Όπου φυλάσσονται Ιερά Λείψανα Αγίων, υπάρχει ιδιαίτερη ευλογία του Θεού!

Αν κανείς βρεθεί στο Αγιον Όρος ή σε κάποιο παλιό Βυζαντινό μοναστή­ρι, θα δεί ότι το καθολικό (η κεντρι­κή εκκλησία) του μοναστηριού είναι συνήθως βαμμένη με κόκκινο χρώ­μα.

Κι αν ρωτήσει τους μοναχούς, θα του πουν, πως το κόκκινο αυτό χρώ­μα συμβολίζει το αίμα του Χριστού και των μαρτύρων. Δείγμα, ότι η εκ­κλησία μας δεν επεκτάθηκε με τα όπλα, τη βία, τη δύναμη, αλλά με το αίμα του Χριστού και των μαρτύρων.

Γι’ αυτό και οι τάφοι των πρώτων μαρτύρων, είναι τα αρχαιότερα θυ­σιαστήρια. Πάνω στους τάφους των μαρτύρων τελούσαν οι πρώτοι χρι­στιανοί τη Θ. ευχαριστία. Εκεί αργό­τερα άρχισαν να κτίζονται οι ναοί. Και μέχρι σήμερα τα εγκαίνια ενός νέου ναού γίνονται με την τοποθέτη­ση λειψάνων μαρτύρων κάτω από την αγία Τράπεζα. Έτσι η ορθόδοξη πί­στη μας συνδέεται στενά με τα λεί­ψανα των αγίων.

Ένας από τους πιο μεγάλους θη­σαυρούς που έχουμε ως Ορθόδοξος λαός είναι τα λείψανα των αγίων. Δεν υπάρχει επαρχία, πόλη, νησί, χωριό και Ναός ή μοναστήρι που να μην έχει λείψανα αγίων. Είναι πολύ χα­ρακτηριστικό ότι, όταν επισκεφθεί κανείς τα μοναστήρια του Αγίου Όρους, ή αλλού, θα διαπιστώσει ότι η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που θα του γίνει από τους μοναχούς είναι να του προσφέρουν να ασπαστεί τα ιερά λεί­ψανα. Η παρουσία της Χάριτος του Θεού στα ιερά λείψανα εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως. Άλλοτε με το άφθαρ­το, άλλοτε με την ευωδία, άλλοτε με τη θαυματουργία και την αισθάνο­νται εκείνοι που διαθέτουν πίστη και καθαρές πνευματικές αισθήσεις.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γρά­φει ότι τα Σώματα των αγίων με την έλευση της άκτιστου Χάριτος γίνο­νται μέλη του Σώματος του Χριστού και ναός του Παναγίου Πνεύματος. Μετά την κοίμησή τους, παρά το χω­ρισμό της ψυχής από το σώμα, δεν χωρίστηκε η χάρη του Θεού, αλλά παρέμεινε στα σώματά τους και έτσι έχουν εμφανή τα δείγματα της ενοικούσης ενεργείας του Θεού. Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει ότι οι δαίμονες, που είναι αληθινοί λήσταρχοι, όταν βλέπουν τα σώματα των μαρτύρων, αμέσως δραπετεύουν και φεύγουν.

Όχι μόνον τα ιερά λείψανα των αγίων, αλλά και τα ενδύματα, ή τα αντικείμενα των αγίων είναι κι αυτά αγιασμένα. Όπως διαβάζουμε στις Πράξεις των αποστόλων η χάρη του Θεού διά της σκιάς του Αποστόλου Πέτρου καθώς επίσης και δια των μαντηλιών των Αποστόλων έκανε θαύματα. Αργότερα ο Θεός επιτελεί θαύματα με τα ενδύματα των αγίων, με το χώμα από τον τάφο τους, με τα προσωπικά τους αντικείμενα. Όλος ο χώρος αγιάζεται, όπου παραμέ­νουν τα λείψανα των αγίων. Ο άγιος Βασίλειος τονίζει ότι τα λείψανα των αγίων «αγιάζουν μεν τον τόπον, αγιά­ζουν δε και τους εις αυτόν συνιόντας».

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστο­μος λέγει ότι και η σκόνη που είναι πάνω στα ιερά λείψανα είναι αγια­σμένη και θαυματουργεί, και άλλος άγιος δα μας πει πως και ο αέρας που ακουμπά στα άγια λείψανα είναι αγιασμένος. Αυτά τα ιερά λείψανα είναι ασυγκρίτως πολυτιμότερα απ’ όλους τους θησαυρούς του κόσμου. Πολύ ωραία ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί: «Οσα γαρ ουκ ισχύει πλούτος και χρυσίον, τοσαύτα ισχύει μαρτύρων λείψανα. Χρυσίον μεν γαρ ούτε νόσον απήλασε πώποτε, ούτε βάνατον εφυγάδευσε, μαρτύρων δε οστά αμφοτέρα ταύτα ειργάσατο».

Όπου λοιπόν φυλάσσονται ιερά λείψανα, υπάρχει ιδιαίτερη ευλογία του Θεού. Συχνά οι ευλαβείς προ­σκυνητές αντιλαμβάνονται ότι από τα ιερά λείψανα εκπέμπεται κάποια ιδιόμορφη και εξαιρετικά λεπτή και αισθητή σε όλους ευωδία. Είναι μία ένδειξη ότι ο άγιος ευαρέστησε το Θεό και ο Θεός τον τιμά, ότι ακούει τη δέησή του και τη μεσιτεία του.

Ο πιστός πλησιάζοντας τα λείψανα των αγίων, έχει τη γεύση του παραδεί­σου. Κατανύσσεται και παροτρύνε­ται να γνωρίσει καλύτερα τον άγιο, να μελετήσει το βίο του να παρα­δειγματιστεί και να τον δέσει πρότυ­πο στη ζωή του.

Τέλος, τα ιερά λείψανα είναι η με­γαλύτερη απόδειξη της νέας ζωής που έφερε στον κόσμο ο Χριστός. Γι’ αυτό πρέπει να τα προσκυνούμε ευ­λαβικά, να τα ασπαζόμαστε προσευχητικά, να ζητούμε τη βοήθεια των αγίων μας, να αγωνιζόμαστε στην πνευματική μας ζωή, γιατί η άκτιστη χάρη του Θεού ενεργεί και διά των λειψάνων των αγίων, ανάλογα με την πνευματική μας κατάσταση, και να φροντίζουμε, με όλους τους τρόπους που έχει η εκκλησία μας, να γίνουμε και εμείς άγιοι, δηλαδή να κάνουμε το σώμα μας ιερό λείψανο, με τη χά­ρη του Θεού.

πηγή