«Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι»

Σήμερα υπάρχουν λίγοι μόνο γέροντες πού γνωρίζουν τήν αγάπη του Κυρίου για μας καί γνωρίζουν τον αγώνα εναντίον των εχθρών και ότι οι εχθροί κατατροπώνονται μόνο με τήν κατά Χριστόν ταπείνωση.

Τόσο αγαπά ο Κύριος τον άνθρωπο, που του δίνει πλούσια τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Μέχρις ότου, όμως, μάθει η ψυχή να διατηρεί τη χάρη, θα βασανίζεται για πολύ.

Τον πρώτο καιρό μετά τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος σκέφθηκα: Ο Κύριος μου συγχώρεσε τις αμαρτίες μου, το μαρτυρεί μέσα μου η χάρη. Τι μου χρειάζεται, λοιπόν, περισσότερο; 

Δεν πρέπει, όμως, να σκεφτόμαστε έτσι. Παρότι μας συγχωρούνται οι αμαρτίες, εν τούτοις πρέπει να τις θυμόμαστε σε όλη τη ζωή μας και να θλιβόμαστε γι΄αυτές, για να διατηρούμε τη συντριβή της καρδιάς. Εγώ δεν το γνώριζα αυτό και έπαυσα να έχω συντριβή και υπέφερα πολλά από τους δαίμονες. Και απορούσα, τι συμβαίνει με μένα. 

Όλ’ αυτά δείχνουν μια εσωτερική μικροψυχία και…

Οι «πειράζοντες» τον Θεό είναι όσοι αμφιβάλλουν, διστάζουν ή και, χειρότερα ακόμη, ανθίστανται στην παντοδυναμία Του και πανσοφία Του. 

Δεν πρέπει η ψυχή μας ν’ αντιστέκεται και να λέει, «γιατί το έκανε έτσι αυτό ο Θεός, γιατί το άλλο αλλιώς, δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά;». 

Σφραγίδα της αρετής

Όπως το κερί αν δεν θερμανθεί και μαλακώσει, δεν μπορεί να δεχθεί επάνω του την σφραγίδα, έτσι και η ψυχή, χωρίς να δοκιμασθεί με τους κόπους και τις ασθένειες δεν μπορεί να λάβει επάνω της την σφραγίδα της αρετής.

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

πηγή

Θα σε πνίξουν

Η ψυχή μας μοιάζει με μία δεξαμενή γεμάτη νερό. Αν το νερό το ρίξεις προς τα λουλούδια, δηλαδή τις αρετές, το δρόμο του καλού, θα ζεις την αληθινή χαρά και θ’ ατροφήσουν οι κακίες, τ’ αγκάθια. 

Ὁ Ὅσιος Νίκων ὁ «Μετανοεῖτε»

Καταγόταν ἀπὸ τὸν Πολεμωνιακὸ Πόντο καὶ ἦταν γιὸς μεγιστάνα. Νέος ἀκόμα ἄφησε τὸ πατρικό του σπίτι καὶ μόνασε. Ἐπειδὴ δὲ, τὸν διέκρινε ἱερὸς ζῆλος καὶ μεγάλο χάρισμα διδακτικότητας, γύρισε ὅλη τὴν Ἀνατολὴ σὰν ἀπεσταλμένος τῆς Μονῆς του κηρύττοντας τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἐπαναλάμβανε τὴν φωνή, ποὺ ἀντήχησε πρῶτα στὴν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας καὶ κοντὰ στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη: «Μετανοεῖτε».

Κατόπιν ὁ Ὅσιος Νικῶν πῆγε στὴν Κρήτη, ὅπου παρέμεινε διδάσκοντας γιὰ 20 χρόνια. Ἀπὸ κεῖ πῆγε στὴν Πελοπόννησο, ὅπου κατέληξε στὴν πόλη τῶν Λακώνων. Ἐκεῖ κήρυξε, ἔκανε διάφορα θαύματα καὶ ἔκτισε ναὸ στὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἠθικὴ ἐπιρροή του στοὺς κατοίκους, ὑπῆρξε μεγάλη.

Καὶ στὴν χώρα αὐτή, ποὺ ἀγάπησε περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴν πατρίδα του, ἄφησε τὴν τελευταία του πνοὴ τὸ ἔτος 998.

Σήμερον τῷ ναῷ προσάγεται (Δοξαστικόν)

(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης,

σήμερα, Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018)

Ἦχος β’

Δόξα Πατρί καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι

(Λέοντος Μαΐστορος)

Σήμερον τῷ ναῷ προσάγεται, ἡ πανάμωμος Παρθένος, εἰς κατοικητήριον τοῦ παντάνακτος Θεοῦ, καὶ πάσης τῆς ζωῆς ἡμῶν τροφοῦ. Σήμερον τὸ καθαρώτατον ἁγίασμα, ὡς τριετίζουσα δάμαλις, εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων εἰσάγεται. Tαύτῃ ἐκβοήσωμεν, ὡς ὁ Ἄγγελος΄ Χαῖρε μόνη ἐν γυναιξὶν εὐλογημένη.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακάτικο Κήρυγμα

Λουκ. ιη΄ 18-27

Ο πλούσιος νέος

Διάθεση θυσίας

Ο πλούσιος νέος είχε μεγάλα πνευματικά ενδιαφέροντα. Ήταν κι άρχοντας της Συναγωγής και είχε μεταφυσικές αναζητήσεις. Μόλις λοιπόν αντίκρισε τον Κύριο, Τον πλησίασε και με ισχυρό ενδιαφέρον Τον ρώτησε: 

Διδάσκαλε αγαθέ, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή; Κι ο Κύριος του απάντησε: Γιατί με ονομάζεις «αγαθό», αφού νομίζεις ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος; Κανείς δεν είναι απολύτως αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός. Γνωρίζεις τις εντολές! Να μη μοιχεύσεις· να μη φονεύσεις· να μην κλέψεις· να μην ψευδομαρτυρήσεις· να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. 

Εκείνος ξαφνιασμένος από την απροσδόκητη αυτή απάντηση είπε με απορία: Μα όλα αυτά τα φύλαξα από τα παιδικά μου χρόνια! Ένα σου λείπει ακόμη, ανταπάντησε ο Κύριος. Πούλησε την περιουσία σου, μοίρασέ την στους πτωχούς και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό· κι έλα να με ακολουθήσεις. Αυτός όμως όταν το άκουσε αυτό, λυπήθηκε πολύ. Διότι ήταν πολύ πλούσιος και δεν ήθελε να αποχωρισθεί τα πλούτη του. Κι έφυγε από το Χριστό.

† Κυριακῇ 25 Νοεμβρίου 2018 (ΙΓ' Λουκᾶν)

† Μνήμην τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 

Κεφ. ιη' : 18-27

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπος τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ, πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. Τὰς ἐντολὰς οἶδας· Μὴ μοιχεύσῃς· μὴ φονεύσῃς· μὴ κλέψῃς· μὴ ψευδομαρτυρήσῃς· τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. Ὁ δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. Ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!

Θες να γίνεις του Χριστού…;

Ο Χριστιανός είναι ο παθιασμένος άνθρωπος!

Νηστεύουμε, εκκλησιαζόμαστε, προσευχόμαστε, εξομολογούμαστε….Χριστιανοί όμως δεν είμαστε…

Πολλές εγκλωβιζόμαστε στους «νόμους» και δεν προχωρούμε στην ουσία των πραγμάτων. Διότι αντί να αποκτούμε διαμέσου όλων των παραπάνω αγάπη, συγκατάβαση, συγχωρετικότητα, υπομονή, κατανόηση, ταπείνωση, γινόμαστε πιο σκληροί, αυτοανυψωνόμαστε σε κριτές των άλλων -των αμαρτωλών- λες και εμείς είμαστε οι αμόλυντοι και αναμάρτητοι…

Τελικά, Χριστιανός είναι ο Άνθρωπος της Αγάπης και όχι ο άνθρωπος των νόμων, είναι ο Άνθρωπος της Υπακοής και της Ταπείνωσης και όχι ο άνθρωπος του φανατισμού και του αδιάκριτου ζηλωτισμού…

Είναι κρίμα να νομίζουμε ότι θα βρούμε τον Χριστό μέσα από τις κατακρίσεις των άλλων, τις διαβολές, την επιδειξιομανία και την τήρηση κάποιων εντολών χωρίς την αναζήτηση της ουσίας της Χριστιανικής διδασκαλίας.

Πρωινή προσευχή γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ του Έσσεξ

-Πρωινή προσευχή γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ του Έσσεξ-

Αιώνιε Κύριε, Δημιουργέ των απάντων ο καλέσας με εις την ζωήν ταύτην τη ανεξερευνήτω Σου αγαθότητι· ο δους μοι την Χάριν του Βαπτίσματος και την σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος· ο κοσμήσας με τη επιθυμία του αναζητείν Σε, τον μόνον αληθινόν Θεόν, επάκουσον της δεήσεώς μου.

Ο Θεός μου, ουκ έχω ζωήν, φως, χαράν, σοφίαν, δύναμιν άνευ Σου.

Αλλά Συ είπας τοις μαθηταίς Σου: «Πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε».

Όθεν τολμώ επικαλείσθαι Σε: Καθάρισόν με από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος.

Δίδαξον με πως δει προσεύχεσθαι.

Ευλόγησον την ημέραν ταύτην ήν εχάρισάς μοι, τω αναξίω δούλω Σου.

Στις καρδιές των ερωτευμένων πάντα υπάρχει χώρος για τον Χριστό…

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Πόσο χυδαίο είναι να κατηγορείται η Εκκλησία ως πολέμια του έρωτα.

Αυτό γίνεται απ΄ αυτούς που έχουνε μπερδέψει τον έρωτα με την σεξομανία. Γίνεται απ’αυτούς που προτιμούν τις καμπύλες του σώματος απ’ τα μάτια, την “ανταλλαγή υγρών” από την κοινωνία προσώπων, την σαρκική πύρωση από το εσωτερικό σκίρτημα της καρδιάς.

Κατηγορούν την Εκκλησία οι σεξομανείς.

Σε μια κοινωνία που θεοποίησε τις ηδονές -με κορυφαία την σαρκική ηδονή- έρχεται η Εκκλησία και με στεναρή φωνή μας λέγει: ερωτευτείτε γιατί χανόμαστε!

Κι άλλη μια φορά θα σκανδαλιστούν πολλοί παρθένοι με χυδαία μυαλά με τα παραπάνω λόγια. Μα ο έρωτας -ως έννοια και οντολογικό γεγονός- πάντα θα είναι παρεξηγημένος.

Περιπλανιέται από δω και απ’ εκεί

Περισσότερο αμαρτάνουν εκείνοι που την ώρα της προσευχής κατά τη θεία Λειτουργία, ή στο σπίτι, ο νους τους φεύγει από το Θεό και περιπλανιέται από δω και απ’ εκεί, σε διάφορους τόπους. 

Συγγνώμη γι’ αυτό που δεν είμαι…

Η πιο ανατρεπτική στάση ζωής είναι η συγγνώμη! Είναι ό,τι μας διαφοροποιεί από οποιαδήποτε άλλη ζωντανή ύπαρξη. Πολλοί, στην προσπάθειά τους να απορρίψουν την θεϊκή καταγωγή του ανθρώπου, τον θεωρούν εξέλιξη του ζωικού βασιλείου, ένα θηλαστικό όπως όλα τα άλλα.

Παραθεωρούν όμως ότι αν ο άνθρωπος ήταν μία εξέλιξη των ζώων, τότε δεν θα επέλεγε να συγχωρεί, όπως δεν θα επέλεγε να νηστεύει, να αγαπά και να μένει πιστός, να ελπίζει στην μεταθανάτια πορεία της ύπαρξης, να αναζητεί Θεό.

Τα ζώα δεν μπορούν να συγχωρέσουν. Αμύνονται. Όταν μπορούν να επιτεθούν, δεν κάνουν πίσω. Το ένστικτο τα καθοδηγεί. Ο άνθρωπος, ενώ μπορεί να τιμωρήσει, να εκδικηθεί, «να πάρει το αίμα του πίσω», εντούτοις κάποτε διαλέγει να μην το πράξει και με μία μεγαλοσύνη καρδιακή, αφήνει τα παραπτώματα του άλλου, την εχθρότητα, την κακία και ζητά από τον Θεό να τον συγχωρήσει.

Τα μυστικά του ευτυχισμένου γάμου

Η ερωτική έξαρση και η τρυφεράδα μέσα στον γάμο εξαντλούνται γρήγορα, όπως το πρώτο κρασί στο γάμο της Κανά. Για να διατηρηθεί όμως η ευφορία και η χαρά μέσα στο σπίτι, πρέπει να έρθει ο «καλός οίνος».

Αλλ’ αυτό δεν γίνεται παρά μόνο με θαύμα. Και ένα τέτοιο θαύμα μόνο ένας μπορεί να το κάμει. Ο Χριστός. Αρκεί να είναι προσκεκλημένος, και στο δικό σου γάμο, όπως τότε της Κανά της Γαλιλαίας

***

Ο γάμος είναι η πιο δύσκολη απ’ όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, γιατί είναι η πιο στενή κι η πιο συνεχής. Να ζεις τόσο κοντά με άλλο πρόσωπο –που παραμένει «κάποιος άλλος»-, να συνδέεσαι τόσο στενά με άλλη προσωπικότητα χωρίς προστριβές και χωρίς συγκρούσει είναι δύσκολο. Μερικοί ισχυρίζονται πως είναι πιο εύκολο να πεθάνεις για τη γυναίκα που αγαπάς, παρά να ζήσεις μαζί της. Και πολλές γυναίκες θα μπορούσαν να πουν: είναι πολύ πιο εύκολο να πεθάνεις για τον άντρα που αγαπάς, παρά να ζήσεις μαζί του.

Για να έχεις μια ευλογημένη ημέρα…

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που αισθανόμαστε ανήμποροι, ακόμη και απελπισμένοι. Κάθε ημέρα, όμως, είναι ευλογημένη από τον Θεό και καλούμαστε να της δώσουμε την αξία που της πρέπει. Όσο καταβεβλημένοι και αν νιώθουμε υπάρχει τρόπος, για να «φτιάξουμε« τη διάθεσή μας.

Ακολουθείστε τους 10 τρόπους και θα αλλάξει η ψυχολογία σας!

Αυτή η μέρα είναι ευλογημένη από το Θεό, ανήκει στο Θεό, ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να μπούμε μέσα σ΄αυτή. Προχωρείς αυτή τη μέρα σαν αγγελιοφόρος του Θεού. Όποιον συναντάς, τον συναντάς με τον τρόπο του Θεού. Βρίσκεσαι εκεί για να είσαι η παρουσία του Κυρίου και Θεού, η παρουσία του Χριστού, η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η παρουσία του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το καθήκον σου αυτή τη συγκεκριμένη μέρα.”

1. Τό πρῶτο πού θά σκεφθεῖς, ὅταν ξυπνᾶς εἶναι ἡ σκέψη τοῦ Χριστοῦ. Νά στρέψουμε τόν νοῦ μας στόν Χριστό. Ὁ Γέρων Πορφύριος ἔλεγε: “Μήν ἀσχολεῖσαι μέ τό σκοτάδι, ἄνοιξε τό παράθυρο στό φῶς”.

Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας (Ἑωθινόν Γ')

(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης,

σήμερα, Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018)

ΕΩΘΙΝΟΝ Γ'

Δόξα Πατρί… Ἦχος γ'

Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας, τὴν τοῦ Σωτῆρος εὐαγγελιζομένης, ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν καὶ ἐμφάνειαν, διαπιστοῦντες οἱ Μαθηταί, ὠνειδίζοντο τὸ τῆς καρδίας σκληρόν, ἀλλὰ τοῖς σημείοις καθοπλισθέντες καὶ θαύμασι, πρὸς τὸ κήρυγμα ἀπεστέλλοντο, καὶ σὺ μὲν Κύριε, πρὸς τὸν ἀρχίφωτον ἀνελήφθης Πατέρα, οἱ δὲ ἐκήρυττον πανταχοῦ τὸν λόγον, τοῖς θαύμασι πιστούμενοι. Διὸ οἱ φωτισθέντες δι’ αὐτῶν δοξάζομέν σου, τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, φιλάνθρωπε Κύριε.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακάτικο Κήρυγμα

Βρήκε επιτέλους τη λύση στο πρόβλημα του ο πλούσιος κτηματίας. Βασανίστηκε, έστυψε το μυαλό του, νύχτες ολόκληρες έμεινε άγρυπνος. Και τώρα, μετά από τόσους υπολογισμούς, αφήνει κάτω το μολύβι. Ένας αναστεναγμός ανακουφίσεως βγαίνει από μέσα του. 

«Αυτό θα κάνω μονολογεί, θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα κτίσω πολύ πιο μεγάλες. Θα συγκεντρώσω εκεί τα αγαθά μου, και θα περάσω ξένοιαστα και χαρούμενα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου».

Πόσο έπεσε έξω στους υπολογισμούς του ο δυστυχής. Την ίδια στιγμή που πίστεψε πως βρήκε την λύση, όλα γκρεμίζονται! Η φωνή του Θεού, τον προσγειώνει στην πραγματικότητα και μένει άναυδος. «Άφρον, (άμυαλε και ανόητε) αυτήν την νύκτα ζητούν χωρίς άλλο να πάρουν την ψυχή σου. Αυτά που ετοίμασες τίνος θα είναι και ποιος θα τα κληρονομήσει;»

† Κυριακῇ 18 Νοεμβρίου 2018 (Θ' Λουκᾶν)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 

Κεφ. ιβ' : 16-21

Εἶπε ὁ Κύριος τήν παραβολὴν τάυτην· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ, λέγων· Τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; Καὶ εἶπε· Τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· Ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;

Όταν θέλεις να διεισδύσεις στα θεία νοήματα, και φοβάσαι μήπως πλανηθείς να έχεις το εξής σημείο για σιγουριά

Ο κίνδυνος της πλάνης και της υπερβολής

Όταν θέλεις να διεισδύσεις στα θεία νοήματα, και φοβάσαι μήπως πλανηθείς να έχεις το εξής σημείο για σιγουριά.

Όταν αρχίζει η θεία χάρη και ανοίγει τους νοερούς οφθαλμούς της ψυχής σου, για να αισθάνεσαι τις άγιες εμπειρίες, τότε αρχίζουν να τρέχουν δάκρυα σαν ποτάμι από τα μάτια σου, ώστε να πλένονται και τα μάγουλά σου. Σότε ο πόλεμος που σου φέρνουν οι αισθήσεις συμμαζεύεται και έρχεται μέσα σου η γαλήνη. 

Όποιος σου πει αντίθετα απ’ αυτά που σου λέω, μην τον πιστέψεις. Πιο φανερό σημείο στο σώμα μας από τα δάκρυα μη ζητήσεις. Όταν, πάλι, ο νους υψωθεί ψηλά και δεν επηρεάζεται αρνητικά από τα κτίσματα, τότε παύουν και τα δάκρυα και οι σωματικές κινήσεις και η λειτουργία των αισθήσεων, και βλέπεις μυστήρια.

Στοχασμοί την ώρα του πόνου

Ο Πανάγαθος και πολυεύσπλαχνος Θεός επιθυμεί πολύ την σωτηρίαν μας. Μας περιμένει με πολλή αγάπη εις την ουράνιον Βασιλείαν του, την ητοιμασμένην από καταβολής κόσμου.

Διά τούτο επεμβαίνει και χειρουργεί με πολλούς τρόπους την ψυχήν μας, διά να την προετοιμάση ως κεκοσμημένην νύμφην διά την Βασιλείαν του.

Επειδή εμείς είμεθα αμελείς και οκνηροί και δεν αγωνιζόμεθα όσον πρέπει διά την σωτηρίαν μας, έρχεται ο φιλόστοργος Πατέρας μας παιδαγωγικά να μας ξυπνήση. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να περάση την ζωήν του χωρίς θλίψεις, ασθένειες, δοκιμασίες, αδικίες και παντός είδους δυσκολίες.

Έρχεται η ώρα που κάθε ψυχή θα ανεβή τον ιδικόν της Γολγοθά. Πρέπει να δώση πολλές εξετάσεις, να δοκιμασθή πολύ, διά να γίνη κληρονόμος της Βασιλείας του.

Σε κάτι βαθύτερο

Οι χριστιανοί δεν φορούν τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επιθυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούργιο άνθρωπο. 

Ντύθηκαν τον ίδιο το Χριστό, που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους. 

Άγγελοι: Οι ιδιότητες και το έργο τους

Ζούμε αναμφισβήτητα σε μια εποχή, που κυριαρχείται απ' τον ευδαιμονισμό και τον ορθό λόγο. Ο άνθρωπος ζει με τις αισθήσεις και για τις αισθήσεις και η καταπληκτική πρόοδος των φυσικών επιστημών έχει κυριολεκτικά ναρκώσει τα πνευματικά του αισθητήρια. Έτσι ο λόγος για τον αόρατο, τον υπεραισθητό κόσμο μοιάζει ν’ αντηχεί παράξενα, ίσως και ενοχλητικά.

Σήμερα που η λατρεία του σατανά έχει πάρει μορφή επιδημίας και οι κάθε είδους καταστροφικές λατρείες ψυχοναρκώνουν χιλιάδες θύματα, η ελπιδοφόρα παρουσία των αγγέλων στη ζωή μας είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη.

Είναι παρήγορο να γνωρίζουμε πως δεν καλούμεθα ν’ αντιμετωπίσουμε μόνοι μας τις απειλές και τις προκλήσεις των καιρών. Πως έχουμε δίπλα μας ισχυρούς προστάτες, ουράνιους φύλακες, «τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι», πρόθυμους και ικανούς να μας συμπαρασταθούν σε κάθε μας ανάγκη.

Η Εκκλησία μας, αιώνες τώρα, ζει την παρουσία των αγίων αγγέλων του Θεού σ’ όλο της το μεγαλείο μέσα από τη λατρευτική -προσευχητική της εμπειρία. Ιδιαίτερα στη Θεία Λειτουργία, οι πιστοί, εικονίζοντας τα Χερουβείμ, υποδέχονται «τον Βασιλέα των όλων …ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν».

Αιτία μεταμορφώσεως

Η αγιότητα ενός ανθρώπου δεν γίνεται αιτία να μεταμορφωθούν προς το καλύτερο και τελειότερο μόνον όσοι από τους ανθρώπους τον πλησιάζουν, αλλά γίνεται αιτία μεταμορφώσεως και αυτής της άλογης κτίσεως, δίνοντάς μας έτσι μία εικόνα της ζωής τού Παραδείσου. 

Δεν χάνεις τίποτε

Ο Θεός περιμένει την κατάλληλη στιγμή, για να έρθει να σου φωτίσει την διάνοια, να σου χαρίσει όλο τον παράδεισο. 

Αυτό που νοσταλγούσες ένα, δύο, τρία, πέντε, είκοσι, πενήντα χρόνια, θα το πάρεις σε μια στιγμή. 

Διδαχές και Αποφθέγματα

Αδιαφόρησε για τις ανέσεις και τότε θα αποκτήσεις άνεση, αδιαφόρησε για τα υλικά αγθά και τότε θα τα πάρεις, για να τα πάρεις όχι σαν δέσμιος αυτών , ούτε σαν δούλος, αλλά σαν ελεύθερος.

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Αφού είσαι φιλομαθής, γίνε και φιλόπονος. Διότι η γνώση απο μόνη της, κάνει τον άνθρωπο να φουσκώνει απο μεγάλη ιδέα για τον ευαυτό του.

Όσιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος

Ο Θεός όταν δει ότι εμείς δεν ενδιαφερόμαστε πλεον για τα υλικά αγαθά, τότε μας επιτρέπει να τα αποκτήσουμε και να τα χρησιμοποιούμε.Διότι τότε πλέον τα κατέχουμε σαν ελεύθεροι άνθρωπο και όχι όπως έχουν τα παιδά τα παιχνίδα τους.

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Άνθρωπος είσαι, μη γίνεσαι θηρίο. Γι' αυτό σου δόθηκε το στόμα απο τον Θεό, όχι για να δαγκώνεις, αλλά για να παρηγορείς με τα λόγια σου.

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Ἐξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου (τμήμα)

Στιχηρόν ίδιόμελον της Λιτής

Ήχος α΄, 

ποίημα Άνατολίου

Έξεχύθη ή χάρις έν χείλεσί σου, Όσιε Πάτερ, Ιωάννη Χρυσόστομε-

διά τούτο έχρισε σε ό θεός, Αρχιερέα του λαού αυτού, ποιμαίνειν

τό ποίμνιον αυτού, έν οσιότητι καί δικαιοσύνη• διό περιζωσάμενος

τήν ρομφαίαν του δυνατού, διέκοψας τάς γλωσσαλγίας τών αιρέ-

σεων. Καί νυν μή παύση πρεσβεύων, ειρηνεύσαι τόν κόσμον, καί

σώσαι τάς ψυχάς ημών.

Φωτογραφίες από τον χθεσινό Εσπερινό της Εορτής του Παρεκκλησίου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ἀκηδία καί λιποψυχία

Διδαχές Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Αχώριστος σύντροφος του πνεύματος της λύπης είναι η ακηδία. Όπως παρατηρούν οι πατέρες, η ακηδία προ­σβάλλει το μοναχό περίπου το καταμεσήμερο και του προκαλεί τέτοια ακαταστασία, ώστε τόσο ο τόπος όπου ζει όσο και οι αδελφοί πού ζουν μαζί του, του γίνονται ανυπόφοροι. 

Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης εγείρεται μέσα του ένα είδος αηδίας και μεγάλης πείνας και χα­σμουριέται πολύ συχνά. Μόλις ή κοιλιά του ικανοποιη­θεί, ο δαίμονας της ακηδίας προτείνει στο μοναχό την ιδέα να βγει από το κελί του και να μιλήσει σε κάποιον αδελφό, υποστηρίζοντας ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να σωθεί από την ακηδία είναι η συνεχής συζή­τηση με τους άλλους. 

Ό μοναχός πού έχει κυριευθεί από την ακηδία είναι σαν ένα λεπτό ζιζάνιο πού δε σταματά ούτε λε­πτό, άλλα βρίσκεται πάντα στη διάθεση του άνεμου. Είναι σαν ένα μικρό σύννεφο πού καταδιώκεται από τον άνεμο.

Ἱερά Πανήγυρις

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακάτικο Κήρυγμα

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ι΄ 25-37)

Ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη ποὺ ἀκούσαμε σήμερα νὰ μᾶς διηγεῖται τὸ Εὐαγγέλιο, ἔχει βαθύ ἐκκλησιολογικό περιεχόμενο, δείχνει τὴν πραγματικὴ ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὸν κόσμο. Εἰπώθηκε ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ, μὲ σκοπὸ νὰ ἀπαντηθεῖ τὸ ἑρώτημα: «καὶ τὶς ἐστί μου πλησίον;», ποὺ διατύπωσε κάποιος νομικὸς, θέλοντας νὰ πειράξει τὸν Ἰησοῦ.

Αὐτὴ ἡ παραβολὴ ὅπως κατανοήθηκε καὶ ἑρμηνεύθηκε ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες, δείχνει τὴν ὑπέρβαση, ἀπὸ μέρους τῆς Ἐκκλησίας, τῶν στενῶν ἐθνοφυλετικῶν ἀντιλήψεων, ἐπισημαίνει τὶς αἰτίες τῆς διαιρέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ προτείνει τὴ μέθοδο τῆς θεραπείας τοῦ «ἐμπεσόντος εἰς τοὺς ληστάς», δηλ. τοῦ κάθε ἀνθρώπου ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν τόπο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ ποὺ στὴν παραβολή μας εἶναι ἡ Ἰερουσαλήμ, καὶ κατευθύνεται πρὸς τὸν κόσμο τῆς ἀποστασίας, τὴν Ἰεριχώ.

Τὸ ἀρχικὸ ἑρώτημα τοῦ νομικοῦ ἦταν: «τὶ ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;». Ἡ ἀπάντηση σ᾿ αὐτὸ δόθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο, ὅταν τὸν προκάλεσε ὁ Χριστὸς λέγοντάς του: «ἐν τῷ νόμῳ τὶ γέγραπται; Πῶς ἀναγινώσκεις;». Ὁ νομικὸς ἀναγκάσθηκε νὰ ὁμολογήσει, ὅτι ἡ ὁλοκληρωτικὴ ἀγάπη πρὸς τὸ Θεὸ καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον, σὰν νὰ εἶναι ὁ ἑαυτός μας, φέρνει μέσα μας τὴν αἰώνια ζωή· «τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ», τοῦ εἶπε ὁ Χριστός.

† Κυριακῇ 11 Νοεμβρίου 2018 (Η' Λουκᾶν)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν

Κεφ. ι' : 25-37

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, Νομικός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ, πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν. Εἶπε δὲ αὐτῷ· Ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. Ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν, εἶπε πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν· Καί τίς ἐστί μου πλησίον; Ὑπολαβὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λησταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν, καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον, ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. Κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. Ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης, γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν, ἀντιπαρῆλθε.

Την θέλουν όλοι

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να κερδίσουν την βασιλεία χωρίς κόπους και ιδρώτα· κι ενώ μακαρίζουν τους Αγίους άνδρες και θέλουν την τιμή και τα χαρίσματά τους, δεν θέλουν να έχουν μερίδιο στους πόνους και τα βάσανα που περνούν εκείνοι. 

Βραδυνή Λειτουργία (Ακολουθία Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος & Οσίου Νείλου του Μυροβλήτου)

Ἱερά Πανήγυρις

Ἔλεγε ὁ Ὅσιος Γεώργιος Καρσλίδης: "Οὔτε τά πλούτη νά σας κάνουν ἐντύπωση, οὔτε οἱ δόξες, ἀλλά πάντοτε να βαδίζετε δίκαια".

Έλεγε ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης. Ούτε τα πλούτη να σας κάνουν εντύπωση, ούτε οι δόξες, αλλά πάντοτε να βαδίζετε δίκαια. 

Το ψωμί σας να το τρώτε με τον τίμιο ιδρώτα σας κι όχι με αδικίες. Αυτά που θα κερδίζεται με την τιμιότητα σας, να μην τα σκορπίζεται άσκοπα. 

Συνηθίζω νά δέχομαι εὐχαρίστως τίς μικροδοκιμασίες, πού μοῦ στέλνει ὁ Κύριός μου

Μερικοί ευλαβείς νέοι ανέβηκαν στη σκήτη να επισκεφθούν ένα πνευματικό Γέροντα. Έξω από την καλύβη του βρήκαν κάτι τσομπανόπουλα, που έβοσκαν τα κοπάδια τους. Έκαναν όμως τόση φασαρία με τα παιχνίδια και τις φωνές τους, που απόρησαν οι επισκέπτες.

-Πώς ανέχεσαι αυτά τα παλιόπαιδα, Πάτερ, και δεν τα διώχνεις; Ρώτησαν τον Γέροντα.

-Είναι καιρός τώρα, τέκνα μου, απεκρίθη ο αγαθός Γέρων, που έχω αποφασίσει να τα μαλώσω και να τα διώξω. Κάθε φορά όμως αναβάλλω, λέγοντας στον εαυτό μου αν τόσο μικρή ενόχληση δεν ανέχεσαι, πως θα σηκώσεις ένα πιο μεγάλο πειρασμό; Έτσι συνηθίζω να δέχομαι ευχαρίστως τις μικροδοκιμασίες, που μου στέλνει ο Κύριός μου.

Βραδυνή Λειτουργία (Ακολουθία Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος & Οσίου Νείλου του Μυροβλήτου)

Ἕνας ἀρχαῖος ὕμνος: Ἡ Ἐπιλύχνιος Εὐχαριστία (Φῶς Ἱλαρόν)

Φῶς ἱλαρόν ἅγιας δόξης ἀθανάτου Πατρός, οὐρανίου, ἅγιου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλθόντες ἐπί τήν ἥλιου δύσιν, ἴδοντες φῶς ἑσπερινόν ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἷον καί Ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν. Ἄξιον σέ ἐν πάσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις, Υἱέ Θεοῦ, ζωήν ὁ διδούς διό ὁ κόσμος σέ δοξάζει.

Κύριε ‘Ἰησοῦ Χριστέ, ποῦ εἶσαι τό γλυκό φῶς τῆς ἁγίας δόξας τοῦ ἀθανάτου, τοῦ οὐρανίου, τοῦ ἁγίου, τοῦ μακάριου Πατέρα σου, τώρα ποῦ φτάσαμε στή δύση τοῦ ἥλιου καί εἴδαμε τό ἑσπερινό φῶς, ὑμνοῦμε τόν Πατέρα, ἐσένα τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τόν ἕνα Θεό. Πρέπει σέ κάθε ὥρα καί στιγμή νά σέ ὑμνοῦμε μέ καθαρές ψυχές καί χαρούμενες φωνές, Υἱέ Θεοῦ, γιατί ἐσύ δίνεις τή ζωή καί γι’ αὐτό ὁ κόσμος σέ δοξάζει.

Ἡ Ἐπιλύχνιος Εὐχαριστία (Φῶς Ἱλαρόν) εἶναι ἀρχαῖος ὕμνος, πού συνδέθηκε μέ τήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀπό τούς πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Ἡ ὕπαρξη τοῦ ὕμνου αὐτοῦ μαρτυρεῖται ἤδη ἀπό τόν 4ο μ.Χ. αἰώνα. Μάλιστα, ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρεται στήν ὕπαρξή του καί τόν χαρακτηρίζει ὡς «ἀρχαίαν φωνήν».

Από την χθεσινή επίσκεψη του Κατηχητικού μας στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Θεσ/νίκης

Χθες, Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018, έγινε η τελετή καθαγιασμού του Αγίου Μύρου, του Μεγαλομάρτυρος και Πολιούχου της Θεσσαλονικης, Αγίου Δημητρίου, στον ομώνυμο Ιερό Ναό, στον οποίο και φυλάσσεται η Λάρνακα του Αγίου.

Προσπάθησε να Τον καταλάβεις όπως είναι. Και ν’ αγαπήσεις το θέλημά Του, όπως είναι...

Ένας νέος πήγε σ' έναν γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά να του απαντήσει σε ένα ερώτημα που τον απασχολούσε:

-Γέροντα με απασχολεί το ερώτημα εάν υπάρχει Θεός. Πείτε μου, σας παρακαλώ! Εσείς το πιστεύεται ότι υπάρχει Θεός;

-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.

-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύετε κι αυτό;

-Και βέβαια, το πιστεύω.

-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;

-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.

Ονομαστήρια Αρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Αριστοβούλου

Την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου εόρτασε τα ονομαστήριά του ο Αρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Αριστόβουλος, νέος Ιεράρχης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, Πατριαρχικός Επίτροπος στην ιστορική πόλη Μαδιβά Ιορδανίας.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Αριστόβουλος, ευρισκόμενος στην Πιερία, τόπο καταγωγής του, ιερούργησε στον Ιερό Ναό Παντανάσσης, ιδιαίτερη Ενορία του.

Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό:

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακάτικο Κήρυγμα

Είπε ο πλούσιος: «Πάτερ Αβραάμ... πέμψον Λάζαρον…».

(Κυριακή Ε' Λουκά) 

Σήμερα αδελφοί μου ακούσαμε την γνωστή παραβολή του πλουσίου και φτωχού Λαζάρου. Τα γεγονότα γνωστά. Θα επιμείνω μόνο σε αυτό το σημείο. Στο σημείο δηλαδή που ο πλούσιος βρισκόμενος εν τω άδη…υπάρχων εν βασάνοις, βλέπει αν και τους χωρίζει χάσμα μέγα, τον Αβραάμ και τον Λάζαρο. Και απευθυνόμενος στον Αβραάμ τον ονομάζει πατέρα.

Αναγνωρίζει τον Αβραάμ σαν πατέρα του, όμως συγχρόνως χωρίς να το καταλάβει αποκαλύπτει και την ενοχή του διότι σε παρόμοια περίπτωση που οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι είπαν ότι: «Ὁ πατέρας μας εἶναι ὁ Ἀβραάμ». Τότε είπε σε αὐτούς ὁ Ἰησοῦς, «Ἐάν ἤσαστε παιδιά τοῦ Ἀβραάμ, θά κάνατε και τα ἔργα τοῦ Ἀβραάμ…». 

Το ίδιο συμβαίνει και εδώ ο πλούσιος από την μία μεριά αναγνωρίζει ότι είναι παιδί του Αβραάμ όμως από την άλλη μεριά τα έργα του δείχνουν ότι η ζωή του σε τίποτα δεν ομοιάζει με τον πατέρα του, και δι’ αυτού του τρόπου αυτοξεφτιλίζεται, χωρίς βεβαίως να το καταλαβαίνει.

† Κυριακῇ 4 Νοεμβρίου 2018 (Ε' Λουκᾶν)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν

Κεφ. ιστ' : 19-31

Εἶπεν ὁ Κύριος· ῎Ανθρωπος τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον, εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. Πτωχὸς δέ τις ἦν, ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος, καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ. Ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. Καὶ ἐν τῷ Ἅδη ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν, καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· Πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον, ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος, καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου· ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.

Διμηνιαῖο Πρόγραμμα Λειτουργικῆς Ζωῆς Ἐνορίας