Θαύματα Παναγίας Παντανάσσης (Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου)
Η θαυματουργός εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Παντανάσσης είναι φορητή του 17ου αιώνα. Βρίσκεται στο αριστερό προσκυνητάριο του βορειανατολικού κίονα του Καθολικού της Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου.
Μια ημέρα ένας νέος, που ήταν από την Κύπρο, μπήκε στο ναό και πήγε να προσκυνήσει την εικόνα. Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός είδε να αστράφτει ξαφνικά το πρόσωπο της Παναγίας, και μια αόρατη δύναμη έρριξε τον νεαρό καταγής.
Μόλις συνήλθε εξομολογήθηκε με δάκρυα στους πατέρες ότι ζούσε με απιστία καταφρονώντας τις εντολές του Θεού και επιδιδόταν στην μαγεία. Έτσι η θαυματουργική επέμβαση της Θεοτόκου έπεισε το νέο να αλλάξει ζωή και να γίνει πιστός άνθρωπος.
Η εικόνα αυτή έχει επίσης την ειδική χάρη από το Θεό να θεραπεύει την φοβερή ασθένεια του καρκίνου. Είναι γνωστές πάρα πολλές περιπτώσεις καρκινοπαθών, που έχουν θεραπευθεί στις ημέρες μας, μετά από ανάγνωση του Παρακλητικού Κανόνα της Παναγίας της Παντανάσσης.
Πολλά επίσης θαύματα γίνονται τα τελευταία χρόνια στη Ρωσία αφότου έχουν μεταφερθεί εκεί-μετά από παράκληση του Πατριαρχείου Μόσχας- δύο αντίγραφα της εικόνας της Παντανάσσης· ένα στο ναό των Αγίων Πάντων στο Κράσνοε Σελό της Μόσχας και το δεύτερο στη μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Νοβοσπάσκι. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτες είναι οι θεραπείες καρκινοπαθών παιδιών που νοσηλεύονται στο Παιδικό Ογκολογικό Κέντρο Μόσχας.
Η εικόνα αυτή στην Μονήν εορτάζεται στις 15 (28) Οκτωβρίου, ενώ στο Μετόχι του αγίου Νικολάου στο Πόρτο Λάγος στις 11 (24) Σεπτεμβρίου. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο από άλλους εορτάζεται στις 24 Σεπτεμβρίου ενώ από άλλους τους περισσότερους στις 28 Οκτωβρίου. Στην δε Ρωσία εορτάζεται επισήμως στις 18 (31) Αυγούστου, δηλαδή στα τριήμερα της Κυρίας Θεοτόκου.
Θαύματα Παναγίας Παντανάσσης στήν Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
«Ακτίνες φωτός» (30 Σεπτεμβρίου 1990)
«…Αφού προσκύνησα κατά τη διάρκεια που ψάλλονταν τα απόστιχα του Εσπερινού, κάθισα στο στασίδι απέναντι από την εικόνα της Παντανάσσης. Είδα τότε να βγαίνουν ακτίνες φωτός από την εικόνα. Ρώτησα τότε τον ιερομόναχο που ήταν δίπλα μου, εάν βλέπει και αυτός τις ακτίνες και το φως που έβγαιναν από την εικόνα. Αυτός μου απάντησε ότι δεν βλέπει. Αμέσως μετά από αυτό σταμάτησαν οι ακτίνες και η λάμψη από την εικόνα. «Αυτές οι ακτίνες και το φως που εξήρχετο εκ της εικόνος της Παντανάσσης μου εχαροποίησαν την καρδίαν, όπου τώρα έχω εξήκοντα χρόνια εις το Άγιον Όρος να με αξιώσει η Κυρία Θεοτόκος να ιδώ τέτοιο θαύμα».
(όπως διηγήθηκε σε νεώτερο ιερομόναχο της Μονής ο μακαριστός ιερομόναχος Ευδόκιμος ο Πνευματικός, από τη Βατοπαιδινή Σκήτη του Αγίου Δημητρίου)
«Κατά την εγχείρηση δεν αφαιρέθηκε όλος ο όγκος» (Δεκέμβριος 1990)
Στρόβολος, Κύπρος
«…Μια νύχτα ενώ κοιμόμουν έκανα ένα δυνατό ροχαλητό, τεντώθηκα και με ανοικτά τα μάτια έπεσα σε κώμα. Οι δικοί μου νόμισαν ότι πέθανα. Μετά τις πρώτες βοήθειες, που μου πρόσφεραν έδειξα σημεία ζωής. Στο νοσοκομείο μου έκαναν πολλές εξετάσεις για αρκετές ημέρες και βρήκαν ότι είχα όγκο στον εγκέφαλο και έπρεπε να χειρουργηθώ το συντομότερο. Αφού εξομολογήθηκα και μου έκαναν το Άγιο Ευχέλαιο, πήγα στο χειρουργείο έχοντας την ελπίδα μου στην Παναγία την Παντάνασσα της οποίας είχα πάντοτε την εικόνα μαζί μου.
Κατά την εγχείρηση δεν αφαιρέθηκε όλος ο όγκος· έμειναν κάποια υπολείμματα. Έτσι είχα αρκετές δυσκολίες -ζαλιζόμουν, δεν μπορούσα να περπατήσω, ούτε να μιλήσω καλά, με ενοχλούσαν οι θόρυβοι-· λόγω των εορτών των Χριστουγέννων μου επέτρεψαν να βγώ από το νοσοκομείο.
Μια ημέρα ενώ ήμουν ξαπλωμένη, και πάνω από το κρεβάτι βρισκόταν η εικόνα της Παναγίας Παντανάσσης, αισθάνθηκα μια ωραία και ανεξήγητη ευωδία που κράτησε γύρω στα δέκα λεπτά και γινόταν πιο έντονη κατά διαστήματα. Στην αρχή οι άλλοι στο σπίτι δεν ένοιωθαν τίποτα· όμως στη συνέχεια αισθάνθηκαν και αυτοί την ευωδία και συγκινημένοι κατάλαβαν την αισθητή επίσκεψη της Παναγίας. Σε μερικές ημέρες επαναλήφθηκε το ίδιο φαινόμενο με την παρουσία της ευωδίας. Είχα την πεποίθηση ότι η Παναγία θα με θεραπεύσει.
Αφού μου έγιναν διάφορες εξετάσεις ξανά, βγήκε ο γιατρός με τα αποτελέσματα της αξονικής τομογραφίας και ρώτησε απορημένος: «Μήπως κάνατε καμιά θεραπεία εκτός νοσοκομείου;». «Όχι» του είπα. «Μα δεν βρίσκω τίποτε! Καμιά σύγκριση με τις παλιές αξονικές», και φώναξε ακόμα ένα γιατρό να τις δεί.
Τότε τους είπα ότι το περίμενα ότι δεν θα βρούν τίποτε· και τους διηγήθηκα τί συνέβη. Ο γιατρός είπε: «Πιστεύω και εγώ στα θαύματα της Παναγίας, γιατί μου γιάτρεψε την κόρη μου 4 χρονών που έπασχε από λευχαιμία και τώρα είναι μια χαρά».
Ευχαριστώ την Παναγία μας για το θαύμα της
πρεσβυτέρα Ανδρούλλα Παπαχριστοδούλου
«Το καρκίνωμα στο δέρμα υποχώρησε»
Δράμα
«Επισκέφθηκα τη Μονή σας το καλοκαίρι του 1994…Στη ξενάγηση άκουσα για την εικόνα της Παναγίας που έχει θεραπεύσει πολλούς καρκινοπαθείς. Επειδή η μητέρα μου είχε ένα τέτοιο πρόβλημα στο δέρμα του προσώπου της, παρεκάλεσα γονατιστός την Παναγία να την θεραπεύσει και έταξα να της χαρίσω τον χρυσό μου σταυρό…
Φεύγοντας λοιπόν από τη Μονή πήρα λαδάκι, το οποίο έδωσα στη μητέρα μου και μετά από επάλειψη, το καρκίνωμα στο δέρμα υποχώρησε… Όταν ξαναπήγαμε στο γιατρό του νοσοκομείου Δράμας για τη συνήθη καυτηρίαση, μας είπε ότι δεν χρειάζεται, διότι το πρόβλημα δεν υπάρχει. Από τότε η μητέρα μου είναι τελείως καλά».
Παύλος (υπασπιστής)
«Επρόκειτο να εγχειρισθεί σε δύο μέρες»
«Η μητέρα μου βρισκόταν στο «Μακάρειο Νοσοκομείο» Λευκωσίας. Υπόφερε από καρκίνο στην περιοχή του ρινοφάρυγγα, με πολλές αιμορραγίες από τη μύτη και το λαιμό. Τούτο επιβεβαιώθηκε με αναλύσεις και βιοψίες. Επρόκειτο να εγχειρισθεί σε δύο ημέρες…
Παρακολουθούσα τηλεόραση στο σπίτι μου. Ήταν μια εκπομπή από τον «Λόγο». Συνομιλητής ήταν ο Ηγούμενος Βατοπαιδίου π. Εφραίμ. Σε μια στιγμή αναφέρθηκε στα θαύματα της Παναγίας Παντανάσσης. Αμέσως έκανα το σταυρό μου, έκανα προσευχή για τη μητέρα μου και έβαλα ένα τάμα. Όλα έγιναν το Φλεβάρη του 1995. Την επομένη ο θεράπων ιατρός του «Μακαρείου» για τη μητέρα μου, συνοδευόμενος από ασκούμενους ιατρούς, ήλθε να την εξετάσει.
Έκπληκτος λέγει στους άλλους· «Πιστεύετε στα θαύματα; Δεν έχει τίποτε!» Πράγματι δεν είχε τίποτε. Έγινε τελείως καλά, δεν εγχειρήσθηκε. Μητέρα μου είναι η Ευδοκία Ν. Παπαευριπίδη, ηλικίας 80 χρόνων και μένει στη Λεμεσό…».
Νίκος Παπαευριπίδης,
πρόσφυγας εκ Μόρφου
«Έπασχα από μια ασθένεια στα δύο μου αυτιά» (21 Δεκεμβρίου 1995)
Λάρισα
«Σας γράφω για ένα θαύμα που έκανε σε μένα τον ανάξιο η Παναγία η Παντάνασσα. Έπασχα από μία ασθένεια στα δύο μου αυτιά, τα οποία έβγαζαν ένα υγρό και μύριζαν απαίσια· επίσης είχα πολλή φαγούρα. Όταν ήρθα στη χάρη της Παναγίας μας στο Μοναστήρι σας, το Φεβρουάριο του 1995, άκουσα από τον Ηγούμενο της Μονής για ένα θαύμα της Παντανάσσης από τα τόσα που έχει κάνει.
Εκείνη τη στιγμή η πίστη μου και η ελπίδα να γίνω καλά στράφηκε συγκεκριμένα στο θαυματουργό λαδάκι της Παναγίας μας της Παντανάσσης και υποσχέθηκα, ότι όταν γινόμουν καλά ως τάμα θα άφηνα στην εικόνα της το σταυρουδάκι που είχα από τη βάπτισή μου. Μόλις γύρισα στη Λάρισα άρχισα να σταυρώνω απ’ έξω τα αυτιά μου με λαδάκι. Μετά από ένα μικρό διάστημα τριών μηνών άρχισε πλέον να μή μυρίζουν και να μην αισθάνομαι φαγούρα… Σήμερα που σας γράφω είμαι μια χαρά και δοξάζω το Θεό και την Παναγία μας».
Παναγιώτης Οικονόμου
Η κύστη έχει εξαφανισθεί (5 Σεπτεμβρίου 1996)
Πάφος, Κύπρος
«…Πριν δύο μέρες τηλεφώνησα στο Μοναστήρι σας για να μου κάνετε παράκληση στην Παναγία μας την Παντάνασσα (δοξάζω το όνομά της), διότι είχα μεγάλη κύστη στη μήτρα και ο γιατρός μου είπε ότι θα χρειαζόμουν εγχείρηση. Είχα φοβηθεί αρκετά, διότι η μητέρα μου, που κοιμήθηκε πέρυσι, είχε καρκίνο της μήτρας. Σήμερα που πήγα στο γιατρό, μου είπε ότι είμαι μια χαρά και δεν θα χρειασθώ εγχείρηση, διότι η κύστη έχει εξαφανισθεί. Η χαρά μου δεν περιγράφεται. Αμέσως δόξασα τον Κύριό μας…».
Νίκη Αννίβα
«Ο καρκίνος είχε ανεξήγητα εξαφανισθεί» (7 Ιουλίου 1999)
Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
Θα θυμάστε ότι φεύγοντας πήρα μία εικόνα της Παντανάσσης για τους ενορίτες του όταν επισκέφθηκα τη Μονή μας.
Μια Κυριακή επισκέφθηκα μία γυναίκα που ήταν περιορισμένη στο σπίτι από εγκεφαλικό. Αυτή έμενε με τις δύο κόρες της. Όταν έφθασα στο σπίτι τους, η μία κόρη με υποδέχθηκε χαρούμενη· η άλλη, η Ελισάβετ, δεν μου μίλησε καθόλου, αλλά στεκόταν δίπλα από το κρεβάτι της μητέρας της με τα μάτια καρφωμένα στο πάτωμα και γέρνοντας στο κάγκελο του κρεβατιού. Νόμισα ότι συμπεριφερόταν έτσι, γιατί ήταν στενοχωρημένη μαζί μου.
Όταν έλεγα τις προσευχές, για να κοινωνήσει τη μητέρα, έβγαλα την εικόνα της Παντανάσσης για να τη βάλω στο κρεβάτι δίπλα στη μητέρα τους. Τότε η Ελισάβετ, σαν να συνήλθε, τον κοίταξε κατάματα, πήρε την εικόνα από το χέρι του και την πρόσφερε στη μητέρα της για να προσκυνήσει και απάγγειλε τις προσευχές της προετοιμασίας μαζί μας. Δεν είπε όμως ούτε μια άλλη λέξη. Μετά την Κοινωνία άρχισε πάλι να κοιτάζει το πάτωμα και να γέρνει στο κάγκελο του κρεβατιού.
Όταν πήγα στο σπίτι μου, τηλεφώνησα στον αδελφό της Ελισάβετ για να τον ρωτήσω σχετικά με τη συμπεριφορά της. Εκείνος μου είπε ότι, όταν έφυγα από το σπίτι τους η Ελισάβετ ξαφνικά σωριάστηκε στο πάτωμα και την πήραν στο νοσοκομείο.
Το επεισόδιο στο σπίτι ήταν αποτέλεσμα κρίσεως που έπαθε το κορίτσι, από μεγάλο εγκεφαλικό όγκο ο οποίος μεγάλωσε και οφειλόταν σε υποτροπή του καρκίνου του μαστού, τον οποίον είχε σε πλήρη ύφεση για αρκετά χρόνια. Η Ελισάβετ δεν είχε μαζί του κάτι, αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει ή να κινηθεί λόγω της κρίσεως, εκτός από το μικρό διάστημα όταν αυτή και η μητέρα της προσκύνησαν την εικόνα και προσεύχονταν!
Μετά από αξονική τομογραφία οι ιατροί είπαν ότι η Ελισάβετ μάλλον θα ζούσε μόνο μερικές εβδομάδες. Όμως περαιτέρω εξετάσεις αποκάλυψαν ότι ο καρκίνος είχε ανεξήγητα εξαφανισθεί. Οι ιατροί μπορούν να αποδώσουν αυτό το γεγονός μόνο σε θαύμα…
ιερεύς π. Εφραίμ
