«Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σὲ ὁ Θεός,
διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς».
διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς».
Ἀλληλούϊα.
Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός
καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα
ἀνάξιὸς δὲ πάλιν, ὅν εὑρήσει ραθυμοῦντα.
Βλέπε, οὗν ψυχή μου μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς,
ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῆς
ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα
Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν,
διά της Θεοτόκου ελέησον ἡμᾶς.
διά της Θεοτόκου ελέησον ἡμᾶς.