1. «Αὐτό μιά μέρα θά γίνη Ρωμαίικο καί καλότυχος ὅποιος ζήση σέ κεῖνο τό βασίλειο.»
(Συνήθιζε νά λέγη εἰς διάφορα μέρη τῆς ὑποδούλου Ἑλλάδος, τά ὁποῖα μετά ταῦτα ἀπηλευθερώθησαν)
2. «Ὦ εὐλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θά σώσης ὅταν ἔλθουν τά χαλεπά χρόνια !»
(Εἶπε τήν προφητείαν αὐτήν ἐν Σιατίστῃ καί ἀλλαχοῦ ἀντικρύζων τά βουνά, τά ὁποῖα κατά τούς χρόνους τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως ἔγιναν κρησφύγετα τῶν γυναικοπαίδων).
3. «Καλότυχοι σεῖς, οἱ ὁποῖοι εὑρέθητε ἐδῶ πάνω εἰς τά ψηλά βουνά, διότι αὐτά θά σᾶς φυλάξουν ἀπό πολλά δεινά. Θά ἀκοῦτε καί δέν θά βλέπετε τόν κίνδυνο. Τρεῖς ὧρες ἤ τρεῖς μέρες θά ὑποφέρετε.»
(Ἐλέχθη εἰς τήν περιφέρειαν Σιατίστης)
4. «Τό ποθούμενο θά γίνη στήν τρίτη γενεά. Θά τό ἰδοῦν τά ἐγγόνια σας.»
(Ἐλέχθη ἐν Χειμάρρᾳ – Ἡ σπουδαιοτάτη αὕτη προφητεία τοῦ Ἁγίου, ἡ ὁποία ἔτρεφε τήν γλυκυτέραν ἐλπίδα τοῦ ὑποδούλου Γένους, ἔλαβε καταπληκτικήν ἐπαλήθευσιν. Διότι οἱ χρόνοι τῆς ἀπελευθερώσεως τοῦ Ἔθνους εἶναι πράγματι ἡ τρίτη γενεά ἀπό τῶν χρόνων ποὺ προεφήτευσεν αὐτήν ὁ Ἅγιος, καθόσον, ὡς γνωστόν, ἑκάστη γενεά ὑπολογίζεται εἰς 25 ἔτη)
5. «Θἄρθη καιρός νά σᾶς πάρουν οἱ ἐχθροί σας καί τή στάχτη ἀπό τή φωτιά, ἀλλά σεῖς νά μήν ἀλλάξετε τήν πίστι σας, ὅπως θά κάμνουν οἱ ἄλλοι.»
(Ἐλέχθη ἐν Σιατίστῃ)
6. Σᾶς λυπᾶμαι γιά τήν περηφάνεια, ὁποὺ ἔχετε. Τό ποδάρι μου ἐδῶ δέν θά ξαναπατήση. Καί ἐάν δέν ἀφήσετε αὐτά τά πράγματα ποὺ κάνετε, τήν αὐθαιρεσία καί ληστεία, θά καταστραφῆτε. Σέ κεῖνο τό κλαρί, ποὺ κρεμᾶτε τά σπαθιά σας, θἄρθη μιά μέρα ποὺ θά κρεμάσουν οἱ γύφτοι τά ὄργανά τους.»
(Ἐλέχθη εἰς τό χωρίον Ἅγιος Δονάτος Σουλίου)
7. «Θἄρθουν οἱ κόκκινοι σκοῦφοι κι ὕστερα οἱ Ἀγγλοι ἐπί 54 χρόνια, καί κατόπιν θά γίνη Ρωμαίικο.»
(Ἐλέχθη ἐν Κεφαλληνίᾳ περί τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Ἑπτανήσου – “Κόκκινοι σκοῦφοι” ὀνομάζονται οἱ Γάλλοι στρατιῶται ὡς ἐκ τοῦ χρώματος τῶν καλυμμάτων τῆς κεφαλῆς κατά τούς ναπολεοντείους χρόνους. Ἡ προφητεία αὕτη εὗρε καταπληκτικήν ἐκπλήρωσιν. Διότι μετά τούς Ἑνετούς εἰς τήν Ἑπτάνησον ἐγκατεστάθησαν οἱ Γάλλοι, καί μετά τήν ἀναχώρησιν τούτων ἦλθον οἱ ‘Ἀγγλοι, τῶν ὁποίων ἡ παραμονή διήρκεσε 54 ἔτη, δηλαδή ὅσα καί προεφήτευσεν ὁ Ἅγιος. Τῷ 1810 κατέλαβον οὐσιαστικῶς οἱ Ἄγγλοι τήν Ἑπτάνησον (ἐκτός τῆς Κερκύρας, ἡ ὁποία παρεδόθη τῷ 1815 εἰς τόν Κάμπελλ), καί τῷ 1864 παρέδωκαν αὐτήν εἰς τήν Ἑλλάδα.)
8. «Τά ὅρια τοῦ Ρωμαίικου θἄνε ἡ Βωβοῦσα (ὁ ποταμός Ἀῶος)».
(Ἐλέχθη ἐν Παλαιᾷ Ἄρτῃ)
9. «Ἐκεῖθε θἄρθη τό Ρωμαίικο».
(Τήν προφητείαν ταύτην εἶπεν ὁ Ἅγιος ἐν Πρεβέζῃ δεικνύων τό μέρος τῆς Στερεᾶς, ἀπό τό ὁποῖον θά προήρχετο ὁ στρατός τῆς ἐλευθερίας. Ἤ προφητεία ἐπραγματοποιήθη τῷ 1912).
10. «Τά βάσανα εἶναι ἀκόμη πολλά. Θυμηθῆτε τά λόγιά μου• προσεύχεσθε, ἐνεργεῖτε καί ὑπομένετε στερεά. Ἕως ὅτου νά κλείση αὐτή ἡ πληγή τοῦ πλατάνου, τό χωριό σας θἄνε σκλαβωμένο καί δυστυχισμένο».
(Ἐλέχθη εἰς Τσαραπλανᾶ, τό σημερινόν Βασιλικόν τῆς Ἠπείρου. Ἡ πληγή τοῦ πλατάνου ἔκλεισε τῷ 1912, ἔτος ἀπελευθερώσεως τῆς Ἠπείρου)
11. «Πότε θαρθῆ τό ποθούμενον;» ἠρώτησαν τόν Ἅγιον εἰς Τσαραπλανᾶ τῆς Ἠπείρου. «Ὅταν σμίξουν αὐτά», ἀπήντησεν ὁ Ἅγιος δεικνύων δύο δενδρύλλια.
(Τά δενδρύλλια ἐμεγάλωσαν, ἐπάχυναν καί ἔσμιξαν τῷ 1912)
12. «Τό ποθούμενον θά ἔρθη ὅταν θαρθοῦν δύο πασχαλιές μαζί».
(Πράγματι τῷ 1912 αἱ ἑορταί Εὐαγγελισμοῦ καί Πάσχα συνέπεσαν)
13. «Ἄμα κλείση τό δένδρον καί κλεισθῆ μέσα τό παλούκι, τότε θά ἔλθη τό ποθούμενον. Θά γίνη κάποιο σημάδι καί νά μή φοβηθῆτε. Νά πηγαίνετε βασίλεμα ἡλίου σ’ ἐκεῖνα τά βουνά (τῆς Ὁμάλιας καί τῆς Μερόπης), ὅπου θά γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μή πάρετε τίποτε, μόνον τίς ψυχές σας νά γλυτώσετε. Καί δέν θά βαστάξη τό κακό περισσότερο ἀπό 24 ὧρες».
14. «Τά χωριά τοῦ κάμπου θά πάθουν χαλάστρα, ἐνῶ στίς ποδιές τοῦ Κισσάβου θά κοιμηθοῦν σκλάβοι καί θά ξυπνήσουν ἐλεύθεροι».
(Ἐλέχθη ἐν Λαρίσῃ)
15. «Ἄν τό κυπαρίσσι αὐτό ξεραθῆ ἀπό τήν κορυφή, ἡ Ἑλλάς θά ἐλευθερωθῆ• ἄν ξεραθῆ ἀπό κάτω, δέν θά ἐλευθερωθῆ.
(Ἐλέχθη ἐν Ζελενίτσα (Πρασιά) τῆς Εὐρυτανίας)
16. «Μέ δυσκολία θἄρθη»
(Ἐννοεῖται τό ποθούμενον)
17. «Ὅταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στήν Ἄσπρη Θάλασσα, τότε θἄρθη».
18. «Ὅταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στά ἑλληνικά νερά, τότε θἄρθη».
19. «Ὅταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στά ἑλληνικά ὕδατα, τότε θά λυθῆ τό ζήτημα τῆς Πόλης»
20. «Θἄρθη ξαφνικά. Νά ἔχετε ἕνα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στή θύρα. Αὐτό θά σᾶς ἐμποδίση φεύγοντας. Μή τό ἀφήσετε. Νά τό πάρετε μαζί σας, γιά νά φᾶνε τά παιδιά σας».
21. Στήν Αὐλώνα θά γίνη χαλασμός. Θά ἔλθουν στρατεύματα νά ἐλευθερώσουν τόν τόπο.
22. Στό Μπουκορμέ θά χυθῆ πολύ αἷμα.
23. Ὅταν ἀκούετε ὅτι ὁ πόλεμος ἄρχισε, τότε κοντά εἶναι.
24. Ὅσα χωριά εἶναι κοντά σέ δρόμο πολλά θά τραβήξουν.
25. Ἡ Δρόπολις θά πάθη, διότι ὁ τόπος εἶναι γυμνός.
26. Ἡ Δρόπολις θά εἶναι γεμάτη στρατεύματα.
27. Θά χαθῆ ἡ σοδιά τῆς χρονιᾶς ἀπό τήν εὔφορη Δρόπολι καί – μάνα μου ! – αἷμα πολύ ποὺ ἔχει νά χυθῆ.
28. Λάκκοι καί βράχοι στή Δρόπολι θά εἶναι γεμάτοι φεύγοντας.
(Εἰς τό ἀλβανικόν χειρόγραφον, ἡ προφητεία αὕτη ἔχει ὡς ἑξῆς: «Τά βουνά, οἱ χαράδρες καί οἱ κάμποι τῆς Δρόπολης θά γεμίσουν προσφυγιά»).
29. Εἰς τά χωριά Πέπελη σεῖς ἄδικα θά φοβᾶσθε• τίποτε δέν θά πάθετε. Μόνον τά παιδιά σας ποὺ θά εἶναι στούς δρόμους τά κλαῖτε.
30. Οἱ ἀντίχριστοι θά φύγουν, ἀλλά θἄρθουν πάλι• ἔπειτα θά τούς κυνηγήσετε ἕως τήν Κόκκινη Μηλιά.
31. Θαρθῆ ὅταν ἔρθουν δυό καλοκαίρια καί δυό πασχαλιές μαζί.
32. Ξένος στρατός θά ἔλθη, Χριστό θά πιστεύη, γλώσσα δέν θά ξέρη …
33. Θαρθῆ καί μιά φορά ἀσκέρι ξένο ποὺ τό Χριστό θά πιστεύη. Ἀλλά σεῖς δέν θά τό ξέρετε.
34. Μέ ἄλλους θά κοιμηθῆτε καί μέ ἄλλους θά ξημερώσετε.
35. Θά ἰδῆτε τρεῖς φαμίλιες σ΄ ἕνα σπίτι.
36. Ἐσεῖς θά πάτε νά κατοικήσετε ἀλλοῦ καί ἄλλοι θἄρθουν νά κατοικήσουν σέ σᾶς.
37. Θά δῆτε 40 ἄλογα νά τά δένουν σέ ἕνα παλούκι.
38. Πολλοί θά χάνωνται ἀπό τήν πείνα.
39. Οἱ πλούσιοι θά γίνουν πτωχοί καί οἱ πτωχοί θά πεθάνουν.
40. Μιά χούφτα μάλαμα μιά χούφτα ἀλεύρι.
41. Θά ἔρθη καιρός ποὺ οἱ Ρωμιοί θά τρώγωνται ἀναμεταξύ τους. Ἐγώ συστήνω ὁμόνοιαν καί ἀγάπην.
42. Θά ἰδῆτε καί τακτικό στρατό, θά ἰδῆτε καί ρέμπελο (ἀντάρτικο)• ἀπό αὐτούς πολλά θά ὑποφέρετε.
43. Θά σᾶς ζητήσουν τά ντουφέκια• νά ἔχετε διπλᾶ• νά δώσετε τό ἕνα καί νά κρατήσετε τό ἄλλο. Ἕνα ντουφέκι 100 ψυχές θά γλυτώση.
44. Θά ἔρθη καιρός ποὺ θά διευθύνουν τόν κόσμο τά ἄλαλα καί τά μπάλαλα.
(“Τά ἄλαλα καί τά μπάλαλα” – Ἐννοεῖ τά ἄψυχα μηχανήματα τῶν διαφόρων ἐφευρέσεων. Αὐτά ἀντικατέστησαν καί ὁλονέν ἀντικαθιστοῦν τάς ἐργατικὰς χεῖρας καί κυριαρχοῦν εἰς τήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων, ὡς νεώτερα εἴδωλα προσκυνούμενα ὑπό τοῦ ὑλόφρονος κόσμου.)
45. Ἡ αἰτία τοῦ γενικοῦ πολέμου θά εἶναι ἀπό τή Δαλματία.
46. Ἡ αἰτία τοῦ γενικοῦ πολέμου θἄρθη ἀπό τή Δαλματία. Πρῶτα θά διαμελισθῆ ἡ Αὐστρία καί ὕστερα ἡ Τουρκία.
47. Ὁ χαλασμός θά γίνη ἀπό ἕνα κασσιδιάρη.
(Ἡ προφητεία εἰς τό ἀλβανικόν χειρόγραφον φέρεται ὡς ἑξῆς: “Ὁ χαλασμός θἄρθη ἀπό τυφλό καί κασσιδιάρη”)
48. Θά προσπαθοῦν νά τό λύσουν μέ τήν πέννα, μά δέν θά μποροῦν. 99 φορές μέ τόν πόλεμο καί μιά μέ τήν πέννα.
49. ΄Ἄν βρεθοῦν 3 δυνάμεις σύμφωνες, τίποτε δέν θά πάθετε.
50. ΄Ἄν τό ζήτημα λυθῆ μέ τόν πόλεμο, θά πάθετε πολλές καταστροφές• σέ τρεῖς χῶρες μιά θά μείνη…
51. Θά ἔρθη καιρός ποὺ δέν θά ἀκοῦτε (=μαθαίνετε) τίποτε.
52. Ὅτι σᾶς ζητοῦν, νά δίνετε• ψυχές μόνον νά γλυτώνετε.
53. Ἄν βρίσκουν στό δρόμο ἀσήμι, δέν θά σκύβουν νά τό πάρουν. Γιά ἕνα ὅμως ἀστάχυ θά σκοτώνωνται ποιός νά τό πρωτοπάρη… .
54. Τό κακό θά σᾶς ἔρθη ἀπό τούς διαβασμένους.
55. Ἤ τρεῖς μέρες ἤ τρεῖς μῆνες ἤ τρία χρόνια θά βαστάξη.
56. Θἄρθη καιρός ποὺ δέν θά ὑπάρχη αὐτή ἡ ἁρμονία ποὺ εἶναι σήμερα μεταξύ λαοῦ καί κλήρου.
57. Οἱ κληρικοί θά γίνουν οἱ χειρότεροι καί οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων.
58. Στήν Πόλι θά χυθῆ αἷμα ποὺ τριχρονίτικο δαμάλι θά πλέξη (=πλεύση).
59. Καλότυχος ὅποιος ζήσει μετά τό γενικό πόλεμο. Θά τρώγη μέ ἀσημένιο κουτάλι…
60. Μετά τό γενικό πόλεμο θά ζήση ὁ λύκος μέ τ΄ ἀρνί.
61. Θἄρθη πρῶτα ἕνα ψευτορωμαίικο• νά μή τό πιστέψετε• θά φύγη πίσω.
62. Θά μαζωχτῆ τό χιλιάρμενο στό Σκάλωμα (Ἅγιοι Σαράντα) καί θἄρθουν κοκκινογέλεκοι, νά πολεμήσουν γιά σᾶς.
63. Οἱ Τοῦρκοι θά φύγουν, ἀλλά θά ξανάρθουν πάλι καί θά φθάσουν ὡς τά Ἑξαμίλια. Στό τέλος θά τούς διώξουν εἰς τήν Κόκκινη Μηλιά. Ἀπό τούς Τούρκους τό 1/3 θά σκοτωθῆ, τό ἄλλο τρίτο θά βαπτισθῆ καί μονάχα τό 1/3 θά πάη στήν Κόκκινη Μηλιά.
(“Κόκκινη Μηλιά”. Τοποθεσία, τήν ὁποίαν ἡ φαντασία τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων ἔθετεν εἰς τά βάθη τῆς Μ. Ἀσίας).
64. Τόσα πολλά θά γίνουν, ποὺ οἱ μανάδες θά γεννήσουν πρόωρα ἀπό τό φόβο τους.
65. Ζῶα δέν θά μείνουν• θά τά φᾶνε. Φᾶτε καί σεῖς μαζί μ΄ αὐτούς. Στά Τζουμέρκα θά πάρετε σπόρο.
(Εἰς τό ἀλβανικόν χειρόγραφον διαβάζομεν: “΄Ἄλογα δέν θά μείνουν. Θά πᾶτε καί σεῖς μαζί μ΄ αὐτά. Ἀπό τά Τζουμέρκα θά ξαναπιάσετε τή ράτσα τους”)
66. Σπίτια μεγάλα μή κάμνετε. Λιάσες νά κάμνετε νά μή σᾶς ἔρχωνται μέσα.
67. Θά σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, ἀλλά δέν θά προφθάσουν.
68. Θά βάλουν φόρο στίς κόττες καί στά παράθυρα.
69. Θά ζητήσουν νά σᾶς πάρουν καί στρατιώτας. Δέν θά προφθάσουν ὄμως.
70. Οἱ Τοῦρκοι θά μάθουν τό μυστικό 3 μέρες γρηγορώτερα ἀπό τούς Χριστιανούς.
(Τό ἀλβανικόν χειρόγραφον ἔχει τήν προφητείαν ὡς ἑξῆς: “Οἱ Τοῦρκοι θά τό καταλάβουν τρεῖς ἡμέρες γρηγορώτερα ἀπό τούς Χριστιανούς”)
71. Ὅταν ἀκούσετε ὅτι ὁ πόλεμος πιάστηκε ἀπό κάτω, τότε κοντά θά εἶναι.
72. Ἄν ὁ πόλεμος πιαστῆ ἀπό κάτω, λίγα θά πάθετε• ἄν πιαστῆ ἀπό πάνω, θά καταστραφῆτε.
73. Οἱ βράχοι καί οἱ λάκκοι θά εἶναι γεμάτοι κόσμο.
74. Θἄρθη ξαφνικά• ἤ τό βόιδι στό χωράφι ἤ τό ἄλογο στ΄ ἁλώνι.
75. Λυπηρόν εἶναι νά σᾶς τό εἰπῶ• σήμερον, αὔριον καρτεροῦμεν δίψες, πεῖνες μεγάλες ποὺ νά δίδωμεν χιλιάδες φλουριά καί νά μήν εὑρίσκωμεν ὀλίγον ψωμί.
76. Μετά τόν πόλεμο οἱ ἄνθρωποι θά τρέχουν μισή ὥρα δρόμο, γιά νά βρίσκουν ἄνθρωπο καί νά τόν κάμουν ἀδελφό.
77. Ἀμπέλια μή φυτεύετε, διότι θά χαλάσουν καθώς ἐκεῖνα στή Δρυϊνούπολι.
78. Θά γίνη ἕνα χαρτοβασίλειο, ποὺ θά ἔχει μέγα μέλλον στήν Ἀνατολή.
79. Ὁ κόσμος τόσον θά πτωχεύση, ποὺ θά ζώνεται μέ κληματσίδες.
80. Ἡ αἰτία θά ἔλθη ἀπό τά Δελειατά.
81. Ἡ Γαλλία θά ἐλευθερώση πολλά ἑλληνικά μέρη καί ἰδίως οἱ Ἰταλοί.
82. Ἡ Γαλλία θά λευτερώση τήν Ἑλλάδα, τήν Ἤπειρο ἡ Ἰταλία.
83. Από τρία μπουγάζια στενά, Κρᾶ, Κράψη καί Μουζίνα, θά περνοῦν πολλά στρατεύματα γιά τήν Πόλι. Καλόν εἶναι τά γυναικόπαιδα νά βγοῦν στά βουνά. Θά σᾶς ρωτοῦν ἄν εἶναι μακρυά ἡ Πόλι• ἐσεῖς νά μή λέτε τήν ἀλήθεια, διότι θά σᾶς κακοποιήσουν. Ὁ στρατός αὐτός δέν θά φθάση στήν Πόλι, στή μέση τοῦ δρόμου θά μάθη ὅτι ὁ πόλεμος ἐτελείωσε.
84. Θά ἔρθη καιρός, ποὺ θά φέρη γύρες ὁ διάβολος μέ τό κολοκύθι του.
85. Θά βλέπετε νά πηγαίνουν ἄλλοι ἐπάνω καί ἄλλοι κάτω.
86. Ἡ λευτεριά θαρθῆ ἀπό κάτω ἀπό ὅπου χύνονται τά νερά.
87. Ἀπό πάνω καί ἀπό τή σκάλα χαλασμό μή περιμένετε.
88. Ἕνα ψωμί θά χαθῆ τό μισό, καί ἕνα ὁλοκληρο.
89. Θά ἔρθη καιρός ποὺ μιά γυναίκα θά διώχνη δέκα Τούρκους μέ τή ρόκα.
90. Τόν Πάπαν νά καταράσθε, διότι αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία.
91. Ὁ χαλασμός στόν τόπο θά γίνη ἀπό ἕνα ὄνομα ἀξιωματούχου … (δυσανάγνωστον) .
92. Πολλά χωριά θά καταστραφοῦν, οἱ τρεῖς χῶρες θά γίνουν μία.
93. Νά ἔχετε τρεῖς θῦρες• ἄν σᾶς πιάσουν τή μιά, νά φύγετε ἀπό τήν ἄλλη.
94. Πίσω ἀπό τή μιά θύρα νά κρυφθῆ κανείς, γλυτώνει• θά εἶναι βιαστικό.
95. Νά παρακαλῆτε νά εἶναι μέρα καί ὄχι νύκτα, καλοκαίρι καί ὄχι χειμώνας.
96. Οἱ ἄνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί δέν θἄχουν ἀγάπη στά δένδρα.
97. Οἱ ἄνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί θά γίνουν τεμπέληδες.
98. Ἀπό ψηλά, μέσα ἀπό τό λιμάνι θἄρθη ὁ χαλασμός.
99. Θά σᾶς ρίξουν παρά πολύ• θά σᾶς ζητήσουν νά τόν πάρουν πίσω, ἀλλά δέν θά μπορέσουν.
100. Ἐσεῖς θά σώσετε ἄλλους καί οἱ ἄλλοι ἐσᾶς.
101. Ἐσεῖς θά φύγετε ἀπ΄ τ΄ ἀριστερά βουνά• ἀπό τή δεξιά μεριά ὄχι• ἀπό τίς σπηλιές μή φοβᾶστε.
102. Θαρθῆ ξαφνικά• τ΄ ἄλογα θ΄ ἀπομείνουν ζεμένα στίς δουλειές τους καί σεῖς θά φύγετε.
103. Θἄνε ὄγδοος αἰώνας ποὺ θά γίνουν αὐτά.
(Δηλαδή κατά τήν διάρκεια τῆς ὄγδοης χιλιετίας ἀπό τόν Ἀδάμ)
104. Νά κρυφθῆτε ἤ κοντά στήν πόρτα ἤ κοντά στήν πλάκα, ἄν εἶναι βιαστικό καί γρήγορο.
105. Πολλά θά συμβοῦν. Οἱ πολιτεῖες θά καταντήσουν σάν μπαράγκες.
106. Θαρθῆ καιρός ποὺ θά βγῆ ὁ καταραμένος δαίμονας ἀπό τό καυκί του.
107. Θαρθῆ μιά φορά ἕνας ψευτοπροφήτης• μή τόν πιστέψετε καί μή τόν χαρῆτε. Πάλι θά φύγη καί δέν θά μεταγυρίση.
108. Θαρθῆ καιρός ποὺ οἱ χριστιανοί θά ξεσηκωθοῦν ὁ ἕνας κατά τοῦ ἄλλου.
109. Νάχετε τό σταυρό στό μέτωπο, γιά νά σᾶς γνωρίσουν ὅτι εἶσθε χριστιανοί.
110. Δέν θά φθάση ὁ στρατός στήν Πόλι• στή μέση τοῦ δρόμου θἄρθη τό μαντάτο, ὅτι ἔφθασε τό ποθούμενο.
111. Πήγαινε καί στό δρόμο θ΄ ἀνταμειφθῆς.
(Ἐλέχθη ἐν Δερβιστάνῃ περί τινος, ὅστις εἰρωνεύθη τόν Ἅγιον. Οὗτος μέτ΄ ὀλίγν ἐτραυματίσθη καθ΄ ὁδόν ὑπό τινος ἐχθροῦ του)
112. Εἰπέ εἰς τά εἴδωλα ἐκεῖνα νά μήν ἔρθουν ἐδῶ, ἀλλά νά γυρίσουν εἰς τά ὀπίσω.
(Καθώς ὁ Ἅγιος ἐδίδασκεν εἰς Ἄσσον τῆς Κεφαλληνίας, διέκοψε μίαν στιγμήν τό κηρυγμά του καί ἀπέστειλεν ἕνα ἀκροατήν του εἰς τήν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος τοῦ τόπου εἰπὼν τούς λόγους τούτους. Οὗτος ἀπελθὼν εὗρε 4 κυρίας τῆς ἀριστοκρατίας ἀσέμνως ἐνδεδυμένας, αἱ ὁποῖαι ἦσαν ἕτοιμοι νά ἔλθουν καί παρακολουθήσουν τό κήρυγμα τοῦ Ἁγίου)
113. Φτιάνετε σπίτια τορνευτά καί δέν πρόκειται νά κατοικήσετε σ΄ αὐτά.
(Εἶπε τούς λόγους τούτους ὁ Ἅγιος εἰς Ἄσσον τῆς Κεφαλληνίας, ὅταν μίαν ἡμέραν διήρχετο πρό μιᾶς νεοκτίστου οἰκίας. Μετ΄ ὀλίγον ὅλοι οἱ ἰδιοκτῆται ἀπέθανον πλήν μιᾶς μοναχῆς).
114. Τό παιδί αὐτό θά προκόψη, θά κυβερνήση τήν Ἑλλάδα καί θά δοξασθῆ.
(Ἐλέχθη περί τοῦ Ἰωάννου Κωλέττη).
115. Θά γίνης μεγάλος ἄνθρωπος, θά κυριεύσης ὅλη τήν Ἀρβανιτιά, θά ὑποτάξης τήν Πρέβεζα, τήν Γάργα, τό Σούλι, τό Δέλβινο, τό Γαρδίκι καί αὐτό τό τάχτι τοῦ Κούρτ πασᾶ. Θά ἀφήσης μεγάλο ὄνομα στήν οἰκουμένη. Καί στήν Πόλι θά πᾶς, μά μέ κόκκινα γένεια. Αὐτή εἶναι ἡ θέλησι τῆς θείας προνοίας. Ἐνθυμοῦ ὅμως εἰς ὅλην τήν διάρκειαν τῆς ἐξουσίας σου νά ἀγαπᾶς καί νά ὑπερασπίζεσαι τούς χριστιανούς, ἄν θέλης νά μείνη ἡ ἐξουσία εἰς τούς διαδόχους σου.
(Ἐλέχθη ἐν Τεπελενίῳ περί τοῦ Ἀλῆ πασᾶ)
116. Θά βγοῦν πράγματα ἀπό τά σχολεῖα ποὺ ὁ νοῦς σας δέν φαντάζεται.
117. Θά δῆτε στόν κάμπο ἁμάξι χωρίς ἄλογα νά τρέχη γρηγορώτερα ἀπό τόν λαγό.
118. Θἄρθη καιρός ποὺ θά ζωσθῆ ὁ τόπος μέ μιά κλωστή.
(Ἐλέχθη ἐν Ἄσσῳ τῆς Κεφαλληνίας).
119. Θαρθῆ καιρός ποὺ οἱ ἄνθρωποι θά ὁμιλοῦν ἀπό ἕνα μακρυνό μέρος σέ ἄλλο, σάν νἄνε σέ πλαγινά δωμάτια, π.χ. ἀπό τήν Πόλι στή Ρωσία.
120. Θά δῆτε νά πετᾶνε ἄνθρωποι στόν οὐρανό σάν μαυροπούλια καί νά ρίχνουν φωτιά στόν κόσμο. Ὅσοι θά ζοῦν τότε θά τρέξουν στά μνήματα καί θά φωνάξουν: Ἐβγᾶτε σεῖς οἱ πεθαμένοι νά μποῦμε μεῖς οἱ ζωντανοί.
(Αἱ πέντε κατά σειράν προφητεῖαι (116η – 120η) τοῦ Ἁγίου ἀναφέρονται προφανῶς εἰς τάς μεγάλας ἐφευρέσεις τοῦ αἰῶνος μας. Τό ἁμάξι χωρίς ἄλογα εἶναι οἱ σιδηρόδρομοι καί τ΄ αὐτοκίνητα. Ἡ κλωστή ποὺ θά ζώση ὅλον τόν κόσμον εἶναι τά καλώδια τῶν τηλεγραφείων. Μέ τάς συσκευὰς τῆς τηλεπικοινωνίας ἡ φωνή ἀκούεται ἐξ ἀποστάσεως χιλιάδων χιλιομέτρων ὡς νά προήρχετο ἐκ γειτονικῆς οἰκίας. Τά μαυροπούλια, ποὺ θά ρίψουν τό πῦρ εἰς τήν γῆν, εἶναι τά ἀεροπλάνα τῆς πολεμικῆς ἀεροπορίας. Αὐταὶ αἱ προφητεῖαι τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ εἶναι γεγραμμέναι εἰς τά βιβλία χρόνους πολλούς, αἰώνα περίπου πρίν γίνουν αἱ σχετικαί ἐφευρέσεις)
121. Τὸ κακόν θά ἔλθη μέχρι τόν Σταυρόν καί δέν θά μπορέση νά πάη κάτω. Μή φοβηθῆτε. Μή φύγετε ἀπό τά σπίτια σας.
(Ἐλέχθη εἰς τήν περιοχήν Πολυνερίου Γρεβενῶν. Πράγματι τῷ 1940 οἱ Ἰταλοί ἔφθασαν μέχρι τήν τοποθεσίαν Σταυρός, ὅπου εἶχε κηρύξει ὁ Ἅγιος, καί ἐσταμάτησαν)
122. Ὅταν θά πέση ὁ κλῶνος (ποὺ εἶναι στημένος ὁ Σταυρός), θά γίνη μεγάλο κακόν, πού θά ἔλθη ἀπό τό μέρος ὅπου θά δείξη ὁ κλῶνος• καί ὅταν θά πέση τό δένδρον, θά γίνη ἕνα μεγαλύτερον κακόν.
(Ἐλέχθη εἰς τό χωρίον Τσιράκι (σήμερον Ἅγιος Κοσμᾶς) Γρεβενῶν. Πράγματι τῷ 1940 ἔπεσεν ὁ κλῶνος καί ὁ Σταυρός πρός τό μέρος τῆς Ἀλβανίας, ὅθεν ἐπετέθησαν οἱ Ἰταλοί, καί τῷ 1947 τό δένδρον, ὅτε ἡ περιοχή κατεστράφη ἐντελῶς ἀπό τόν συμμοριτοπόλεμον)
(Συνήθιζε νά λέγη εἰς διάφορα μέρη τῆς ὑποδούλου Ἑλλάδος, τά ὁποῖα μετά ταῦτα ἀπηλευθερώθησαν)
2. «Ὦ εὐλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θά σώσης ὅταν ἔλθουν τά χαλεπά χρόνια !»
(Εἶπε τήν προφητείαν αὐτήν ἐν Σιατίστῃ καί ἀλλαχοῦ ἀντικρύζων τά βουνά, τά ὁποῖα κατά τούς χρόνους τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως ἔγιναν κρησφύγετα τῶν γυναικοπαίδων).
3. «Καλότυχοι σεῖς, οἱ ὁποῖοι εὑρέθητε ἐδῶ πάνω εἰς τά ψηλά βουνά, διότι αὐτά θά σᾶς φυλάξουν ἀπό πολλά δεινά. Θά ἀκοῦτε καί δέν θά βλέπετε τόν κίνδυνο. Τρεῖς ὧρες ἤ τρεῖς μέρες θά ὑποφέρετε.»
(Ἐλέχθη εἰς τήν περιφέρειαν Σιατίστης)
4. «Τό ποθούμενο θά γίνη στήν τρίτη γενεά. Θά τό ἰδοῦν τά ἐγγόνια σας.»
(Ἐλέχθη ἐν Χειμάρρᾳ – Ἡ σπουδαιοτάτη αὕτη προφητεία τοῦ Ἁγίου, ἡ ὁποία ἔτρεφε τήν γλυκυτέραν ἐλπίδα τοῦ ὑποδούλου Γένους, ἔλαβε καταπληκτικήν ἐπαλήθευσιν. Διότι οἱ χρόνοι τῆς ἀπελευθερώσεως τοῦ Ἔθνους εἶναι πράγματι ἡ τρίτη γενεά ἀπό τῶν χρόνων ποὺ προεφήτευσεν αὐτήν ὁ Ἅγιος, καθόσον, ὡς γνωστόν, ἑκάστη γενεά ὑπολογίζεται εἰς 25 ἔτη)
5. «Θἄρθη καιρός νά σᾶς πάρουν οἱ ἐχθροί σας καί τή στάχτη ἀπό τή φωτιά, ἀλλά σεῖς νά μήν ἀλλάξετε τήν πίστι σας, ὅπως θά κάμνουν οἱ ἄλλοι.»
(Ἐλέχθη ἐν Σιατίστῃ)
6. Σᾶς λυπᾶμαι γιά τήν περηφάνεια, ὁποὺ ἔχετε. Τό ποδάρι μου ἐδῶ δέν θά ξαναπατήση. Καί ἐάν δέν ἀφήσετε αὐτά τά πράγματα ποὺ κάνετε, τήν αὐθαιρεσία καί ληστεία, θά καταστραφῆτε. Σέ κεῖνο τό κλαρί, ποὺ κρεμᾶτε τά σπαθιά σας, θἄρθη μιά μέρα ποὺ θά κρεμάσουν οἱ γύφτοι τά ὄργανά τους.»
(Ἐλέχθη εἰς τό χωρίον Ἅγιος Δονάτος Σουλίου)
7. «Θἄρθουν οἱ κόκκινοι σκοῦφοι κι ὕστερα οἱ Ἀγγλοι ἐπί 54 χρόνια, καί κατόπιν θά γίνη Ρωμαίικο.»
(Ἐλέχθη ἐν Κεφαλληνίᾳ περί τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Ἑπτανήσου – “Κόκκινοι σκοῦφοι” ὀνομάζονται οἱ Γάλλοι στρατιῶται ὡς ἐκ τοῦ χρώματος τῶν καλυμμάτων τῆς κεφαλῆς κατά τούς ναπολεοντείους χρόνους. Ἡ προφητεία αὕτη εὗρε καταπληκτικήν ἐκπλήρωσιν. Διότι μετά τούς Ἑνετούς εἰς τήν Ἑπτάνησον ἐγκατεστάθησαν οἱ Γάλλοι, καί μετά τήν ἀναχώρησιν τούτων ἦλθον οἱ ‘Ἀγγλοι, τῶν ὁποίων ἡ παραμονή διήρκεσε 54 ἔτη, δηλαδή ὅσα καί προεφήτευσεν ὁ Ἅγιος. Τῷ 1810 κατέλαβον οὐσιαστικῶς οἱ Ἄγγλοι τήν Ἑπτάνησον (ἐκτός τῆς Κερκύρας, ἡ ὁποία παρεδόθη τῷ 1815 εἰς τόν Κάμπελλ), καί τῷ 1864 παρέδωκαν αὐτήν εἰς τήν Ἑλλάδα.)
8. «Τά ὅρια τοῦ Ρωμαίικου θἄνε ἡ Βωβοῦσα (ὁ ποταμός Ἀῶος)».
(Ἐλέχθη ἐν Παλαιᾷ Ἄρτῃ)
9. «Ἐκεῖθε θἄρθη τό Ρωμαίικο».
(Τήν προφητείαν ταύτην εἶπεν ὁ Ἅγιος ἐν Πρεβέζῃ δεικνύων τό μέρος τῆς Στερεᾶς, ἀπό τό ὁποῖον θά προήρχετο ὁ στρατός τῆς ἐλευθερίας. Ἤ προφητεία ἐπραγματοποιήθη τῷ 1912).
10. «Τά βάσανα εἶναι ἀκόμη πολλά. Θυμηθῆτε τά λόγιά μου• προσεύχεσθε, ἐνεργεῖτε καί ὑπομένετε στερεά. Ἕως ὅτου νά κλείση αὐτή ἡ πληγή τοῦ πλατάνου, τό χωριό σας θἄνε σκλαβωμένο καί δυστυχισμένο».
(Ἐλέχθη εἰς Τσαραπλανᾶ, τό σημερινόν Βασιλικόν τῆς Ἠπείρου. Ἡ πληγή τοῦ πλατάνου ἔκλεισε τῷ 1912, ἔτος ἀπελευθερώσεως τῆς Ἠπείρου)
11. «Πότε θαρθῆ τό ποθούμενον;» ἠρώτησαν τόν Ἅγιον εἰς Τσαραπλανᾶ τῆς Ἠπείρου. «Ὅταν σμίξουν αὐτά», ἀπήντησεν ὁ Ἅγιος δεικνύων δύο δενδρύλλια.
(Τά δενδρύλλια ἐμεγάλωσαν, ἐπάχυναν καί ἔσμιξαν τῷ 1912)
12. «Τό ποθούμενον θά ἔρθη ὅταν θαρθοῦν δύο πασχαλιές μαζί».
(Πράγματι τῷ 1912 αἱ ἑορταί Εὐαγγελισμοῦ καί Πάσχα συνέπεσαν)
13. «Ἄμα κλείση τό δένδρον καί κλεισθῆ μέσα τό παλούκι, τότε θά ἔλθη τό ποθούμενον. Θά γίνη κάποιο σημάδι καί νά μή φοβηθῆτε. Νά πηγαίνετε βασίλεμα ἡλίου σ’ ἐκεῖνα τά βουνά (τῆς Ὁμάλιας καί τῆς Μερόπης), ὅπου θά γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μή πάρετε τίποτε, μόνον τίς ψυχές σας νά γλυτώσετε. Καί δέν θά βαστάξη τό κακό περισσότερο ἀπό 24 ὧρες».
14. «Τά χωριά τοῦ κάμπου θά πάθουν χαλάστρα, ἐνῶ στίς ποδιές τοῦ Κισσάβου θά κοιμηθοῦν σκλάβοι καί θά ξυπνήσουν ἐλεύθεροι».
(Ἐλέχθη ἐν Λαρίσῃ)
15. «Ἄν τό κυπαρίσσι αὐτό ξεραθῆ ἀπό τήν κορυφή, ἡ Ἑλλάς θά ἐλευθερωθῆ• ἄν ξεραθῆ ἀπό κάτω, δέν θά ἐλευθερωθῆ.
(Ἐλέχθη ἐν Ζελενίτσα (Πρασιά) τῆς Εὐρυτανίας)
16. «Μέ δυσκολία θἄρθη»
(Ἐννοεῖται τό ποθούμενον)
17. «Ὅταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στήν Ἄσπρη Θάλασσα, τότε θἄρθη».
18. «Ὅταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στά ἑλληνικά νερά, τότε θἄρθη».
19. «Ὅταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στά ἑλληνικά ὕδατα, τότε θά λυθῆ τό ζήτημα τῆς Πόλης»
20. «Θἄρθη ξαφνικά. Νά ἔχετε ἕνα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στή θύρα. Αὐτό θά σᾶς ἐμποδίση φεύγοντας. Μή τό ἀφήσετε. Νά τό πάρετε μαζί σας, γιά νά φᾶνε τά παιδιά σας».
21. Στήν Αὐλώνα θά γίνη χαλασμός. Θά ἔλθουν στρατεύματα νά ἐλευθερώσουν τόν τόπο.
22. Στό Μπουκορμέ θά χυθῆ πολύ αἷμα.
23. Ὅταν ἀκούετε ὅτι ὁ πόλεμος ἄρχισε, τότε κοντά εἶναι.
24. Ὅσα χωριά εἶναι κοντά σέ δρόμο πολλά θά τραβήξουν.
25. Ἡ Δρόπολις θά πάθη, διότι ὁ τόπος εἶναι γυμνός.
26. Ἡ Δρόπολις θά εἶναι γεμάτη στρατεύματα.
27. Θά χαθῆ ἡ σοδιά τῆς χρονιᾶς ἀπό τήν εὔφορη Δρόπολι καί – μάνα μου ! – αἷμα πολύ ποὺ ἔχει νά χυθῆ.
28. Λάκκοι καί βράχοι στή Δρόπολι θά εἶναι γεμάτοι φεύγοντας.
(Εἰς τό ἀλβανικόν χειρόγραφον, ἡ προφητεία αὕτη ἔχει ὡς ἑξῆς: «Τά βουνά, οἱ χαράδρες καί οἱ κάμποι τῆς Δρόπολης θά γεμίσουν προσφυγιά»).
29. Εἰς τά χωριά Πέπελη σεῖς ἄδικα θά φοβᾶσθε• τίποτε δέν θά πάθετε. Μόνον τά παιδιά σας ποὺ θά εἶναι στούς δρόμους τά κλαῖτε.
30. Οἱ ἀντίχριστοι θά φύγουν, ἀλλά θἄρθουν πάλι• ἔπειτα θά τούς κυνηγήσετε ἕως τήν Κόκκινη Μηλιά.
31. Θαρθῆ ὅταν ἔρθουν δυό καλοκαίρια καί δυό πασχαλιές μαζί.
32. Ξένος στρατός θά ἔλθη, Χριστό θά πιστεύη, γλώσσα δέν θά ξέρη …
33. Θαρθῆ καί μιά φορά ἀσκέρι ξένο ποὺ τό Χριστό θά πιστεύη. Ἀλλά σεῖς δέν θά τό ξέρετε.
34. Μέ ἄλλους θά κοιμηθῆτε καί μέ ἄλλους θά ξημερώσετε.
35. Θά ἰδῆτε τρεῖς φαμίλιες σ΄ ἕνα σπίτι.
36. Ἐσεῖς θά πάτε νά κατοικήσετε ἀλλοῦ καί ἄλλοι θἄρθουν νά κατοικήσουν σέ σᾶς.
37. Θά δῆτε 40 ἄλογα νά τά δένουν σέ ἕνα παλούκι.
38. Πολλοί θά χάνωνται ἀπό τήν πείνα.
39. Οἱ πλούσιοι θά γίνουν πτωχοί καί οἱ πτωχοί θά πεθάνουν.
40. Μιά χούφτα μάλαμα μιά χούφτα ἀλεύρι.
41. Θά ἔρθη καιρός ποὺ οἱ Ρωμιοί θά τρώγωνται ἀναμεταξύ τους. Ἐγώ συστήνω ὁμόνοιαν καί ἀγάπην.
42. Θά ἰδῆτε καί τακτικό στρατό, θά ἰδῆτε καί ρέμπελο (ἀντάρτικο)• ἀπό αὐτούς πολλά θά ὑποφέρετε.
43. Θά σᾶς ζητήσουν τά ντουφέκια• νά ἔχετε διπλᾶ• νά δώσετε τό ἕνα καί νά κρατήσετε τό ἄλλο. Ἕνα ντουφέκι 100 ψυχές θά γλυτώση.
44. Θά ἔρθη καιρός ποὺ θά διευθύνουν τόν κόσμο τά ἄλαλα καί τά μπάλαλα.
(“Τά ἄλαλα καί τά μπάλαλα” – Ἐννοεῖ τά ἄψυχα μηχανήματα τῶν διαφόρων ἐφευρέσεων. Αὐτά ἀντικατέστησαν καί ὁλονέν ἀντικαθιστοῦν τάς ἐργατικὰς χεῖρας καί κυριαρχοῦν εἰς τήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων, ὡς νεώτερα εἴδωλα προσκυνούμενα ὑπό τοῦ ὑλόφρονος κόσμου.)
45. Ἡ αἰτία τοῦ γενικοῦ πολέμου θά εἶναι ἀπό τή Δαλματία.
46. Ἡ αἰτία τοῦ γενικοῦ πολέμου θἄρθη ἀπό τή Δαλματία. Πρῶτα θά διαμελισθῆ ἡ Αὐστρία καί ὕστερα ἡ Τουρκία.
47. Ὁ χαλασμός θά γίνη ἀπό ἕνα κασσιδιάρη.
(Ἡ προφητεία εἰς τό ἀλβανικόν χειρόγραφον φέρεται ὡς ἑξῆς: “Ὁ χαλασμός θἄρθη ἀπό τυφλό καί κασσιδιάρη”)
48. Θά προσπαθοῦν νά τό λύσουν μέ τήν πέννα, μά δέν θά μποροῦν. 99 φορές μέ τόν πόλεμο καί μιά μέ τήν πέννα.
49. ΄Ἄν βρεθοῦν 3 δυνάμεις σύμφωνες, τίποτε δέν θά πάθετε.
50. ΄Ἄν τό ζήτημα λυθῆ μέ τόν πόλεμο, θά πάθετε πολλές καταστροφές• σέ τρεῖς χῶρες μιά θά μείνη…
51. Θά ἔρθη καιρός ποὺ δέν θά ἀκοῦτε (=μαθαίνετε) τίποτε.
52. Ὅτι σᾶς ζητοῦν, νά δίνετε• ψυχές μόνον νά γλυτώνετε.
53. Ἄν βρίσκουν στό δρόμο ἀσήμι, δέν θά σκύβουν νά τό πάρουν. Γιά ἕνα ὅμως ἀστάχυ θά σκοτώνωνται ποιός νά τό πρωτοπάρη… .
54. Τό κακό θά σᾶς ἔρθη ἀπό τούς διαβασμένους.
55. Ἤ τρεῖς μέρες ἤ τρεῖς μῆνες ἤ τρία χρόνια θά βαστάξη.
56. Θἄρθη καιρός ποὺ δέν θά ὑπάρχη αὐτή ἡ ἁρμονία ποὺ εἶναι σήμερα μεταξύ λαοῦ καί κλήρου.
57. Οἱ κληρικοί θά γίνουν οἱ χειρότεροι καί οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων.
58. Στήν Πόλι θά χυθῆ αἷμα ποὺ τριχρονίτικο δαμάλι θά πλέξη (=πλεύση).
59. Καλότυχος ὅποιος ζήσει μετά τό γενικό πόλεμο. Θά τρώγη μέ ἀσημένιο κουτάλι…
60. Μετά τό γενικό πόλεμο θά ζήση ὁ λύκος μέ τ΄ ἀρνί.
61. Θἄρθη πρῶτα ἕνα ψευτορωμαίικο• νά μή τό πιστέψετε• θά φύγη πίσω.
62. Θά μαζωχτῆ τό χιλιάρμενο στό Σκάλωμα (Ἅγιοι Σαράντα) καί θἄρθουν κοκκινογέλεκοι, νά πολεμήσουν γιά σᾶς.
63. Οἱ Τοῦρκοι θά φύγουν, ἀλλά θά ξανάρθουν πάλι καί θά φθάσουν ὡς τά Ἑξαμίλια. Στό τέλος θά τούς διώξουν εἰς τήν Κόκκινη Μηλιά. Ἀπό τούς Τούρκους τό 1/3 θά σκοτωθῆ, τό ἄλλο τρίτο θά βαπτισθῆ καί μονάχα τό 1/3 θά πάη στήν Κόκκινη Μηλιά.
(“Κόκκινη Μηλιά”. Τοποθεσία, τήν ὁποίαν ἡ φαντασία τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων ἔθετεν εἰς τά βάθη τῆς Μ. Ἀσίας).
64. Τόσα πολλά θά γίνουν, ποὺ οἱ μανάδες θά γεννήσουν πρόωρα ἀπό τό φόβο τους.
65. Ζῶα δέν θά μείνουν• θά τά φᾶνε. Φᾶτε καί σεῖς μαζί μ΄ αὐτούς. Στά Τζουμέρκα θά πάρετε σπόρο.
(Εἰς τό ἀλβανικόν χειρόγραφον διαβάζομεν: “΄Ἄλογα δέν θά μείνουν. Θά πᾶτε καί σεῖς μαζί μ΄ αὐτά. Ἀπό τά Τζουμέρκα θά ξαναπιάσετε τή ράτσα τους”)
66. Σπίτια μεγάλα μή κάμνετε. Λιάσες νά κάμνετε νά μή σᾶς ἔρχωνται μέσα.
67. Θά σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, ἀλλά δέν θά προφθάσουν.
68. Θά βάλουν φόρο στίς κόττες καί στά παράθυρα.
69. Θά ζητήσουν νά σᾶς πάρουν καί στρατιώτας. Δέν θά προφθάσουν ὄμως.
70. Οἱ Τοῦρκοι θά μάθουν τό μυστικό 3 μέρες γρηγορώτερα ἀπό τούς Χριστιανούς.
(Τό ἀλβανικόν χειρόγραφον ἔχει τήν προφητείαν ὡς ἑξῆς: “Οἱ Τοῦρκοι θά τό καταλάβουν τρεῖς ἡμέρες γρηγορώτερα ἀπό τούς Χριστιανούς”)
71. Ὅταν ἀκούσετε ὅτι ὁ πόλεμος πιάστηκε ἀπό κάτω, τότε κοντά θά εἶναι.
72. Ἄν ὁ πόλεμος πιαστῆ ἀπό κάτω, λίγα θά πάθετε• ἄν πιαστῆ ἀπό πάνω, θά καταστραφῆτε.
73. Οἱ βράχοι καί οἱ λάκκοι θά εἶναι γεμάτοι κόσμο.
74. Θἄρθη ξαφνικά• ἤ τό βόιδι στό χωράφι ἤ τό ἄλογο στ΄ ἁλώνι.
75. Λυπηρόν εἶναι νά σᾶς τό εἰπῶ• σήμερον, αὔριον καρτεροῦμεν δίψες, πεῖνες μεγάλες ποὺ νά δίδωμεν χιλιάδες φλουριά καί νά μήν εὑρίσκωμεν ὀλίγον ψωμί.
76. Μετά τόν πόλεμο οἱ ἄνθρωποι θά τρέχουν μισή ὥρα δρόμο, γιά νά βρίσκουν ἄνθρωπο καί νά τόν κάμουν ἀδελφό.
77. Ἀμπέλια μή φυτεύετε, διότι θά χαλάσουν καθώς ἐκεῖνα στή Δρυϊνούπολι.
78. Θά γίνη ἕνα χαρτοβασίλειο, ποὺ θά ἔχει μέγα μέλλον στήν Ἀνατολή.
79. Ὁ κόσμος τόσον θά πτωχεύση, ποὺ θά ζώνεται μέ κληματσίδες.
80. Ἡ αἰτία θά ἔλθη ἀπό τά Δελειατά.
81. Ἡ Γαλλία θά ἐλευθερώση πολλά ἑλληνικά μέρη καί ἰδίως οἱ Ἰταλοί.
82. Ἡ Γαλλία θά λευτερώση τήν Ἑλλάδα, τήν Ἤπειρο ἡ Ἰταλία.
83. Από τρία μπουγάζια στενά, Κρᾶ, Κράψη καί Μουζίνα, θά περνοῦν πολλά στρατεύματα γιά τήν Πόλι. Καλόν εἶναι τά γυναικόπαιδα νά βγοῦν στά βουνά. Θά σᾶς ρωτοῦν ἄν εἶναι μακρυά ἡ Πόλι• ἐσεῖς νά μή λέτε τήν ἀλήθεια, διότι θά σᾶς κακοποιήσουν. Ὁ στρατός αὐτός δέν θά φθάση στήν Πόλι, στή μέση τοῦ δρόμου θά μάθη ὅτι ὁ πόλεμος ἐτελείωσε.
84. Θά ἔρθη καιρός, ποὺ θά φέρη γύρες ὁ διάβολος μέ τό κολοκύθι του.
85. Θά βλέπετε νά πηγαίνουν ἄλλοι ἐπάνω καί ἄλλοι κάτω.
86. Ἡ λευτεριά θαρθῆ ἀπό κάτω ἀπό ὅπου χύνονται τά νερά.
87. Ἀπό πάνω καί ἀπό τή σκάλα χαλασμό μή περιμένετε.
88. Ἕνα ψωμί θά χαθῆ τό μισό, καί ἕνα ὁλοκληρο.
89. Θά ἔρθη καιρός ποὺ μιά γυναίκα θά διώχνη δέκα Τούρκους μέ τή ρόκα.
90. Τόν Πάπαν νά καταράσθε, διότι αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία.
91. Ὁ χαλασμός στόν τόπο θά γίνη ἀπό ἕνα ὄνομα ἀξιωματούχου … (δυσανάγνωστον) .
92. Πολλά χωριά θά καταστραφοῦν, οἱ τρεῖς χῶρες θά γίνουν μία.
93. Νά ἔχετε τρεῖς θῦρες• ἄν σᾶς πιάσουν τή μιά, νά φύγετε ἀπό τήν ἄλλη.
94. Πίσω ἀπό τή μιά θύρα νά κρυφθῆ κανείς, γλυτώνει• θά εἶναι βιαστικό.
95. Νά παρακαλῆτε νά εἶναι μέρα καί ὄχι νύκτα, καλοκαίρι καί ὄχι χειμώνας.
96. Οἱ ἄνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί δέν θἄχουν ἀγάπη στά δένδρα.
97. Οἱ ἄνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί θά γίνουν τεμπέληδες.
98. Ἀπό ψηλά, μέσα ἀπό τό λιμάνι θἄρθη ὁ χαλασμός.
99. Θά σᾶς ρίξουν παρά πολύ• θά σᾶς ζητήσουν νά τόν πάρουν πίσω, ἀλλά δέν θά μπορέσουν.
100. Ἐσεῖς θά σώσετε ἄλλους καί οἱ ἄλλοι ἐσᾶς.
101. Ἐσεῖς θά φύγετε ἀπ΄ τ΄ ἀριστερά βουνά• ἀπό τή δεξιά μεριά ὄχι• ἀπό τίς σπηλιές μή φοβᾶστε.
102. Θαρθῆ ξαφνικά• τ΄ ἄλογα θ΄ ἀπομείνουν ζεμένα στίς δουλειές τους καί σεῖς θά φύγετε.
103. Θἄνε ὄγδοος αἰώνας ποὺ θά γίνουν αὐτά.
(Δηλαδή κατά τήν διάρκεια τῆς ὄγδοης χιλιετίας ἀπό τόν Ἀδάμ)
104. Νά κρυφθῆτε ἤ κοντά στήν πόρτα ἤ κοντά στήν πλάκα, ἄν εἶναι βιαστικό καί γρήγορο.
105. Πολλά θά συμβοῦν. Οἱ πολιτεῖες θά καταντήσουν σάν μπαράγκες.
106. Θαρθῆ καιρός ποὺ θά βγῆ ὁ καταραμένος δαίμονας ἀπό τό καυκί του.
107. Θαρθῆ μιά φορά ἕνας ψευτοπροφήτης• μή τόν πιστέψετε καί μή τόν χαρῆτε. Πάλι θά φύγη καί δέν θά μεταγυρίση.
108. Θαρθῆ καιρός ποὺ οἱ χριστιανοί θά ξεσηκωθοῦν ὁ ἕνας κατά τοῦ ἄλλου.
109. Νάχετε τό σταυρό στό μέτωπο, γιά νά σᾶς γνωρίσουν ὅτι εἶσθε χριστιανοί.
110. Δέν θά φθάση ὁ στρατός στήν Πόλι• στή μέση τοῦ δρόμου θἄρθη τό μαντάτο, ὅτι ἔφθασε τό ποθούμενο.
111. Πήγαινε καί στό δρόμο θ΄ ἀνταμειφθῆς.
(Ἐλέχθη ἐν Δερβιστάνῃ περί τινος, ὅστις εἰρωνεύθη τόν Ἅγιον. Οὗτος μέτ΄ ὀλίγν ἐτραυματίσθη καθ΄ ὁδόν ὑπό τινος ἐχθροῦ του)
112. Εἰπέ εἰς τά εἴδωλα ἐκεῖνα νά μήν ἔρθουν ἐδῶ, ἀλλά νά γυρίσουν εἰς τά ὀπίσω.
(Καθώς ὁ Ἅγιος ἐδίδασκεν εἰς Ἄσσον τῆς Κεφαλληνίας, διέκοψε μίαν στιγμήν τό κηρυγμά του καί ἀπέστειλεν ἕνα ἀκροατήν του εἰς τήν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος τοῦ τόπου εἰπὼν τούς λόγους τούτους. Οὗτος ἀπελθὼν εὗρε 4 κυρίας τῆς ἀριστοκρατίας ἀσέμνως ἐνδεδυμένας, αἱ ὁποῖαι ἦσαν ἕτοιμοι νά ἔλθουν καί παρακολουθήσουν τό κήρυγμα τοῦ Ἁγίου)
113. Φτιάνετε σπίτια τορνευτά καί δέν πρόκειται νά κατοικήσετε σ΄ αὐτά.
(Εἶπε τούς λόγους τούτους ὁ Ἅγιος εἰς Ἄσσον τῆς Κεφαλληνίας, ὅταν μίαν ἡμέραν διήρχετο πρό μιᾶς νεοκτίστου οἰκίας. Μετ΄ ὀλίγον ὅλοι οἱ ἰδιοκτῆται ἀπέθανον πλήν μιᾶς μοναχῆς).
114. Τό παιδί αὐτό θά προκόψη, θά κυβερνήση τήν Ἑλλάδα καί θά δοξασθῆ.
(Ἐλέχθη περί τοῦ Ἰωάννου Κωλέττη).
115. Θά γίνης μεγάλος ἄνθρωπος, θά κυριεύσης ὅλη τήν Ἀρβανιτιά, θά ὑποτάξης τήν Πρέβεζα, τήν Γάργα, τό Σούλι, τό Δέλβινο, τό Γαρδίκι καί αὐτό τό τάχτι τοῦ Κούρτ πασᾶ. Θά ἀφήσης μεγάλο ὄνομα στήν οἰκουμένη. Καί στήν Πόλι θά πᾶς, μά μέ κόκκινα γένεια. Αὐτή εἶναι ἡ θέλησι τῆς θείας προνοίας. Ἐνθυμοῦ ὅμως εἰς ὅλην τήν διάρκειαν τῆς ἐξουσίας σου νά ἀγαπᾶς καί νά ὑπερασπίζεσαι τούς χριστιανούς, ἄν θέλης νά μείνη ἡ ἐξουσία εἰς τούς διαδόχους σου.
(Ἐλέχθη ἐν Τεπελενίῳ περί τοῦ Ἀλῆ πασᾶ)
116. Θά βγοῦν πράγματα ἀπό τά σχολεῖα ποὺ ὁ νοῦς σας δέν φαντάζεται.
117. Θά δῆτε στόν κάμπο ἁμάξι χωρίς ἄλογα νά τρέχη γρηγορώτερα ἀπό τόν λαγό.
118. Θἄρθη καιρός ποὺ θά ζωσθῆ ὁ τόπος μέ μιά κλωστή.
(Ἐλέχθη ἐν Ἄσσῳ τῆς Κεφαλληνίας).
119. Θαρθῆ καιρός ποὺ οἱ ἄνθρωποι θά ὁμιλοῦν ἀπό ἕνα μακρυνό μέρος σέ ἄλλο, σάν νἄνε σέ πλαγινά δωμάτια, π.χ. ἀπό τήν Πόλι στή Ρωσία.
120. Θά δῆτε νά πετᾶνε ἄνθρωποι στόν οὐρανό σάν μαυροπούλια καί νά ρίχνουν φωτιά στόν κόσμο. Ὅσοι θά ζοῦν τότε θά τρέξουν στά μνήματα καί θά φωνάξουν: Ἐβγᾶτε σεῖς οἱ πεθαμένοι νά μποῦμε μεῖς οἱ ζωντανοί.
(Αἱ πέντε κατά σειράν προφητεῖαι (116η – 120η) τοῦ Ἁγίου ἀναφέρονται προφανῶς εἰς τάς μεγάλας ἐφευρέσεις τοῦ αἰῶνος μας. Τό ἁμάξι χωρίς ἄλογα εἶναι οἱ σιδηρόδρομοι καί τ΄ αὐτοκίνητα. Ἡ κλωστή ποὺ θά ζώση ὅλον τόν κόσμον εἶναι τά καλώδια τῶν τηλεγραφείων. Μέ τάς συσκευὰς τῆς τηλεπικοινωνίας ἡ φωνή ἀκούεται ἐξ ἀποστάσεως χιλιάδων χιλιομέτρων ὡς νά προήρχετο ἐκ γειτονικῆς οἰκίας. Τά μαυροπούλια, ποὺ θά ρίψουν τό πῦρ εἰς τήν γῆν, εἶναι τά ἀεροπλάνα τῆς πολεμικῆς ἀεροπορίας. Αὐταὶ αἱ προφητεῖαι τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ εἶναι γεγραμμέναι εἰς τά βιβλία χρόνους πολλούς, αἰώνα περίπου πρίν γίνουν αἱ σχετικαί ἐφευρέσεις)
121. Τὸ κακόν θά ἔλθη μέχρι τόν Σταυρόν καί δέν θά μπορέση νά πάη κάτω. Μή φοβηθῆτε. Μή φύγετε ἀπό τά σπίτια σας.
(Ἐλέχθη εἰς τήν περιοχήν Πολυνερίου Γρεβενῶν. Πράγματι τῷ 1940 οἱ Ἰταλοί ἔφθασαν μέχρι τήν τοποθεσίαν Σταυρός, ὅπου εἶχε κηρύξει ὁ Ἅγιος, καί ἐσταμάτησαν)
122. Ὅταν θά πέση ὁ κλῶνος (ποὺ εἶναι στημένος ὁ Σταυρός), θά γίνη μεγάλο κακόν, πού θά ἔλθη ἀπό τό μέρος ὅπου θά δείξη ὁ κλῶνος• καί ὅταν θά πέση τό δένδρον, θά γίνη ἕνα μεγαλύτερον κακόν.
(Ἐλέχθη εἰς τό χωρίον Τσιράκι (σήμερον Ἅγιος Κοσμᾶς) Γρεβενῶν. Πράγματι τῷ 1940 ἔπεσεν ὁ κλῶνος καί ὁ Σταυρός πρός τό μέρος τῆς Ἀλβανίας, ὅθεν ἐπετέθησαν οἱ Ἰταλοί, καί τῷ 1947 τό δένδρον, ὅτε ἡ περιοχή κατεστράφη ἐντελῶς ἀπό τόν συμμοριτοπόλεμον)