Η εικόνα της απελπισίας
Απελπισία! Φρικτό άκουσμα, πλήρες καταστροφής και παντός είδους κακών! Ποιός μπορεί να αριθμήσει όλα τα δεινά που την ακολουθούν; Ποιός μπορεί να εικονίσει τον χαρακτήρα της; Είναι μαύρη σαν κόρη του Άδη και αποτρόπαιη σαν ερινύα. Πατέρας της είναι ο Τάρταρος.
Ανέβηκε από τις σπηλιές του Άδη πάνω στη γη, για να βυθίσει τον κόσμο στον ζοφερό Τάρταρο. Γεννήθηκε για να καταστρέψει την ύπαρξη των ανθρώπων και να τους εξαφανίσει και από προσώπου γης. Όπου αντηχήσει τ’ όνομά της, εκεί η φθορά και η καταστροφή εγκαθιδρύουν το κράτος τους. Η ερήμωση και ο αφανισμός ακολουθούν στα ίχνη της. Δαίμονας εκδικητικός διευθύνει την πορεία της και φρίκη συνοδεύει την εμφάνισή της.
Απελπισία! Το όνομά σου εκφράζει άρνηση των πάντων, άρνηση της ελπίδας, άρνηση του ουρανού, άρνηση του Δημιουργού του κόσμου. Η δε άρνησή σου εκφράζει την ασέβειά σου προς τον Θεό. Αρνείσαι την πρόνοια και την παντοδυναμία Του και αθετείς την ύπαρξη του Σωτήρα Χριστού, του λυτρωτή αυτών που κινδυνεύουν. Όπου εισέλθεις, διώχνεις απ’ εκεί την ελπίδα, πάνω στην οποία θεμελιώθηκε ο κόσμος.
Το έργο σου είναι η καταστροφή, η δε αποστολή σου ο αφανισμός. Εσύ αποκαρδιώνεις και τον φύσει θαρραλέο και εκφοβίζεις τον φύσει γενναίο. Τον ανδρείο φανερώνεις ως δειλό, τον τολμηρό καθιστάς άτολμο, αποθαρρύνεις τους θαρραλέους αγωνιστές και καταβάλλεις τους γενναίους μαχητές που αγωνίζονται υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας συνθλίβεις αυτούς που αγωνίζονται, που αθλούνται υπέρ της αρετής και της αλήθειας αυτούς που μοχθούν για το δίκαιο, το καλό, το αγαθό και την πρόοδο της επιστήμης, τους κάνεις δραπέτες και ριψάσπιδες και τους παραδίδεις όλους αιχμάλωτους στους εχθρούς.
Βγήκες μέσα από τον Τάρταρο, διότι φθόνησες την ευτυχία και τη μακαριότητα του ανθρώπου και έβαλες στόχο τη γη για να ανακόψεις την πορεία του προς την πρόοδο. Να τον κάνεις να οπισθοδρομήσει ενώ τρέχει στο στάδιο του αγώνα του να ανακόψεις την εργασία του υπέρ ευδαιμονίας και της τελειότητας. Ήρθες για να δεσμεύσεις τις διανοητικές και σωματικές του δυνάμεις καθώς και τις ενέργειές του και να φέρεις έτσι την εξάλειψη και τον αφανισμό του. Ήλθες για ν’ απλώσεις δυστυχία, θλίψεις και στενοχώριες στις ανθρώπινες κοινωνίες και να ποτίσεις με ζωηρά δάκρυα την ανθισμένη γη. Κι αυτό γιατί απεχθάνεσαι την ευδαιμονία των ανθρώπων και καταπολεμάς τη χαρά τους.
Αυτόν που έχει ήδη γεράσει και βαδίζει προς το τέρμα της ζωής του, το όνομά σου και μόνο τον βαραίνει με σκοτεινές σκέψεις. Τον νέο που ήδη βρίσκεται σε πλήρη ζωή και δύναμη, που βαδίζει στη σταδιοδρομία του, τον αποθαρρύνεις και τον καταβάλλεις΄ τις παρθένες που αγωνίζονται για τιμιότητα και αρετή τις ρίχνεις σε απελπισία και τις παραδίδεις στην ακολασία. Και εν γένει εσύ τους καταβάλλεις και τους καταστρέφεις όλους. Βάζεις την ιδέα του θανάτου! Σ’ αυτούς που δεν πάσχουν και στους δυστυχισμένους οπλίζεις το χέρι κατά της ίδιας τους της ζωής. Οδηγείς τη νεότητα στη διαφθορά και καταβάλλεις το σθένος των καρδιών. Παραπλανάς και πείθεις αυτόν που βρίσκεται σε στενοχώρια να παραβεί τους θείους και ανθρώπινους νόμους και να καταλήξει ένοχος εγκλήματος.
Συμβουλεύεις ότι κακό και διαπράττεις όλα τα εγκλήματα. Η εμφάνισή σου συνοδεύεται από πυκνό και μαύρο σκοτάδι που καλύπτει τα πάντα με μαύρα σύννεφα. Εκεί που βρίσκεσαι δεν εισχωρεί πουθενά έστω και αμυδρή ακτίνα φωτός. Η παρουσία σου εξεγείρει τρικυμίες στις καρδιές των ανθρώπων και σηκώνει παφλάζοντα κύματα, τα οποία κατακλύζουν και καταποντίζουν το ταλαντευόμενο σκάφος μαζί με όλο του το πλήρωμα. Απ’ αυτό το ναυάγιο κανείς δεν μπορεί να σωθεί΄ το βάθος της αβύσσου γίνεται ο αιώνιος τάφος των ναυαγών.
Αποδεικνύεται δειλός ο άνθρωπος που εγκαταλείπει την ελπίδα, την άγκυρα της σωτηρίας και παραδίδει τον εαυτό του στην απελπισία!
(ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, "ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ.
ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ)
