Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Φως και Ανάστασις


ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀγάλλεται,
κατὰ τὴν μεγίστην ταύτην ἑορτὴν τῆς ἁγίας
ἡμῶν Πίστεως, τὴν ἑορτὴν τῶν ἑορτῶν καὶ
πανήγυριν τῶν πανηγύρεων, τὸ Ἅγιον Πάσχα.
Ὡσὰν τὴν μητέρα ποὺ ἀναμένει καὶ ὑ-
ποδέχεται τὰ πανταχόθεν τέκνα της, γεμάτη
τρυφερότητα καὶ στοργὴν καὶ βαθυτάτην
συγκίνησιν μᾶς ὑποδέχεται καὶ μᾶς ἐναγκα-
λίζεται σήμερον ἡ Ἐκκλησία, ἡ Μήτηρ τῶν
ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων.
Εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρ-
χει φυλαγμένον ἀπὸ αἰώνων ἕνα φῶς. Εἶναι
τὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως.
Τὸ φῶς αὐτὸ, τὸ ἀμίαντον καὶ ἀνέσπε-
ρον, ὡδήγησεν τὴν Χριστιανικὴν πίστιν, ὄχι
μόνον ἕνα λαὸν, αὐτὸν ποὺ πρῶτος παρέλα-
βε τὸ φῶς, ἀλλὰ λαοὺς πολλοὺς καὶ ἔθνη,
εἰς τὰ ὁποῖα ὁμοῦ μὲ τὴν Ὀρθόδοξον χρι-
στιανικὴν πίστιν, μετέδωκε καὶ τὸν πολιτι-
σμὸν καὶ ἐφώτισε τὴν ἐθνικὴν των συνείδη-
σιν καὶ τὸν δρόμον τῆς πορείας των ἐν τῇ Ἱστορίᾳ.
Τὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῆς Ὀρθο-
δόξου ἡμῶν πίστεως, εἶναι ἕνα φῶς δυνάμε-
ως, ἕνα φῶς δυναμικὸν.
Τὸ φῶς αὐτὸ δυνάμεως, τὸ μυστικὸν αὐ-
τὸ φῶς, ἔχει διατηρηθῇ ἀπὸ αἰῶνος εἰς
αἰῶνα μὲ τὸν ἔλαιον τῆς εὐσεβείας, ὄχι τῆς
ἀντιγράφου, τῆς πεποιημένης, τῆς διατεινο-
μένης, τῆς δυτικῆς, ἀλλὰ τῆς ἀνατολικῆς, τῆς
εὐσεβείας τῶν Πατέρων ἡμῶν τῆς πηγαίας.
Καὶ ὅταν τὸ ἔλαιον αὐτὸ δὲν ἦτο ἀρκετὸν
γιὰ νὰ συντηρήσῃ τὸ φῶς αὐτὸ, τότε προσε-
τίθεντο τὰ δάκρυα τῆς δοκιμασίας καὶ τὸ
αἷμα τῆς Μαρτυρίας.
Αὐτὸ τὸ φῶς εἶναι ἕνα φῶς ἀντοχῆς.
Καμμία νύκτα, ὁσονδήποτε ἀσέληνος,
δὲν ἠμπόρεσε νὰ τὸ ὑπερβῇ. Κανὲν ἔρεβος,
ὅσον βαθὺ καὶ ἐὰν ἦτο, δὲν κατώρθωσε νὰ
νικήσῃ τὴν λάμψѱιν του. Καὶ καμμία θύελλα
καὶ καμμία καταιγὶς δὲν ἴσχυσε ποτὲ νὰ τὸ
σβύσῃ. Ἀλλὰ καὶ καμμία ἐγκατάλειψѱις δὲν
ἀπογοήτευσε ποτὲ τοὺς φύλακας τοῦ Ἁγίου τούτου φωτὸς.
Δεῦτε λοιπὸν, λάβομεν σήμερον, φῶς ἐκ
τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς, δηλαδὴ ἐκ τοῦ φω-
τὸς, τὸ ὁποῖον ποτὲ δὲν βραδυάζει.
Ἀλλὰ τὸ φῶς αὐτὸ δὲν μεταλαμπαδεύε-
ται σὲ λαμπάδας. Μεταγγίζεται εἰς τὰς καρ-
δίας. Ἔχομεν τὴν δύναμιν νὰ ἀνοίξωμεν σή-
μερον τὰς καρδίας μας καὶ νὰ τὰς ἀνάψѱω-
μεν ἀπὸ τὴν κανδήλαν τῆς Ἐκκλησίας; Θὰ
φωτισθῶμεν καὶ θὰ φωτίσωμεν καὶ αὐτοὺς,
πρὸς τοὺς ὁποίους θὰ πορευθοῦμε.
Ἄς δεχθῶμεν τὸ φῶς, τὴν δύναμιν, τὴν
εἰρήνην καὶ τὴν χαρὰν τῆς Ἀναστάσεως.
«Χριστὸς Ἀνέστη!»

π. Πορφύριος (Ι.Μ. Φιλοθέου, Αγίου Όρους)