Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

… Και τότε πράγματι, εκεί ο Θεός εμφανίζεται!

Σχετική εικόνα

Άφησέ τα στα χέρια του Θεού και μη φοβάσαι. Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο, το άριστο, το θεοπρεπές
Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος

«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ. τω Θεώ παραθώμεθα». Τους εαυτούς μας και τους άλλους ανθρώπους, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας, τους οικείους μας, τους συναδέλφους μας, τους συμπολίτες μας, τον κόσμο όλο να τον αφήσουμε στα χέρια του Θεού!

Στις πολύπλοκες μέρες που ζούμε που φορτωνόμαστε όλοι πάρα πολλά πράγματα, έχουμε καταντήσει να είμαστε πάρα πολύ κουρασμένοι. Και συναντάει κανείς ανθρώπους πονεμένους και κουρασμένους, ακόμα και στη νεανική ηλικία. 

Συναντά κανείς νέους οι οποίοι έχουν γηράσει από τον κόπο και τον μόχθο της καθημερινότητας, οι οποίοι έχουν τραυματιστεί κι έχουν πληγωθεί απ’ όλ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω τους…είναι ένα σημείο των εσχάτων ημερών, ένα σημείο που ο Κύριος μας το έδωσε ως γνώρισμα των εσχάτων χρόνων•

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Η Τελική Κρίση: Αγαπάμε ή όχι;


Η Τρίτη Κυριακή του Τριωδίου, είναι αφιερωμένη σε ένα μεγάλο γεγονός.

Τα ευαγγελικά αναγνώσματα των δύο προηγούμενων Κυριακών (Τελώνου και Φαρισαίου, Ασώτου) αφορούσαν τη φιλανθρωπία και την αγαθότητα του Θεού, ενώ το σημερινό για την μέλλουσα ζωή. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, σχετικά με το σημερινό ευαγγέλιο «είναι το πιο γλυκύ και το πιο παρήγορο. Είναι εκείνο που σκορπίζει στις ψυχές μας τη μεγαλύτερη γαλήνη και ανακούφιση».

Λέει, λοιπόν, ο Χριστός: Όταν έλθει ο Υιός του Ανθρώπου, με όλη τη δόξα, τότε θα συγκεντρωθούν όλο το ανθρώπινο γένος για να τους διαχωρίσει, όπως κάνει ο βοσκός (τα πρόβατα από τα κατσίκια). 

Στην αρχή της περικοπής, διαβάζουμε: «όταν ἔλθῃ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ». Όταν ήρθε στη γη, ήταν περιφρονημένος, δέχτηκε πλήθος ύβρεων και προσβολών και σταυρώθηκε για όλους τους ανθρώπους· τότε, όμως, θα έρθει με τη δόξα Του και θα καθίσει στο λαμπρό Του θρόνο, μαζί με όλους τους αγγέλους.

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022

Δεν αντιλαμβανόμαστε την πανουρ­γία του διαβόλου, που μας δίνει τα μικρά και μας παίρνει τα μεγάλα


Δεν αντιλαμβανόμαστε την πανουρ­γία του διαβόλου, που μας δίνει τα μικρά και μας παίρνει τα μεγάλα.

Μας προσφέρει λάσπη και μας αρπάζει τον ουρανό.
Μας παρασύρει στη σκιά και μας απομακρύνει από το φως.
Μας τραβάει στην απά­τη και μας στερεί την αλήθεια.

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2022

Χωρίς ισορροπία


Όλο το κακό ξεκινάει από το μυαλό, όταν γυρίζει μόνο γύρω από την επιστήμη και είναι τελείως απομακρυσμένο από τον Θεό. 

Γι’ αυτό και δεν βρίσκουν αυτοί οι άνθρωποι την εσωτερική τους ειρήνη και την ισορροπία τους. 

Η φύση η ίδια θα σας συνομιλεί, θα σας χαμογελάει όταν προσεύχεστε!


Στην αρχή η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» σε κάνει να τους βλέπεις όλους καλούς.

Σου μιλά όλη η κτίση και χαίρεσαι πολύ. Όσο πιο πολύ την λες, είναι σαν να φυτεύεις μία ρίζα μέσα σου και σιγά σιγά θα βλαστήσει και θα γίνει δένδρο.

Όταν θα βγαίνεις από το κελλί σου να βάλεις ένα όρο, ένα σημάδι. Θα λες: Από εδώ μέχρι εκεί θα λέω κάθε μέρα την ευχούλα.

Από τα σκαλοπάτια μέχρι την Εκκλησία θα λέω: «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον με», και έτσι θα γίνει και θα μείνει καλή συνήθεια.

Στο διακόνημά σου πάλι να λες την ευχή. Το βράδυ να κάνεις και πνευματική μελέτη.

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022

Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», είναι και προσευχή και ευχή και ομολογία της πίστεως!


Αυτή λοιπόν η θεία προσευχή, η επίκληση του Σωτήρα μας, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», είναι και προσευχή και ευχή και ομολογία της πίστεως· παρέχει το Άγιο Πνεύμα, είναι χορηγός θείων δωρεών, κάθαρση της καρδιάς, εκδίωξη των δαιμόνων, κατοίκηση μέσα μας του Ιησού Χριστού, πηγή πνευματικών εννοιών και θείων λογισμών, απολύτρωση από τις αμαρτίες, θεραπεία των ψυχών και των σωμάτων, χορηγός του θείου φωτισμού, βρύση του ελέους του Θεού, δωρητής θείων αποκαλύψεων και μυήσεων στον ταπεινό, και το μόνο σωτήριο, γιατί έχει το σωτήριο όνομα του Θεού μας, που είναι το μόνο όνομα που μας δόθηκε, το όνομα του Ιησού Χριστού, του υιού του Θεού, και δεν είναι δυνατό να σωθούμε με κανένα άλλο όνομα, όπως λέει ο Απόστολος.

Είναι εν πρώτοις προσευχή, γιατί με αυτή ζητούμε το θείο έλεος.

Και ευχή, γιατί παραδίνομε τον εαυτό μας στο Χριστό με την επίκλησή Του.

Και ομολογία, γιατί αυτό ομολόγησε ο Πέτρος και δέχτηκε το μακαρισμό του Κυρίου.

Και παρέχει το Πνεύμα, γιατί κανένας δε λέει Κύριο τον Ιησού παρά μόνο με το Άγιο Πνεύμα.

Έλα σαν κεραυνός


Δεν θέλω, δεν επιθυμώ να ζήσω πολύ. Θέλω να ζήσω με Σένα. Το πολύ, το ζωντανό και ατελείωτο είσαι Εσύ. 

Έλα και κάμε το θέλημά σου σε μένα. Έλα όπως θέλεις και όταν κρίνης. Έλα σαν αύρα, σαν ευλογία, αν το νομίζης σωστό. Έλα σαν κεραυνός δοκιμασίας και κατάσκαψέ μου το είναι, αν νομίζης ότι έτσι πρέπει. 

Ξέρω ότι αυτό που θα ακολουθήση την επίσκεψή Σου, μ’ οποιονδήποτε τρόπο κι’ αν έλθης, θα είναι αυτό το βαθύτατο που επιθυμώ και δεν μπορώ να το εκφράσω, και δεν μπορώ να το βρω πουθενά, έξω από Σένα. 

Όταν ο άλλος αμαρτάνει, μην χαιρόμαστε νιώθοντας ανώτεροί του


Είναι φοβερό το πόσο εύκολα καθόμαστε και ασχολούμαστε με τις αμαρτίες των άλλων. Και όχι μόνο ασχολούμαστε αλλά την προβάλουμε, την διαφημίζουμε, την κοινοποιούμε!

Και αυτό βεβαίως γίνεται διότι δεν βλέπουμε το δικό μας χάλι, την δική μας αμαρτία, τις δικές μας πτώσεις Αυτό γίνεται ειδικά όταν αμαρτήσει κάποιος "άνθρωπος της Εκκλησίας". Τότε χαιρόμαστε ακόμα περισσότερο.

Ο κόσμος μαθαίνει ότι ο τάδε κληρικός αμάρτησε και νιώθει μία ικανοποίηση. Ικανοποιείται ο κόσμος όταν βλέπει κληρικούς, μοναχούς ή πιστούς ανθρώπους να πέφτουν σε κάποια αμαρτία. Και η ικανοποίηση αυτή είναι αποτέλεσμα της ανύπαρκτης μετάνοιας. 

Επειδή ακριβώς δεν ελέγχουμε τον εαυτούλη μας για τίποτα, αλλά αντιθέτως τον δικαιολογούμε, όταν δούμε κάποιον "άνθρωπο του Θεού" να αμαρτάνει αμέσως χρησιμοποιούμε αυτή την πτώση του για την δική μας δικαίωση.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022

Μεγεθύνεται και διαιωνίζεται


Οι Πατέρες της Εκκλησίας γνωρίζουν ότι το κακό προκαλείται, μεγεθύνεται και διαιωνίζεται από κοινωνικούς μηχανισμούς. 

Γνωρίζουν όμως ακόμη ότι όλα αυτά είναι τελικώς καρποί δύο μεγάλων παθών: της πλεονεξίας και της φιλαυτίας. Η πλεονεξία καταργεί την ισονομία. 

Ο καθένας έχει τον φίλο που του αξίζει


Η αγάπη προς τους φίλους είναι ακριβή. Εγώ μιλώ για την αληθινή, θεία αγάπη.

Βοήθησε το φίλο σου για το καλό -και ζήτησε τη βοήθειά του για το καλό- μόνον αυτό μπορεί να από ονομαστεί πραγματική φιλική αγάπη.

Επιθυμώ το φίλο όχι για να κολακεύει τις αδυναμίες μου και να σκεπάζει και να δικαιολογεί τα λάθη μου αλλά, αντίθετα, να με διορθώνει στο κακό και να με υποστηρίζει στο καλό. Τέτοια φιλία είναι καθαρτήριο, στο οποίο ο άνθρωπος καθαρίζεται από τις άγριες και χαμηλές συνήθειες και διαθέσεις.

Η φιλία είναι πιο απαραίτητη στην ψυχή παρά στο σώμα. Στη θλίψη η σκέψη του φίλου φέρνει ευχάριστη όψη στο πρόσωπο. Στο νεκρικό κρεβάτι η παρουσία του φίλου ομορφαίνει το πρόσωπο του θανάτου. Η φιλία είναι πάντοτε η ζωοδότρα πνοή του αγγέλου που μας παρακολουθεί στη ζωή, που μας σηκώνει όταν πέφτουμε και μας εμπνέει όταν αποδυναμωνόμαστε.

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2022

Ποιός δεν θα πενθήσει;


Είναι άθλιος και ταλαίπωρος εκείνος που ζει μακριά από την αγάπη, διότι αυτός περνά τις μέρες της ζωής του ονειροπολώντας. 

Και ποιός δεν θα πενθήσει τον άνθρωπο εκείνο που είναι μακριά από τον Θεό, και στερείται από το φως, και ζει στο σκοτάδι; 

Το τέλος της αμαρτίας…


Ὦ ἀδελφοί μου, νὰ σᾶς δείξω τὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας; Ποῖον εἶνε τὸ τέλος; Γλέντα, ἄνθρωπε, διασκέδαζε, πιὲς ἀπ᾿ ὅλα τὰ ποτήρια τῆς ἁμαρτίας.

Τὸ τέλος εἶνε -ὦ Θεέ μου, ἂς μὴ φθάσῃ κανείς μας στὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας, διότι ἡ ἁμαρτία δὲν εἶνε παιχνίδι-, τὸ τέλος εἶνε καταστροφή. Ἐπάνω σ᾿ ἕνα βράχο εἶνε στημένη μιὰ ἀγχόνη, μιὰ κρεμάλα. Τὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας εἶνε τὸ τέλος τοῦ Ἰούδα. Ἔτσι καὶ ὁ Ἰούδας, κατρακυλώντας κατρακυλώντας ἔφθασε στὸ τέλος.

Ἐξαπατᾶ ὁ σατανᾶς τὸν ἄνθρωπο λέγοντας· Δὲν εἶνε τίποτα ἡ ἁμαρτία, προχώρα, προχώρα καὶ μὴ φοβᾶσαι… Κι ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνῃ τὴν ἁμαρτία καὶ ὁ σατανᾶς τὸν ὁδηγήσῃ στὴν ἄβυσσο, τότε τοῦ λέγει· Τί ἔκανες! τώρα γιὰ σένα δὲν ὑπάρχει σωτηρία, δὲν ὑπάρχει ἔλεος… Αὐτὸ εἶπε καὶ στὸν Ἰούδα, καὶ «μεταμεληθεὶς …ἀπελθὼν ἀπήγξατο» (Ματθ. 27,3-5). Αὐτὸ εἶνε τὸ τέλος τῆς ἁμαρτίας, ἡ ἀπελπισία καὶ ἡ καταστροφή.

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2022

Τι όμορφα εκεί έξω...


Δύο άντρες πολύ σοβαρά άρρωστοι, ήταν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.
Στον έναν επιτρέπονταν να μένει καθιστός μία ώρα το απόγευμα γιατί τον βοηθούσε να φύγουν τα υγρά από τους πνεύμονες.

Το κρεβάτι του βρισκόταν ακριβώς δίπλα στο παράθυρο του δωματίου.

Ο άλλος άντρας έπρεπε να βρίσκεται συνέχεια ξαπλωμένος σε ακινησία και ένας μεσότοιχος που βρισκόταν μεταξύ των κρεβατιών δεν του επέτρεπε να κοιτάει κι αυτός έξω από το παράθυρο.

Οι άντρες κατέληξαν να μιλούν ατελείωτα.

Μιλούσαν για τις συζύγους τους, τις οικογένειες τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη θητεία τους στον στρατό, ακόμα και για το που είχαν πάει διακοπές. Κάθε απόγευμα, ο άντρας που του επιτρεπόταν να μένει καθιστός περιέγραφε στον συγκάτοικό του όλα όσα έβλεπε από το παράθυρο του δωματίου.

Παραδώστε τον έλεγχο


Εσείς αναρωτιέστε: τί κατάφερα που δεν ανταπέδωσα το κακό; Κάνατε, στη δεδομένη κατάσταση, την πιο σοφή πράξη στον κόσμο: αναθέσατε τη μάχη σας στον Έναν, τον Ισχυρότερο από εσάς και ο Ένας αυτός ισχυρότερος θα πολεμήσει νικηφόρα για εσάς. 

Αν εσείς μόνοι σας μπείτε σε διαμάχη μ’ εκείνον που σας έκανε το κακό, μπορεί να ηττηθείτε. Αλλά ο Θεός δεν μπορεί να ηττηθεί. 

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής: Η σπλαχνική καρδιά θα βρει ευσπλαχνία και η ελεητική καρδιά θα βρει έλεος!


Εκείνος που αδικείται από τους ανθρώπους, ξεπλένεται από αμαρτίες και βρίσκει βοήθεια ανάλογη με τη θλίψη.

Εκείνος που πιστεύει σε όσα λέει ο Χριστός για την ανταπόδοση, υπομένει (πρόθυμα) κάθε αδικία, ανάλογα με την πίστη του.

Εκείνος που προσεύχεται γι’ αυτούς που τον αδικούν, χτυπάει με ορμή τους δαίμονες· εκείνος όμως που αντιμάχεται τους πρώτους, πληγώνεται από τους δεύτερους.

Καλύτερα να σε αδικούν οι άνθρωποι και όχι οι δαίμονες εκείνος πάντως που ευαρεστεί τον Κύριο, τους νίκησε και τους δύο.

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2022

Στα χέρια του Θεού


Ο ταπεινός άνθρωπος είναι αυτός που αφήνει τη ζωή του στα χέρια του Θεού· γι’ αυτό εκείνο που μας χρειάζεται είναι να αγωνιζόμαστε καθημερινά, να κάνομε άσκηση από τα πιο απλά πράγματα, για να μάθομε τον εαυτό μας να τ’ αφήνει στα χέρια του Θεού.

Λέγει στο Γεροντικό, ένα περίφημο και ωραιότατο βιβλίο:

Είπε ο Αββάς Αγάθων ότι σήμερα θα κάνω το θέλημα του Θεού. Και σηκώθηκε και παρεκάλεσε τον Θεό: «Κύριε, αξίωσέ με σήμερα να κάνω το θέλημά Σου! Να πω κι εγώ ότι μια μέρα της ζωής μου έκαμα το θέλημα του Θεού! Αφού όλες τις άλλες παραβαίνω το θέλημα του Θεού, έστω και μια μέρα ας το κάμω! Να έχω στη συνείδησή μου μέσα ότι έκαμα το θέλημα του Θεού».

Τι έκαμε; Εγώ θα έλεγα, μες το φτωχό μου το μυαλό, ότι θα έκανε προσευχή όλη μέρα, ή θα κλεινόταν στο κελί του ή θα διέβαζε όλη μέρα. Δεν έκαμε τίποτα απ’ όλ’ αυτά! Έκαμε τη δουλειά του. Τι δουλειά είχε να κάμει εκείνη τη μέρα; Ήθελε ν’ αλέσει το σιτάρι του, για να το κάμει αλεύρι και να το πάρει πίσω στην έρημο να έχει το αλεύρι της χρονιάς. Το φορτώθηκε και το πήγε στο χωριό, στην κώμη. Κι εκεί, λέει, ν’ αλέσω το σιτάρι μου και να το πάρω πίσω με τα πόδια.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακάτικο Κήρυγμα


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (Λκ. 15, 11-32)

«Τὴν τοῦ Ἀσώτου φωνὴν προσφέρω σοι Κύριε. Ἥμαρτον ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν σου ἀγαθέ, ἐσκόρπισα τὸν πλοῦτον τῶν χαρισμάτων σου, ἀλλὰ δέξαι με μετανοοῦντα, Σωτὴρ καὶ σῶσόν με.»

(Ιδιόμελο, ήχος Β΄)


Την προηγούμενη Κυριακή, είδαμε την επίκριση του εγωισμού από το Θεό διά μέσου της παραβολής του τελώνου και του φαρισαίου.

Η δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, προβάλλει την μεγάλη αγάπη του Θεού προς τους ανθρώπους από την παραβολή του ασώτου και είναι αφιερωμένη στη μετάνοια.

Από τον Ευαγγελιστή Λουκά, λαμβάνουμε την ακόλουθη παραβολή: ένας άνθρωπος είχε δύο γιους. Ο μικρότερος λέει προς τον πατέρα: πατέρα, δωσ΄ μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει και έφυγε σε μακρινές χώρες που έζησε άσωτα, σπαταλώντας όλη την περιουσία του. Χωρίς να έχει τίποτα, έπεσε μεγάλη πείνα στην περιοχή, δούλευε ως βοσκός χοίρων, τρώγοντας τις τροφές τους. 

Μέσα στη δύσκολη επιβίωσή του, σκέφτηκε τη ζωή κοντά στον πατέρα του, αφού και οι δούλοι ζούσαν καλύτερα από αυτόν. Αποφάσισε να επιστρέψει πίσω και να ζητήσει συγχώρεση από τον πατέρα του και να δουλεύει ως δούλος, αλλά τον δέχτηκε ως γιο του και τον φρόντισε. Με την επιστροφή του, διαμαρτυρήθηκε ο μεγάλος γιος αλλά ο πατέρας του τού είπε ότι: «νεκρός ην και ανέζησε, και απολωλώς ήν και ευρέθη» (Λουκ.15,32).

Θα μπορούσε να μην υπάρχει όλο το Ευαγγέλιο, παρά μόνο αυτή η συγκεκριμένη παραβολή, και πάλι θα ήταν ικανή να γίνει η ελπίδα και η σωτηρία όλων των ανθρώπων.

Ο Θεός-πατέρας του δίνει το μερίδιο της περιουσίας του· «εἶναι ἄρχοντας ἀγάπης» (Η παραβολή του άσωτου υιού, Ἀρχιμ. Βασιλείου). Δεν τον ενδιαφέρει να κρατήσει τίποτα για τον εαυτό του· μόνο ένα πράγμα τον ενδιαφέρει. Να σώσει τον άνθρωπο.

Αφού, ο άνθρωπος φύγει από το Θεό, και περιπλανηθεί στα ψεύδη και στις πλάνες, αποφασίζει να ξαναπάει κοντά Του. Μήπως ο Θεός δεν ήξερε την πορεία του; Φυσικά και την ήξερε. Αλλά δεν ήθελε μέσα από λόγια να μείνει κοντά Του· ήθελε να είναι κοντά Του με τη δική του θέληση. Τον ακολουθούσε, όμως, πάντα η αγάπη του Πατέρα. «Γιατί όλες οι αρετές είναι καρπός ελεύθερης προαίρεσης και όχι εξαναγκασμού» (Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

Και, όταν, τελείωσε όλη η περιουσία του, είπε: «πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι! ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου. Οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου». 

Αποφασίζει να επιστρέψει κοντά στον Πατέρα του, ομολογώντας ότι έκανε λάθη και αθέτησε προς τον Πατέρα του. Αφού επιστρέφει πίσω στο σπίτι, ο Πατέρας τρέχει και τον αγκαλιάζει. Η πρώτη κουβέντα του γιου είναι «Πατέρα» γιατί; Γιατί ελπίζει στο έλεός Του· και όπως όλοι μας.

Κυρίαρχο στοιχείο στην παραβολή αυτή, είναι η μετάνοια του γιού. Τι σημαίνει, όμως, πραγματικά μετάνοια; Αλλάζω τρόπο ζωής. Προσπαθώ να πάω πιο κοντά στο Θεό. Άραγε, εμείς μετανοούμε πραγματικά; Αφού εξομολογήσουμε τις αμαρτίες μας, προσπαθούμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής ή συνεχίζουμε στον ίδιο άσωτο βίο;

Μάλλον, οι περισσότεροι -και πρώτος- εγώ, συνεχίζουμε την ίδια ζωή που είχαμε. Αντί να φτάσουμε πιο κοντά στο Θεό, απομακρυνόμαστε χιλιόμετρα πίσω. Δεν μας γεμίζει η αγάπη Του, γιατί - ίσως- τη θεωρούμε δεδομένη. Περιπλανιόμαστε σαν τον άσωτο, χωρίς προορισμό, σε μέρη επικίνδυνα, μας προειδοποίει ο προφήτης «θα σε τιμωρήσει η ίδια η απόστασία σου» (Ιερεμ.β΄19).

Ο Θεός θα μας περιμένει πάντοτε. Θα περιμένει να γυρίσουμε κοντά Του και να μας υποδεχθεί όπως τον άσωτο!

Πάτερ ἀγαθέ, ἐμακρύνθην ἀπὸ σοῦ μὴ ἐγκαταλίπῃς με, μηδὲ ἀχρεῖον δείξῃς τῆς βασιλείας σου· ὁ ἐχθρὸς ὁ παμπόνηρος ἐγύμνωσέ με, καὶ ᾖρέ μου τὸν πλοῦτον· τῆς ψυχῆς τὰ χαρίσματα ἀσώτως διεσκόρπισα, ἀναστὰς οὖν, ἐπιστρέψας πρὸς σὲ ἐκβοῶ· Ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου, ὁ δι ἐμὲ ἐν Σταυρῷ τὰς ἀχράντους σου χεῖρας ἁπλώσας, ἵνα τοῦ δεινοῦ θηρὸς ἀφαρπάσῃς με, καὶ τὴν πρώτην καταστολὴν ἐπενδύσῃς με, ὡς μόνος πολυέλεος.


Σωτήριος Θεολόγου
Φοιτητής Α.Ε.Α.Θ.

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2022

Ποιός είναι από όλους αγαπητός;


Γιατί, πες μου, ποιός είναι από όλους αγαπητός; Εκείνος που συγχύζεται, που εξοργίζεται, που κάνει σαν θηρίο και συμπεριφέρεται έτσι προς τους άλλους που έχουν την ίδια μ’ αυτόν ανθρώπινη φύση, ή εκείνος που είναι πράος, γαλήνιος και ατάραχος σαν φιλόσοφος; 

Δεν μοιάζει ο δεύτερος με άγγελο και ο πρώτος ούτε καν με άνθρωπο; Γιατί ο μεν θυμώδης δεν μπορεί να συγκρατήσει ούτε τα δικά του πάθη, ενώ ο πράος ανέχεται και τα πάθη των άλλων. 

Για ποιά αμαρτία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία;


Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος.

Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά.

Αν σου πω να έρχεσαι τακτικά στις Συνάξεις της Εκκλησίας, μου λες, έχω διάφορες μέριμνες.

Αν σου πω, πρόσεχε αυτά που λέγονται στην Εκκλησία και κατανόησε το βάθος των λόγων του Θεού, μου προβάλλεις ως δικαιολογία την έλλειψη μορφώσεως.

Αν σου πω, φρόντισε να βοηθήσεις ψυχικά τον αδελφό σου, μου λες ότι δεν υπακούει όταν τον συμβουλεύω, αφού πολλές φορές του μίλησα και περιφρόνησε τα λόγια μου…

Βέβαια, δεν ευσταθούν οι προφάσεις αυτές και όλα αυτά είναι χλιαρά λόγια, αλλά, παρά ταύτα, μπορείς να προφασίζεσαι.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2022

Κτίζει συνεχώς ψυχιατρεία


Η εξωτερική δυστυχώς (κοσμική) μόρφωση συνέχεια παραμορφώνει τους ανθρώπους, ακόμη και αυτήν την όμορφη φύση του Θεού, και κάνει αφύσικη την ζωή των ανθρώπων με το άγχος που τους προσθέτει συνέχεια και οδηγεί καθημερινώς εκατοντάδες ανθρώπων (ακόμη και μωρά παιδιά με άγχος) στις ψυχαναλύσεις και στους ψυχιάτρους και κτίζει συνεχώς ψυχιατρεία και μετεκπαιδεύει ψυχιάτρους – ενώ οι περισσότεροι ψυχίατροι ούτε Θεό πιστεύουν ούτε ψυχή παραδέχονται.

Επομένως, πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να βοηθήσουν ψυχές, ενώ και οι ίδιοι είναι γεμάτοι από άγχος; 

Η Ευχή στην γλώσσα των αγγέλων…


«Πρίν μερικά χρόνια, κάποιος Ἄγγλος γιατρός βαπτίσθηκε Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί ἔμαθε νά λέη τήν Εὐχή “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με” στά ἀγγλικά.

Ἔτσι, ἄρχισε σιγά-σιγά νά τή λέη συστηματικά ὅλη τήν ἡμέρα, μέχρι πού γλυκάθηκε τόσο πολύ, ὥστε νά ἀφιερώνη σ᾽ αὐτή τήν ἐργασία καί κάποιες ὧρες ἀπ᾽ τή νύχτα.

Μέ τόν καιρό, ὅμως, ὅσο χρόνιζε αὐτή ἡ ἀδολεσχία μέσα στήν ψυχή του, σέ μία στιγμή ἄρχισε ν᾽ ἀκούη τήν καρδιά του νά κτυπᾶ, νά πάλλεται, μέ τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, ἀλλά… στά ἑλληνικά!

Ὁ ἴδιος μέ ἀπορία τό περιέγραψε περίπου ὡς ἑξῆς:

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2022

Φόβος Θεοῦ καί φοβίες


ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὅταν γεννιέται, ἔχει μέσα του (κληρονομοῦνται σ᾿ αὐτὸν) ψυχολογικὲς καὶ σωματικὲς ἀδυναμίες· π.χ. ἡ ἀκόρεστη δίψα γιὰ ζωή, ὁ χωρισμὸς τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸ σῶμα, ἡ φθορὰ τοῦ σώματος, οἱ ποικίλες ἰδιόμορφες καταστάσεις, καχυποψίες γιὰ ἄλλους καὶ πολλὰ ἄλλα. 

Ὅλα αὐτὰ τοῦ προκαλοῦν φόβο. Ὁ φόβος δὲν τὸν ἀφήνει νὰ τελειοποιηθεῖ στὴν ἀγάπη. Ὁ Χριστὸς ὅμως ἦλθε νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ἀπὸ τὸ φόβο τοῦ θανάτου καὶ τῆς κολάσεως, (Ἑβρ. β´ 14-15). Δὲν μᾶς ἔφερε πνεῦμα δειλίας, ποὺ προκαλεῖ φόβο, ἀλλὰ πνεῦμα υἱοθεσίας (Ῥωμ. η´ 14-15). 

Ὁ Χριστὸς μᾶς ἐλευθέρωσε. Ὅποιος πιστεύει στὸ Χριστὸ ἐλευθερώνεται καὶ ὁδηγεῖται στὴν ἀγάπη ποὺ «ἔξω βάλλει τὸν φόβο» (Α´ Ἰω. δ´ 18). Γιὰ νὰ φτάσουμε ὅμως στὴν ἀγάπη, χρειάζεται ἀγώνας καὶ ἄσκηση καὶ φυσικὰ δὲν ζεῖ κάποιος τὴν κατάσταση αὐτὴ διὰ μιᾶς. Στὰ πρῶτα βήματά του πρὸς τὴν τελείωση, ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ ἔχει φόβο γιὰ μερικὰ πράγματα, ὅπως π.χ. γιὰ τὴν κόλαση, τὴν ἁμαρτία, τὴν γέενα τοῦ πυρός. Νὰ φοβηθεῖ τὴν ἁμαρτία μήπως τὸν χωρίσει ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ καταδικασθεῖ.

Πολύχρωμο μωσαϊκό


Κάθε πράγμα σε αυτό τον κόσμο είναι ένα κάδρο στο οποίο ο Θεός έχει κορνιζώσει και από μία σκέψη του. 

Όλα τα πράγματα μαζί, συναποτελούν το πολύχρωμο μωσαϊκό των σκέψεων του Θεού. Βαδίζοντας από πράγμα σε πράγμα, διαβαίνουμε από την μια σκέψη του Θεού στην άλλη, από την μια αγιογραφία του Θεού στην επόμενη. 

Τι είναι η Θεία Λειτουργία;



Τι είναι η Θεία Λειτουργία; Το κορυφαίο γεγονός επάνω στη γη. Λίγος άρτος γίνεται Σώμα Χριστού και λίγος οίνος Αίμα Χριστού. 

Ο Χριστός πού γίνεται Εμμανουήλ καί παρατείνεται στούς αιώνες, αὐτό είναι η Θεία Λειτουργία. Αυτό θα γίνεται «εις το διηνεκές»[1],«πάντα καί διά πάντα». Ο Ίδιος παρέδωσε τό Μυστήριο αυτό το βράδυ του Μυστικού Δείπνου με την εντολή να πράττουμε το ίδιο λέγοντας: «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν».[2]

Όλη η οικονομία του Θεού βιώνεται στο Μυστήριο αυτό. Εκεί σαρκώνεται κατά το «το Θεόν γενέσθαι άνθρωπον και σταυρωθήναι και αναστήναι».[3] Το μέγιστο αυτό Μυστήριο υπάρχει διότι «Ούτως γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ᾽ έχη ζωήν αιώνιον».[4] 

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2022

Η γιαγιά και η Εκκλησία!


Σ’ ένα χωριό κτιζόταν μιά εκκλησία κι ο καθένας βοηθούσε όπως μπορούσε.

Όποιος είχε ζώο το διέθετε για να κουβαλάει πέτρες και όσοι ήταν γεροί δούλευαν.

Στό χωριό ήταν και μια γιαγιά πολύ φτωχή, πού δεν είχε τίποτα να δώσει για τον ναό. Πονούσε η ψυχή της γι’ αυτό και καθώς περνούσαν τα ζώα πού κουβαλούσαν τις πέτρες, μάζευε χορταράκια καί τούς τα έριχνε να τα τρώνε να παίρνουν δυνάμεις.

Όταν τελείωσε ο ναός, έκαναν τα εγκαίνια και σε μιά επιγραφή έγραψαν το όνομα του Δεσπότη.

Συνέβαινε όμως το εξής: μόλις γραφόταν το όνομα του Δεσπότη και έβαζαν την επιγραφή,την άλλη μέρα έβρισκαν σβησμένο το όνομά του καί γραμμένο το όνομα της γιαγιάς.

Χωρίς βοήθεια


Όπως η μάνα μαθαίνει το παιδί της να περπατάει, έτσι και ο Θεός μας διδάσκει να έχουμε ζωντανή πίστη σ’ Εκείνον. 

Το παιδί προσπαθεί, κάνει ένα βήμα και πέφτει. Με τον ίδιο τρόπο και ο Θεός μας διδάσκει την χριστιανική πίστη σ’ Αυτόν. 

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2022

Δεν φταίω εγώ, άλλοι φταίνε...



Κάποτε νεαρός δόκιμος δοκιμάζεται σφόδρα από πειρασμούς πορνείας.

Τρέχει στον πνευματικό του.
- Τίμιε πάτερ, φλόγες κολάσεως στο κορμί μου! Βασανίζομαι από πορνικούς διαλογισμούς.
Ο γέροντας δίνει πολλά φάρμακα: νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, μελέτη, εργασία.

Ο νέος πριν φύγει παρακαλεί τον πνευματικό του:
- Να προσεύχεσαι, πάτερ, για ν’ ανακουφιστώ λίγο από το φοβερό αυτό πόλεμο.
Ο γέροντας νηστεύει, αγρυπνά, προσεύχεται θερμά για το παιδί του, βάζει και άλλους να προσεύχονται παράλληλα.

Κατά την εβδομάδα ρωτά το νεαρό.
- Πώς πάει ο πόλεμος , παιδί μου;
- Τίποτε! Ίδια κατάσταση! Αν ξέρατε τι συλλογίζομαι κάθε βράδυ, θα με πετάγατε με κλωτσιές έξω από το μοναστήρι!

Μηδενικά κάνουμε


Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, όταν αγωνιζόμαστε αλλά δεν βλέπουμε καμιά πρόοδο παρά μόνο μηδενικά συνέχεια. 

Όλοι οι άνθρωποι μηδενικά κάνουμε, ποιος περισσότερα και ποιος λιγότερα. Βλέποντας ο Χριστός τη μικρή μας προσπάθεια, βάζει ανάλογα μια μονάδα στην αρχή και έτσι παίρνουν αξία τα μηδενικά μας και βλέπουμε λίγη προκοπή. 

Χωρίς ταπείνωση δεν... τρώγονται οι αρετές!


-Γέροντα, πέστε μας κάτι, πριν φύγετε.
-Τι να σας πω; Τόσα σας είπα!
-Πέστε μας κάτι, για να το δουλέψουμε, μέχρι να ξαναρθήτε.

-Ε, αφού επιμένετε να σας πω… Μία είναι η αρετή, η ταπείνωση, επειδή όμως δεν το καταλαβαίνετε, άντε, να σας πω και την αγάπη. Αλλά, όποιος έχει ταπείνωση, δεν έχει και αγάπη;

-Γέροντα, ο Αββάς Ισαάκ λέει: «Ό,τι είναι το αλάτι για το φαγητό, είναι και η ταπείνωση για την αρετή».

-Δηλαδή χωρίς την ταπείνωση δεν...τρώγονται οι αρετές! Θέλει να πη ο Άγιος πόσο απαραίτητη είναι η ταπείνωση στην εργασία των αρετών.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2022

Ἡ θέα τοῦ Χριστοῦ



Θέλεις νά δεῖς τόν Ἰησοῦ Χριστό; «Ἔλα καί δές», λέει ὁ ἀπόστολός Του.

Ὁ Κύριος ὑποσχέθηκε στούς μαθητές Του ὅτι θά εἶναι μαζί τους παντοτινά «ὥς τή συντέλεια τοῦ κόσμου». Καί, πραγματικά, εἶναι μαζί τους μέσα στό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Τόν Χριστό δέν Τόν βλέπουν ὅσοι δέν πιστεύουν στό Εὐαγγέλιο. Αὐτοί δέν Τόν βλέπουν, γιατί εἶναι τυφλωμένοι ἀπό τήν ἀπιστία.

Θέλεις ν’ ἀκούσεις τόν Χριστό; Σοῦ μιλάει μέ τό Εὐαγγέλιο. Μήν περιφρονεῖς τή σωτήρια φωνή Του. Φύγε μακριά ἀπό τήν ἁμαρτωλή ζωή καί ἄκου μέ προσοχή τή διδασκαλία Του, πού εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.

Θέλεις νά σοῦ φανερωθεῖ ὁ Χριστός; Ὁ Ἴδιος σέ διδάσκει πῶς θά τό πετύχεις: «Ὅποιος κρατᾶ τίς ἐντολές μου καί τίς ἐκτελεῖ, αὐτός μέ ἀγαπᾶ• κι αὐτός πού μέ ἀγαπᾶ, θά ἀγαπηθεῖ ἀπό τόν Πατέρα μου, κι ἐγώ θά τόν ἀγαπήσω καί θά τοῦ φανερώσω τόν ἑαυτό μου».

Να προσέχεις τον εαυτό σου


Να ξέρεις ότι, αν ο λογισμός σου συνηθίζει να παρατηρεί ανθρώπους, πώς ζει ο ένας ή ο άλλος, αυτό είναι ένδειξη υπερηφάνειας.

«Πρόσεχε τον εαυτό σου». 

Παρατήρησε τον εαυτό σου και θα δεις: Μόλις η ψυχή αποκτήσει έπαρση έναντι του αδελφού, αμέσως ακολουθεί κάποιος λογισμός όχι ευάρεστος στον Θεό, και αυτό, για να ταπεινωθεί η ψυχή.

Αν, όμως, δεν ταπεινωθεί, τότε έρχεται ένας μικρός πειρασμός.

Γιά τήν ἀόρατη βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου


Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου


Ἦταν κάποτε ἕνας ἄνθρωπος εὐλαβής πού ὠνομαζόταν Ἀγαθόνικος. Αὐτός εἶχε διδαχθῆ, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, νά λέγη μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τόν ὕμνο αὐτό: 

«Θεοτόκε, Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Εὐλογημένη, σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου. Ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν». 

Ἀργότερα ἔκανε μιά ζωή μέ πολλές φροντίδες καί ἔλεγε σπανιώτερα αὐτόν τόν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά σιγά ἔπαυσε νά τόν λέγη.

Ὁ Θεός ὅμως, ὁ Ὁποῖος δέν θέλει τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἔστειλε στό σπίτι του ἕναν ἐρημίτη ἀπό τήν Θηβαΐδα γιά νά τόν ἐλέγξη διότι ἐξέχασε αὐτόν τόν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Ὁ Ἀγαθόνικος ἀπήντησε στόν ἐρημίτη μοναχό ὅτι ἔπαυσε νά τόν λέγη, διότι, παρότι τόν ἔλεγε γιά πολλά χρόνια, ὅμως δέν εὑρῆκε καμμία ὠφέλεια.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου: «ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ»


«Μὴ προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς, ἀδελφοί· ὁ γὰρ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ταπεινωθῶμεν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, τελωνικῶς διὰ νηστείας κράζοντες· Ἱλάσθητι ἡμῖν ὁ Θεός, τοῖς ἁμαρτωλοῖς.»

(Ιδιόμελο Τριωδίου, ήχος Α΄)


Σήμερα, η Αγία μας Εκκλησία, προβάλλει, μέσα από το λόγο του Ευαγγελίου, δύο προσωπικότητες που προσεύχονται, οι οποίες είναι, εκ διαμέτρου, αντίθετες. 

Η πρώτη προσωπικότητα είναι ο Φαρισαίος. Μπήκε στο ναό και στάθηκε όρθιος, για να φαίνεται από τους υπόλοιπους και άρχισε να προσεύχεται. «ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὖτος ὁ τελώνης».

Με αυτά τα λόγια ευχαριστεί το Θεό, ότι δεν είναι σαν τους άλλους που είναι άρπαγες, μοιχοί κτλ. Όμως, η προσευχή του είναι για το «θεαθῆναι». Πράγματι, ήταν δίκαιος, νήστευε -όπως λέει παρακάτω-, έκανε ελεημοσύνες, προσευχές.

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

Το κύριο έργο του ανθρώπου


Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα.

Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Aυτόν. Mε την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Tο πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά. Kαι όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές το βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη. H δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.

O Θεός ευαρεστείται στις προσευχές εκείνες που προσφέρονται με τον πρέποντα τρόπο, δηλαδή με συναίσθηση της ατέλειας και της αναξιότητας μας. Για να υπάρξει όμως τέτοια συναίσθηση, απαιτείται τέλεια αυταπάρνηση του κακού μας εαυτού και υποταγή στις εντολές του Θεού, απαιτείται ταπείνωση και αδιάλειπτη πνευματική εργασία.

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2022

Ο υπερήφανος δε μετανοεί είναι... νους αμεταμέλητος!


Στα ησυχαστήρια των Κατουνακίων, στην Καλύβα «Γέννησις του Χριστού» με εγκράτεια και άσκηση ζούσε ο Μοναχός Ιλαρίων, σαν υποτακτικός στην Συνοδεία του Γέροντος Αρτεμίου και Παντελεήμονος Μοναχού.

Ο Μοναχός Ιλαρίων είχε ευστροφία και ετοιμότητα στο μυαλό, ήταν εγκρατής και άκρως ασκητικός, είχε πολύ μελέτη στα Πατερικά βιβλία, έκανε τον Κανόνα του ανελλιπώς και απέφευγε τις συναντήσεις και συναναστροφές με τους άλλους ερημίτες Μοναχούς.

Σιγά, σιγά και χωρίς ο ίδιος να το καταλάβει πίστεψε στην ιδέα και στο λογισμό του, ότι αυτός σαν έξυπνος και μελετηρός που ήταν, δεν είχε ανάγκη από τις συμβουλές των Πατέρων και γι’ αυτό τους απέφευγε.

Οι Πατέρες τον εκτιμούσαν για την εξυπνάδα του αυτή και τον θεωρούσαν, σαν μεγάλο εργάτη της αρετής και πραγματικά ήταν περιβόητος από όλους και φημισμένος σαν ενάρετος Μοναχός.

Πώς πηγαίνεις και πώς μπαίνεις;


Κάθε φορά, που θέλεις να πας στην Εκκλησία, αν θέλεις, να είσαι συνεπής σε αυτά που λέει η αμώμητη πίστη μας, φρόντιζε να το θυμάσαι, να μη το ξεχνάς, ότι πηγαίνεις στο ολοκάθαρο παλάτι του Υψίστου. 

Εκεί, που είναι ο θρόνος Του. Εκεί, που αντηχεί άπαυστα ο αγγελικός ύμνος: άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ!…

Πρόσεχε, λοιπόν, και πως πηγαίνεις, και πως μπαίνεις!… 

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2022

Το πάθος της ακηδίας



Η ακηδία

Εάν μας αιχμαλωτίσει περισσότερο από τα άλλα πάθη η ακηδία, τότε η ψυχή μας ευρίσκεται σε μεγάλο αγώνα. Είναι πολύ φοβερό αυτό το πονηρό πνεύμα.

Συγγενεύει πολύ με το πνεύμα της λύπης και νικά ιδιαίτερα αυτούς που ευρίσκονται στη μοναξιά. Όταν εγερθούν πελώρια τα κύματα λογισμών και παθών εναντίον της ψυχής, εκείνη την ώρα ο άνθρωπος νομίζει ότι δεν θα λυτρωθεί ουδέποτε απ’ αυτά.

Ο νοητός εχθρός του επιφέρει παντός είδους λογισμούς και σκέψεις ότι, εάν σήμερα είναι τόσο άσχημα, αύριο θα είναι χειρότερα και μεθαύριο ακόμη χειρότερα. Έτσι του σφυρίζει στο νου ότι εγκαταλείφθηκε από τον Θεό, ότι του συμβαίνουν αυτά επειδή δεν τον φροντίζει ο Θεός, ότι αυτά συμβαίνουν μόνον σ’ αυτόν και σε κανέναν άλλον. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεν είναι!

Διότι όχι μόνο σε εμάς τους αμαρτωλούς συμβαίνουν αυτά, αλλά και στους αγίους Του, οι οποίοι διά μέσου των αιώνων ευαρέστησαν τον Θεό και γνώρισαν ότι είναι φιλάνθρωπος Θεός και Πατέρας και ότι από αγάπη και για την απόκτηση των αρετών μάς παιδεύει με την πνευματική Του ράβδο.

Αληθινή νηστεία


Πρέπει να προσέχουμε να νηστεύουμε πνευματικά, συγκρατώντας όλα τα πνευματικά μας πάθη, που είναι ο φθόνος, η ζήλεια, η ηδυπάθεια, η πονηριά, η περιέργεια, το ψεύδος, η υποκρισία, η φιλαργυρία και η θεομίσητη τοκογλυφία, καθώς και η αιτία όλων των κακών, η υπερηφάνεια. 

Ζητήσαμε συγγνώμη; Τελείωσε. Ο Θεός όλα τα συγχωρεί με την εξομολόγηση


Μπορεί να σου πεί ο πνευματικός: «Πως θα ήθελα να ήμασταν σε ένα ήσυχο μέρος, να μην είχα ασχολίες και να μου έλεγες τη ζωή σου από την αρχή, από τότε που αισθάνθηκες τον εαυτό σου· όλα τα γεγονότα που θυμάσαι και ποια ήταν η αντιμετώπισή τους από σένα, όχι μόνο τα δυσάρεστα αλλά και τα ευχάριστα, όχι μόνο τις αμαρτίες αλλά και τα καλά. Και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Όλα. Όλα όσα απαρτίζουν την ζωή σου». 

Πολλές φορές έχω μεταχειρισθεί αυτή τη γενική εξομολόγηση και είδα θαύματα πάνω σ' αυτό. Την ώρα που λες στον εξομολόγο, έρχεται η θεία χάρις και σε απαλλάσσει από όλα τα άσχημα βιώματα και τις πληγές και τα ψυχικά τραύματα και τις ενοχές· διότι, την ώρα που τα λες ο εξομολόγος εύχεται θερμά για την απαλλαγή σου.

Ας μη γυρίζουμε πίσω στις αμαρτίες που έχουμε εξομολογηθεί. Η ανάμνηση των αμαρτιών κάνει κακό.

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2022

Δεν εκφράζεται το ακατανόητο


Αληθινά δε μακαριστή ύπαρξη είναι το Θείο. 

Γιατί ό,τι και να υποθέσουμε πως είναι το Θείο, μακαριότητα είναι εκείνη η καθαρή ζωή, το ανεκδιήγητο και ακατάληπτο αγαθό, το ανέκφραστο κάλλος, αυτό που είναι όλο χάρη και σοφία και δύναμη, το αληθινό φως, η πηγή κάθε αγαθότητας, η ανώτερη εξουσία όλων, το μόνο ποθητό, αυτό που πάντα είναι το ίδιο, η παντοτινή αγαλλίαση, η αιώνια ευφροσύνη, για την οποία θα μπορούσε κανείς να πει πολλά, κι όμως να μην έχει πει τίποτε το ισάξιο.

Γιατί λοιπόν μας δόθηκε αυτή η παράλογη ζωή;



Η αποκάλυψη λέγει για τον Θεό «Ο Θεός αγάπη εστίν»,
«Ο Θεός φως εστί και σκοτία εν Αυτώ ουκ έστιν ουδεμία» (Α’ Ιωαν. δ’ 8, α’ 5).

Πόσο δύσκολο είναι για εμάς τους ανθρώπους να το αντιληφθούμε !

Δύσκολο γιατί η ατομική μας ζωή και η ζωή του κόσμου που μας περιβάλλει μάλλον αποδεικνύει το αντίθετο.

Πραγματικά ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, αν όλοι σχεδόν σαν φτάνουν στο τέλος της ζωής τους φωνάζουν με πίκρα καρδιάς μαζί με τον Ιώβ:

«Αι ημέραι μου παρήλθον εν βρόμω, ερράγη δε τα άρθρα τής καρδίας μου, άδης μου ο οίκος… Πού ουν έτι εστίν η ελπίς;», κι αυτό που μυστικά αλλά με δύναμη ζητούσε η καρδιά μου από τα νιάτα της «τις όψεται» ; (Ιώβ ιζ’ 11-15)

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2022

Η μεγαλύτερη ευτυχία για έναν άνθρωπο είναι να έχει αισιοδοξία


Αισιοδοξία σημαίνει ευτυχία, ενώ απαισιοδοξία σημαίνει δυστυχία. Μεγαλύτερη ευτυχία για έναν άνθρωπο δεν είναι η υγεία, ο πλούτος, οι φίλοι και η δόξα.

Η μεγαλύτερη ευτυχία για έναν άνθρωπο είναι να έχει αισιοδοξία.

Ούτε μεγαλύτερη δυστυχία για έναν άνθρωπο είναι η αρρώστια, η φτώχεια, η μοναξιά, η εγκατάλειψη, η αδικία, η οποιαδήποτε δυσκολία και απώλεια. Η μεγαλύτερη δυστυχία για έναν άνθρωπο είναι να είναι απαισιόδοξος, γιατί ενώ η αισιοδοξία αποτελεί ύμνο της ζωής, η απαισιοδοξία αποτελεί ύμνο στον θάνατο. (...)

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2022

Ο Πνευματικός Αγώνας: Ταπείνωση, προσοχή, αντίρρηση και προσευχή


Πρέπει, όποιος κάνει τον εσωτερικό αγών, να έχει κάθε στιγμή τα παρακάτω τέσσερα πράματα μέσα του: 

ταπείνωση, απόλυτη προσοχή, αντίρρηση και προσευχή.

Ταπείνωση, για να έχει, επειδή πρέπει να παλέψη με αντιπάλους τους περήφανους δαίμονες, πρόχειρη τη βοήθεια του Χριστού. Ο Κύριος μισεί τους περήφανους (Παροιμ. Γ’ 34).

Προσοχή, για να έχει την καρδιά του ελεύθερη από κάθε λογισμό κι αν ακόμα φαίνεται τάχα αγαθός.

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακάτικο Κήρυγμα


Κυριακή ΙΖ΄ Ματθαίου
(Ματθ. ιε΄, 21-28)

Ἡ Χαναναία τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, ἔχει μιὰ βαθειὰ καὶ ἀκλόνητη πίστη, ποὺ ἀντέχει στὶς δοκιμασίες τοῦ διαβόλου καὶ στὴ δοκιμασία τοῦ χρόνου. Μένει ἄσβεστη. Πάντοτε παρηγορεῖ, κατευθύνουσα τὰ βήματα πρὸς τὴ βεβαία ἐκπλήρωση τῶν αἰτημάτων της. Ἐμφορεῖται ἀπὸ καρτερία κι ὑπομονή, ἔχουσα σταθερὸ προσανατολισμὸ πρὸς τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς καὶ τῆς σωτηρίας. Τὸν Χριστό.

Αὐτὴ δὲ τὴν πίστη ὁ Χριστὸς δοκιμάζει καὶ δυσκολεύει. Ὄχι βέβαια γιὰ νὰ ταλαιπωρήσει τὴν γυναίκα, μήτε νὰ τὴν τιμωρήσει. Δὲν τὴν ἀγνοεῖ ἄλλωστε, μὰ ἐπιθυμεῖ νὰ καταδείξει περίτρανα τὴ μεγάλη ἀξία τῆς πίστεώς της, ποὺ ἄντεξε τὶς δοκιμασίες καὶ ἔμεινε ἀκλόνητη. Γιατὶ μιὰ τέτοια πίστη ἀξίζει ὅσο ὁ κόσμος ὅλος. Ἐνῶ μιὰ ἀδύναμη καὶ λυμφατικὴ σὲ τέτοια δοκιμασία καὶ ἀδοαφορία, θὰ εἶχε λυγίσει καὶ θὰ εἶχε ἀφανιστεῖ.

Ἡ Χαναναία ὅμως καθοδηγούμενη ἀπὸ τὴ βαθειὰ πίστη της, δὲν ἀμφιβάλλει στὸ ἐλάχιστο πὼς ὁ Χριστὸς εἶναι «ὁ μόνος καὶ ὁ μεγάλος θεραπευτὴς τοῦ κόσμου». Μπροστὰ σ᾿ αὐτὴ τὴν πεποίθηση, οἱ δοκιμασίες τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ βραδύτητά Του ν᾿ ἀπαντήσει στὸ αἴτημά της, δὲν τὴν ἀποθαρρύνουν, δὲν τὴν ἀπογοητεύουν. Συνεχίζει νὰ ζητεῖ καὶ νὰ ἱκετεύει, γιατὶ πιστεύει στὸ ἔλεος τοῦ Χριστοῦ.