Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

† Κυριακῇ 1 Δεκεμβρίου 2019 (ΙΔ' Λουκᾶν)


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 
Κεφ. ιη' : 35-43

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν τὸν ᾿Ιησοῦν εἰς ῾Ιεριχὼ, τυφλός τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν. Ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου, ἐπυνθάνετο, τί εἴη τοῦτο; Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται. Καὶ ἐβόησε, λέγων· ᾿Ιησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. Καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· Υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. Σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. Ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ, ἐπηρώτησεν αὐτὸν, λέγων· Τί σοι θέλεις ποιήσω; Ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. Καὶ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019

Ἡ μεγάλη μεταστροφή

Αποτέλεσμα εικόνας για Ἔσχατον πάντων ὤφθη κἀμοὶ

Ἕνας Ρῶσος φιλοσοφῶν θεολόγος, γράφοντας γιὰ τὴ σχέση τῆς ὀρθοδοξίας μὲ τὶς αἱρέσεις, χρησιμοποιεῖ τὴν ὄχι τόσο εὔστοχη παραβολή: «Ἕνας μεγάλος τεχνίτης ἀναχώρησε ἀφήνοντας τὴν τέχνη του σὲ τρεῖς μαθητές του. Ὁ μεγαλύτερος ἀκολούθησε πιστὰ ὅ,τι τὸν δίδαξε ὁ δάσκαλος χωρὶς νὰ ἀλλάξει τίποτε. Ἀπὸ τοὺς ἄλλους δύο, ὁ ἕνας ἔκανε προσθῆκες, ἐνῶ ὁ ἄλλος ἀφαιρέσεις. 

Μὲ τὴν ἐπιστροφὴ του ὁ δάσκαλος, χωρὶς νὰ θυμώσει μὲ κανένα, εἶπε στοὺς μικρότερους: Εὐχαριστῆστε τὸν μεγαλύτερο ἀδελφὸ σας· χωρὶς αὐτὸν δὲν θὰ εἶχε σωθεῖ ἡ ἀλήθεια τῆς τέχνης, ποὺ σᾶς παρέδωσα. Κατόπιν εἶπε στὸν μεγαλύτερο: Εὐχαρίστησε τοὺς μικρότερους ἀδελφοὺς σου· χωρὶς αὐτοὺς δὲν θὰ εἶχες κατανοήσει τὴν ἀξία τῆς τέχνης πού σοῦ ἐμπιστεύτηκα».


«Ἔσχατον πάντων ὤφθη κἀμοὶ»

Σίγουρα ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε ἐξέφρασε εὐγνωμοσύνη πρὸς τοὺς αἱρετικούς. Ἐκφράζει μόνο πικρία, πόνο καὶ εὐχὲς γιὰ τὴν ἐπιστροφή τους. Πικρία καὶ πόνο ἐκφράζει καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἰδιαίτερα στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του, γιὰ τοὺς πλανηθέντες ἰουδαΐζοντες ψευδαδέλφους· καὶ ὄχι μόνο δὲν τοὺς θεωρεῖ χρήσιμους γιὰ τὴν ἀνάδειξη τῆς ἀξίας τῆς ἀλήθειας, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀναθεματίζει ἀποκόπτοντάς τους ἀπὸ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ἐκκλησία του. Ἀπόλυτα τὸν δικαιολογεῖ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, λέγοντας ὅτι «αὐτὸ ποὺ διαστρέφει καὶ στὸ ἐλάχιστο τὴν ὑγιῆ πίστη, καταστρέφει τὰ πάντα καὶ ἐκπίπτει σὲ χειρότερη κατάσταση ἀπὸ ἐκείνη ποὺ βρισκόταν πρὶν νὰ πιστέψει».

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Ποιους εννοεί η Εκκλησία όταν εύχεται «υπέρ καμνόντων»

20160714-1

Το ρήμα «κάμνω», εξ ου και κάματος, σημαίνει κουράζομαι, υποφέρω. Απέκαμα, λέμε, αποκάμνω, δεν μπορώ, δεν αντέχω άλλο. Το ρήμα «κάμνω» σημαίνει κοπιάζω, και κοπιάζω πολύ. 

«Υπέρ καμνόντων», λοι­πόν, σημαίνει, ότι δεόμεθα υπέρ των ανθρώπων, που υποφέρουν. Όχι από βαρείες αρρώστιες, αφού προηγουμένως λέγει: «νοσούντων». 

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

Τέλειωσαν τά ψέμματα!


Ὁ πρώην ἄθεος καὶ μετέπειτα ἔνθερμος ἀπολογητὴς τοῦ Χριστιανισμοῦ Βρετανὸς Κ.Σ. Λιούις λέει κάπου ὅτι «ἡ ἀξία τοῦ Χριστιανισμοῦ δὲν ἔγκειται μόνο στὸ ὅτι εἶναι χρήσιμος καὶ μπορεῖ ἁπλῶς νὰ μᾶς κάνει καλοὺς ἀνθρώπους. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι ἕνα γιατροσόφι. Εἶναι μαρτυρία ἀληθινῶν γεγονότων». 

Τὰ γεγονότα γιὰ τὰ ὁποῖα δίνει μαρτυρία ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε, γιὰ νὰ μᾶς ἀνακαινίσει καὶ νὰ μᾶς χαρίσει τὴν ἀναφαίρετη χαρὰ τῆς ἀληθινῆς καὶ αἰώνιας ζωής· μιᾶς ζωῆς ποὺ δὲν φοβᾶται πιὰ τὸν θάνατο. Ἔτσι γκρεμίστηκαν τὰ δύο μεγάλα ψέματα: α) ἡ χωρὶς τὸν Θεὸ εὐημερία, καὶ β) τὸ ὅτι ὁ θάνατος εἶναι ἀήττητος. Αὐτὸ τὸ βλέπουμε καὶ στὴ σημερινὴ παραβολή.


Ἡ ἀπάτη τῆς χωρὶς Θεὸ «εὐημερίας»

Τὸ πρῶτο ψέμα τὸ ξεσκεπάζει μὲ τὸ διεισδυτικό του βλέμμα ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος: «Ὁ πλούσιος ἀπ’ ἔξω φοροῦσε πορφύρα καὶ βύσσο, ἐνῶ ἡ ψυχὴ του ἦταν γεμάτη ἀράχνες· τὸ σῶμα του μοσχοβολοῦσε ἀρώματα, ἐνῶ ἡ ψυχὴ του ἐξέπεμπε ἀφόρητη δυσωδία· τὴ δούλη σάρκα τὴν χόρταινε μὲ ποικιλία φαγητῶν, ἐνῶ τὴ δέσποινα ψυχὴ τὴν ἄφηνε νὰ πεθαίνει τῆς πείνας». 

Οδεύοντας προς τα Χριστούγεννα


Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019

Επέτρεψε στον Θεό να ονειρεύται μαζί σου...


Πριν πράξουμε το σωστό κάναμε δεκάδες λάθη. Πριν πούμε ευχαριστώ ξεχάσαμε πολλές φορές τους ευεργέτες μας. Πριν φωνάξουμε «δόξα σοι ο Θεός», χαθήκαμε σε δεκάδες οδυνηρά «γιατί», και πριν δοξολογήσουμε, βραχνιάσαμε στην γκρίνια. 

Γι αυτό, μην πετροβολάμε ως άχρηστο τον εαυτό μας. Είναι αυτός που μας χαρίζει τις όμορφες και άσχημες στιγμές. Μην θες πάντα να είναι στα καλύτερα του. Επέτρεψε του και το λάθος. 

Ξέρεις τι γλύκα έχει η συγχώρεση του εαυτού μας; Ρωτάς, θα με συγχωρέσει ο Θεός; Σε ρωτώ, εσύ συγχωρείς τον εαυτό σου; 

«Όταν είστε αδύνατοι πνευματικά να λέτε αυτή την προσευχή...»

20161110-3

«Πώς να πολεμούμε εναντίον των κακών λογισμών»; δεν μου είναι δύσκολο να σας πω το πώς, διότι η απάντηση βρίσκεται στα γραπτά του Γέροντος Σιλουανού.

Εξαρτάται από εμάς να αλλάξουμε μια σκέψη, αν συγκεντρώσουμε το νου μας σε κάτι άλλο.

Αν σκέφτομαι ότι κάποιος από τους αδελφούς μου με πλήγωσε με τον λόγο του, αντί να ζήσω οδυνηρά αυτή την πληγή, σκέφτομαι κάτι άλλο και δεν επιτρέπω στον νου μου να «κολλήσει» σε αυτό που συνέβη.

Αν είμαστε πραγματικά ενωμένοι εδώ στο μοναστήρι μας, αυτό που γράφει ο Σιλουανός είναι πολύ απλό:

«Σκέφτομαι κάτι άλλο».

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Κυριακάτικο Κήρυγμα


Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη ιγ λουκα

Κυριακή ΙΓ΄Λουκά 
Οἱ ἠθικές μας ἐλλείψεις
(Ομιλία του † Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
«Ἔτι ἕν σοι λείπει…» (Λουκ. 18,22)

Ένας πλούσιος , ἀγαπητοί μου, εἶνε τὸ πρόσωπο τῆς περικοπῆς τοῦ εὐαγγελίου. Εἶνε Νέος καὶ ἀηδιάζει τὴν πεζότητα, θέλει νὰ πετάξῃ ψηλά, νοσταλγεῖ τὴν αἰωνιότητα. Ἔτσι πλησιάζει τὸ Χριστό. 

Ἀκοῦστε τὴν ἐξομολόγησί του·Κύριε! Ἀπὸ μικρὸς προσπάθησα νὰ ζήσω κατὰ τὶς θεῖες ἐντολές. Δὲν μόλυνα τὰ χέρια μου μὲ αἷμα, δὲν προσέβαλα τὴν οἰκογενειακὴ τιμὴ ἄλλου, δὲν ἔκλεψα, δὲν ψευδώρκησα, τίμησα τοὺς γονεῖς. Ἀλλ᾿ αὐτὰ ἆραγε ἀρκοῦν γιὰ νὰ πάρω εἰσιτήριο γιὰ τὴν αἰώνιο ζωή;

Μήπως ἔχω κάποια ἔλλειψι; «Τί ἔτι ὑστερῶ; » (Ματθ. 19,20).
Ὁ Κύριος διακρίνει στὸ βυθὸ τῆς ψυχῆς το υἕνα φρικτὸ νόσημα, τὴ φιλαργυρία . Καὶ ὁ Ἰατρὸς συνιστᾷ τὸ φάρμακο, τὴν ἀγάπη, ποὺ θυσιάζει τὰ πάντα γιὰ τοὺς ἀδελφούς. «Πάντα ὅ σα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς» (Λουκ. 18,22).

Νά τὸ δραστικὸ φάρμακο. Ἀλλ᾽ ὁ νέος διστάζει. Ὁ λόγος τοῦ φαίνεται βαρύς· ἑκούσια πενία, φάρμακο πολὺ πικρό. Δὲν θὰ τὸ πάρῃ. Προτίμησε τὸ χρυσὸ παρὰ τὸ Χριστό. Καὶ χάθηκε.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019

† Κυριακῇ 24 Νοεμβρίου 2019 (ΙΓ' Λουκᾶν)


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 
Κεφ. ιη' : 18-27

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπος τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ, πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. Τὰς ἐντολὰς οἶδας· Μὴ μοιχεύσῃς· μὴ φονεύσῃς· μὴ κλέψῃς· μὴ ψευδομαρτυρήσῃς· τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. Ὁ δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. Ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.

Μην αναβάλεις την χαρά...


Μια από την βασικές αιτίες που δεν χαιρόμαστε είναι ότι περιμένουμε να συμβεί κάτι σπουδαίο, μεγάλο, φοβερό και εκπληκτικό, για να πούμε "έχω αιτία να είμαι χαρούμενος". 

Άδικα περιμένουμε. Δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Η ζωή είναι μικρά πολύ μικρά καθημερινά πράγματα. Εκεί είναι η ομορφιά της.

Μαθαίνουμε να μην αναβάλουμε την χαρά, περιμένοντας μια μεγάλη στιγμή. Η χαρά είναι κρυμμένη στο πρωινό ξύπνημα, στην χαραυγή, στον καφέ ή τσάι που φτιάχνεις ή πίνεις. Στην προσευχή που έχει ευχαριστία και δοξολογία. Σε ένα καντήλι που θα ανάψεις, σε ένα λιβάνι που θα μυρίσεις, στο φαγητό που ετοιμάζεις για σένα ή την οικογένεια σου.

Στοχασμοί την ώρα του πόνου


Ο Πανάγαθος και πολυεύσπλαχνος Θεός επιθυμεί πολύ την σωτηρίαν μας. Μας περιμένει με πολλή αγάπη εις την ουράνιον Βασιλείαν του, την ητοιμασμένην από καταβολής κόσμου.

Διά τούτο επεμβαίνει και χειρουργεί με πολλούς τρόπους την ψυχήν μας, διά να την προετοιμάση ως κεκοσμημένην νύμφην διά την Βασιλείαν του.

Επειδή εμείς είμεθα αμελείς και οκνηροί και δεν αγωνιζόμεθα όσον πρέπει διά την σωτηρίαν μας, έρχεται ο φιλόστοργος Πατέρας μας παιδαγωγικά να μας ξυπνήση. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να περάση την ζωήν του χωρίς θλίψεις, ασθένειες, δοκιμασίες, αδικίες και παντός είδους δυσκολίες.

Έρχεται η ώρα που κάθε ψυχή θα ανεβή τον ιδικόν της Γολγοθά. Πρέπει να δώση πολλές εξετάσεις, να δοκιμασθή πολύ, διά να γίνη κληρονόμος της Βασιλείας του.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

Ό,τι Αγαπώ…


Ο Άνεμος μας κάλεσε να του πούμε, μέσα από ένα παιγνίδι, γι’ αυτά που αγαπάμε:

Αγαπώ την ευωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού, όταν αυτό με τα χέρια κόβεται και μοιράζεται.

Αγαπώ το γλυκοχάραμα της κάθε μου μέρας.

Αγαπώ το καθάριο νερό που κυλάει μέσα από τα δάχτυλά μου.

Αγαπώ να παρατηρώ το μεγάλωμα των μικρών φυτών.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Στην απογοήτευση λέμε όχι...


Κάποτε πέρασα ένα μεγάλο πειρασμό. Μια δοκιμασία που φαινόταν να εξαντλεί ότι δυνάμεις είχαν απομείνει στην μάχη με το σκοτάδι μέσα μου. Τότε ο πνευματικός μου είπε, «θέλω να Λειτουργείς κάθε μέρα». 

Του λέω «γέροντα, αδύνατον, οι καταθλιπτικές σκέψεις έχουν επισκιάσει το μυαλό μου. Δεν είμαι σε θέση να σταθώ όπως πρέπει μέσα στην Θεία Λειτουργία". Μου απάντησε, «δεν πειράζει όπως και όσο μπορείς» Κάνε υπακοή μου λέει.

Πήγα την πρώτη μέρα και Λειτούργησα, αλλά ήμουν αλλού. Χαμένος στην θλίψη και την οδύνη. Πήγα την δεύτερη, τίποτα, ερείπιο. Του λέω "Γέροντα δε μπορώ", είμαι χαμένος. Και μου απαντά με βεβαιότητα. "Μην απογοητεύεσαι, συνέχισε να ξεπαγώσουν τα λάδια της μηχανής". 

Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου

Αποτέλεσμα εικόνας για εισοδια θεοτοκου

...Αν όλοι εμείς οι μεγάλοι πρέπει όλη τη ζωή μας να είμαστε στενά ενωμένοι με το Αληθινό Κλήμα, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και να τρεφόμαστε με το ζωοποιό χυμό από τη Θεία Ρίζα, το ίδιο αυτό ισχύει καί για τα μικρότερα κλήματα του Αμπελιού, τα πιο μικρά πράσινα φύλλα καί τα μικρά τρυφερά άνθη, πού ανθίζουν στο άγιο Κλήμα. Αυτά τα άνθη, τα φύλλα καί τα μικρά κλήματα είναι τα παιδιά μας, τα όποια φροντίζουμε με τρυφερότητα, τα όποια αγαπάμε σαν την καρδιά μας.

Έχουν μεγάλο χρέος και ευθύνη ενώπιον του Θεού εκείνοι οι χριστιανοί, οι όποιοι δεν εκτελούν το ιερό καθήκον τους να προστατεύουν τα μικρά τους παιδιά, και όχι μόνο τα παιδιά αλλά καί τα βρέφη, από τους εχθρικούς άνεμους, οι όποιοι μπορούν να τα αποκόψουν από το Κλήμα του Χριστού καί να τα πάνε πολύ μακριά καί να τα ρίξουν στη σκόνη καί στο βόρβορο, οπού θα τα πατήσουν με τα πόδια τους οι εχθροί της ανώτατης αλήθειας καί του αγαθού.

Ο Ιωακείμ καί η "Άννα, οι γονείς της Ύπεραγίας Παρθένου Μαρίας, το είχαν καταλάβει πολύ καλά. Μόνο τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής της μικρής, ή οποία είχε εκλεχτεί από τον Θεό για να υπηρετήσει το μέγα μυστήριο της ενσάρκωσης του Υίού του Θεού, οί γονείς απολάμβαναν την χαρά της ζωής μαζί της καί της θερμής αγάπης της. Μόλις αύτη βγήκε από τη νηπιακή ηλικία την οδήγησαν στο Ναό της Ιερουσαλήμ καί την άφησαν εκεί, έμπιστεύοντας την αγωγή της στον ίδιο τον Θεό.

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2019

Τσάμπα Κλάψα...


Όταν από μικρός έχεις μάθει να ζεις στην ηδονή της γκρίνιας, τότε όλο τον κόσμο να σου χαρίσουν εσύ πάλι θα διαμαρτύρεσαι για την μαύρη σου την μοίρα. 

Δεν αντέχεις την αγάπη γιατί σε φοβίζει και σε αγχώνει. Νιώθεις την αγάπη να σε πιέζει, να σε δεσμεύει. Γιατί μέχρι σήμερα στην ζωή σου, έχεις παίξει τον ρόλο του ανθρώπου που δεν τον αγάπησε κανείς και όλοι τον αδίκησαν. 

Μέσα από αυτόν τον ρόλο, έμαθες να συνδέεσαι να ζεις και να υπάρχεις. Οπότε μέσα σου διερωτάσαι, «Τώρα δεν θα είμαι πια αδύναμη; Τώρα με αγάπησαν ε; Μου έδωσαν και μου πρόσφεραν και πρέπει και εγώ να ανταποκριθώ; Πρέπει κάτι και εγώ να δώσω και να χάσω ε; Μα εγώ μέχρι σήμερα μόνο ζητούσα και έπαιρνα. Τώρα πρέπει να δώσω; Δηλαδή τώρα δεν έχω καμία δικαιολογία για τα λάθη και τα πάθη μου;». 

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019

Άκου φίλε…. Έχω την ανάγκη για τον απλό παπά να σου μιλήσω…

Αποτέλεσμα εικόνας για απλοσ παπασ στην θεια λειτουργια

Άκου φίλε, έχω την ανάγκη για τον απλό παπά να σου μιλήσω. Τον παπά που είναι απλός, ανεξαιρέτως βαθμού. Ξέρω, μπορεί να έχεις κάποιες μικρές οι μεγάλες δυσάρεστες εμπειρίες από κληρικούς που λοξοδρόμησαν στην αποστολή ή που κυριάρχησε πάνω τους η ανθρώπινη φύση.

Εγώ θα σου μιλήσω για τους πολλούς αυτούς τους απλούς καθημερινούς αγωνιστές που δεν «διαλαλούν την πραμάτεια» τους, που δεν διαχωρίζουν τον κόσμο, που δεν έχουν καν το δικαίωμα να επιλέξουν αυτόν που θα τους διοικήσει. Που μετατρέπουν το λάθος των από πάνω σε ελπίδα και ζωή για τους ανθρώπους. 

Για αυτούς που αθόρυβα ακολουθούν την καρδία και την αποστολή τους. Δεν έχει σημασία αν λέγετε παπά-Αντώνης, παπά-Γιώργης, παπά Γιάννης, ή όπως και να λέγετε. Θα τον έχεις δει. Θα τον έχεις νιώσει. Σου μιλάω για τον:

-Παπά που θα είναι από τους πρώτους ξένους ανθρώπους που θα σε πάρει τρυφερά αγκαλιά για να σε «κολυμπήσει» στα απάτητα νερά της νέας σου ζωής, στα οποία δεν θα σε αφήσει να πνιγείς κρατώντας σου το χέρι και δίνοντας σου όνομα. Αυτό που λέμε Βάπτιση.

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Κυριακάτικο Κήρυγμα

Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη θ λουκα

Κυριακή Θ΄Λουκά
Ο άφρων πλούσιος 

1. Σᾶς εἶπα καί ἄλλοτε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας σάν φιλεύσπλαγχνος μητέρα πού εἶναι, αὐτήν τήν χειμερινή περίοδο, πού ἀπό παλαιά οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς ἦταν δύσκολες, βάζει ὡς κυριακάτικα εὐαγγελικά ἀναγνώσματα περικοπές πού κεντρίζουν τό ἐνδιαφέρον γιά τούς πάσχοντες ἀδελφούς μας. 

Ἔτσι τήν προηγούμενη Κυριακή ἀκούσαμε τήν παραβολή τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου καί τήν σημερινή Κυριακή ἀκούσαμε πάλι τήν ὁμοία στό περιεχόμενο παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου. Σέ ἄλλο μου κήρυγμα στήν παραβολή αὐτή θυμᾶμαι ὅτι σᾶς ἀπέδειξα γιατί ὁ πλούσιος εἶναι ἄφρονας. Δέν θέλω νά ἐπαναλάβω τά ἴδια, γι᾽ αὐτό θά σᾶς μιλήσω σήμερα μέ λίγα ἁπλᾶ λόγια γενικά ἐπί τῆς παραβολῆς.

2. Ἀκοῦστε: Ὁ πλούσιος τῆς παραβολῆς δέν ἔγινε πλούσιος ἀπό τά ἀγαθά πού ἀπέκτησε ἐκείνη τήν χρονιά, ἀλλά ἦταν ἤδη πλούσιος ἀπό προηγούμενα χρόνια. Ἑπομένως, δέν εἶχε ἀγωνία πῶς νά περάσει τόν ἐρχόμενο χρόνο καί μποροῦσε λοιπόν νά πεῖ, «ὅλη τήν φετινή μου σοδειά τήν δίνω στήν φτωχολογιά». Δέν τό εἶπε ὅμως αὐτό. Ἀλλά δέν τόν ἀκοῦμε νά εὐχαριστεῖ καί τόν Θεό γιά τήν εὐλογία πού τοῦ ἔδωσε μέ τήν εὐφορία τῶν χωραφιῶν του. 

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019

† Κυριακῇ 17 Νοεμβρίου 2019 (Θ' Λουκᾶν)


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 
Κεφ. ιβ' : 16-21

Εἶπε ὁ Κύριος τήν παραβολὴν τάυτην· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ, λέγων· Τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; Καὶ εἶπε· Τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· Ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019

Η σατανική ταπείνωση…

Αποτέλεσμα εικόνας για Ἡ σατανικὴ ταπείνωση…

Ἡ ἀληθινὴ ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Σοῦ ἔχει δώσει πολλὰ χαρίσματα ὁ Θεός.

Σὲ προίκισε μὲ δῶρα σπάνια. Τὸ νιώθεις; Νὰ τὸν εὐχαριστεῖς συνεχῶς καὶ νὰ ταπεινώνεσαι στὴν Ἀγάπη Του.

Παρακάλει τὸ Θεό, νὰ σοῦ στείλει τὴν ἁγία ταπείνωση. Ὄχι αὐτὴ ποὺ λέει, εἶμαι τελευταῖος, εἶμαι τιποτένιος.

Αὐτὴ εἶναι σατανικὴ ταπείνωση. Ἡ ἁγία ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ἀκοῦς; Δῶρο, χάρισμα. Ὄχι ἀπὸ δικές μας προσπάθειες.

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Επίγνωση πνευματική

20160624-1

Να έχουμε επίγνωση των μέτρων μας. Πολλοί το παθαίνουν αυτό. Βλέπουν σ’ έναν ασκητή ότι έκανε κάποια πολύ βαρειά, πολύ αυστηρή άσκηση: «Να την κάνω, και εγώ». 

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Να επικαλείστε με πίστη τη Θεοτόκο και τους Αγίους. Aυτοί ακούνε τις προσευχές μας


«Ἐγώ τούς ἐμέ φιλοῦντας ἀγαπῶ, τούς δέ δοξάζοντάς με δοξάσω», λέγει ὁ Κύριος (πρβλ. Παρ. η΄ 17, Α΄ Βασιλ. β΄30).

Ὁ Θεός δοξάζεται μέ τούς Ἁγίους Του καί οἱ Ἅγιοι δοξάζονται ἀπό τόν Θεό.

Ἡ δόξα πού δίνει ὁ Θεός στούς Ἁγίους εἶναι τόσο μεγάλη, πού ἄν ἔβλεπαν οἱ ἄνθρωποι τόν Ἅγιο ὅπως εἶναι, ἀπό τήν εὐλάβεια καί τό φόβο θά ἔπεφταν καταγῆς, γιατί ὁ σαρκικός ἄνθρωπος δέν μπορεῖ ν᾽ ἀντέξη τή δόξα τῆς οὐράνιας ἐμφανίσεως.

Μήν θαυμάζετε γι᾽ αὐτό. Ὁ Κύριος ἀγάπησε τόσο τό πλάσμα Του, ὥστε ἔδωσε Ἅγιο Πνεῦμα μ᾽ ἀφθονία στόν ἄνθρωπο, καί μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ὁ ἄνθρωπος ἔγινε ὅμοιος μέ τό Θεό.

Γιατί, λοιπόν, ἀγαπᾶ ὁ Κύριος τόσο τόν ἄνθρωπο; Γιατί εἶναι ἡ Αὐτοαγάπη καί ἡ ἀγάπη αὐτή γνωρίζεται μόνο μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα.

Ἱερά Πανήγυρις


Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2019

Κάθε μέρα άφηνε λίγο από το ψωμί του στον φύλακα άγγελό του…

Οι κάρες των μακαρίων Διονυσιατών 
πατέρων στο οστεοφυλάκιο τής μονής

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Μπακαλούδης του Εμμανουήλ γεννήθηκε στη Βάβδο Χαλκιδικής το 1875. Νέος πήγε για εργάτης στο Άγιον Όρος κι έγινε μοναχός στην αυστηρή μονή Διονυσίου το 1902.

Επί πολλά χρόνια στη μονή του σαν μοναχός διακονητής, διάκος και παπάς έγινε σε όλους αξιαγάπητος για την καλοσύνη, την ευγένεια και την αρετή του. Συνήθιζε κάθε ήμερα ν’ αφήνει λίγο από το ψωμί του, για τον φύλακα άγγελό του, και κάθε ημέρα το αύξανε, μέχρι που δεν έτρωγε καθόλου. Ο ηγούμενος Ευλόγιος τον επανέφερε στη μέση οδό. Το 1929 αναχώρησε από τη μονή του.

Από όποια εκκλησία και μονή κι αν πέρασε, σε όλη την Ελλάδα, εκτιμήθηκε και αγαπήθηκε. Ήξερε να θυσιάζεται. Σαν Πνευματικός, όταν αναγκαζόταν να στερήσει από κάποιον τη θεία Κοινωνία, ήταν λυπημένος όλη εκείνη την ημέρα κι έλεγε: «Νιώθω τέτοια λύπη, παιδιά μου, σαν να στερούμαι εγώ τη θεία Κοινωνία». Η ακακία, η υπομονή, η απάθεια τον στόλιζαν.

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019

Απαλλάσσει από τα χρέη


Η αρετή είναι κάτι αναγκαίο και συμφέρον και καλό και πρέπον και ωφέλιμο και χρήσιμο. 

Αναγκαίο γιατί δεν υπάρχει τίποτε αναγκαιότερο από το να πολιτεύεσαι ορθά. Συμφέρον γιατί οδηγεί στη μακαριότητα. 

Καλό γιατί οδηγεί στο σεβασμό όσους τη διαθέτουν. Πρέπον γιατί στολίζει όσους την έχουν αποκτήσει. 

Ἱερά Πανήγυρις


Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019

Παράγει καλούς καρπούς

20161101-1

Πώς είναι δυνατόν τα παιδιά σας να γίνουν καλοί άνθρωποι, όταν εσείς οι ίδιοι, πολλές φορές μπροστά στα παιδιά σας θυμώνετε και βρίζετε τα Θεία: 

Όταν αρπάζετε τα ξένα και αδικείτε τους άλλους: Όταν κλέβετε και λέτε ψέματα όταν συκοφαντείτε και επιορκείτε. Όταν έχετε όλο σας το νου και την προσπάθεια στα υλικά πράγματα, ενώ για την ψυχή σας καθόλου δεν φροντίζετε ούτε να εξομολογείστε, ούτε να μεταλαμβάνετε, ούτε να προσεύχεστε, ούτε να μελετάτε βιβλία ηθικά και θρησκευτικά. 

Βγάλτε το από το νου σας. Είναι αδύνατο να γίνουν τα παιδιά σας καλοί άνθρωποι, αν εσείς οι γονείς δεν τους δώσετε το καλό παράδειγμα. Και αν ποτέ έτυχε από κακούς γονείς να γίνουν καλά παιδιά, αυτό είναι σπάνιο. 

Έτσι πεθαίνουν οι άγιοι!

Έτσι πεθαίνουν οι άγιοι!

Είναι συγκινητικά όσα διαβάζομε για το μακάριο τέλος των άγιων ψυχών που σαν φωτεινά μετέωρα πέρασαν από το γήινο κόσμο, για ν’ αφήσουν σ’ αυτόν την λάμψι του είναι τους, και να πέσουν ύστερα ορμητικά στην απεραντοσύνη της αιωνιότητος.

Σαν έμαθαν οι πολυάριθμοι ασκηταί στο βουνό του Μεγάλου Αντωνίου πως ο Αββάς Σισώης ήταν στα τελευταία του μαζεύτηκαν στην καλύβα του να πάρουν την ευχή του. Η εκτίμησί τους γι’ αυτόν δεν είχε όρια. Τον έλεγαν «διαμάντι της Ερήμου» και πολύ δίκαια. Όλη του η μακρόχρονη ζωή ήταν ένας αγώνας για την αγιότητα και τώρα στο θάνατό του έλαμψε σ’ όλη της την πληρότητα.

Στην σεβάσμια μορφή του είχε χαραχτή μια έκφρασι ήρεμης ευτυχίας. Σαν ένοιωσε γύρω του τους συνασκητάς του, τους αδελφούς του, τους συντρόφους του στον «καλόν αγώνα», που τώρα αυτός νικητής άγγιζε στο τέρμα του, τα χείλη του αργοσάλεψαν, κάτι θέλησε να ειπή. 


Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019

Γιατί τόσο μίσος εναντίον των Χριστιανών; Ρώτησε ο Μοναχός τους Δαίμονες

Όλα τα παθήματα δουλεύουν υπέρ της ψυχής

Κάποτε με είχε επισκεφθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός από το Άγιον Όρος. Ήταν 7 το απόγευμα. Έδειχνε άνθρωπο τρομοκρατημένο. Λες και είχε ιδεί φάντασμα. Πράγματι, δεν είχα πέσει και πολύ έξω.

Όπως προχωρούσε η συζήτηση, ίσχυρίζετο πώς οι δαίμονες έχουν την ικανότητα να παρουσιάζονται στους ανθρώπους ακόμη και αισθητά.

– Και τούς έχετε δει; Τον ρώτησα.

– Ναι. Ναι. Τούς είδα με τα ίδια μου τα μάτια, όπως βλέπω τώρα εσένα. Μετά την θεία λειτουργία γύρισα στον κελί μου. Είπα να ξαπλώσω για λίγο, μέχρι να σημάνει ή ώρα για φαγητό. Ή πόρτα του κελιού μου ήταν κλειστή και κλειδωμένη. Και, να σου, ξαφνικά, βλέπω δύο μαύρες φιγούρες να στέκονται μέσα στον κελί μου. Από πού τάχα μπήκαν; σκέφτηκα. Και άκουσα τον ένα να λέγει στον άλλο:

Θα μπορούσαμε να κρυφτούμε

20161030-1

Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε μια κατάσταση χάριτος, η ψυχή είναι ήσυχη και μειλίχια. Κανείς δεν μπορεί να τον εξωθήσει με οργή. 

Αργότερα, αυτός ο άνθρωπος αναμένεται να απορρίψει συνειδητά το κακό. Πρέπει να νικήσει όλους τους εχθρούς της ψυχής του όσο είναι ακόμα σ’ αυτήν εδώ τη ζωή. 

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

Τα άγια λείψανα! Ο μεγαλύτερος θησαυρός μας!

Τα άγια λείψανα! Ο μεγαλύτερος θησαυρός μας!

ΛΕΙΨΑΝΑ

και ευλογία των μαρτύρων (έκδοση Ε.Π.Ε. τόμος 2, σελ. 406)
Τα πόδια τα έδωσε ο Θεός, όχι για να τρέχουμε στα θέατρα και στα ιπποδρόμια και τα άλλα επιβλαβή θεάματα, αλλά για να πορευώμαστε στην εκκλησία, στους τόπους προσευχής και στους τάφους των αγίων μαρτύρων. Έτσι θα κερδίζουμε ευλογίες και θα καταστήσουμε τους εαυτούς μας ανέγγιχτους στις παγίδες του διαβόλου.

και τάφοι αγίων (Ε.Π.Ε. 20,54)
Φοβερό! Χωρίς να φαίνεται τίποτε, χωρίς να συμβαίνη κάτι, χωρίς να υπάρχη άνθρωπος, ακούγονται φωνές και σπαραγμοί, παρουσιάζονται γλώσσες να καίγωνται. Ο διάβολος δεν υποφέρει τη θαυμαστή δύναμι των αγίων λειψάνων.

πολλών άγιων δεν διατηρήθηκαν (Ε.Π.Ε. 25,196-198)
Του Μωϋσή τα οστά ξέρεις που είναι; Δεν βρίσκονται σε ξένη γη; Το ίδιο και τα οστά του Ααρών, του Δανιήλ, του Iερεμία, όπως και τα οστά των Αποστόλων. Των περισσοτέρων δεν ξέρουμε που είναι. Διότι του Πέτρου και του Παύλου και του Ιωάννη και του Θωμά είναι γνωστοί οι τάφοι, όμως των άλλων αγίων, αν και είναι τόσοι πολλοί, πουθενά δεν έχουν ανακαλυφθή. 

Τί θα πεις;


Μη νομίσεις ότι πρόκειται να ζήσεις πολύ χρόνο επάνω στη γη, και χαλαρώσεις τον εαυτό σου στη μελέτη των πονηρών λογισμών και πράξεων, και έρθει ξαφνικά η προσταγή του Κυρίου και σε βρει να αμαρτάνεις χωρίς να έχεις πια καιρό μετάνοιας, ούτε επίσης συγχώρηση. 

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Προσέχετε τους λογισμούς σας … (Διδακτικοί λόγοι)


Ποικίλα διδακτικά προς εν Χριστώ τελείωσή μας

* Προσέχετε τους λογισμούς σας. Η προσοχή σας κυρίως να στραφή εις το να συνάζει ταπεινούς λογισμούς. Διότι η ταπείνωσις σώζει τον άνθρωπο, και αυτή είναι κυρίως ο στόχος όλων των πνευματικών επιδιώξεων.

* Χωρίς νήψη η κάθαρσις της ψυχής και του σώματος δεν αποκτώνται, οπότε μήτε ο Θεός οπτάνεται εν αισθήσει νοός και καρδίας.

* Πολλά μας θλίβουν, πλην μακάριος είναι εκείνος ο οποίος με υπομονή και ευχαριστία διέρχεται τα θλιβερά της πρόσκαιρης ζωής.

* Πρόσεχε, παιδί μου, να μην κρίνης ουδεμία ψυχή· διότι εις τον κρίνοντα τον πλησίον παραχωρεί ο Θεός και πέφτει, για να μάθει να συμπαθεί τον ασθενή αδελφό του.

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019

Να γίνει ο Θεός η ζωή μας

Αποτέλεσμα εικόνας για να γινει ο θεος

Κράτησε πριν απ’ όλα τη μνήμη του Θεού και την ειρήνη της καρδιάς. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για σένα, εφόσον δεν το κατέχεις ισχυρά. Πρόσεχε, μη δαπανάς χωρίς όφελος τις λίγες σωματικές σου δυνάμεις.

Για να βρεις τον σωστό δρόμο, είναι καλύτερο απ’ όλα να το ζητήσεις από τον ίδιο τον Θεό στην προσευχή:

Κύριε, Συ ο ίδιος δίδαξε με τα πάντα. Δώσε μου τη χαρά της γνώσεως του θελήματός Σου και των οδών Σου. Δίδαξέ με να Σε αγαπώ αληθινά με όλο μου το είναι, όπως μας παρήγγειλες.

Οικοδόμησε τη ζωή μου έτσι, όπως Εσύ ο Ίδιος την συνέλαβες στην προαιώνια βουλή Σου. Ναι, ακόμη και για μένα, γιατί Εσύ κανέναν δεν ξέχασες και κανέναν δεν έπλασες για απώλεια. Εγώ με αφροσύνη εκδαπάνησα τις δυνάμεις που μου έδωσες, αλλά τώρα, στο τέλος της ζωής μου, διόρθωσέ τα όλα Εσύ ο ίδιος, και ο ίδιος δίδαξε με τα πάντα. 

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Κυριακάτικο Κήρυγμα

Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη ε λουκα

Τούς πονεῖς τούς φτωχούς; 
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ἀργά τά ἄνοιξε τά μάτια του ὁ πλούσιος! Τότε πού εἶδε στήν ἀγκαλιά τοῦ Ἀβραάμ τόν Λάζαρο! Τόν ἄνθρωπο, πού καταδεχόταν οὔτε νά τοῦ ρίξει μιά ματιά, ὅταν τόν εὕρισκε νά περιμένει ἔξω ἀπό τήν πόρτα του!

Καί τότε τό κατάλαβε καλά, τί σημαίνει ἐκεῖνο, πού λίγο πρίν ποτέ δέν θέλησε νά τό καταλάβει.

Στήν κόλαση βρέθηκε ὑποχρεωμένος, θέλοντας καί μή, νά κάμει ἕναν ἀπολογισμό. Ἐκεῖ, ἀναγκάσθηκε νά ψάξει νά ἰδεῖ, τί τοῦ εἶχε γίνει ἀφορμή νά χάσει, ἡ κακή του ἐκείνη διάθεση, πού δέν τόν ἄφηνε νά ἰδεῖ στό πρόσωπο τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου τόν «πλησίον» του: δηλ. ἕναν συνάνθρωπο, πού ἔπρεπε νά τόν περιμένει ὅτι μποροῦσε κάποτε νά βρεθῆ καί ὁ ἴδιος στήν θέση του· καί εἶχε γι᾿ αὐτό χρέος νά τόν συμπονάει.

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

† Κυριακῇ 3 Νοεμβρίου 2019 (Ε' Λουκᾶν)


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν
Κεφ. ιστ' : 19-31

Εἶπεν ὁ Κύριος· ῎Ανθρωπος τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον, εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. Πτωχὸς δέ τις ἦν, ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος, καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ. Ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. Καὶ ἐν τῷ Ἅδη ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν, καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· Πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον, ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος, καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου· ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. Εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ· Τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι·

«Έχουμε δικαίωμα στην καλή άγνοια για να σωθούμε κάποτε από της ψυχής μας την άνοια!»


ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ – ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ

ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΝΟΥΣ λειτουργεί σαν την μνήμη του υπολογιστή.

Όταν βαρυφορτώνεται πληροφορίες, μνήμες, σκέψεις, μέριμνες, εικόνες, άγχη, λογισμούς,ερεθίσματα, ειδήσεις …τότε γεμίζει ο «σκληρός δίσκος», κουράζεται και καταρρέει η ψυχή.

Τα πολλά νέα μας παλιώνουν και μας φθείρουν, οι πολλές μνήμες μας σκάβουν το μνήμα, οι πολλές πληροφορίες γίνονται κενοφορίες που μας αδειάζουν ,οι πολλές ειδήσεις μας φέρουν της ψυχής μας τις δύσεις και μας τελειώνουν όπως κατέστησαν στήλη άλατος την γυναίκα του Λωτ η οποία ζητούσε και άλλες πληροφορίες και γνώσεις από τα News των Σοδόμων.

Έλεγε, με αρκετή δόση θυμοσοφίας, ένας απλός ανθρωπάκος της παλαιάς Κοκκινιάς : «Ό,τι μάθεις καλό είναι, ακόμη και τάβλι να μάθεις καλό είναι».

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Είναι το καταφύγιο

20161026-1

Ο θησαυρός μας, η ελπίδα μας τι είναι; Η εκκλησία, η εκκλησία δεν είναι μόνο για να μας δίνει τα υλικά πράγματα, που τα δίνει και αυτά. 

Απεδείχθη στον πειρασμό που περνά το γένος μας, η πατρίδα μας, ότι η εκκλησία είναι η μητέρα και σπεύδουμε στους ρασοφόρους. 

Πότε θα τον πάρει ο Θεός τον πόνο;

Σχετική εικόνα

Να ξέρετε και τούτο: όταν πια ο πόνος θα κάνει τη δουλειά που πρέπει να κάνει, μετά τον παίρνει ο Θεός. Δεν είναι καθόλου δύσκολο στον Θεό να πάρει τον οποιονδήποτε πόνο. 

Γι’ αυτό, όταν πονούμε, όταν επιμένει ένας πόνος, παρακαλώ, ας το σκεπτόμαστε έτσι: «Κάτι καλό ακόμη θέλει να κάνει ο Θεός σ’ εμένα, κι εγώ κάνω ότι δεν το καταλαβαίνω και μόνο γογγύζω και μόνο παραπονούμαι». Να το δεις αυτό, ότι κάτι καλό θέλει ο Θεός να κάνει.

Όπως λέω κάτι ανάλογο σε μερικούς γονείς. Έρχονται καμιά φορά γονείς –καλοί γονείς, που είναι πνευματικοί άνθρωποι και προσεκτικοί στα χριστιανικά τους καθήκοντα– για να παραπονεθούν για το παιδί τους, που πήρε άλλο δρόμο, τέτοιον που δεν περίμεναν ποτέ να πάρει.