Παρασκευή 31 Ιουλίου 2020

Α' ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ὑποδοχή Ἱερῶν Λειψάνων, Ἱερόν Σαρανταλείτουργον & Παρακλήσεις πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καί τόν Ἅγιον Διονύσιον ἐν Ὀλύμπῳ


Μια άψυχη σάρκα


Όταν τρώει υπερβολικά ο άνθρωπος γίνεται σαρκικός, χωρίς πνεύμα. Γίνεται μια άψυχη σάρκα.

Με τη νηστεία αντίθετα, προσελκύει το άγιο Πνεύμα και γίνεται πνευματικός.

Όταν το βαμβάκι είναι στεγνό, είναι ελαφρύ. Όταν όμως βραχεί βαραίνει και πέφτει αμέσως στο έδαφος. Το ίδιο γίνεται και με τη ψυχή. 

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2020

Είσαι και ήσουν έτοιμη να γίνεις μάνα;

Αποτέλεσμα εικόνας για κονανος γυναικα

Μια πιστή Ρωσίδα πήγε στον πνευματικό της στην Ρωσία και του είπε «Πάτερ, θέλω να πάρω την ευχή σας να κάνω οικογένεια. Μου δίνετε την ευχή σας; Θέλω να ευχηθείτε για μένα και να με ευλογήσετε. Ήρθε η ώρα είμαι ώριμη πλέον στην ηλικία και θα παντρευτώ».

Και την ρωτά ο πνευματικός «Είσαι έτοιμη να φέρεις στον κόσμο έναν Άγιο. Μπορείς το παιδί που θα μεγαλώσεις να δείξεις ένα τέτοιο κλίμα γύρω σου ώστε να πάρει αυτή την υποψία της Αγιότητας; Τότε σου δίνω την ευλογία μου».

Δεν την ρώτησε για άλλα πράγματα. Δεν την ρώτησε αν έχει λεφτά, αν έχει δουλειά, αν έχει τα εξωτερικά στοιχεία που συνθέτουν ένα πετυχημένο γάμο. Της είπε «Μπορείς να εμπνεύσεις Αγιότητα σε αυτό το παιδί; μπορείς να το κάνεις Άγιο;». 

Ζει εντός του κόσμου, εντός της ιστορίας


Ο ορθόδοξος χριστιανός αν και είναι «πάροικος και παρεπίδημος» σε αυτόν τον κόσμο, αν και «το πολίτευμά του εν τοις ουρανοίς υπάρχει», όμως ζει εντός του κόσμου, εντός της ιστορίας. 

Δεν μπορεί να περιφρονήσει το τι γίνεται στο πολιτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, το οποίο επιδρά στην ζωή του. 

Ἱερόν Θεομητορικόν Σαρανταλείτουργον


Τετάρτη 29 Ιουλίου 2020

Πάρε Θεέ μου την ζωή μου και δος μου την δική σου


Κάποιος αγιορείτης είχε πει κάποτε, ότι η Θεία Λειτουργία, είναι το «γλέντι του μοναχού».

Εγώ θα έλεγα της ανθρώπινης ψυχής. Γιατί αυτή η πράξη, σε πάει σε μέρη που δεν μπορεί κανείς εύκολα να επισκεφθεί, τόσο μακρινά όσο η ψυχή, όσο ο ουρανός. Κάποιος άλλος είπε, ότι η Θεία Λειτουργία, είναι «ένα ταξίδι». Αλήθεια κι αυτό. Όλη η ζωή μας είναι ένα ταξίδι άλλωστε. Μια οδοιπορία. Μια μαθητεία σε κάτι που ξημερώνει στο βαθύ σκοτάδι μας, σε κάτι που θα γεμίσει μια για πάντα το κενό στα στήθη μας.

Η Θεία λειτουργία είναι και κάτι άλλο ακόμη. Μια βαθιά ερωτική πράξη. Ίσως η όντως ερωτική πράξη, αφού η ευχαριστία είναι το ξεχείλισμα της αγάπης. Να ευχαριστείς τον άλλο που σε αγαπάει και επιτρέπει να το αγαπάς. Τι άλλο μπορεί να είναι η Ευχαριστία, από ερωτική πράξη, όταν τα δώρα που σου έδωσε ο Θεός, τα στοιχεία της φύσης σου, το ψωμί και το νερό σου, το κρασί και το λάδι σου, τα αναφέρεις στο όνομα Του και τον ευχαριστείς για την ζωή που σου χάρισε; Γι αυτό το μέγα δώρο της ύπαρξης που κανείς δεν εκτιμά παρά μονάχα όταν αρχίζει να χάνει.

Κάνε κι εσύ το ίδιο


“Αφού, όμως, δεν τήρησα όσα άκουσα στην εκκλησία’’, θα μου πει κάποιος, “πως μπορώ να έρθω πάλι;’’. Έλα να ξανακούσεις τον θείο λόγο. Και προσπάθησε τώρα να τον εφαρμόσεις. 

Αν βάλεις φάρμακο πάνω στο τραύμα σου και δεν το επουλώσει την ίδια μέρα, δεν θα ξαναβάλεις και την επόμενη; 

Τρεις είναι οι καταστάσεις των ανθρώπων

Αποτέλεσμα εικόνας για τα παθη των ανθρωπων

Ο ένας αφήνει ελεύθερο το πάθος του να εκδηλώνεται, ο άλλος δεν το αφήνει να εκδηλωθεί και ο τρίτος το ξεριζώνει.

Αυτός που το αφήνει να εκδηλωθεί, ενεργεί όπως του υπαγορεύει το πάθος, σαν αυτό να ήταν δικαίωμά του. Αυτός που δεν επιτρέπει στο πάθος να εκδηλωθεί, ούτε το αφήνει ελεύθερο ούτε και το κόβει, αντίθετα το εξετάζει και το ξεπερνάει τη δύσκολη στιγμή, αλλά δεν παύει να το έχει. Και αυτός που ξεριζώνει το πάθος είναι όποιος αγωνίζεται και κάνει τα αντίθετα από αυτά που του υπαγορεύει το πάθος του.

Και οι τρεις αυτές καταστάσεις έχουν πολύ πλάτος. Να τί εννοώ. Σε ποιο πάθος θέλετε να αναφερθούμε και να το εξετάσουμε; Θέλετε να πούμε για την υπερηφάνεια; Να πούμε για τις επιπόλαιες ερωτικές σχέσεις; Ή για την έπαρση, επειδή πέφτουμε συχνά σ’ αυτή;

Τρίτη 28 Ιουλίου 2020

Καλό είναι που μιλάς γι' Αυτόν. Καλύτερο όμως είναι να μιλάς σ' Αυτόν


Πότε γονάτισες τελευταία φορά μπροστά στον Κύριο; Λες ότι έχεις δουλειές, πανεπιστήμιο, οικογένεια και δεν προλαβαίνεις.

Το ξέρω, (παρ’ όλα αυτά) μιλάς γι’ Αυτόν συχνά στην παρέα σου, σε γνωστούς και φίλους. Αλλά πόσο συχνά μιλάς σ’ Αυτόν;

Έχουμε αφήσει την προσευχή αδελφοί και γι’ αυτό έχουμε γεμίσει με λογισμούς. Πέφτουμε εύκολα στην αμαρτία, ενδίδουμε εύκολα στα πάθη μας. Διότι δεν παραδίδουμε την καρδιά και το νου μας στον Κύριο. Αντιστεκόμαστε με πείσμα.

Ας γονατίσουμε μπροστά Του. Ας πιάσουμε το ευλογημένο κομποσκοίνι μας κι ας αρχίσουμε την ευχή.
Μιλάμε γι’ Αυτόν αλλά δεν μιλάμε σ’ Αυτόν.

Ο Θεός στρατολογεί τους καλύτερους αγωνιστές Του, από τις κορυφές της θλίψεως


Οι άγιοι άνθρωποι μισούν την αμαρτία, δεν την αντέχουν, η αμαρτία τους βασανίζει. Είναι δίκαιοι και δεν πράττουν αμαρτία, διότι την μισούν και όχι διότι φοβούνται τον τιμωρό Θεό.
Άγιος Λουκάς Κριμαίας 


ΤΟ ΚΟΜΒΟΣΧΟΙΝΙ 

Δεν είναι μερικές καλοπλεγμένες μπαλίτσες…..Δεν είναι κόσμημα…..Δεν είναι φυλαχτό…..

Δεν χρειάζεται »διάβασμα» γιατί γίνονται με προσευχή και αγάπη (επίσης κάθε κόμπος είναι 9 σταυροί)…. 

Μπορεί να γίνει η κόλαση σου (ως βιτρίνα της πνευματικότητας σου)……

Μπορεί να γίνει η πηγή που πολλές ψυχούλες (και η δική σου) θα ξεδιψούν με Θεό (Εκείνος είναι το »ύδωρ τω ζων» μη το λησμονάς)… Χωρά όσους χωράει η καρδούλα σου….

Α' ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ὑποδοχή Ἱερῶν Λειψάνων, Ἱερόν Σαρανταλείτουργον & Παρακλήσεις πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καί τόν Ἅγιον Διονύσιον ἐν Ὀλύμπῳ


Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020

Είναι παγίδα


Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός. 

Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε. Η ταπεινολογία είναι παγίδα του διαβόλου, που φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία των εντολών του Χριστού.

Κύριε, εγώ τελείωσα!


Στο μικρό λεωφορείο από Καρυές προς Ιβήρων:
«Πρώτη φορά στο Όρος;»
«Εικοστή, τα τελευταία 20 χρόνια».
«Δεν το βαρέθηκες έ;»
«Το ξέρω πως θα ΄πρεπε, αλλά κάθε φορά είναι σαν να ‘ναι η πρώτη. Και να φανταστείς, κάθε φορά το ίδιο σενάριο».
«Δηλαδή;»

«Αδελφέ μου, τι να σου πω! Ξεκινώ πάντα απ΄ την Ουρανούπολη σαν ένας φυσιολογικός επισκέπτης. Υπέροχο το ταξιδάκι μέχρι τη Δάφνη. Όλα γλυκά, όλα αναμενόμενα, όλα και πρωτόγνωρα. 

Μόλις φτάνω στη Δάφνη, η γνωστή βιασύνη, το πούλμαν για Καρυές, τα μπαγκάζια στον οδηγό, μια θέση, αν προλάβω, παράθυρο. Ο δρόμος ν΄ αρχινάει, ανηφοριά, σιγά-σιγά, και γρήγορα η θάλασσα από κάτω ‘‘πιάτο’‘. 

Σε λίγο, πυκνή βλάστηση που όλο και ψηλώνει, μέχρι που νομίζεις ότι περνάς κάτω από πράσινες αψίδες για έναν προορισμό που πάντα τον ξέρεις και πάντα τον περιμένεις. Κι εκεί, σιγά-σιγά, όσο η βλάστηση ψηλώνει, κάτι περίεργο, πάντα κάτι περίεργο».

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

Κλείνουμε τα αυτιά μας


Πολλές φορές ή με δουλοπρέπεια αποκρύπτουμε την αμαρτία ή προφασιζόμαστε διάφορες προφάσεις αμαρτωλές, βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες για τα πάθη μας, ή κλείνουμε τα αυτιά μας και φροντίζουμε με ζήλο να μην ακούσουμε τις φωνές εκείνων που προσπαθούν να μας καταπραΰνουν και να μη θεραπευτούμε με τα φάρμακα με τα οποία θεραπεύεται η ασθένεια της ψυχής μας.


Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Α' ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ὑποδοχή Ἱερῶν Λειψάνων, Ἱερόν Σαρανταλείτουργον & Παρακλήσεις πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καί τόν Ἅγιον Διονύσιον ἐν Ὀλύμπῳ


Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Είναι τόσο γλυκό και ευχάριστο!


Δική μας χαρά είναι ο Χριστός. Με τα πάθη Του μας έγραψε στο βιβλίο της ζωής, και στη βασιλεία των ουρανών θα είμαστε αιώνια με το Θεό και θα βλέπουμε τη δόξα Του και θα ευφραινόμαστε μαζί Του. 

Η χαρά μας είναι το Άγιο Πνεύμα. Είναι τόσο γλυκό και ευχάριστο! 

Η αποδοχή της ατέλειας ως τελειότητα

Αποτέλεσμα εικόνας για μπορεις να αντικρισεις τον χριστο

Είσαι όμορφη όταν μπορώ να αποδεχτώ την ατέλεια σου ως τελειότητα και να μπορώ αυτό να το αποδεχτώ μέχρι θανάτου.

Αυτό είναι τελικά που αγαπάμε στον άλλον. Όταν όχι μόνο δεν με ενοχλεί η ατέλεια σου αλλά στα μάτια μου μοιάζει μια υπέροχη τελειότητα. Με μια τέτοια στάση αποδοχής οικοδομεί το ζευγάρι τα σκαλοπάτια για τη Βασιλεία των Ουρανών.

Μην σε ενοχλεί αν νιώθεις ότι είσαι κοντή, χοντρή, με κάποια σημάδια ή αναπηρία. Είσαι πανέμορφη στα μάτια του Θεού και εκεί έξω για κάποιον είσαι ό,τι ομορφότερο υπάρχει.

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2020

Αληθινός ηρωισμός


Υπόμεινε τώρα εδώ άδικα, για να μην υποφέρεις εκεί δίκαια.

Καταδικάσου εδώ στη γη, έστω κι αν είσαι ανένοχος, για να μην καταδικαστείς αιωνίως στον ουρανό σαν ένοχος. 

Δεν είναι σπουδαίο κατόρθωμα το να εκδικηθείς αυτόν που σ’ έβλαψε. 

Το κεράκι είναι μια κεραία που μας φέρνει σε επαφή με τον Θεό!

Σαν το κεράκι…. | Διακόνημα

-Γέροντα, όταν ανάβουμε ένα κεράκι, λέμε ότι είναι γι᾿ αυτόν τον σκοπό;

–Το ανάβεις, που το στέλνεις; Δεν το στέλνεις κάπου; Με το κεράκι ζητούμε κάτι από τον Θεό. Όταν το ανάβης και λές «γι᾿ αυτούς που πάσχουν σωματικά και ψυχικά και γι᾿ αυτούς που έχουν την πιο μεγάλη ανάγκη», μέσα σ᾿ αυτούς είναι και οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι.

Ξέρεις πόση ανάπαυση νιώθουν οι κεκοιμημένοι, όταν ανάβουμε ένα κεράκι γι᾿ αυτούς; Έτσι έχει κανείς πνευματική επικοινωνία και με τους ζώντας και με τους κεκοιμημένους.

Το κεράκι με λίγα λόγια είναι μια κεραία που μας φέρνει σε επαφή με τον Θεό, με τους αρρώστους, με τους κεκοιμημένους κ.λπ.

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020

Ἡ δύναμη τῆς κοινῆς προσευχῆς


Ὁ Παππούλης προσηύχετο πολύ. Καὶ ἤθελε καὶ τὰ δικά του πνευματικὰ παιδιὰ νὰ κάνουν τὸ ἴδιο. Ἰδιαίτερα σὲ ἐμένα ἤθελε, μὲ κάθε τρόπο, νὰ μὲ πείσει νὰ τὸ κάνω. Γι’ αὐτὸ συνεχῶς μου μιλοῦσε, γιὰ τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς. 

Προσευχή, παιδί μου, Ἀνάργυρε, ἔλεγε, σημαίνει συνομιλία μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, ποὺ εἶναι ὁ Πλάστης, εἶναι ὁ Δημιουργός του Σύμπαντος!

Εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσή Του. Εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἐφτίαξε αὐτὰ ποὺ βλέπουμε, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνα ποὺ δὲν βλέπουμε μὲ τὰ ἀνθρώπινα μάτια μας. Τέλος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἀρνιέται ποτὲ νὰ συνομιλήσει μαζὶ μά, ἀρκεῖ νὰ τοῦ τὸ ζητήσουμε ἐμεῖς, ὅποτε θέλουμε καὶ ὅσες φορὲς θέλουμε. 

Δὲν πρόκειται νὰ μᾶς πεῖ ποτὲ ὄχι. Ἀντίθετα, εἶναι πάντα πρόθυμος νὰ μᾶς ἀκούσει μὲ προσοχὴ καὶ μὲ ἀγάπη ὅπως κάνει κάθε καλὸς Πατέρας, ὅταν τοῦ τὸ ζητᾶ τὸ παιδί του. Καὶ ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ καὶ νὰ μᾶς δώσει ὅτι τοῦ ζητήσουμε, ἀρκεῖ νὰ εἶναι αὐτὸ ποὺ τοῦ ζητᾶμε πρὸς τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς μας. 

Κάνω τον Σταυρό μου κάθε μέρα…


Μια από τις πρώτες κινήσεις που κάνει ο χριστιανός κάθε μέρα που ξυπνάει και από τις τελευταίες πριν κοιμηθεί, είναι το σημείο του σταυρού.

Κι όχι μόνο τότε· πολλές φορές κάθε μέρα μπορούμε να φέρνουμε στη σκέψη μας τις ευεργεσίες του Θεού, να Τον ευχαριστούμε αλλά και να τον παρακαλούμε για κάτι που θέλουμε. Τότε κάνουμε το σημείο του σταυρού.

Είναι καλό, κάθε φορά που «κάνουμε τον σταυρό μας«, να αναλογιζόμαστε ότι ομολογούμε την πίστη μας στον τριαδικό Θεό· γι΄ αυτόν τον λόγο ο τρόπος με τον οποίο τον κάνουμε πρέπει να είναι ευλαβής κι αυτός που αρμόζει σε κάθε λατρευτική πράξη. Εκτός από τη στάση που πρέπει να έχουμε, ας γνωρίζουμε τι συμβολίζει το σημείο αυτό που κάνουμε καθημερινά.

Κατά πρώτον, ας προσέξουμε τα δάχτυλα του δεξιού χεριού. Για να κάνουμε τον σταυρό μας, χρησιμοποιούμε το δεξί μας χέρι· αυτό έχει σχέση με την αρχαιότατη παράδοση όλων των λαών να θεωρούν την πλευρά αυτή ως την καταλληλότερη –άρα και την καλύτερη-για κάθε εργασία, μια κι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δεξιόχειρες. 

Τρίτη 21 Ιουλίου 2020

«Κοινωνών ο πιστός το Σώμα και το Αίμα του Χριστού… αφθαρτίζεται, αθανατίζεται και σώζεται…»


Η Θεία Ευχαριστία κέντρο της Ορθοδόξου Λατρείας († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Κατά την ορθόδοξη πίστη μας η Λατρεία δεν είναι κάποιος τομέας της ζωής του πιστού, αλλ’ όλη η ζωή του, που προσφέρεται εις τον Θεό, για να ενωθεί με την δική του ζωή και να αποκατασταθεί η Θεοκοινωνία εκείνη που υπήρχε στον Παράδεισο προ της πτώσεως.

Η Λατρεία δεν περιορίζεται σε ορισμένους χρόνους προσευχής (Όρθρος, Εσπερινός κ.τ.λ.). Οι ιδιαίτεροι χρόνοι της προσευχής είναι η αφετηρία, από την οποία ξεκινά η ψυχή του ανθρώπου, για να μεταβάλει όλη τη ζωή σε Λατρεία και κοινωνία με τον Θεό.

Η Λατρεία δεν περιορίζεται σε λίγες ευχαριστήριες προσευχές που απευθύνει ο άνθρωπος στον Θεό για τις δωρεές του και σε ορισμένα αιτήματα για την σωτηρία του, την υγεία του, την ασφάλειά του, αλλά γίνεται μία συνεχής ψυχική διάθεση και κίνηση δοξολογίας και ευχαριστίας του Θεού για τα δώρα της αγάπης Του και κυρίως το δώρο του σαρκωθέντος Υιού Του και μία πλήρης εμπιστοσύνη και ανάθεση της ζωής του στον Πλάστη του.

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2020

Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό και συνέβη όλο αυτό


Πριν από μισό αιώνα περίπου, ενώ ήμουν ακόμα παιδί, θυμάμαι ότι άκουγα αρκετούς ηλικιωμένους να δίνουν την ακόλουθη εξήγηση για τις μεγάλες καταστροφές που είχαν πλήξει τη Ρωσία: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό και συνέβη όλο αυτό.

Από τότε έχω περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια που εργάζομαι για την ιστορία της Επανάστασής μας.

Όλα αυτά τα χρόνια έχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία, έχω συγκεντρώσει εκατοντάδες προσωπικές μαρτυρίες, και έχω ήδη συνεισφέρει οκτώ τόμους δικούς μου στην προσπάθεια της εκκαθάρισης από τα συντρίμμια που άφησε πίσω η αναταραχή.

Αλλά αν μου ζητούσαν σήμερα να διατυπώσω όσο πιο συνοπτικά γίνεται την κύρια αιτία της καταστροφικής επανάστασης που κατάπιε περίπου εξήντα εκατομμύρια του λαού μας, δεν θα μπορούσα να το θέσω με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό, τι να επαναλάβω: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό και συνέβη όλο αυτό.

Ὁ ἄνθρωπος πού προσεύχεται, ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν προστατεύει


Ο άνθρωπος που προσεύχεται, η Χάρη του Θεού τον προστατεύει.

Μάλιστα είδαν οι Πατέρες τη Χάρη αυτή και την περιγράφουν σαν μία σειρά από 7 τοίχους που περικυκλώνουν τον άνθρωπο και είναι αδύνατον στον διάβολο να διαπεράσει τους «τοίχους» αυτούς και να εισχωρήσει στον άνθρωπο.

Ο άνθρωπος είναι ένας οπλίτης και ο διάβολος ένας τοξότης. Εκτοξεύει ο διάβολος τις σαΐτες του (τους λογισμούς) και εάν ο άνθρωπος είναι απροστάτευτος, διότι δεν έχει κατάσταση προσευχής, οι σαΐτες τον προσβάλλουν και διαπράττει την αμαρτία.

«Hλία μεγαλώνυμε…»


«O προφήτης Hλίας είναι πολύ τιμημένος από εμάς τους Έλληνες. Όπου να πας θα δεις ρημοκλήσια του απάνω στις κορφές των βουνών, από τα μικρά ως τα μεγάλα. O άγιος Nικόλας φυλάγει τη θάλασσα κι' ο προφήτης Hλίας τα βουνά.

Mέσα στα ρημοκλήσια του είναι ζωγραφισμένος από κείνους τους παληούς μαστόρους σαν τσομπάνος με τη φλοκάτα, με μαλλιά και γένια ανακατεμένα και στριφτά σαν αγριόπρινος, γερακομύτης σαν αητός, με μάτια φλογερά. 

Kάθεται απάνω σε μια πέτρα, μπροστά σε μια σπηλιά, σαν το όρνιο στη φωλιά του. Έχει ακουμπισμένο το κεφάλι του στην απαλάμη του, και κοιτάζει κατά πίσω, σαν να ακούγει τη φωνή του Θεού που του μιλά μέσα σε κείνα τα άσπλαχνα κράκουρα. Aπό πάνω του πετά ο κόρακας μ' ένα κομμάτι κρέας, και χυμίζει κατά κάτω να του το δώσει.

Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Κυριακάτικο Κήρυγμα

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ  Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

“Υμείς εστέ το φως του κόσμου”

Η Εκκλησία μας, τιμά σήμερα, τη μνήμη των αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.Χ. στην Χαλκηδόνα για να διατυπώσει το Χριστολογικό δόγμα. Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατύπωσε το Χριστολογικό δόγμα και διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.

Με αυτή την ομολογία πίστεως ο Χριστός είναι ο πραγματικός Σωτήρας και Θεός μας και επομένως καθοδηγητής των ανθρώπων που δείχνει το δρόμο προς το πραγματικό φως, προς τον Πατέρα των φώτων.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η Εκκλησία μας σήμερα που τιμά τη μνήμη των αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, επέλεξε το συγκεκριμένο ευαγγελικό ανάγνωσμα που είναι παρμένο από την “Επί του όρους ομιλία” και στο οποίο ο Χριστός παρομοιάζει τους μαθητές Του με φως του κόσμου, με πόλη κτισμένη πάνω σε βουνό που φαίνεται από παντού και ακόμα με λυχνάρι που καίει επάνω στο λυχνοστάτη.

Σάββατο 18 Ιουλίου 2020

† Κυριακῇ 19 Ἰουλίου 2020


† Τῶν Ἁγίων καί θεοφόρων χλ’ (630) Πατέρων τῆς ἐν Χαλκηδόνι Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον
Κεφ. ε' : 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου· οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον, ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι. Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν· Ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν, ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου, ἕως ἂν πάντα γένηται.

Παιδικό και ασυγχώρητο παιχνίδι


Η ζωή μας μοιάζει με παιδικό παιχνίδι. Με τη διαφορά ότι το παιχνίδι αυτό δεν είναι αθώο αλλά αμαρτωλό. 

Εμείς οι ενήλικες διαθέτουμε ώριμο μυαλό, γνωρίζουμε το σκοπό της ζωής μας και δεν πρέπει ν’ αμελούμε το σκοπό αυτό και να ασχολιόμαστε με ασήμαντα και άσκοπα πράγματα. 

Εφτά λόγοι για τους οποίους υπάρχει έχθρα στο σπίτι

Αποτέλεσμα εικόνας για αρσενιος μποκα

Η έχθρα στό σπίτι προέρχεται άπό τήν άμαρτία. Ό­λα έχουν τήν προέλευσή τους άπό τήν άμαρτία. Όπωσδήποτε έρχεται η έχθρα στό σπίτι:

α. Έάν ό γάμος άρχισε μέ προγαμιαίες σχέσεις καί δέν άκολούθησε μετάνοια.

β. Έάν οί σύζυγοι ζουν χωρίς εκκλησιαστικό γάμο. Αύτή είναι η πρώτη άμαρτία τήν όποία πληρώνουν όλοι με την αμοιβαία έχθρα. Γι αυτό όλοι πρέπει νά γίνουν φρόνιμοι καί νά συνδεθούν έκκλησιαστικά μέ τήν ευλογία του γάμου.

Γ. Έάν υπάρχουν άνεξομολόγητες πορνικές πράξεις πού έγιναν πρίν ή καί μετά τόν γάμο. «Ετσι, εισήλθαν σ’ ένα νέο σπίτι μέ τήν δαιμονική σφραγίδα τής άμαρτίας στό σώμα τους καί στήν ψυχή τους.

δ. Έάν ό γάμος έγινε γιά τήν προίκα. Ό γάμος αύτός δέν είναι τού Θεού και η συμβίωσις δέν θά είναι ειρηνι­κή. 

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020

Η ειδική χάρη της πνευματικής αγάπης στο μυστήριο του γάμου

Σχετική εικόνα

Θα ήθελα να τονίσω το εξής: αλίμονο σε ένα νέο ή σε μια νέα που θα αποφασίσουν να εισέλθουν στον γάμο και θα θελήσουν να ζήσουν τον γάμο μόνο ως πνευματικοί άνθρωποι, δηλαδή μόνο κατά το πνεύμα, μόνο ως αγάπη. Αλίμονο.

Ένας τέτοιος γάμος θα αποτύχει. Εκτός εάν πρόκειται για περίπτωση σαν αυτές τις ελάχιστες που έχουμε μέσα στη ζωή της Εκκλησίας. Δηλαδή, πάντρευαν οι γονείς δύο νέους με το ζόρι, και μόλις βρίσκονταν οι δυο τους μαζί, συμφωνούσαν να ζήσουν σαν να μην παντρεύτηκαν. Εκεί διαφέρει το πράγμα. Εκείνοι κατ’ ανάγκην βρέθηκαν παντρεμένοι και αφιερώνουν τη ζωή τους στον Θεό, έστω κι έτσι, μέσα δηλαδή σε μια τέτοια φυλακή.

Όταν όμως αποφασίζει μια κοπέλα ή ένας νέος να παντρευτεί και δεν έχει στον νου του ότι θα εισέλθει στον γάμο ως ολόκληρος άνθρωπος, και ως σώμα και ως ψυχή και ως πνευματικός άνθρωπος, αλλά θα θελήσει να ζήσει απλώς πνευματικά ή έστω και ψυχικά, κάνει πάρα πολύ μεγάλο λάθος. Θα ζήσει και σωματικά τον γάμο. 

Μήπως δεν γνωρίζεις;


Ακριβώς επειδή είσαι αμαρτωλός, έλα στο ναό, για να γίνεις δίκαιος. 

Ή μήπως δεν γνωρίζεις, ότι και αυτοί που στέκονται μπροστά στο ιερό θυσιαστήριο, έχουν διαπράξει αμαρτίες; 

Η αγάπη του Χριστού μπορεί να κάνει τον πονεμένο ν’ αντέξει

«Η αγάπη του Χριστού μπορεί να κάνει τον πονεμένο ν’ αντέξει»

Όλοι μας έχουμε ανάγκη να μας αγαπούν και να μας το δείχνουν, με λόγια και έργα, γιατί από αγάπη δημιουργηθήκαμε και με την αγάπη συντηρούμαστε στη ζωή. Νιώθοντας την αγάπη, μπορούμε να τολμούμε τα δύσκολα, να συνεχίζουμε την πορεία, ν’ αντέχουμε στις δοκιμασίες.

Αν η ανθρώπινη αγάπη έχει τόση δύναμη, ακόμη πιο πολλή έχει η αγάπη του Θεού μας. Γιατί ο δικός μας Θεός, ο Θεός των Πατέρων μας, μας αγαπά παράφορα και χωρίς όρια. Το απέδειξε με το να μοιραστεί μαζί μας την ανθρώπινη ζωή, τον πόνο, το θάνατο. 

Κι ακόμα: «την κόλαση ως κατάσταση ύπαρξης, τη στέρηση δηλαδή και την απώλεια του Θεού από την οποία ο άνθρωπος πεθαίνει. Αυτό φανερώνει εκείνη η κραυγή του Χριστού πάνω στο σταυρό «Θεέ μου, Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες;» (Ματθ.27,46) –αυτή την εμπειρίαόχι μόνο τού να εγκαταλείπεσαι από το Θεό αλλά και να στερείσαι το Θεό. Και η προθυμία του Θεού να μοιραστεί τη δική μας απώλεια του Θεού, σημαίνει κάθοδο μαζί μας στον Άδη» (Μητρ. AntonyBloom) [1].

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

Κλάψε με συντριβή


Αν κάποιος σε προσβάλει, σε θίξει, σε συκοφαντήσει, σε βλάψει άδικα και αδικαιολόγητα με οποιονδήποτε τρόπο, μην οργιστείς εναντίον του, μη μνησικακήσεις, μην κυριευτείς από εκδικητικότητα. 

Αντίθετα, ταπεινώσου, κλάψε με συντριβή καρδιάς και προσευχήσου ικετευτικά στον Κύριο να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. 

Δάσκαλε, θέλω να βρω το Θεό

Αποτέλεσμα εικόνας για υποτακτικος και γεροντας

Ένας υποτακτικός πήγε κάποτε στο γέροντα και του είπε:

– Δάσκαλε, θέλω να βρω το Θεό!

Ο γέροντας χαμογέλασε και, επειδή έκανε πολύ ζέστη, κάλεσε το νεαρό να πάει μαζί του για να κάνουν μπάνιο στο ποτάμι. Βούτηξε λοιπόν ο νέος, βούτηξε και ο δάσκαλός του, ο οποίος τον άρπαξε και τον κράτησε με το ζόρι κάτω από το νερό.

Ο νέος επάλαιψε για μερικές στιγμές, μέχρις ότου ο γέροντας τον άφησε να βγει στην επιφάνεια. Έπειτα τον ρώτησε τι πράγμα αναζητούσε περισσότερο όταν ήταν μέσα στο νερό.

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2020

Η γνώση χωρίς αγάπη είναι μάτι χωρίς κόρη

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς : «Η γνώση χωρίς αγάπη είναι μάτι χωρίς ...

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι χριστιανοί είναι χριστιανοί, όταν σκέπτονται, καθένας μόνος του αλλά και μεταξύ τους, ως σύνολο, ό,τι είναι «εν Χριστώ Ιησού», διότι αυτό είναι τροφή αιώνια για την ανθρώπινη ψυχή. 

Η ανθρώπινη σκέψη παραμένει ατελής και ανολοκλήρωτη όσο δε μεταμορφώνεται με τη χάρη του Χριστού σε Χριστοσκέψη και Θεοσκέψη. Γι’ αυτό το λόγο και ο πόθος της άγρυπνης χριστιανικής ψυχής και ο στεναγμός της μέρα και νύχτα με την προσευχή και τα δάκρυα είναι ο εξής: Γλυκύτατε Κύριε, κάθε σκέψη μου μεταμόρφωσέ την σε Θεοσκέψη! Πανάγαθε Κύριε, κάθε αίσθησή μου μεταμόρφωσέ την σε Θεοαίσθηση!

Όταν η ανθρώπινη σκέψη από υπερηφάνεια και πείσμα δεν θέλει το Χριστό, παραφρονεί και μαίνεται και η αίσθηση παραφρονεί και η ζωή γίνεται άφρων και ο άνθρωπος εκτός εαυτού σπεύδει από το κακό στο χειρότερο, με ευχαρίστηση βυθίζεται από αμαρτία σε αμαρτία, ώσπου να βυθισθεί όλος στην αιώνια βασιλεία της αμαρτίας και του κακού, την κόλαση. 

Δεν θα καταλήξουν σε αποτέλεσμα


Η κάθαρση του νου γίνεται κατορθωτή με τον αδιάκοπο έλεγχο των λογισμών, με την ανάγνωση των θείων Γραφών, με τη μελέτη των βιβλίων των θεοφόρων Πατέρων και με την εκκοπή των σωματικών ηδονών και απολαύσεων. 

Έτσι πολύ γρήγορα θα αγιαστείτε, χωρίς να το καταλάβετε.


Το όφελος που έχουμε διαβάζοντας τους ψαλμούς του Δαυίδ !!!

Έλεγε ο Άγιος Πορφύριος: «Όταν ψάλλετε τούς κανόνες, όχι άπλα να λέτε τα λόγια, αλλά να τα απολαμβάνετε. Έτσι πολύ γρήγορα θα αγιαστείτε, χωρίς να το καταλάβετε. Κι όταν διαβάζετε το Ψαλτήρι, να τα λέτε καθαρά, μία μία τις λέξεις…»

Ο Κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του.

Καθώς διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν όμως ο κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του απόρησε.

Τρίτη 14 Ιουλίου 2020

Ο συμβολισμός της Θείας Λειτουργίας

Ο συμβολισμός της θείας λειτουργίας

Όχι μόνο οι ψαλμωδίες και τα αναγνώσματα, αλλά και οι ίδιες οι πράξεις της ιερουργίας έχουν αυτό το ιδίωμα: Το καθένα γίνεται για την παρούσα περίπτωση, αλλά συγχρόνως συμβολίζει και κάτι από τα έργα ή τις πράξεις ή τα πάθη του Χριστού. 

Όπως για παράδειγμα η εισαγωγή του Ευαγγελίου στο θυσιαστήριο, κατόπιν η εισαγωγή των τιμίων δώρων. Αυτά γίνονται για την ανάγκη, το μεν Ευαγγέλιο για να αναγνωσθεί, τα δε τίμια δώρα για να τελεσθεί η θυσία. Συμβολίζουν όμως και τα δύο την ανάδειξη και φανέρωση του Σωτήρα. 

Το πρώτο τη φανέρωση, αμυδρή ακόμη και ατελή, στην αρχή της ζωής Του· το δεύτερο, την τελειότατη και τελευταία φανέρωσή Του.

Γίνεται αθάνατος


Όποιος βρήκε την αγάπη, κάθε μέρα και ώρα τρώγει το Χριστό κι από αυτό γίνεται αθάνατος (Ιω. 6, 58). 

Διότι «ο τρώγων – λέει – από τον άρτο που εγώ θα του δώσω, ποτέ δεν θα πεθάνει». 

Μακάριος λοιπόν είναι εκείνος που τρώγει από τον άρτο της αγάπης, που είναι ο Ιησούς. 

Σε κάποιον μοναχικό για την ταραχή της ψυχής


Όλα τα έχεις, μόνο γαλήνη δεν έχεις. Όλα θα τα έδινες για τη γαλήνη, αλλά η γαλήνη, δεν έρχεται. Ήδη από την εποχή του πολέμου ταραχή βασιλεύει στην ψυχή σου.

Διαρκώς σκέφτεσαι: «Πυροβόλησα στη μάχη, ίσως σκότωσα κάποιον. Ίσως η μάνα κάποιου να θλίβεται για την απώλεια του γιού της και μαζί η γυναίκα του, τα παιδιά του, τα αδέλφια του και οι άλλοι συγγενείς του. Ίσως καταριούνται τον δολοφόνο του και δολοφόνος είμαι εγώ. Ποιος ξέρει τι θα βρει εμένα και τα παιδιά μου;».

Με τέτοιες σκέψεις περπατάς, εργάζεσαι, ξαπλώνεις και σηκώνεσαι. Η ταραχή και ο φόβος βασανίζουν άγρια την ψυχή σου.

Δεν ακούς σε κάθε λειτουργία τη θαρραλέα ευλογία της Εκκλησίας του Θεού: «Εἰρήνη πᾶσι»! Ειρήνη σε όλους!

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020

Ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὁ σοφός διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὁ πάμφτωχος καὶ διαχρονικὸς αὐτὸς φωστήρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ μέγιστος διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Γένους μας, γεννήθηκε στὴν Χώρα τῆς Νάξου τὸ ἔτος 1749 ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους γονεῖς, τὸν Ἀντώνιο καὶ τὴν Ἀναστασία Καλλιβρούτση. Κατὰ τὴν βάπτισή του ἔλαβε τὸ ὄνομα Νικόλαος. Νηπιόθεν γαλουχήθηκε μὲ τὰ ζωογόνα νάματα τῆς εὐσεβείας καὶ τῆς πίστεως καὶ ἀνετράφη «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου», ὅπως παραγγέλλει ὁ θεῖος Παῦλος (Ἐφεσ. στ’ 4). Τὴν ἔμφυτη πρὸς τὰ θεία κλήση του, αὔξησε ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη ποὺ πῆρε ἀπὸ τὸ οἰκογενειακό του περιβάλλον καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἐκλεκτή του μητέρα, τὴν δὲ εὐφυΐα του ἐκαλλιέργησε καὶ πολλαπλασίασε ἡ μελέτη καὶ ἡ σπουδή.

Προώδευε στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν γνώση κατὰ τρόπο θαυμαστό. Κατ’ ἀρχήν, φοίτησε στὴν γενέτειρά του καὶ στὴν Σχολὴ Ἁγίου Γεωργίου περιοχῆς Γρόττας, Χώρας Νάξου, μὲ διδάσκαλο τὸν Ἀρχιμανδρίτη Χρύσανθο, αὐτάδελφο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Τὶς γνώσεις του συμπλήρωσε στὴν περίφημη Εὐαγγελικὴ Σχολὴ τῆς Σμύρνης, ὅπου φοίτησε γιὰ πέντε χρόνια, μὲ διδάσκαλο τὸν Ἰερόθεο Βουλισμά, διευθυντὴ τῆς Σχολῆς αὐτῆς. Τόσο διέπρεψε ὁ Ἅγιος Νικόδημος στὶς σπουδές του, ὥστε, ἐνῶ σπούδαζε, ἐδίδασκε τοὺς συμμαθητές του. Καὶ ὁ Ἰερόθεος ἀργότερα τὸν παρακαλοῦσε νὰ ἔρθει στὴν Σμύρνη γιὰ νὰ τὸν διαδεχθεῖ στὴ διεύθυνση τῆς Σχολῆς αὐτῆς. Στὴν Σμύρνη ἔλαβε ὁ Νικόδημος πληθωρικὴ μόρφωση, ποὺ ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θεολογικὴ ἐπιστήμη περιελάμβανε ἀκόμα γνώσεις φιλοσοφικές, οἰκονομικές, ἰατρικές, ἀστρονομικὲς καὶ στρατιωτικές.

Τις βρίσκουν ακατανόητες


Οι άνθρωποι δεν κατανοούν τις Γραφές, τις βρίσκουν σχεδόν ακατανόητες. 

Μόνο όταν τους διδάξει το Άγιο Πνεύμα, τότε όλα γίνονται κατανοητά και η ψυχή αισθάνεται σαν να είναι στους ουρανούς. 

Πώς ο διάβολος προκαλεί αναστάτωση της ψυχής


Η παρουσία του σκοτεινού πνεύματος μέσα στον άνθρωπο εκδηλώνεται με το σκοτάδι του νου, την ταραχή, τη θλίψη και τη βεβαρημένη καρδία.

Πιο πολύ όμως η παρουσία του γίνεται φανερή στην καρδιά, την οποία αυτός πιέζει και σφίγγει με τη δύναμη της κολάσεως.

Από την καρδιά αρχίζει τις επιβουλές του, από εκεί τις απλώνει στον νου, στη φαντασία και στη μνήμη. Προκαλεί σύγχυση και έτσι περιορίζει πολύ τις δυνάμεις αυτές τη ψυχής.

Ο άνθρωπος που εκείνος επηρεάζει γίνεται σαν τυφλός και, ενώ είναι με ανοικτά μάτια, δε βλέπει τίποτε εκτός από το αντικείμενο του πόθου του, σαν να μην υπάρχει γι΄ αυτόν τίποτα άλλο.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Να παρακαλούμε να φωτίζει ο Θεός ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούν

Αποτέλεσμα εικόνας για Να παρακαλούμε να φωτίζει ο Θεός ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούν

Όσο μπορεί κανείς να γίνη σωστός Χριστιανός. Τότε θα έχη πνευματικό αισθητήριο. Λίγο-πολύ θα πονάη και την Ορθοδοξία και την Πατρίδα του και θα αισθάνεται και την υποχρέωση που έχει ως Έλληνας.

Οπότε από εκεί και πέρα, αν μάθη κάτι, ενδιαφέρεται, ανησυχεί, προσεύχεται. Αλλά αν πρέπη να του λένε: «Τώρα να ενδιαφερθής γι’ αυτό, ύστερα να ενδιαφερθής για εκείνο», θα είναι σαν μια τετράγωνη ρόδα που θέλει συνέχεια σπρώξιμο, για να προχωρήση. Σκοπός είναι να σπρώχνεται από μέσα ο άνθρωπος. 

Τότε θα κυλάη όμορφα σαν στρόγγυλη ρόδα. Και αν γίνη σωστός Χριστιανός κανείς, σπρώχνεται από μέσα και μετά τον πληροφορεί ο Θεός πιο πολύ και από αυτόν που διαβάζει, και για περισσότερα πράγματα. Γνωρίζει όχι μόνον αυτά που γράφουν, αλλά και αυτά που σκέφτονται να γράψουν. Καταλάβατε; Έρχεται ο θείος φωτισμός και όλες οι ενέργειές του είναι φωτισμένες.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Κυριακάτικο Κήρυγμα

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΜΑΤΘΑΙΟΥ – ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ & ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Στή χώρα τῶν Γεργεσηνῶν
Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 12 Ἰουλίου 2020 (Ματθ. η΄ 28 – θ΄ 1)


1. Ἀνθρωποκτόνος

Ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα ὅτι ὁ Κύριος πῆγε στὴ χώ­ρα τῶν Γεργεσηνῶν. Ἐκεῖ Τὸν συν­άν­τησαν δύο δαιμονισμένοι «ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν»· ἔβγαιναν ἐπιθετικοὶ καὶ πολὺ ἐπικίνδυνοι ἀπὸ τὰ ἐκεῖ μνήματα, ὅπου εὐχαριστοῦνταν νὰ κατοικοῦν. Ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῆς περιοχῆς. Μάλιστα ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος γράφει ἐπιπλέον ὅτι ἔβγαζαν ἄγριες κραυγὲς καὶ κατέκοπταν τὸ σῶμα τους μὲ μυτερὲς πέτρες (Μάρκ. ε´ 5)!

Ἀπὸ τὴ σύντομη ἀλλὰ μεστὴ αὐτὴ περιγραφὴ διδασκόμαστε κάτι πολὺ ση­μαν­τικό: τὸ ἄσβεστο μίσος τῶν δαιμόνων πρὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴ μανία τους νὰ τὸν βασανίσουν καὶ τελικὰ νὰ τὸν ρίξουν στὴν αἰώνια κόλαση. Τὸ δίδαγμα αὐτὸ εἶναι πολὺ ἐπίκαιρο γιὰ τὴν ἐποχή μας, κατὰ τὴν ὁποία ὁ σατανισμὸς βρίσκεται σὲ ἔξαρση καὶ ὁ Ἑωσφόρος παρουσιάζεται μὲ συμπάθεια ὡς σύμβολο ἀπελευθερώσεως καὶ αὐτονομίας, τρόπον τινὰ πρότυπο ἐπαναστάτη. Στὴν ἀλλοπρόσαλλη ἐποχή μας κυρίως στὴν Ἀμερικὴ στήνονται ἀγάλματα τοῦ σατανᾶ καὶ ἐξυμνεῖται ἀνοιχτὰ τὸ ὄνομά του!

Οἱ πιστοί, ὅσοι θέλουμε τὴ σωτηρία μας, ἂς προσέξουμε πολὺ νὰ μὴν ἔχουμε καμία ἀπολύτως σχέση μὲ τὸν διάβολο καὶ ὅλο τὸ στράτευμά του καὶ τὴ λατρεία του καὶ τὰ ἔργα του, ὅπως δώσαμε ὑπόσχεση κατὰ τὸ ἅγιο Βάπτισμά μας. Ἂς ἀπέχουμε ὄχι μόνο ἀπὸ τὸν σατανισμό, τὴ μαγεία καὶ τὴν ἀστρολογία, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ἡ ὁποία τοῦ δίνει δικαιώματα ἐπάνω μας.

Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Ο άλλος δρόμος .. για εμάς και την Πατρίδα μας ..


.. θα βρεθούμε στην προσευχή ..

Ο Γέροντας είχε ορίσει μια ώρα κοινής προσευχής. Δηλαδή το βράδυ, σε άλλους έλεγε δέκα με έντεκα, έντεκα με δώδεκα, και έλεγε, θα βρεθούμε στην προσευχή. 

Εκείνη την ώρα έπρεπε να κάνεις την ευχή, να πεις Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με, να μνημονεύσεις τα ονόματα που σου είπε να μνημονεύσεις, αλλά ήθελε όμως, αν την άλλη μέρα ο νους βολόδερνε περί πολλών, ήθελε εκείνη την ώρα την συγκεκριμένη που σου έλεγε, να τηρήσεις το νου σου αμόλυντο όσο μπορείς. 

Δηλαδή, έφευγε ο αλήτης νους, αμέσως να τον ξαναγυρίσεις πίσω. Καταλάβαινες ότι εκείνη την ώρα είχες βοηθό στην προσευχή σου τον Γέροντα, γιατί η ώρα εκείνη της προσευχής ήταν με τον Γέροντα. Το καταλάβαινες, ήταν σα να ήταν αισθητά παρών ο Γέροντας.

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020

«Ντύθηκαν»


Οι βαπτισμένοι χριστιανοί δεν φορούν τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επιθυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούριο άνθρωπο. 

Ντύθηκαν τον ίδιο το Χριστό, που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους.