Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου: Είμαστε άρρωστοι στο σώμα ή στην ψυχή;

Για άλλη μια φορά, ο Χριστός μάς ανοίγει διάπλατα τα μάτια για να αντικρύσουμε τη θεότητά Του.

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο Χριστός πηγαίνει στην πόλη της Καπερναούμ, ύστερα από τη θεραπεία των δαιμονισμένων.

Εκείνη τη στιγμή, φέρνουν στο μέρος που ήταν ο Χριστός, έναν παράλυτο για να τον θεραπεύσει.

Και ο Κύριος;

Με έναν λόγο θεράπευσε τον παραλυτικό.

«Τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου». Συγχωρώ τις αμαρτίες σου.

Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι έπιασαν αυτή την κουβέντα Του.

«Οὗτος βλασφημεῖ», ήταν η απάντησή τους.

Ο Χριστός, όμως, ούτε μίσησε αυτούς τους ανθρώπους ούτε τους καταράστηκε.

Πάντοτε έδειχνε την αγάπη Του σε όλους. Άλλωστε, ο Θεός αγάπη εστίν, κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη.

Τότε, ο Χριστός άσκησε κριτική σε αυτούς αλλά πάλι με αγάπη.

«Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν΄ ᾽Αφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν΄ ῎Εγειρε καὶ περιπάτει;» (Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις; Τί εἶναι εὐκολότερο νά πῶ: σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες, ἤ νά πῶ: σήκω καί περπάτα;)

Από αυτό το περιστατικό, μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι άνθρωποι που έφεραν τον παραλυτικό, ήθελαν μόνο να γίνει καλά. Τίποτα παραπάνω.

Μήπως και εμείς είμαστε σαν αυτούς τους ανθρώπους;

Ζητάμε από το Θεό και τους Αγίους κάτι παραπάνω από την υγεία μας;

Τις περισσότερες φορές όχι.

Πλησιάζουμε το Θεό όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα και δη, ιατρικό.

Έτσι δεν είμαστε; Και πρώτος εγώ.

Αλλά, ο Χριστός έρχεται και μάς υπενθυμίζει κάτι πολύ πιο σημαντικό.

Την άφεση των αμαρτιών μας.

Σήμερα, έρχεται και μας ξανά υπενθυμίζει την άφεση. Στις μέρες μας, λίγοι άνθρωποι ασχολούνται με τα πνευματικά ζητήματα και με την εξομολόγηση – μετάνοια.

Ίσως και εμείς, να μην ασχολούμαστε με την αρρώστια της ψυχής· με τα ψυχικά νοσήματα.

Μάς ενδιαφέρει μόνο η σωματική ασθένεια. Ξεχνάμε, πολλές φορές, ότι το σώμα μας δεν θα ζήσει αιώνια.

Μόνο η ψυχή μας. Αλλά δεν νοιαζόμαστε καθόλου για αυτή.

Αν αναλογιστούμε, μέσα στη μέρα, τι κάνουμε για την ψυχή μας είναι πολύ αποκαρδιωτικό.

Αναζητάμε το λόγο του Θεού;

Διαβάζουμε την Αγία Γραφή;

Προσευχόμαστε; Εξομολογούμαστε; Μετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας;

Ας στρέψουμε την προσοχή μας στον ψυχικό μας κόσμο. Όχι μόνο στο σώμα. Να κάνουμε τον αυτοέλεγχό μας. Να αφήσουμε ανοιχτή την πόρτα της ψυχής μας για να εισέλθει το Φως του Θεού και η σοφία Του μέσω της εξομολόγησης και της συμμετοχής μας στα Μυστήρια, για να αξιωθούμε να καταστούμε δούλοι του Θεού.

Σωτήριος Θεολόγου

Φοιτητής Α.Ε.Α.Θ.