Κυριακή Ζ’ Ματθαίου: Η πίστη είναι η βακτηρία στη ζωή μας

 

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, για άλλη μία φορά, παρατηρούμε το γεγονός να χτυπάει ο Χριστός την πόρτα της ψυχής του ανθρώπου. Περιμένει από τον άνθρωπο να πει το ναι ή το όχι για να μπει στη ψυχή του κάθε πονεμένου ανθρώπου.

Στην πόλη της Καπερναούμ, ο Χριστός πραγματοποίησε πολλά θαυμαστά γεγονότα στους ανθρώπους· θεράπευσε τον παράλυτο, την αιμορροούσα και ανέστησε την κόρη του Ιάειρου.

«ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ». Φεύγοντας από το σπίτι του Ιάειρου, οι δύο τυφλοί άκουσαν πως περνάει από το μέρος τους ο Χριστός και φώναζαν να τους σπλαχνιστεί, όπως έκανε ο τυφλός στην Ιεριχώ.

Χρησιμοποιούσαν τον τιμητικό τίτλο «Υιέ Δαυίδ» για το Χριστό. Εκείνη την περίοδο, ο Δαυίδ αποτελούσε το πρότυπο για τους άρχοντες του Ισραήλ, αλλά και ο αναμενόμενος Μεσσίας, που περίμενε ο κόσμος, θα ερχόταν από τη φυλή του Δαυίδ.

Ο Χριστός εισέρχεται σε ένα σπίτι στην Καπερναούμ και Τον ακολούθησαν οι δύο τυφλοί, που ήθελαν να βρουν τη θεραπεία τους.

«πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;», τους ρωτάει ο Χριστός. Ήξερε ότι οι δύο τυφλοί πίστευαν σε Αυτόν για να τους βοηθήσει, αλλά ήθελε την πίστη τους να την κηρύξουν δημόσια· στον κόσμο που ήταν παρών στο σπίτι. «Ναι, Κύριε», ήταν η απάντησή τους. Ομολόγησαν ότι ο Χριστός είχε τη δύναμη να τους θεραπεύσει από την αρρώστια τους.

«Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί». Και ο Χριστός προθυμοποιείται να κάνει το θαύμα στους δύο τυφλούς. Ακουμπάει τα μάτια τους και λέει «σύμφωνα με την πίστη σας, ας γίνει».

«καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω», τους παραγγέλλει να μην πουν τίποτα σε κανέναν. Γιατί ο Χριστός το κάνει αυτό; Γιατί δεν επιζητεί τη δόξα από τους ανθρώπους. Ό,τι έκανε στους ανθρώπους, το έκανε από την αγάπη που είχε για τους ανθρώπους. Δεν ήθελε κάτι παραπάνω.

Από την άλλη πλευρά, υπήρχαν και οι Φαρισαίοι που είδαν το θαύμα που έκανε ο Χριστός στους δύο ανθρώπους. «ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια», έλεγαν ότι συνεργαζόταν με το διάβολο.

Προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι τα θαύματα που έκανε ο Χριστός ήταν ψεύτικα ή φαντασιώσεις των ανθρώπων. Δεν μπορούσαν να μην πιστέψουν ότι γίνονται, αλλά να αλλοιώσουν την ουσία τους.

Κάτι τέτοιο μπορούμε να δούμε και στις μέρες μας. Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να μην πιστεύουν στα θαυμαστά σημεία του Θεού και των Αγίων και να υποστηρίζουν στη θεωρία της τύχης και των συμπτώσεων.

Το θαύμα δεν φέρνει την πίστη· η πίστη φέρνει το θαύμα. Αρκετοί συνάνθρωποί μας περιμένουν να δουν κάποιο θαύμα για να πιστέψουν. Δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Η πίστη στο Θεό και η συμμετοχή στην λατρευτική ζωή της Εκκλησίας φέρνει το θαυμαστό σημείο.

Επίσης, το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, μάς δίνει την ευκαιρία να δούμε και ένα άλλο ζήτημα. Οι δύο τυφλοί, όταν έφτασαν στο Χριστό, Εκείνος τους ρωτάει: «Πιστεύεις ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;». Αυτή την ερώτηση, απευθύνει και στον καθένα από εμάς.

Σε μία εποχή, που η πίστη βάλλεται από παντού, ο Χριστός έρχεται και μάς ρωτάει: «Πιστεύεις ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;». Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας: Πιστεύουμε ότι ο Χριστός μπορεί να μας βοηθήσει σε οτιδήποτε και αν χρειαστούμε; Ή μήπως είμαστε βυθισμένοι στα υλικά αγαθά και δεν χωράει μέσα μας η πίστη για το Χριστό;

Πιστεύουμε ότι ο Χριστός ό,τι μάς δίνει στη ζωή μας είναι για καλό μας; Ακόμα και το κακό είναι για καλό μας· είναι για τη δική μας παιδαγωγία.

Ζούμε σε μία εποχή, που ο ένας θέλει να ξεπεράσει τον άλλο· να φάει περισσότερο, να έχει περισσότερα χρήματα, να απολαύσει περισσότερο. Κανένας δεν νοιάζεται για την πνευματική κατάστασή του. Ο Χριστός χρειάζεται με κάποιον τρόπο, δυστυχώς αρνητικό π.χ. αρρώστια, θάνατος, προβλήματα, να μας συνετίσει· να μας δείξει ότι η ζωή δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται. Ζωή δεν είναι μόνο το φαγητό και οι απολαύσεις· είναι κάτι πολύ ανώτερο που έχουμε ανάγκη.

Ας έχουμε στη ζωή μας την πίστη ότι ο Χριστός μπορεί να κάνει τα πάντα για τους ανθρώπους, αρκεί ένα πράγμα· να αποθέσουμε τη ζωή μας σε Αυτόν. Ας μην περιμένουμε και εμείς εκείνο το θαύμα για να αλλάξουμε· ας αλλάξουμε εμείς και τότε θα έρθει το θαύμα και σε εμάς.

Σωτήριος Θεολόγου

Φοιτητής Α.Ε.Α.Θ.