Είπαμε δεν θέλω και δόξες, μα σκουπιδιάρης;
Μια φορά ένας άνθρωπος επισκέφτηκε τον γέροντα ... Απορούσε τι θα γινόταν στο μέλλον; Είχε και ένα φίλο μαζί του που είχε την ίδια απορία.
Πλησίασε πρώτα ο φίλος του και ρώτησε τον γέροντα.
- "Πάτερ τι θέλει ο Θεός να γίνω στη ζωή μου για να τον δοξάσω και να τον ευχαριστώ;''
-'' Αυτό θα στο φανερώσει αργότερα... Εσύ τώρα κοιτά τη ψυχή σου.''
Αν και άκουσε την απάντηση δεν πτοήθηκε ο πρώτος και ρώτησε και αυτός :
-''Τι θέλει ο Θεός να γίνει ώστε να δοξάζεται;''
-''Σκουπιδιάρης...'' Του απάντησε.
''Μα πάτερ τι λέτε; Σκουπιδιάρης;! Είπαμε δεν θέλω και δόξες μα σκουπιδιάρης;'' Μα ο γέροντας ήξερε ότι αντίθετα με το άλλο παλικάρη είχε υπερηφάνεια.
''Ναι παιδί μου. Σκουπιδιάρης. Όλοι σε ταπεινώνουν και χάνεται η υπερηφάνεια. Μα παράλληλα βοηθάς το κόσμο. Και δεν δέχεσαι επαίνους. Ας μείνουμε ένα μήνα, και πολύ λέω, χωρίς σκουπιδιάριδες να δεις που άνθρωπος δεν θα βγαίνει έξω. Βλέπεις ο Χριστός δεν είναι μόνο ιατρός αλλά και σκουπιδιάρης γιατί τόσα σκουπίδια που μαζεύουμε είτε θα τα πετάξει καθαρίζοντάς μας είτε θα τα ανακυκλώσει σε μετάνοια.''
