Όταν ξεχνάμε τι δεν είμαστε...
Κάθε που θα χάνουμε την ειλικρινή επαφή με τον εαυτό μας θα εμφανίζεται μια δοκιμασία, μια σκιά που θα απειλεί να κρύψει όλο το γαλάζιο της ψυχής μας.
Παρόλο που πολλές φορές θα νιώθουμε ότι φτάνουμε στα όρια της αντοχής μας, ας μην απογοητευθούμε. Η δοκιμασία που μας επισκέφτηκε δεν είναι τίποτε άλλο παρα ο Θεός που προσπαθεί να μας οδηγήσει και πάλι πίσω σε μια αλήθεια που ξεχάσαμε. Να μας θυμίσει τι «δεν είμαστε».
Και ναι, δεν είμαστε ούτε τέλειοι ούτε παντοδύναμοι. Απλά είμαστε άνθρωποι. Και αυτό δεν πρέπει να μας φοβίζει. Δεν είμαστε αναμάρτητοι και αυτό δεν πρέπει να μας απελπίζει. Αντιθέτως.
Σε αυτό το ταξίδι της ζωής, δυο πράγματα δεν πρέπει ποτέ να λησμονήσουμε. Πρώτον στον παράδεισο δεν πάμε νίκη νίκη, αλλά όπως λέει ο Άγιος Σέργιος ήττα ήττα.
Και δεύτερον, ότι μονάχα όταν μεγαλώνεις τον άνθρωπο μέσα σου μοιάζεις του Θεού. Κράτα την ανθρωπιά μέσα σου και μην απελπίζεσαι.
