Κυριακή ΙΒ’ Ματθαίου: Ενδιαφερόμαστε για την αιώνια ζωή;

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ακούσαμε για έναν νέο που έρχεται προς το Χριστό για να Τον ρωτήσει ένα σημαντικό ερώτημα: «τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;».

Ο συγκεκριμένος νέος του Ευαγγελίου, ήταν ένας άνθρωπος που θα τον ζήλευε ο καθένας από εμάς.

Γιατί;

Γιατί, ήταν πετυχημένος. Είχε υγεία, είχε λεφτά, είχε περιουσία.

Ποιος από εμάς δε θα ζήλευε αυτή τη θέση του νέου;

Όμως, δεν έμεινε εκεί.

Δεν ικανοποιούνταν μόνο με αυτά. Τα λεφτά και η περιουσία του δεν γέμιζαν τη ψυχή του. Γνώριζε τη ρήση του Σολομώντα «Ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης» (Ἐκκλ. 1,2).

Ήθελε κάτι παραπάνω. Είχε την απορία για το τι υπάρχει μετά από αυτήν εδώ τη ζωή.

Πλησιάζει το Χριστό και του θέτει το ερώτημα: «τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;». Τι χρειάζεται να κάνω για να έχω την αιώνια ζωή;

Εμείς, άραγε, έχουμε ρωτήσει ποτέ τον εαυτό μας τι χρειάζεται να κάνουμε για να κληρονομήσουμε την αιώνα ζωή;

Νοιαζόμαστε για την άλλη ζωή ή μόνο για αυτή την μάταια;

Συνειδητοποιούμε τι λέμε στο Σύμβολο της Πίστεως «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος»;

Δυστυχώς όχι.

Έχουμε αγκιστρωθεί από την καθημερινότητα του βίου, από τα πολλά προβλήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα και δεν έχουμε το ενδιαφέρον να κοιτάξουμε πέρα από αυτά.

Πολλές φορές, ίσως, να γινόμαστε πιο άπιστοι από το νέο. Ο νέος πίστευε στην αιώνια ζωή και ήθελε να μάθει πως να την κερδίσει. Εμείς θέτουμε και την αμφισβήτηση για την αιώνια ζωή. Εμείς, αν προσεγγίζαμε το Χριστό, θα Τον ρωτούσαμε αν υπάρχει άλλη ζωή εκτός από αυτή.

Ακούμε, αρκετές φορές, την έκφραση: «Αααχχ ρε αδερφέ, δεν πας καλά. Πιστεύεις αυτά που λέει η εκκλησία και οι παπάδες για μετέπειτα ζωή; Ζήσε τη ζωή και μην πιστεύεις αυτά τα παραμύθια».

Κι όμως· υπάρχει και μπορούμε να την κερδίσουμε.

Χρειάζεται να ξεκινήσουμε από κάτι βασικό.

Να εφοδιαστούμε με την πίστη. Δεν χρειάζεται πολλά και δύσκολα.

Πίστη. Αν ξεκινήσουμε από αυτό το σκαλοπάτι, μπορούμε να φτάσουμε πολύ ψηλά.

Να αφήσουμε λίγο τις βιοτικές μέριμνες και να εμπιστευτούμε τη ζωή μας στα χέρια του Θεού.

Να αφήσουμε λίγο τις υποχρεώσεις και να δούμε αν αυτά που κάνουμε προσεγγίζουμε ή απομακρυνόμαστε από την αιώνια ζωή.

Να αφεθούμε στο Θεό, καθώς Αυτός είναι «Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός· ἀμήν».

Σωτήριος Θεολόγου

Φοιτητής Α.Ε.Α.Θ.