και έτσι δεν θα μπορεί σε τίποτε να σας βλάψει.
Αυτήν ακριβώς την εξουσία εναντίον του διαβόλου δέχθηκε, αργότερα, και ο ίδιος ο ευαγγελιστής Λουκάς ο ιατρός, ο οποίος καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και ήταν ένας από τους πιο στενούς και προσφιλείς συνεργάτες του αποστόλου Παύλου. Και μαζί με τον απόστολο Παύλο το ίδιο έργο της ιερουργίας του Ευαγγελίου επετέλεσε.
Περιόδευσε πολλές χώρες για να κηρύξει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Από την Αντιόχεια μέχρι τους Φιλίππους, και από την Καισαρεία μέχρι τη Ρώμη. Και μετά το θάνατο του αποστόλου Παύλου κήρυξε «Χριστόν εσταυρωμένον» στη Δαλματία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αχαΐα.
Και ο ίδιος λοιπόν ο ευαγγελιστής Λουκάς ένιωθε και στη δική του πορεία τα ίδια αισθήματα που είχαν οι άλλοι μαθητές του Χριστού. Πόσες φορές επέστρεφε από τις αποστολικές του περιοδείες πλημμυρισμένος από χαρά! Πόσες φορές έβλεπε ότι μέσα από τη δική του αποστολή ενεργούσε η δύναμη του Χριστού και θεράπευε ασθένειες και κατανικούσε την εξουσία του διαβόλου!
Διότι έβλεπε και ο άγιος Λουκάς την καταστροφή της κοσμοκρατορίας του διαβόλου, την πτώση της κυριαρχίας του από τις ψυχές των ανθρώπων με την εξάλειψη της ειδωλολατρίας και την επιστροφή των ανθρώπων στην πίστη του Χριστού. Και αισθανόταν ότι οι δαίμονες, οι οποίοι ως φίδια και σκορπιοί πλήγωναν τις ψυχές των ανθρώπων, τώρα καταπατούνται με τη δύναμη του Κυρίου. Έβλεπε τη νίκη του Χριστού.
Ονόματα στους ουρανούς
Ο Κύριος στη συνέχεια των λόγων του είπε προς τους Εβδομήκοντα: Μη χαίρεστε τόσο επειδή τα πονηρά πνεύματα υποτάσσονται σε σας, αλλά περισσότερο διότι τα ονόματά σας γράφτηκαν στους ουρανούς.
Την ώρα μάλιστα εκείνη ο Κύριος ένιωσε πολύ μεγάλη χαρά στα βάθη της ψυχής του και είπε: Σε ευχαριστώ, Πατερά, Κύριε του ουρανού και της γης. Σε ευχαριστώ, διότι ενεργώντας με πανσοφία και με δικαιοσύνη απέκρυψες τις ουράνιες αυτές αλήθειες από τους ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι σοφοί και συνετοί, και τις φανέρωσες σε απλούς, άδολους και ταπεινούς ανθρώπους. Σε ευχαριστώ, Πατέρα, διότι τέτοια υπήρχε η αγαθή και δίκαιη θέλησή σου.
Στο δεύτερο αυτό μέρος του ιερού κειμένου ο Κύριος τονίζει στους μαθητές του ότι μεγαλύτερη αξία από την εκδίωξη των δαιμονίων έχει η απελευθέρωση των ανθρώπων από την αμαρτία και η πολιτογράφησή τους στη Βασιλεία των ουρανών.
Αυτήν ακριβώς τη μεγάλη, την υψίστη χαρά ένιωσε αμέτρητες φορές και ο ευαγγελιστής Λουκάς. Διότι αισθανόταν και ο ίδιος ότι με το αποστολικό του έργο κατέγραφε ονόματα πιστών στην αιωνιότητα. Σκιρτούσε και η δική του καρδιά κάθε φορά που έβλεπε ψυχές να πιστεύουν στον Κύριο Ιησού, να μετανοούν, να βαπτίζονται, και έτσι να πολιτογραφούνται στους ουρανούς. Μπορούμε να φανταστούμε τη χαρά του, όταν έβλεπε ανθρώπους που μέχρι τότε πελαγοδρομούσαν μέσα στην άγνοια και την πλάνη, να ανίστανται πνευματικώς και με τη νέα ζωή τους να καταγράφονται ως ουρανοπολίτες στην αιωνιότητα;
Αλλά και το όνομα του αγίου ευαγγελιστού Λουκά γράφτηκε στους ουρανούς. Γράφτηκε ως όνομα ξεχωριστό, όνομα Αποστόλου και Ευαγγελιστού του τρίτου Ευαγγελίου και συγγραφέως των «Πράξεων των Αποστόλων». Όνομα αφοσιωμένου και εξαγιασμένου Αποστόλου, που περιόδευσε την οικουμένη με κόπους και θυσίες, ιδρώτες και δάκρυα, στερήσεις και μαρτύριο. Όνομα που αξίζει την τιμή μας και την αγάπη μας.
Ας μελετούμε λοιπόν με δίψα πνευματική τα δύο θεόπνευστα βιβλία του κι ας τον παρακαλούμε να πρεσβεύει και για μας, ώστε και τα δικά μας ονόματα να μένουν γραμμένα στους ουρανούς αιωνίως.
Ο Σωτήρ, 1986
