“Προετοιμασία γιά τήν ἐξομολόγηση”
Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης Στοχασμοί για εκείνους που ετοιμάζονται να σταθούν ενώπιον του Δημιουργού και της κοινότητας της Εκκλησίας στο φοβερό μυστήριο της ιερής εξομολόγησης, έτσι ώστε να λάβουν την ανακαίνιση ενός δεύτερου βαπτίσματος.
Εγώ, μια αμαρτωλή ψυχή, εξομολογούμαι στον Κύριο, Θεό και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, όλες τις μοχθηρές πράξεις που έχω διαπράξει διά έργου, λόγου ή σκέψεων από την στιγμή της βάπτισής μου μέχρι και την παρούσα ημέρα.
Δεν έχω τηρήσει τις υποσχέσεις του βαπτίσματός μου, αλλά έχω καταντήσει τον εαυτό μου ανεπιθύμητο ενώπιον του προσώπου του Θεού μου.
Έχω αμαρτήσει ενώπιον του Κυρίου με την έλλειψη πίστης που με διακρίνει και με τις αμφιβολίες μου σχετικά με την Ορθόδοξη Πίστη και την Αγία Εκκλησία μας· με την αχαριστία μου απέναντι σε όλες τις μεγάλες και ακατάπαυστες δωρεές του Θεού και απέναντι στην μακροθυμία Του και την πρόνοιά Του για εμένα, έναν αμαρτωλό· με την έλλειψη αγάπης προς τον Θεό, αλλά και φόβου του Θεού, κάτι που διαφαίνεται από την μη τήρηση των αγίων εντολών Του και των κανόνων της Εκκλησίας.
Δεν έχω διατηρήσει την αγάπη στον Θεό και στον πλησίον μου, ούτε όμως έχω κάνει αρκετές προσπάθειες γι’ αυτό, εξαιτίας της οκνηρίας μου και λόγω της αδιαφορίας μου, να μάθω τις εντολές του Θεού και τις επιταγές των Αγίων Πατέρων. Έχω αμαρτήσει, διότι δεν προσεύχομαι το πρωί και το βράδυ αλλά και κατά την διάρκεια της ημέρας· διότι δεν συμμετέχω στις θείες λειτουργίες ή διότι προσέρχομαι στην Εκκλησία με μισή μόνο καρδιά.
Έχω αμαρτήσει με την κατάκριση κληρικών. Έχω αμαρτήσει διότι δεν σέβομαι τις Εορτές της Εκκλησίας, διότι δεν τηρώ τις νηστείες αλλά και μέσα από την άμετρη κατανάλωση φαγητών και ποτών.
Έχω αμαρτήσει με την αυτοπεποίθησή μου, με την παρακοή μου, με την ισχυρογνωμοσύνη μου, με την αυτοδικαίωσή μου αλλά και με την αναζήτηση αποδοχής και επαίνων για τις πράξεις μου.
Έχω αμαρτήσει με την έλλειψη πίστης που με διακρίνει, με τις αμφιβολίες μου, με την απελπισία μου, με την δειλία μου, με τις υβριστικές σκέψεις μου, με την βλασφημία και τους όρκους μου.
Έχω αμαρτήσει με την υπερηφάνειά μου, με την μεγάλη ιδέα που έχω για τον εαυτό μου, με τον ναρκισσισμό, την ματαιοδοξία, την αλαζονεία και με τον φθόνο μου, με την αγάπη των επαίνων και των τιμών αλλά και με το ότι ζητώ να φαίνομαι ανώτερος απ’ ό,τι πραγματικά είμαι.
Έχω αμαρτήσει με την κατάκριση, την κακεντρεχή καταλαλιά, τον θυμό μου, με το ότι θυμάμαι τις προσβολές που μου έχουν γίνει, με το μίσος και την ανταπόδοση κακού αντί κακού· με τις προκαταλήψεις μου, τις λογομαχίες, το πείσμα μου και την απροθυμία να αφήσω «χώρο» στον πλησίον μου· με την χαιρεκακία, την κακία, τον σαρκασμό, τις προσβολές και τις κοροϊδίες· με το κουτσομπολιό, με το ότι μιλώ πάρα πολύ και με την κενολογία μου.
Έχω αμαρτήσει με το αταίριαστο και εκτεταμένο γέλιο μου, με τις απρέπειές μου και την εμμονή μου στις προηγούμενες αμαρτίες μου, με την υπεροπτική συμπεριφορά μου, την θρασύτητα και την έλλειψη σεβασμού.
Έχω αμαρτήσει διότι δεν ελέγχω τα φυσικά και πνευματικά πάθη μου, διότι απολαμβάνω τις ακάθαρτες σκέψεις μου, με την ακολασία μου και την έλλειψη αγνότητας στους λογισμούς, στους λόγους και στις πράξεις μου.
Έχω αμαρτήσει με την έλλειψη υπομονής για τις αρρώστιες και τις θλίψεις μου, με την αφοσίωσή μου στις ανέσεις της ζωής και με το ότι είμαι τόσο προσκολλημένος στους γονείς, στα παιδιά, στους συγγενείς και στους φίλους μου.
Έχω αμαρτήσει διότι σκλήρυνα την καρδιά μου, διότι έχω ασθενή θέληση και διότι δεν παρακινώ τον εαυτό μου να κάνει το καλό.
Έχω αμαρτήσει με την φιλαργυρία μου, την αγάπη μου για χρήματα και για την απόκτηση περιττών πραγμάτων αλλά και με την υπερβολική μου προσκόλληση σε πράγματα.
Έχω αμαρτήσει με την δικαίωση του εαυτού μου, με την αδιαφορία για τις οχλήσεις της συνείδησής μου, αλλά και διότι απέτυχα να εξομολογηθώ τις αμαρτίες μου λόγω αμέλειας ή εξαιτίας της ψεύτικης υπερηφάνειάς μου.
Έχω αμαρτήσει πολλές φορές κατά την εξομολόγησή μου με το να παρουσιάζω τις αμαρτίες μου ως μικρότερες απ’ ό,τι είναι, με την δικαιολογία και την απόκρυψη αμαρτιών μου.
Έχω αμαρτήσει στο αγιότατο και ζωοπάροχο Μυστήριο του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου μας, με το να προσέρχομαι στην θεία Κοινωνία χωρίς ταπείνωση ή χωρίς φόβο Θεού.
Έχω πράγματι αμαρτήσει, με λόγια και με σκέψεις, εν γνώσει και εν αγνεία, ηθελημένα και αθέλητα, με τις σκέψεις και με την απερισκεψία μου, και είναι αδύνατο να καταμετρηθούν όλες οι αμαρτίες μου εξαιτίας του πλήθους τους. Αλλά ειλικρινά μετανοώ γι’ αυτές και για όλες, όσες δεν ανέφερα εξαιτίας της λησμοσύνης μου και παρακαλώ να μου συγχωρεθούν από το αμέτρητο έλεος του Θεού.
Προσευχή.
Είθε ο Παντοδύναμος Θεός δια του Αγίου Του Πνεύματος να εμπνεύσει την ειλικρινή μετάνοια στις καρδιές όλων μας, έτσι ώστε να γνωρίσουμε τις εντολές Του, να αντιμετωπίσουμε πραγματικά τις αμαρτίες μας και να τις εξομολογηθούμε ταπεινά σ’ Εκείνον, τόσο κατά τις κατ’ ιδίαν προσευχές μας όσο και στο μυστήριο της εξομολόγησης, ούτως ώστε να φύγει το φορτίο μας, να ανακουφιστούμε και να απελευθερωθούμε από την ενοχή μας και να ενωθούμε ξανά με το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.
“Τι μεγάλο δώρο είναι το μυστήριο της εξομολόγησης!”
