Ένας αδελφός πειραζόταν από σαρκική επιθυμία. Πολλά χρόνια κοίταζε μόνος του, αλλά δεν έβλεπε ωφέλεια στον εαυτό του. Για να νικήσει τέλος το πάθος του, στάθηκε μια Κυριακή στη μέση της εκκλησίας, ύστερα από τη Λειτουργία, και είπε δυνατά, για ν' ακουστεί από όλους τους μοναχούς.
-Προσευχηθείτε για μένα, αδελφοί, να μ' ελεήσει ο Θεός, γιατί δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια έχω πόλεμο στη σάρκα.
Λέγοντας αυτά, αισθάνθηκε αμέσως να ελευθερώνεται από το πάθος. Ό,τι δεν έκανε χρόνων κόπος και άσκησις, το κατόρθωσε σε μια στιγμή η εξομολόγησις.