Δευτέρα 1 Αὐγούστου 2022

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακή Ζ’ Ματθαίου: Η πίστη είναι η βακτηρία στη ζωή μας

 

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, για άλλη μία φορά, παρατηρούμε το γεγονός να χτυπάει ο Χριστός την πόρτα της ψυχής του ανθρώπου. Περιμένει από τον άνθρωπο να πει το ναι ή το όχι για να μπει στη ψυχή του κάθε πονεμένου ανθρώπου.

Στην πόλη της Καπερναούμ, ο Χριστός πραγματοποίησε πολλά θαυμαστά γεγονότα στους ανθρώπους· θεράπευσε τον παράλυτο, την αιμορροούσα και ανέστησε την κόρη του Ιάειρου.

«ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ». Φεύγοντας από το σπίτι του Ιάειρου, οι δύο τυφλοί άκουσαν πως περνάει από το μέρος τους ο Χριστός και φώναζαν να τους σπλαχνιστεί, όπως έκανε ο τυφλός στην Ιεριχώ.

Χρησιμοποιούσαν τον τιμητικό τίτλο «Υιέ Δαυίδ» για το Χριστό. Εκείνη την περίοδο, ο Δαυίδ αποτελούσε το πρότυπο για τους άρχοντες του Ισραήλ, αλλά και ο αναμενόμενος Μεσσίας, που περίμενε ο κόσμος, θα ερχόταν από τη φυλή του Δαυίδ.

Κυριακάτικο Κήρυγμα

Κυριακή Ζ' Ματθαίου

Ορθόδοξη ζωή, Ματθ. 9, 27 - 35 

Τη σημασία της πίστεως στη ζωή μας έρχεται να μας τονίσει ακόμα μία φορά η αγία μας Εκκλησία, μέσα από την περικοπή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, την οποία ακούσαμε κατά τη σημερινή Θεία Λειτουργία. 

Ακολούθησαν τον Ιησού στο δρόμο δύο τυφλοί, μας διηγείται ο ευαγγελιστής, φωνάζοντας “ελέησέ μας, υιέ του Δαβίδ”. Και μόλις έφτασαν στο σπίτι, τους ρωτά: 

“Πιστεύετε ότι έχω τη δύναμη να κάνω αυτό που ζητάτε;” -”Ναί, Κύριε”, του απαντούν, κι Εκείνος άγγιξε τα μάτια τους λέγοντας “ας γίνει σύμφωνα με την πίστη σας”. 

Αμέσως οι τυφλοί θεραπεύτηκαν και ο Κύριος τους συνέστησε με αυστηρό τόνο κανείς να μη μάθει για το θαύμα αυτό. Εκείνοι όμως, Τον εξυμνούσαν σε όλη την περιοχή. 

† Κυριακῇ 31 Ἰουλίου 2022 (Ζ' Ματθαῖου)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον

Κεφ. θ' : 27-35

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ ᾿Ιησοῦ, ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ, κράζοντες καὶ λέγοντες· Ἐλέησον ἡμᾶς, Υἱὲ Δαυΐδ. Ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν, προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; Λέγουσιν αὐτῷ· Ναί, Κύριε. Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, λέγων· Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν, γενηθήτω ὑμῖν. Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· Ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. Οἱ δὲ ἐξελθόντες, διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων, ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν, δαιμονιζόμενον· Καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου, ἐλάλησεν ὁ κωφός· καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες· Ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ ᾿Ισραήλ.

Τι μεγαλείον εστίν η Θεία Λειτουργία!

Τι μεγαλείον εστίν η Θεία Λειτουργία! 

Όταν ο Θεός επιβλέπη εις τον ταπεινόν λειτουργόν Του, πόσον αυτός αισθάνεται την μεγαλοπρέπειαν της λειτουργίας, πόσον ωφελούνται οι μνημονευόμενοι! 

Πόσον τιμά ο Θεός τον άνθρωπον, να κατέρχεται μετά των αγγελικών ταγμάτων εις κάθε λειτουργίαν και να τρέφη τον άνθρωπον με το πανάγιον Σώμα και Αίμα Του! 

Πάντα γαρ απέδωκεν ημίν. Ποίον πράγμα υπάρχει σωματικόν ή πνευματικόν, φθαρτόν ή άφθαρτον, το οποίον μας υστερεί! Ουδέν. 

Η Νηστεία του Δεκαπενταυγούστου και οι Παρακλήσεις προς την Υπεραγία Θεοτόκο

Από 1 Αυγούστου μέχρι και 14 Αυγούστου, νηστεύουμε προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Η νηστεία είναι αυστηρή. Ψάρι τρώμε μόνο στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας (6 Αυγούστου). Άν η 15η Αυγούστου συμπέσει Τετάρτη ή Παρασκευή τότε γίνεται κατάλυση μόνον ιχθύος. 

Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Η πρώτη. Η πιο παλιά από όλες. Την έδωκε στον Αδάμ μέσα στον παράδεισο. 

Το νόημα της νηστείας ήταν: με το όπλο της νηστείας να συνηθίσουν οι άνθρωποι στην υπακοή στο Θεό και στην πάλη κατά του διαβόλου. 

Ο Xριστός, ετόνισε ακόμη περισσότερο την αξία της νηστείας. Είπε: "Το γένος τούτο ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή κι νηστεία" . Δηλ. με τη νηστεία πολεμάμε τον διάβολο και τον νικάμε.

Ἱερά Ἀγρυπνία

 

Βρες τον άνθρωπο που σε εμπνέει

Υπάρχουν στιγμές όμορφες, υπάρχουν στιγμές δύσκολες, στιγμές μοναχικές, στιγμές κενές, στιγμές πλούσιες σε εμπειρίες και συναισθήματα. Είτε είναι άσχημα είτε είναι όμορφα, πάντα νιώθεις την ανάγκη να μπορείς να τα μοιραστείς με ένα δικό σου άνθρωπο. Γιατί έτσι τα άσχημα γίνονται λιγότερο άσχημα και τα όμορφα γίνονται ομορφότερα.

Είναι εκπληκτικό όταν θα ανακαλύψεις ότι η ζωή σου έχει φέρει στον δρόμο σου τον άνθρωπο αυτό, πολύ πριν το καταλάβεις, πριν νιώσεις την ανάγκη της ύπαρξής του, πριν τον εκτιμήσεις. Αν όμως κοιτάξεις πίσω σου, θα δεις ότι υπήρχε στη ζωή σου με κάποιο τρόπο, πριν από τη στιγμή που εσύ του επέτρεψες να έχει ενεργή δράση σ’ αυτή.

Άνοιξε τα μάτια της ψυχής σου και θα τον δεις. Το πιστεύω! Η ζωή πάντα μας δίνει μια δεύτερη ευκαιρία σε πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε στην πραγματικότητά μας. Μπορεί αυτή η δεύτερη ευκαιρία να είναι στο πρόσωπο ενός καινούργιου ή παλιού φίλου, μπορεί να είναι στο πρόσωπο μιας σχέσης, στο πρόσωπο κάποιου που απλά σε εμπνέει, μπορεί να είναι ο γονιός σου, ο αδερφός σου ή το παιδί σου.

Δευτέρα 1 Αὐγούστου 2022

Το αντίδοτο του ψυχικού πόνου

Ενώ η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την υπεραφθονία και την υπερκατανάλωση -η οικονομική κρίση έβαλε λίγο φρένο-, την υψηλή τεχνολογία, την πρόοδο της επιστήμης, τις πολλές ανέσεις και υλικές απολαύσεις, παρατηρείται σοβαρή έξαρση ψυχολογικών προβλημάτων, βλέπει κανείς γκρίζα πρόσωπα, νευρικά, ταραγμένα, φοβισμένα, αγχωμένα, θλιμμένα και στεναχωρημένα.

Ακόμη και οι νέοι ταλαιπωρούνται από έντονα προβλήματα, εσωτερικές συγκρούσεις, ψυχικά άφωτα αδιέξοδα και αβάσταχτα κενά.

Νέες ωραίες, νέοι μορφωμένοι και πλούσιοι αγέλαστοι, κατηφείς και απαισιόδοξοι. Μια εποχή κατακτήσεων, αποκαλύψεων, κερδών και επιτυχιών, που όμως οι άνθρωποί της αισθάνονται στερημένοι, δίχως ψυχική υγεία, γαλήνη και χαρά. Συχνά τα πρότυπα των νέων μας είναι μελαγχολικοί τύποι της σκληρής μουσικής, της ξέφρενης και ταραγμένης.

Σκοπός και πόθος ασταμάτητος

Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε ν’ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος, για να σας πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές. 

Κάνε κάτι ανατρεπτικό. Ασχολήσου μ' εσένα.

Αντί να ασχολείσαι με την ζωή των άλλων, ασχολήσου με την ζωή σου.

Όταν ασχολείσαι με την ζωή των άλλων, ουσιαστικά παραδέχεσαι ότι έχεις μια βαρετή και αδιάφορη ζωή. Ο άνθρωπος που κάνει «πράγματα» στην ζωή του δεν εξετάζει, δεν κουτσομπολεύει, ούτε ασχολείται με τις ζωές των άλλων.

Το κενό της ζωής σου λοιπόν μη το γεμίζεις με κατακρίσεις και κουτσομπολιά. Αδικείς και τους άλλους αλλά και τον εαυτό σου.

Να θυμάσαι ότι δεν θα ευτυχίσεις μέσα από τις ζωές των άλλων. Καλείσαι να ευτυχίσεις μέσα από την δίκη σου ζωή. Ζήσε λοιπόν την ζωή σου κι άσε τις ζωές των άλλων. Για την δίκη σου ζωή θα δώσεις λόγο στον Θεό, όχι για των άλλων.

Χρειάζονται πολλά χρόνια

Οι μοναχοί ή οι λαϊκοί που αγωνίζονται για την καθαρότητα της καρδίας δια της μετανοίας, σιγά-σιγά θα αρχίσουν να γεύονται την ενάρετη κατάσταση και τον θείο φωτισμό. 

Χρειάζεται όμως να περάσουν πολλά χρόνια, συνήθως 15 με 20 χρόνια η και περισσότερα ανάλογα με τον προσωπικό αγώνα και την θεία Πρόνοια, για να παγιωθούν οι αρετές, να αφομοιωθεί η θεία Χάρις από τον άνθρωπο. 

Να πως θα βρούμε τη Γαλήνη στη Ζωή μας

«Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει εδώ; «ρώτησε ο σοφός ερημίτης τον οδοιπόρο που ζητούσε απεγνωσμένα να τον συναντήσει.

«Εγώ θέλω γαλήνη» απάντησε μελαγχολικά εκείνος. Ο ερημίτης πήρε ένα ξύλο κι έγραψε στο χώμα :

Εγώ θέλω γαλήνη…

«Κοίταξε τώρα πόσο απλό είναι», είπε στον οδοιπόρο και διέγραψε με μια κίνηση το «Εγώ».

«Σβήνεις πρώτα το «εγώ». Είναι αδύνατον να βρει γαλήνη αυτός που έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και νομίζει πως μπορεί να την βρει μόνος του, μακριά από τον Θεό.

Δευτέρα 1 Αὐγούστου 2022

Η αγαθή συνείδηση

«Πεποίθαμεν γαρ, ότι καλήν συνείδησιν έχομεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι».

Η αγαθή συνείδηση είναι το μεγαλύτερο από όλα τα αγαθά, επειδή μας προσφέρει ως βραβείο την ειρήνη της ψυχής, τη γαλήνη της καρδιάς, την αταραξία της συνειδήσεως, την ηρεμία του πνεύματος. Αυτή γεμίζει την καρδιά με χαρά, δίνει παρρησία προς το Θεό, κάνει τις αιτήσεις μας ευπρόσδεκτες, μας ανοίγει τις πύλες του ουρανού, γίνεται φορέας των θείων δωρεών, χορηγεί τους καρπούς του αγίου Πνεύματος και δωρίζει τα χαρίσματά του. 

Αυτή εκπληρώνει τους θεϊκούς πόθους μας, οδηγεί σε ευδαιμονία και μακαριότητα, προετοιμάζει τις ψυχές για την ουράνιο βασιλεία. Αυτά διδασκόμαστε από τις Άγιες Γραφές, από το στόμα του Σωτήρα και των αγίων του Αποστόλων. Ο Σωτήρας δίνει εντολή λέγοντας· «αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν· πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται» (Ματθ. 7,7).

Ναι, χριστιανοί αδελφοί, ανοίγει, διότι υιοθετηθήκαμε διά του Θεού και γίναμε τέκνα του, ο οποίος ως Πατέρας αγαθός είναι έτοιμος, να μας δώσει «τα προς σωτηρίαν αιτήματα και ζωήν την αιώνιον», επειδή ο Μονογενής του Υιός μας εξαγόρασε από την κατάρα του Νόμου, για να απολαύσουμε την υιοθεσία. 

Κλαίει από αγάπη

Ο άνθρωπος αποδέχεται την φιλανθρωπία και το μέγα έλεος της Αγίας Τριάδος και αντιπροσφέρει μία καρδιά που συνεχώς μετανοεί, ευχαριστεί, δοξολογεί, κλαίει από αγάπη για τον Κύριο, συνεχώς ζητεί νέους λόγους για να εκφράσει την αγάπη της και δεν αναπαύεται,

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου: Είμαστε άρρωστοι στο σώμα ή στην ψυχή;

Για άλλη μια φορά, ο Χριστός μάς ανοίγει διάπλατα τα μάτια για να αντικρύσουμε τη θεότητά Του.

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο Χριστός πηγαίνει στην πόλη της Καπερναούμ, ύστερα από τη θεραπεία των δαιμονισμένων.

Εκείνη τη στιγμή, φέρνουν στο μέρος που ήταν ο Χριστός, έναν παράλυτο για να τον θεραπεύσει.

Και ο Κύριος;

Με έναν λόγο θεράπευσε τον παραλυτικό.

«Τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου». Συγχωρώ τις αμαρτίες σου.

Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι έπιασαν αυτή την κουβέντα Του.

Κυριακάτικο Κήρυγμα

ΣΤ΄ Ματθαίου: Ματθ. θ΄ 1-8

«Ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν»

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς παρουσιάζει τὴ θαυματουργικὴ θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ, τὸν ὁποῖο κατέβασαν ἀπὸ τὴ στέγη μπροστὰ στὸν Κύριο οἱ τέσσερις ἄν­­­­θρωποι ποὺ τὸν μετέφεραν. 

Εἶναι πράγματι θαυμαστὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἕνας παράλυτος σηκώθηκε ὄρθιος καὶ ἄρχισε νὰ βαδίζει ­μεταφέροντας καὶ τὸ κρεβάτι του! Ὡστόσο στὸ ἴδιο θαῦμα βλέπουμε κάτι ἐπίσης ἐν­τυπωσιακό: τὸ ὅτι ὁ Κύριος γνωρίζει τὰ πάντα! Ἀκόμη καὶ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας!

Ἀξίζει λοιπὸν νὰ ὑπογραμμίσουμε τὴ μεγάλη αὐτὴ ἀλήθεια, ὅτι ὁ Κύριος γνωρίζει τὸ ἐσωτερικό μας.

1. ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

† Κυριακῇ 24 Ἰουλίου 2022 (ΣΤ' Ματθαῖου)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον

Κεφ. θ' : 1-8

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐμβὰς ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὸ πλοῖον, διεπέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Καὶ ἰδού τινες τῶν Γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτος βλασφημεῖ. Καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν, εἶπεν· ῞Ινα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; Τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν· Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι· ἢ εἰπεῖν· Ἔγειρε καὶ περιπάτει; ῞Ινα δὲ εἰδῆτε, ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας· (τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ)· Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην, καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. Καὶ ἐγερθεὶς, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. Ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν, καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν,

Δευτέρα 1 Αὐγούστου 2022

“Όταν κάνεις μετάνοιες, ωφελείσαι διπλά”

Από τους λόγους του οσίου Πορφυρίου:

Όπως εκείνος, έτσι και από τά πνευματικά του παι­διά, ζητούσε νά συνοδεύουν τις προσευχές τους μέ, όσο μπορούσαν, περισσότερες μετάνοιες.

Επειδή, όμως, μέ τή χάρη πού είχε άπό τό Θεό, γνώριζε ότι έγώ δέν έπραττα τήν επιθυμία του, θέλησε νά μού μιλήσει γιά τό θέμα αυτό. Αλλά, ευγενής όπως ήταν πάντα, δέν ήθελε νά μέ ρωτήσει ευθέως, εάν έγώ κάνω μετάνοιες- και γιά έναν πρόσθετο μάλιστα λόγο, ότι έγώ τότε ήμουν πολύ νεαρός, άρχισε μέ ένα εντελώς, κατ’ έμέ άσχετο μέ τήν προσευχή, θέμα και συγκεκρι­μένα μού μιλούσε γιά τή γυμναστική και τά ευεργετικά της αποτελέσματα στον ανθρώπινο οργανισμό.

Έτσι, γιά κάθε είδος ασκήσεως, δικαιολογούσε επι­στημονικά σέ ποιο ή σέ ποια μέλη τού σώματος ωφε­λεί. Μέ τον τρόπον αυτό έφθασε και στους κοιλιακούς μύς και στο σημείο αυτό μέ ρώτησε, εάν γνωρίζω πώς μπορούμε να δυναμώσουμε τους κοιλιακούς μυς.

Έγώ, φυσικά, δήλωσα άγνοια.

Σαν σε καθρέφτη

Όταν ολόκληρος ο άνθρωπος συνενωθεί, κατά κάποιον τρόπο, με την αγάπη του Θεού, τότε και στο σώμα του σαν σε καθρέφτη, αντανακλάται η λαμπρότητα της ψυχής του.

Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης

πηγή

Θαυμαστή ίαση από τη Θεία Μετάληψη!

Μία γυναίκα ονόματι Βέλικα Π., καλή νοικοκυρά απ’ το χωριό Μπρούσνικ διηγείται πως πριν από δύο χρόνια κείτονταν άρρωστη στο νοσοκομείο του Μπίτολιε. 

Το χέρι της είχε πρηστεί πολύ. Οι γιατροί τρύπησαν το πρήξιμο και μεγάλη ποσότητα πύον έβγαινε απ’ το χέρι της. Τότε την πλησίασε μία μέρα ο πατέρας Ιωάννης Μαξίμοβιτς [(1896 – 1966)], τότε καθηγητής του Θεολογικού Λυκείου, και σημερινός επίσκοπος Σαγκάης [ανακηρύχθηκε άγιος το 1994]. Εκείνη δεν τον γνώριζε.

Ο πατέρας Ιωάννης της πρόσφερε να λάβει τη Θεία Μετάληψη κι εκείνη κοινώνησε. Γι’ αυτό το λόγο υπέφερε λιγότερο. 

Θέμα καρδιάς

Για να έχει ένας άνθρωπος καρπούς δεν είναι θέμα νηστείας, αλλά είναι θέμα καρδιάς. Οι καρποί δεν είναι θέμα εφαρμογής μιας εντολής αλλά είναι θέμα καρδιάς. 

Γιατί όλες οι εντολές και όλοι οι κανόνες του Θεού είναι υπηρέτες της καρδιάς: 

Οι αρετές του δασκάλου

Ο δάσκαλος, όπως και κάθε άρχοντας, δεν πρέπει να ξεχωρίζει από την επιθυμία των τιμών, αλλά από τις, αρετές. Η ζωή του να είναι τόσο ενάρετη και αδιάβλητη,  ώστε να μην μπορεί να την αμαυρώσει καμιά κατηγορία.

Δεν μπορεί να κυβερνήσει και να καθοδηγήσει κανείς άλλους, ΑΝ δεν έχει τη δύναμη να ρυθμίζει τον ψυχικό του κόσμο και τη συμπεριφορά του και αν δεν είναι σε θέση να άρχει και να άρχεται.

Η πρώτη αρετή του αληθινού δασκάλου είναι η αγάπη και η φιλοστοργία. Πιστεύει ότι αποτελεί ένα σώμα με τους μαθητές του, γι' αυτό και την προκοπή τους τη θεωρεί δική του επιτυχία. Οι παρεκτροπές και οι πτώσεις των μαθητών του τον κάνουν να πονά και να θλίβεται.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακή Ε’ Ματθαίου: Να γίνουμε το Φως του Κόσμου

Η Εκκλησία, σήμερα, τιμάει τη μνήμη των Αγίων Πατέρων που έλαβαν μέρος στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο.

Η Δ’ Οικουμενική Σύνοδο (Σύνοδος της Χαλκηδόνας) πραγματοποιήθηκε στη Χαλκηδόνα της Κωνσταντινούπολης το 451 μ.Χ. Όπως κάθε Οικουμενική Σύνοδο, έτσι και η Δ’, συγκλήθηκε από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες Μαρκιανό και Πουλχερία, για ένα πολύ μείζον θέμα που είχε ξεσπάσει στο έδαφος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας· η αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Άρα, ο στόχος της Συνόδου ήταν να καταδικάσει την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Η συγκεκριμένη Σύνοδος έγινε επί Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ανατολίου.

Σε αυτό το μήκος κύματος, βασίζεται και το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου.

Είχαν σβηστεί το «Εγώ» και το «θέλω» και είχε μείνει η Γαλήνη…

«Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει εδώ;»ρώτησε ο σοφός ερημίτης τον οδοιπόρο που ζητούσε απεγνωσμένα να τον συναντήσει. 

«Εγώ θέλω γαλήνη» απάντησε μελαγχολικά εκείνος. 

Ο ερημίτης πήρε ένα ξύλο κι έγραψε στο χώμα : Εγώ θέλω γαλήνη… 

«Κοίταξε τώρα πόσο απλό είναι», είπε στον οδοιπόρο και διέγραψε με μια κίνηση το «Εγώ». 

«Σβήνεις πρώτα το «εγώ». Είναι αδύνατον να βρει γαλήνη αυτός που έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και νομίζει πως μπορεί να την βρει μόνος του, μακριά από τον Θεό. 

Σκληρή και δύσκολη

«Ήταν σκληρή και δύσκολη η ζωή μου, αλλά ουδέποτε προσευχήθηκα στον Θεό να γίνει εύκολη. 

Η πρόφασις: Όχι τα λόγια αλλά τα έργα σώζουν

Ίσως όμως κάποιος από τους πιο ράθυμους και από αυτούς που δεν θέλουν να προσεύχωνται με θέρμη και ζήλο, θα μπορούσε να ισχυρισθή ότι ο Θεός είπε αυτά τα λόγια, δηλαδή∙ “Δεν θα εισέλθη στη βασιλεία εκείνος που με αποκαλεί Κύριε, Κύριε, αλλά εκείνος που εφαρμόζει το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα μου” (Ματθ. 7,21).

Εάν όμως εγώ έκρινα σωστό ότι για τη σωτηρία μας θα ήταν αρκετή μόνον η προσευχή, εύλογα θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήση τα παραπάνω λόγια∙ επειδή όμως πιστεύω ότι η προσευχή είναι το κεφάλαιο των αγαθών και το θεμέλιο και η ρίζα της πνευματικής ζωής, κανείς ας μη χρησιμοποιήση τα λόγια εκείνα ως πρόφασι της ραθυμίας.

Διότι ούτε η σωφροσύνη μόνη της μπορεί να σώση χωρίς τις άλλες αρετές, ούτε η φροντίδα των φτωχών, ούτε η καλωσύνη μόνη της, ούτε κάτι άλλο από τα εξαίρετα, αλλά πρέπει όλα τα συνυπάρχουν στις ψυχές μας∙ η προσευχή όμως αποτελεί την ρίζα και το θεμέλιο όλων των αρετών.

Και όπως ακριβώς τα κάτω μέρη του πλοίου και τα θεμέλια της οικίας πρέπει να είναι ισχυρά, για να συγκρατούν και τα υπόλοιπα, έτσι ακριβώς και οι προσευχές πρέπει να είναι ισχυρές για να συγκρατούν τη ζωή μας και χωρίς αυτές τίποτε από εκείνα που προκαλούν τη σωτηρία μας δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε.

Έγινε κακή συνήθεια

Δεν προσέχουμε τα δικά μας ελαττώματα και τις αμαρτίες, ενώ στους άλλους βρίσκουμε πολλά σφάλματα. 

Ψάχνουμε να τα βρούμε και όταν τα βρίσκουμε, πάμε και τα διαλαλούμε σε όλον τον κόσμο. 

Περί προσευχής

Πάντα με πολλή παρρησία πρέπει να πλησιάζουμε τον Θεό, Να Τον ικετεύουμε σαν τα μικρά παιδιά πού περιμένουν βοήθεια από την μητέρα τους και απλώνουν προς αυτήν τα μικρά τους χεράκια.

Να Τον ικετεύουμε σαν ένας φτωχός πού πεθαίνει της πείνας και ήρθε να παρακαλέσει τον άνθρωπο πού είναι γνωστός για την ευσπλαχνία του να τον βοηθήσει.

Να Τον ικετεύουμε σαν την Χαναναία γυναίκα πού με επιμονή παρακαλά τον Χριστό και σηκώνει σ’ Αυτόν τα χέρια της. Τον ικετεύει με παρρησία γιατί πιστεύει και ξέρει ότι θα λάβει αυτό πού ζητά, πιστεύει και γι’ αυτό παίρνει βοήθεια,

Βλέπουμε λοιπόν ότι δύο προϋποθέσεις υπάρχουν για να γίνει δεκτή ή προσευχή μας από τον Θεό.

Έτσι πρέπει να ξεκινάς πνευματικά τη μέρα σου…

Πίεζε τον εαυτό σου να ξυπνάς νωρίς το πρωί με σταθερό ωράριο. Μόλις ξυπνήσεις, στρέψε το νου σου στο Θεό: κάνε το Σημείο του Σταυρού και ευχαρίστησέ Τον για τη νύχτα που πέρασε και όλους τους οικτιρμούς Του προς εσένα.

Ζήτησέ Του να καθοδηγεί όλες σου τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες, ώστε οτιδήποτε λες ή κάνεις να είναι ευάρεστο σε Αυτόν.

Καθώς ντύνεσαι, να θυμάσαι ότι είναι παρών ο Κύριος και ο Φύλακας Άγγελός σου. Ζήτησε από τον Κύριο Ιησού Χριστό να σου φορέσει το χιτώνα της σωτηρίας.

Αφού πλυθείς, ξεκίνα την πρωινή προσευχή. Να προσεύχεσαι γονατιστός, με συγκέντρωση, σεβασμό και πραότητα, όπως αρμόζει μπροστά στα μάτια του Παντοδυνάμου. Ζήτησέ Του να σου δώσει πίστη, ελπίδα και ευσπλαχνία, καθώς και την ήρεμη δύναμη για να αποδεχθείς όλα όσα μπορεί να σου φέρει η νέα ημέρα – τις δυσκολίες και τα προβλήματα.

«Είδε εκείνη τη στιγμή τον εισερχόμενο στο ναό Μεγάλο Αρχάγγελο Μιχαήλ και από φόβο φώναξε μην αντέχοντας την πύρινη ανάσα του Ηγέτη των Ουρανίων Δυνάμεων»

…Επιστρέφοντας από το νησί και τον πατέρα Νικόλαο αποφασίσαμε να πάμε στο αγαπημένο μοναστήρι Πσκοφ-Πετσέρσκι, που πολλές φορές μας φιλοξενούσαν.

Έχω, ήδη, πει ότι όταν ήρθα για πρώτη φορά εδώ, όντας χριστιανός γνωρίστηκα με τον πατέρα Ανδριανό, ο οποίος υποσχέθηκε φιλικά ότι θα προσεύχεται για εμάς και ότι πάντα θα χαίρεται για τον ερχομό μας. Είχε την ευλογία του Αρχιεπισκόπου της επαρχίας να διαβάζει εξορκισμούς στους ψυχικά ασθενείς ανθρώπους που έρχονταν εδώ από όλα τα άκρα της Σοβιετικής Ένωσης. Έλεγε ότι στη χώρα οι μισοί κάτοικοι είναι πνευματικά ασθενείς. Πολλοί από αυτούς που έρχονται στην πίστη και στην Εκκλησία βλέπουν μέσα τους τη δαιμονική αιχμαλωσία.

Όλο αυτό είναι αποτέλεσμα της βαθιάς αποστασίας από το Θεό για την οποία ο Θεός επιτρέπει να μπουν μέσα μας τα πονηρά πνεύματα. Ο πατέρας Ανδριανός κάποιες φορές μας ζητούσε να τον βοηθήσουμε και να διαβάζουμε ψαλμούς στην μακρά ακολουθία του εξορκισμού για τους δαιμονισμένους. Αυτή ήταν ειδική ακολουθία συνταγμένη από τον Άγιο Βασίλειο το Μεγάλο και από τις ιδιαίτερες προσευχές του Πέτρου Μογγίλα, του Μητροπολίτη Κιέβου. 

Να βλέπεις τους άλλους ως αγίους

Πολλοί πλησίαζαν τον Γέροντα για να λύσουν τις πνευματικές απορίες τους. Ιδιαίτερα οι μοναχοί έθεταν το θέμα των σχέσεών τους με τον Γέροντα και τους παραδελφούς τους.

Στην σημερινή εποχή πλήθυνε το δικαίωμα και ο αυταρχισμός. Η νέα γενιά ζει μέσα σε ένα κοσμικό περιβάλλον , που συνεχώς εξαπλώνεται και που διέκοψε την επαφή και συνύπαρξη με την παλαιά γενεά. Αυτό στην καλογερική ζωή προκαλεί διακοπή και ασυμφωνία.

Οι παλαιότεροι Γέροντες, που είναι οι φορείς της παραδόσεως, φαίνονται σήμερα στους νέους που προσέρχονται στον μοναχισμό λίγο παράξενοι. Όσοι από τους νέους έχουν καταρτισθεί με την μελέτη των Πατερικών κειμένων δεν δυσκολεύονται, γιατί αντελήφθησαν το θέμα της πίστεως και της υπακοής στον Γέροντα. 

Στους περισσότερους όμως γεννιούνται διλήμματα και προβάλουν το «γιατί;». Αφού ο Γέροντας δεν έχει δίκαιο, γιατί επιμένει; Ή αφού δεν γνωρίζει καλά, γιατί θέλει να τον υπακούομε;

Οι 12 βαθμίδες της αμαρτίας

Οι βαθμίδες της αμαρτίας είναι στον αριθμό 12, κατά τον ά­γιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, οί έξης:

Πρώτη βαθμίδα: «Όταν κάνη κάποιος καλό έργο με πονη­ρό σκοπό χάριν χρημάτων, δόξης, τιμής. Δηλαδή, όταν αναμιγνύεται καλό με το κακό.

Δεύτερη βαθμίδα είναι: Ή μισοτελειωμένη εκτέλεση ενός καλού έργου.

Τρίτη βαθμίδα είναι ό πειρασμός, ό δόλος, δηλ. ό πειρασμός, πού έρχεται εναντίον του ανθρώπου από τον διά­βολο, από τον κόσμο καί από το σώμα καί αυτός πειράζει τον άν­θρωπο με τίς πέντε αισθήσεις, οί όποιες ονομάζονται κατά τους Α­γίους Πατέρας «αίσθηση της ψυχής».

Ή τετάρτη βαθμίδα είναι ή ενότητα, δηλ. ή συνένωση του νου με τον πειρασμό.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακή Δ’ Ματθαίου: Είμαστε έτοιμοι να μας επισκεφθεί ο Χριστός;

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο Κύριός μας θεραπεύει έναν άρρωστο δούλο του εκατόνταρχου.

Ο πρώτος λόγος του εκατόνταρχου προς το Χριστό ήταν: «Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός», Κύριε, ὁ δοῦλος μου εἶναι κατάκοιτος εἰς τὸ σπίτι.

Επικαλείτε το όνομα του Χριστού για να θεραπεύσει το δούλο. Πιστεύει ο εκατόνταρχος ότι ο Χριστός έχει τη δύναμη και τη βεβαιότητα ότι μπορεί να θεραπεύσει τον άρρωστο.

Του αποκρίνεται ο Χριστός: «Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν», Ἐγὼ θὰ ἔλθω καὶ θὰ τὸν θεραπεύσω.

Κυριακάτικο Κήρυγμα

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 8, 5-13)

Τὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ἀ­φο­ρᾶ στὴ θε­ρα­πεί­α τοῦ δού­λου τοῦ ἑ­κα­τον­τάρ­χου ἀ­πὸ τὸν Ἰ­η­σοῦ. Ὁ ἑ­κα­τόν­ταρ­χος, πα­ρὰ τὸ ὅτι δὲν ἦταν Ἰουδαῖος, ζη­τά­ει μὲ πί­στη ἀ­πὸ τὸν Κύ­ρι­ο τὴ θε­ρα­πεί­α τοῦ ἑ­τοι­μο­θά­να­του δού­λου του. Ὁ δὲ Χρι­στός, ὡς ὁ Κύ­ρι­ος τῆς ζω­ῆς καὶ τοῦ θα­νά­του, ἱ­κα­νο­ποι­εῖ τὸ αἴ­τη­μά του καὶ προ­σφέ­ρει τὴν ἴ­α­ση.

Τὸ συγ­κε­κρι­μέ­νο πε­ρι­στα­τι­κὸ δεί­χνει τὴ φι­λαν­θρω­πί­α καὶ τὴν πί­στη τοῦ ἑ­κα­τόν­ταρ­χου, καὶ ταυ­τό­χρο­να τὴν ἐ­ξου­σί­α καὶ τὴ δι­και­ο­σύ­νη τοῦ Ἰ­η­σοῦ. Ὁ ἑ­κα­τόν­ταρ­χος ἦ­ταν εἰ­δω­λο­λά­τρης ἀ­ξι­ω­μα­τι­κὸς τοῦ ρω­μα­ϊ­κοῦ στρα­τοῦ καὶ εἶ­χε ὑ­πὸ τὶς δι­α­τα­γές του ἑ­κα­τὸν στρα­τι­ῶ­τες, κα­θὼς ἐ­πί­σης καὶ ἀ­ριθ­μὸ δού­λων. Ἕ­νας ἀ­πὸ αὐ­τοὺς ἦ­ταν καὶ ὁ ἀ­σθε­νὴς τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς δι­ή­γη­σης. 

Ὁ ἑ­κα­τόν­ταρ­χος ἐ­πι­δει­κνύ­ει πνεῦ­μα φι­λαν­θρω­πί­ας, τὸ ὁ­ποῖ­ο μά­λι­στα ὑ­περ­βαί­νει τὰ συ­νη­θι­σμέ­να τῆς ἐ­πο­χῆς του, ἀ­φοῦ τό­τε οἱ δοῦ­λοι δὲν εἶ­χαν ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ἀ­ξί­α, ἀλ­λὰ θε­ω­ροῦν­ταν ὡς ἀ­να­λώ­σι­μα ὑ­λι­κά. Πα­ρό­λα αὐ­τὰ ὅ­μως ὁ ἑ­κα­τόν­ταρ­χος συμ­πο­νεῖ τὸν δοῦ­λο του καὶ προ­σέρ­χε­ται μὲ πί­στη στὸν Ἰ­η­σοῦ, ὥ­στε νὰ τὸν θε­ρα­πεύ­σει.

† Κυριακῇ 10 Ἰουλίου 2022 (Δ' Ματθαῖου)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον

Κεφ. η' : 5-13

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς Καπερναοὺμ, προσῆλθεν αὐτῷ Ἑκατόνταρχος, παρακαλῶν αὐτὸν, καὶ λέγων· Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. Καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, Πορεύθητι, καὶ πορεύεται· καὶ ἄλλῳ, Ἔρχου, καὶ ἔρχεται· καὶ τῷ δούλῳ μου, Ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. Ἀκούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς, ἐθαύμασε, καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον.

Δεν είναι μισθός

Ο Κύριος, θέλοντας να φανερώσει ότι κάθε εντολή αποτελεί χρέος μας και ότι η υιοθεσία είναι δωρεά Του, με το αίμα Του χαρισμένη στους ανθρώπους, λέει: «Όταν κάνετε όλα τα διαταγμένα σ’ εσάς, να λέτε, είμαστε δούλοι τιποτένιοι και κάναμε ό,τι χρωστούσαμε να κάνομε». 

«Θυμιάζετε, θυμιάζετε, θυμιάζετε φεύγουν τα δαιμόνια και οι πειρασμοί…»

Για την δύναμη και την αξία του θυμιάματος θα αναφερθούμε σε ένα γεγονός της Παλαιάς Διαθήκης που περιγράφεται στα κεφάλαια 16 και 17 των Αριθμών:

Εκεί μέσα βλέπομαι την ανταρσία τριών ανδρών, του Κορρέ, του Δαθαν και του Αδαρών. Μαζί όμως μ’ αυτούς εστασίασαν και άλλοι 250 από τους Ισραηλίτας, ήσαν περισσότεροι από 1.000.000, που ήσαν άρχοντες και εκλεκτά μέλη των συνελεύσεων του λαού. Και η ανταρσία των τριών αυτών ανδρών, που παρέσυραν και τους άλλους, γιατί λέτε ήταν;

Ήταν για να πάρουν την γενική αρχηγία που είχαν ο Μωυσής και ο Ααρών και μάλιστα μ’ αυτόν τον τρόπο αρνήθηκαν να αναγνωρήσουν την ιερωσύνη και αρχιερωσύνη του Ααρών. Ο Θεός δια του Μωυσέως μακροθυμεί, αλλά εκείνοι αποθρασύνονται. Τότε επεμβαίνει ο Κύριος και για να παιδαγωγήσει το πλήθος του λαού, τιμωρεί τους επαναστάτες.

Φοβερή η τιμωρία. Περιγράφεται με λίγα λόγια, αλλά είναι όντως φοβερή. Γίνεται σεισμός κι ανοίγει η γη και τους καταπίνει όλους. Και τον Κορρε και τον Δαθαν και τον Αδαρών, μαζί με τα πράγματά τους, μαζί με τους 250, και τους κατάπιε όλους η γη, μέσα σε μια στιγμή. Συγχρόνως, παράξενη φωτιά από τον ουρανό κατέβηκε και θανάτωσε αυτούς τους 250, οι οποίοι παρεσύρθηκαν και αυτοί μέσα στο λάκο της γης, που κατόπιν έκλεισε. Βέβαια, επεκράτησε φόβος, απομακρύνθηκαν όλοι και για λίγο συνετίστηκαν.

Άγχος και προσευχή...

Μου έγραψες ότι τελευταία έχεις άγχος και παθαίνεις κρίσεις πανικού. Και με ρωτάς εάν με την προσευχή μπορείς να βρεις ησυχία και ηρεμία, να φύγει όλο αυτό το άγχος που σε καταστρέφει. Οπότε ζητάς κάτι συγκεκριμένο από την προσευχή, βάζεις ένα στόχο και ένα ζητούμενο. Γίνεται; 

Δεν θα πω δεν γίνεται, τα πάντα γίνονται εάν το θέλει ο Θεός, αλλά πρόσεξε κάποια λεπτά πράγματα και μυστικά της πνευματικής ζωής.

Όταν κάνεις προσευχή με πανικό ο πανικός μεγαλώνει. Ο Απ. Πέτρος όσο φώναζε βυθιζόταν μέσα στην κύματα. Έχεις δει ποτέ έναν πνιγμένο να σώθηκε επειδή φώναζε ταραγμένος "πνίγομαι, πνίγομαι;" Όχι. Απλά βυθίζεται πιο γρήγορα από τον πανικό. Εάν ηρεμήσει ίσως να σωθεί. 

Για τη γαλήνη της ψυχής

"Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει εδώ; "ρώτησε ο σοφός ερημίτης τον οδοιπόρο που ζητούσε απεγνωσμένα να τον συναντήσει.

"Εγώ θέλω γαλήνη" απάντησε μελαγχολικά εκείνος. Ο ερημίτης πήρε ένα ξύλο κι έγραψε στο χώμα :

Εγώ θέλω γαλήνη…

"Κοίταξε τώρα πόσο απλό είναι", είπε στον οδοιπόρο και διέγραψε με μια κίνηση το «Εγώ».

"Σβήνεις πρώτα το "εγώ". Είναι αδύνατον να βρει γαλήνη αυτός που έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και νομίζει πως μπορεί να την βρει μόνος του, μακριά από τον Θεό.

Περνάει εύκολα

Δεν είναι τα φτερά που μπορούν να υψώσουν τον άνθρωπο πάνω από τη γη, αλλά η καθαρότητα και η απλότητα της καρδιάς. 

Πρέπει να είσαι απλός στις πράξεις σου και καθαρός στη σκέψη και στα αισθήματά σου. 

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακή Γ’ Ματθαίου: Τι ζητάμε για τη ζωή μας;

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, απαντάει σε αυτή την ερώτηση: Τι ζητάμε για τη ζωή μας;

Αν ρωτήσουμε τον κάθε άνθρωπο, οι απαντήσεις που θα πάρουμε ποικίλλουν. Ο ένας θέλει λεφτά, ο άλλος σπίτια, ο άλλος δουλειά, ο άλλος σύζυγο κλπ. Ο κάθε άνθρωπος ζητάει διαφορετικά πράγματα και καταστάσεις για τη ζωή του.

Σήμερα, όμως, έρχεται ο Κύριός μας να μας υποδείξει τι να ζητάμε, πρώτα, από τη ζωή.

«ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Μτ. 6, 33).

Το σημερινό Ευαγγέλιο έχει πολλά και σημαντικά θέματα που θίγει ο Χριστός. Ας μείνουμε λίγο στο παραπάνω.