Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί μου, ἄν θέλετε νά εὐαρεστήσετε τό Θεό, μήν περιφρονεῖτε καμιάν ἀρετή. Γιατί μποροῦμε μέ πολλούς τρόπους νά γίνουμε εὐάρεστοι στό Θεό.
Ἡ εὐγενική συμπεριφορά στόν πλησίον, ὁ παρήγορος λόγος μας στόν θλιμμένο, ἡ ὑπεράσπιση τοῦ ἀδικουμένου, ἡ ἀντίδρασή μας στούς κακούς λογισμούς, ὁ ἀγώνας μας στήν προσευχή, ἡ ὑπομονή, ἡ εὐσπλαγχνία, ἡ δικαιοσύνη καί κάθε ἄλλη ἀρετή.
Αὐτά εἶναι πού ἀναπαύουν τό Θεό καί προσελκύουν στήν ψυχή μας τή δική Του χάρη, ἡ ὁποία μᾶς κάνει ἱκανούς νά ξεπερνᾶμε καί τίς πλέον ἀνυπέρβλητες δυσκολίες τῆς ζωῆς.
Ἄν ζεῖτε μέ ἄλλους, διακονεῖστε τους πρόθυμα σάν νά ὑπηρετεῖτε τόν ἴδιο τό Θεό. Καί μήν ἀπαιτεῖτε ἀγάπη γιά τήν ἀγάπη σας, μήτε τήν εὐγνωμοσύνη γιά τίς θυσίες πού κάνετε, μήτε τόν ἔπαινο γιά τήν ταπείνωση σας.
Ἀπό φυλλάδιο τῶν ἐκδόσεων:
“Τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς”