Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022

Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός οἱ Ἀνάργυροι καί Θαυματουργοί


Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀσία. Οἱ γονεῖς τους ἦταν ἄριστο πρότυπο χριστιανῶν συζύγων. Ὅταν ἡ μητέρα τους Θεοδότη ἔμεινε χήρα, ἀφιέρωσε κάθε προσπάθειά της στὴν χριστιανικὴ ἀνατροφὴ τῶν δύο παιδιῶν της, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ.

Τοὺς δύο ἀδελφοὺς διέκρινε μεγάλη εὐφυΐα καὶ ἐπιμέλεια, γι’ αὐτὸ καὶ σπούδασαν πολλὲς ἐπιστῆμες. Ἰδιαίτερα ὅμως, ἐπιδόθηκαν στὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ἐξασκοῦσαν σὰν διακονία φιλανθρωπίας πρὸς τὸν πλησίον. Θεράπευαν τὶς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἰδιαίτερα τῶν φτωχῶν, χωρὶς νὰ παίρνουν χρήματα, γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκαν Ἀνάργυροι. 

Πολλοὶ ἀσθενεῖς ποὺ θεραπεύθηκαν ἤθελαν νὰ τοὺς εὐχαριστήσουν. Ἀλλὰ αὐτοί, δὲν δέχονταν τὶς εὐχαριστίες καὶ ἀπαντοῦσαν μὲ τὸν ὀρθὸ λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς:

Ἀνακοίνωση Ἑσπερινοῦ

Διμηνιαῖο Πρόγραμμα Λειτουργικῆς Ζωῆς Ἐνορίας (Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2022)

 

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2022

Ο Μεγάλης Βουλής Άγγελος

IMG_1550

Eισαγωγικά

Σε όλες τις εμφανίσεις του Θεού στην Π. Διαθήκη έχουμε την παρουσία του β΄ προσώπου της αγίας Τριάδας, του άσαρκου Λόγου, ο οποίος κατά τον Ιωάννη: «Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν» (1. 2-3). Δημιουργήθηκε εξ αρχής από τον Πατέρα και οτιδήποτε συνέβη, έγινε από αυτόν και χωρίς αυτόν δεν έχει συμβεί τίποτε από όσα συνέβησαν. Επομένως και όλες οι θεοφάνειες, που συνέβησαν στην Π.Δ. έγιναν από τον άσαρκο Λόγο.

Οπότε, οι Προφήτες στην Π.Δ. έβλεπαν το δεύτερο πρόσωπο της αγίας Τριάδας, που αποκαλείται ως, «ο Μεγάλης Βουλής Άγγελος», δηλ. έβλεπαν τον άσαρκο Λόγο, αφού όλες οι θεοφάνειες του Θεού στην Π.Δ. ήταν αποκάλυψη του Λόγου ασάρκως.

Η αγία Γραφή στα χέρια ενός θεόπνευστου, ο οποίος έχει κατάσταση φωτισμού ή θεώσεως είναι θεόπνευστη, στα χέρια όμως ενός κομπογιαννίτη θεολόγου δεν είναι τίποτα. Κάθεται εκεί με την φαντασία του και προσπαθεί να φαντασθεί τι λέγει η αγία Γραφή. Διαβάζει, ότι ο Μωυσής είδε στην καιόμενη βάτο τον άγγελο, τον άγγελο του Κυρίου, που του είπε «εγώ ειμί ο ων», «εγώ ειμί ο Θεός Αβραάμ, ο Θεός Ισαάκ» κ.λπ. και λέει: Έ, αυτά είναι μυθιστορήματα, και το περνάει έτσι και δεν δίδει καμμία σημασία. Αν δούμε, όμως, στις εικόνες έχουμε «ο Ων», αυτό σημαίνει ότι είναι ο άσαρκος Λόγος εκείνος ο οποίος ενεφανίσθη στον Μωυσή και σε όλους τους Προφήτες της Π.Δ.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακή Ε’ Λουκά: Να αγωνιστούμε να γίνουμε «άνθρωποι»

Για άλλη μία φορά, το Ευαγγελικό ανάγνωσμα μάς παρουσιάζει μία παραβολή που είπε ο Κύριός μας. Όλες οι παραβολές που είπε ο Χριστός, τις παρουσιάζει και τις διαφυλάττει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Γιατί, όμως, μόνο ο Λουκάς παρουσιάζει τις παραβολές του Χριστού; 

Την απάντηση μάς τη δίνει ο ιερός Χρυσόστομος: «Γιά ποιό λόγο; Γιά νά γίνη ἀπαραίτητη ἡ ἀγνάγνωση καί τῶν ἄλλων Εὐαγγελιστῶν καί νά παρουσιαστῆ ἡ ἐξαίρετη συμφωνία μεταξύ τους. Ἄν μᾶς τά εἶχαν ἐξηγήσει ὅλοι τους ὅλα, δέ θά προσέχαμε σ᾿ ὅλους μέ τήν ἴδια προθυμία· θά ἔφτανε ὁ ἕνας νά μᾶς τά διδάξη ὅλα. Ἄν πάλι τά ἔλεγε ὁ καθένας διαφορετικά, δέ θά παρουσιαζόταν ἡ ἐξαίρετη συμφωνία. Γι᾿ αὐτό καί πολλά τά ἔγραψαν ὅλοι οἱ εὐαγγελιστές καί πάλι ὁ καθένας χωριστά ἔγραψε κι ἄλλα».

Στη σημερινή παραβολή διηγείται ο Χριστός ότι ήταν ένας πλούσιος που είχε όλα τα αγαθά και δεν του έλειπε τίποτα αλλά ούτε κάποια δυσκολία αντιμετώπιζε. Έξω από το σπίτι του ήταν ένας φτωχός, που λεγόταν Λάζαρος, γεμάτος πληγές, καθώς ερχόταν σκυλιά για να γλύψουν τις πληγές του, και η επιθυμία του ήταν να χορταίνει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. 

Κυριακάτικο Κήρυγμα


Κυριακή Ε' Λουκά

Η μνήμη: Παράδεισος και κόλαση

Μία από τις πιο ξεχωριστές παραβολές που διηγήθηκε ο Χριστός στους ανθρώπους είναι αυτή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου. Παραβολή ανατροπών, με σημείο-κλειδί τις έννοιες του χρόνου και της μνήμης.

Ο πλούσιος στην παρούσα ζωή απολαμβάνει τα αγαθά του, το σπίτι, την ενδυμασία, το τραπέζι του χωρίς να θυμάται ότι στον πυλώνα της οικίας του ήταν πεσμένος ο φτωχός Λάζαρος, ο οποίος προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα του τραπεζιού του πλουσίου, ήταν ρακένδυτος και δεν είχε χώρο να κατοικεί.

Ο πλούσιος χαιρόταν με τους φίλους του. Ο Λάζαρος είχε ως φίλους του τα σκυλιά. Κι αυτή η αντίθεση συνεχίστηκε όσο οι δύο ζούσαν. Όταν ο κοσμικός χρόνος σταματά και αρχίζει ο χρόνος της αιωνιότητας, η ανατροπή είναι ριζική. Ο πλούσιος υποφέρει στον άδη, καιγόμενος, ενώ ο φτωχός Λάζαρος βρίσκεται στους κόλπους του Αβραάμ.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2022

† Κυριακῇ 30 ᾽Οκτωβρίου 2022 (Ε' Λουκᾶν)


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν
Κεφ. ιστ' : 19-31

Εἶπεν ὁ Κύριος· ῎Ανθρωπος τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον, εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. Πτωχὸς δέ τις ἦν, ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος, καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ. Ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. Καὶ ἐν τῷ Ἅδη ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν, καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· Πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον, ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος, καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου· ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. Εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ· Τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.

Οἱ Ἅγιοι Ζηνόβιος καί Ζηνοβία τά ἀδέλφια


Κατάγονταν ἀπὸ τὶς Αἰγαὶς τῆς Κιλικίας καὶ ἦταν κληρονόμοι μεγάλης περιουσίας. Ὁ Ζηνόβιος εἶχε σπουδάσει ἰατρική, καὶ ὄχι μόνο πρόσφερε ἀφιλοκερδῶς τὶς ὑπηρεσίες του στοὺς πάσχοντες, ἀλλὰ ἐπιπλέον πλούσια μοίραζε ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ του σ’ αὐτούς. Μὲ τὴ συμπεριφορά του αὐτὴ στήριζε τοὺς χριστιανούς, καὶ πολλοὺς εἰδωλολάτρες ἔφερε στὴ χριστιανικὴ πίστη.

Ὅταν πληροφορήθηκε αὐτὸ ὁ ἔπαρχος Λυσίας, ἔδωσε διαταγὴ καὶ τὸν συνέλαβαν. Ὁ Ζηνόβιος μὲ παρρησία ὁμολόγησε ὅτι πράγματι εἶναι χριστιανός. Καὶ ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει γιὰ τὴ σωτηρία ψυχῶν καὶ τὴν δόξα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ Λυσίας μὲ αὐστηρότητα τοῦ εἶπε ὅτι ἂν δὲν σταματήσει αὐτὸ ποὺ κάνει καὶ δὲν ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, θὰ μαρτυρήσει φρικτά. 

Ὁ Ζηνόβιος ἀπάντησε ὅτι τὰ μαρτύρια μποροῦν νὰ βλάψουν τὸ σῶμα του, ἀλλὰ τὴν ψυχή του ποτέ. Διότι λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Καὶ τὶς ὁ κακώσων ὑμᾶς, ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμητοὶ γένησθε;». Ποιός, δηλαδή, θὰ μπορέσει νὰ σᾶς κάνει κακὸ καὶ νὰ σᾶς ἐπιφέρει πραγματικὴ βλάβη, ἂν γίνετε μιμητὲς καὶ ἀκόλουθοι τοῦ ἀγαθοῦ; Ὁ Λυσίας ἀμέσως διέταξε καὶ τὸν βασάνισαν.

Το άρωμα της αγιότητας...


Πριν μερικά χρόνια βρισκόμουν στον Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στην μονή Οσίου Γρηγορίου. Την νύχτα ένιωσα μια θλίψη. Σύνηθες για τον ψυχισμό μου, που ωστόσο όμως ήταν πολύ έντονη σε σημείο να στραγγίζει μια μια τις ανάσες ψυχραιμίας μου. 

Φοβήθηκα πετάχτηκα όρθιος από το κρεβάτι και βγήκα στην αυλή της μονής. Καθώς περιφερόμουν, είδα φίλο ενάρετο ιερομόναχο ο οποίος περνούσε από την αυλή με προορισμό το κελί του. Ήταν ώρα ξεκούρασης.

«Τι κάνεις εδώ» μου λέει τέτοια ώρα;
«Εεε τι να κάνω, φόβος γέροντα» του λέω, «και ταραχή». «Μάλιστα» είπε προβληματισμένος. «Έλα μαζί μου», μονολόγισε και αμέσως έστριψε το κορμί του.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2022

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, ἡ Ὁσιομάρτυς


Ἡ Ὅσια Ἀναστασία ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ὅταν πέθαναν οἱ πλούσιοι γονεῖς της, διαμοίρασε τὴν περιουσία ποὺ κληρονόμησε στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀποσύρθηκε σὲ μοναστήρι.

Ὅταν τὴν συνέλαβε ὁ ἡγεμόνας Πρόβος, ὑπενθύμισε στὴν Ἀναστασία τὴν ἀνθηρὴ νεότητά της, γιὰ τὴν ὁποία θὰ ἔπρεπε νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Τότε, δυναμικὴ ὑπῆρξε ἡ ἀπάντηση τῆς Ἀναστασίας: 

«Ἐγώ, εἶπε, μία ὡραιότητα καὶ νεότητα γνωρίζω, ἐκείνη ποὺ δίνει ὁ Χριστὸς στὶς πιστὲς καὶ γενναῖες ψυχές, ποὺ προτιμοῦν γι’ Αὐτὸν τὸν θάνατο ἀντὶ ἄλλων ἐγκόσμιων ἀγαθῶν, ὅταν αὐτὰ προτείνονται γιὰ τὴν προδοσία τοῦ Θεοῦ τους. Πλούτη εἶχα ἄφθονα. Δὲν τὰ θέλησα. Ἀλλὰ τὸν Χριστό μου τὸν θέλω καὶ ἀπ’ Αὐτὸν καμία δύναμη δὲν θὰ μπορέσει νὰ μὲ χωρίσει. Ἂν ἀμφιβάλλεις, δοκίμασε».

Ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν ἀπάντηση ὁ Πρόβος, τὴν μαστίγωσε στὸ πρόσωπο καὶ τὴν ἅπλωσε σὲ ἀναμμένα κάρβουνα. Ἔπειτα, τὴν κρέμασε καὶ τῆς ἔσκισε τὸ σῶμα. Μετὰ ἔκοψε τοὺς μαστούς της, ξερίζωσε τὰ νύχια της καὶ τελικὰ τὴν ἀποκεφάλισε. 

«Πῶς σώζεται ὁ ἄνθρωπος»

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

Οἱ προφῆτες, οἱ ἀπόστολοι καί οἱ θεῖοι Πατέρες ἔγραψαν στά ἅγια βιβλία γιά τή δύναμη πού ἔχει ἡ μετάνοια καί πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά σωθεῖ, ὅταν μετανοήσει εἰλικρινά. Ὅλες οἱ ἐντολές πού βρίσκονται στά ἱερά κείμενα ἔχουν σκοπό νά βοηθήσουν τόν ἄνθρωπο ν᾿ ἀπαλλαγεῖ ἀπό τά πάθη του καί νά μπεῖ στόν δρόμο τῆς σωτηρίας.

Ἡ σωτηρία μας εἶναι μεγάλη ὑπόθεση. Ἡ μεγαλύτερη ἀπ᾿ ὅλες. Τί νά κάνουμε, εἶπε ὁ Κύριος, ὅλα τ᾿ ἀγαθά τῆς γῆς, ἄν χάσουμε τήν ψυχή μας; Ἡ ψυχή μας ἀξίζει περισσότερο ἀπ᾿ ὅλο τόν κόσμο. Γι᾿ αὐτό πρέπει νά ἔχουμε στήν καρδιά μας τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί νά προχωρᾶμε στή ζωή αὐτή μέ σύνεση καί προσοχή.

Προσοχή σέ ὅλα καί ἰδιαίτερα στά σαρκικά πάθη, πού κατατρῶνε τήν ψυχή μας. Τά Σόδομα τά κατέστρεψε ὁ Θεός γιατί οἱ ἄνθρωποι ἦσαν μόνο «σάρκες» καί δέν ὑπῆρχε μέσα τους τίποτε τό πνευματικό. Ἦσαν γεμᾶτοι ἀπό πνευματική ἀκαθαρσία καί γι᾿ αὐτό τούς ἀποστράφηκε ὁ Θεός.

Ομιλία στην 28η Οκτωβρίου 1940


ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940



Όταν την 6η πρωινή της 28ης Οκτωβρίου 1940 οι σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας ξύπνησαν την Αθήνα, παρόλο που κανείς δεν γνώριζε τί είχε προηγηθεί τις τρεις προηγούμενες ώρες στην οικία του Πρωθυπουργού, ούτε τις αποφάσεις του Υπουργικού συμβουλίου, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους λες και περίμενε εκείνη ακριβώς τη στιγμή για να βροντοφωνάξει το ιστορικό “ΟΧΙ”, σαν μια καθολική επιλογή, η οποία δεν μπορούσε να είναι διαφορετική. 

Κι αντίθετα από τα όσα επιτάσσει ίσως η κοινή λογική ενώπιον μιας δύναμης ισχυρής τόσο σε αριθμό όσο και σε δύναμη σαν την Ιταλία, αντί να επικρατεί ανησυχία και φόβος, μια διάθεση ευφορίας αναμεμειγμένη με υπερηφάνεια, λεβεντιά και ανδρεία, πλήρωσε ολόκληρο τον Ελληνισμό με την πεποίθηση ότι καλείται να προστατέψει τα τρεις χιλιάδες και πλέον έτη της ιστορίας του.

Την εξέλιξη της αναμετρήσεως μπορούσε κανείς εύκολα να την μαντέψει, με δεδομένη την αμαχητί ή έπειτα από ολιγοήμερη αντίσταση παράδοση των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών στις δυνάμεις του Άξονα. 

Το ελληνικό πάλι “ΟΧΙ” ξάφνιασε ως κεραυνός εν αιθρία, πεισμώνοντας τους επιτιθέμενους και γεμίζοντας ενθουσιασμό και ελπίδα όχι μόνο χώρες φίλα προσκείμενες προς την Ελλάδα αλλά και αυτή τη γείτονα, καθότι σύσσωμος ο τουρκικός τύπος πανηγύριζε με συνθήματα όπως “Ζήτω η Ελλάς” (εφ. Ιδκάμ, 29/10/1940).

Για μας πάλι, η συγκεκριμένη στάση ήταν φυσική απόρροια της ιστορίας και της ιδιοσυγκρασίας μας. Γράφει ο Γεώργιος Βλάχος στην “Καθημερινή" της 29ης Οκτωβρίου 1940:

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2022

Μνήμη Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου


Διαβάζουμε: «Τῇ αὕτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου, τοῦ ἐν τῷ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὄτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς κατεῖδεν ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν καὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς περισκέπουσαν».

Λόγω τῶν πολλῶν θαυμάτων ἀπὸ τὴν Παναγία, ποὺ ἀνέφεραν οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τὸ 1940, ἡ Ἱερὰ Συνοδὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀπόφασή της τὸ 1952, καθιέρωσε νὰ ἑορτάζεται ἡ Ἅγια Σκέπη τῆς Θεοτόκου ἀντὶ γιὰ τὴν 1η Ὀκτωβρίου, στὶς 28 Ὀκτωβρίου.

Ἡ καλλιέργεια τῆς ψυχῆς μας

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

Ἡ ἄσκηση εἶναι ἡ μητέρα τοῦ ἁγιασμοῦ. Ἀπ᾿ αὐτήν γεννιέται ἡ πρώτη γεύση τῶν μυστηρίων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ψυχή πού μολύνθηκε ἀπό τά σαρκικά πάθη, δέν μπορεῖ ν᾿ ἀνέβει στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, οὔτε μπορεῖ νά συναριθμηθεῖ μέ τούς ἁγίους. 

Τά δάκρυα καί οἱ νηστεῖες δημιουργοῦν τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς, πού στόλισμά της εἶναι οἱ ἀρετές. Οἱ θλίψεις καί οἱ στενοχώριες βοηθοῦν τήν ψυχή στήν πρόοδο τήν πνευματική καί στήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν . Ὅλοι οἱ ἅγιοι πέρασαν ἀπό τό καμίνι τῶν θλίψεων κι ἔτσι ἀπέκτησαν τίς ἀρετές.

Ν΄ ἀγωνίζεσαι μ᾿ ὅλες τίς δυνάμεις σου, μιμούμενος τό πάθος τοῦ Χριστοῦ, γιά νά μπορέσεις νά γευθεῖς τήν δόξα Του. Γιατί ἄν σταυρωθοῦμε μαζί μέ τόν Χριστό καί ὅπως ὁ Χριστός θά δοξασθοῦμε μαζί Του.

Ὅπως ὁ Χριστος σταυρώθηκε γιά τίς ἁμαρτίες μας, ἔτσι κι ἐμεῖς πρέπει νά σταυρώνουμε τά πάθη μας καί τίς κακές μας ἐπιθυμίες.

Ἀλληγορία Θείας Μετάληψης


Στὸ κέντρο τῆς παράστασης ὁ Χριστὸς πλαισιώνεται ἀπὸ τὴν Παναγία καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο, σὲ στάση δέησης, καὶ τὰ τέσσερα ἀποκαλυπτικὰ σύμβολα τῶν εὐαγγελιστῶν: τὸ λέοντα, τὸν ἀετό, τὸν ἄγγελο καὶ τὸ μόσχο. Πατάει πάνω στὴ σφαίρα τοῦ κόσμου, ποὺ συγκρατεῖται ἀπὸ δύο μικροὺς ἀντικριστοὺς ἀγγέλους καὶ εἶναι διακοσμημένη μὲ τοὺς ἀστερισμοὺς καὶ τὸν ζωδιακὸ κύκλο. 

Ὁ Χριστὸς κρατεῖ μὲ τὸ ἀριστερό του χέρι Εὐαγγέλιο, ὅπου εἶναι γραμμένο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰωάννη σχετικὸ μὲ τὴ θεία μετάληψη, γεγονὸς ποὺ τονίζει τὸ εὐχαριστιακὸ νόημα τῆς σύνθεσης. Τὸ ἱμάτιο ποὺ καλύπτει τὸν Χριστὸ ἀφήνει νὰ ἀποκαλυφθεῖ τὸ πάνω μέρος τοῦ σώματός του. Μὲ τὸ δεξί του χέρι πιέζει τὴν πληγὴ στὴ λογχισμένη του πλευρά, ἀπὸ τὴν ὁποία ρέει αἷμα ποὺ συλλέγεται σὲ ποτήρι Μετάληψης ἀπὸ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, ἐνῶ δεύτερος ἄγγελος, δεξιά, κρατεῖ ἔνζυμο ἄρτο (ἀντίδωρο). 

Στὸ πάνω μέρος τῆς εἰκόνας, δύο ὁμάδες ἀγγέλων κρατοῦν τὰ Σύμβολα τοῦ Πάθους: ἀριστερὰ τὸ σταυρό, τὴ σκάλα καὶ τὴ λόγχη καὶ δεξιὰ τὸν κίονα πάνω στὸν ὁποῖο μαστιγώθηκε ὁ Χριστός, τὰ καρφιὰ καὶ τὸ σπόγγο.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2022

«Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό»

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

Στο παρακάτω έξοχο κείμενο, που χρονολογείται από το 1983, ο βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας Ρώσος λογοτέχνης, ΑλεξάντερΣολζενίτσιν (1918 - 2008) εντοπίζει την αιτία για τη Ρωσική Επανάσταση. Σημειώνει ότι ο ίδιος λόγος είναι πίσω από την ερήμωση, τη σκληρότητα και τον εγωισμό σε ολόκληρο τον εικοστό αιώνα. Εδώ είναι μερικά αποσπάσματα: 

Πριν από μισό αιώνα περίπου, ενώ ήμουν ακόμα παιδί, θυμάμαι ότι άκουγα αρκετούς ηλικιωμένους να δίνουν την ακόλουθη εξήγηση για τις μεγάλες καταστροφές που είχαν πλήξει τη Ρωσία: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό και συνέβη όλο αυτό.

Από τότε έχω περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια που εργάζομαι για την ιστορία της Επανάστασής μας. Όλα αυτά τα χρόνια έχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία, έχω συγκεντρώσει εκατοντάδες προσωπικές μαρτυρίες, και έχω ήδη συνεισφέρει οκτώ τόμους δικούς μου στην προσπάθεια της εκκαθάρισης από τα συντρίμμια που άφησε πίσω η αναταραχή. 

Βλέπει με θαυμασμό

20151220-1

Ακόμη και εκείνος που παρατηρεί τα μεγαλεία της κτίσεως με ανώτερες σκέψεις και βαθύτατους στοχασμούς, ώστε από το μεγαλείο και την ωραιότητα των κτισμάτων να ατενίσει και να γνωρίσει Εκείνον που τα δημιούργησε. 

Περί ελεημοσύνης

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

Ἀτένισε τόν ἀδελφόν σου μέ ἀγάπη καί οἰκτιρμούς καί βοήθησέ τον πρόθυμα. Εἶναι μέλος τοῦ Χριστοῦ καί δικό σου ‒«ἀλλήλων μέλη ἐσμέν» (Ἐφ. 4, 25)‒, εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Θεός τόν ἀγαπᾶ καί τόν ὑπολήπτεται ὅπως καί σένα.

Δέν δίνεις τίποτε τό ἀληθινά δικό σου. Δίνεις ὅ,τι ἀνήκει στόν Θεόν, στά πενόμενα παιδιά τοῦ Θεοῦ. Δέν εἶσαι τίποτε ἄλλο παρά οἰκονόμος καί διαχειριστής τῆς θείας περιουσίας. Νά θεωρῆς τόν ἑαυτό σου ταπεινό ὑπηρέτη τῶν «ἐλαχίστων» ἀδελφῶν τοῦ Κυρίου…

Νά μή δίδης στούς ἄλλους ἀνάλογα μέ τήν ἀξία τους, ἀλλά ἀνάλογα μέ τίς ἀνάγκες τους.

Ἡ ἐλεημοσύνη κάνει καλό, πρίν ἀπ᾽ ὅλα, στόν ἴδιο τόν ἐλεήμονα.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2022

Ὁ Ἅγιος Δημήτριος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Μυροβλύτης


Ὑψηλόβαθμος ἀξιωματικός του ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, περίοδος φοβερῶν διωγμῶν ἐναντίον τῶν χριστιανῶν.

Ὁ Δημήτριος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ εὐσεβῇ οἰκογένεια τῆς Θεσσαλονίκης δὲν φοβήθηκε τὶς διαταγὲς τῶν αὐτοκρατόρων καὶ συνέχιζε νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο. Αὐτή του ἡ δράση τὸν ὁδήγησε μπροστὰ στὸν Δοκλητιανό, ὁ ὁποῖος διέταξε τὴν φυλάκισή του.

Στὴν φυλακὴ ἦταν ἕνας νεαρὸς χριστιανὸς, ὁ Νέστορας, ὁ ὁποῖος θὰ ἀντιμετώπιζε σὲ μονομαχία τὸν φοβερὸ μονομάχο τῆς ἐποχῆς Λυαῖο. Ὁ νεαρὸς χριστιανὸς πρὶν τὴ μονομαχία ἐπισκέφθηκε τὸν Δημήτριο καὶ ζήτησε τὴν βοήθειά του. 

Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ὁ Νέστορας νὰ νικήσει τὸν Λυαῖο καὶ νὰ προκαλέσει τὴν ὀργὴ τοῦ αὐτοκράτορα. Διατάχθηκε νὰ θανατωθοῦν καὶ οἱ δυὸ, Νέστορας καὶ Δημήτριος.

Η εξουθένωση οδηγεί στο Θεό


Σπάνια ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει στερήσεις, θλίψεις καὶ δυστυχίες στὴ ζωή του, μπορεῖ μὲ φλογερὴ καρδιὰ νὰ προσεύχεται στὸ Θεό.

Προσευχὴ ἡ ὁποία ἔχει τὴ φλόγα τῆς πίστης, τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸ Θεό, βγαίνει ἀπὸ τὴν ψυχή, ἡ ὁποία ἔχει συνειδητοποιήσει τὴν ἐλεεινότητα καὶ τὴ φτώχεια της, ὅτι δηλαδὴ χωρὶς τὸ Θεὸ εἶναι τυφλὴ καὶ γυμνή.

Καὶ γι᾿ αὐτὸ Τὸν παρακαλεῖ νὰ ἀναπληρώσει τὶς ἐλλείψεις της. ῎Εχω ἀκούσει μερικοὺς ἀνόητους ἀνθρώπους νὰ λένε·

«Γιὰ ποιό λόγο νὰ προσευχόμαστε στὸ Θεό, ἀφοῦ δὲ μᾶς λείπει τίποτε, ἀφοῦ ὅλα τὰ ἔχουμε μὲ ἀφθονία, καὶ μαζὶ μὲ ὅλα εἴμαστε ὑγιεῖς καὶ χαρούμενοι;».

Πώς είναι ο Θεός;


Ένας νέος πήγε σ ‘ έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά:
-Με απασχολεί το ερώτημα: Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;
-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.
-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
-Και βέβαια, το πιστεύω.

-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;
-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.
Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του γέροντα.

Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν:
-Γέροντα, εγώ σε ρωτάω σοβαρά, του είπε. Κι εσύ μου λες πως εγώ έφτιαξα το Θεό.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2022

Είναι μεγάλο αγαθό η προσευχή ...

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

56. Αν δε θέλης την κακοπάθεια, ούτε και τις κακές πράξεις μη θέλης να κάνης, γιατί η κακοπάθεια, το να υφίσταται κανένας κακά, ακολουθεί την κακοπραξία.

Ό,τι θα σπείρη κανένας και θα θερίση (Γαλ. ζ’ 7). 

Σπέρνοντας λοιπόν θεληματικά τα κακά και θερίζοντας αθέλητα τα κακά,  οφείλουμε να θαυμάσουμε τη δικαιοσύνη του Θεού.

57. Ο νους τυφλώνεται από τα εξής τρία πάθη˙ 

τη φιλαργυρία, 
την κενοδοξία, 
την ηδονή.

58. Η γνώση και η πίστη, οι σύντροφοι της φύσεώς μας, δεν αμβλύνθηκαν παρά εξαιτίας των παραπάνω παθών.

Η ταπεινοφροσύνη φυγαδεύει τους δαίμονες

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

Ένας γέροντας είπε:
- Όποιος έχει ταπείνωση, ταπεινώνει τους δαίμονες, και όποιος δεν έχει ταπείνωση, χλευάζεται από τους δαίμονες.

Ρώτησαν ένα γέροντα:
- Γιατί χτυπιόμαστε τόσο πολύ από τους δαίμονες;
- Επειδή πετάμε τα όπλα μας, απάντησε εκείνος, εννοώ την ατιμία, την ταπείνωση, την ακτημοσύνη και την υπομονή.

Μια φορά ήρθαν κάποιοι στη Θηβαΐδα, σ’ ένα γέροντα, και του έφεραν ένα δαιμονισμένο για να τον θεραπεύσει. Και ο γέροντας, (μολονότι αρχικά δεν δεχόταν, θεωρώντας τον εαυτό του ανάξιο, τελικά), επειδή πολύ τον παρακάλεσαν, λέει στο δαίμονα:

«Παναγία μου, βοήθησε με να παύσω να υβρίζω τα θεία και αξίωσε με να σε κηρύττω»


Διηγείται ο Μοναχός Παΐσιος ο Νεοσκητιώτης


~ Τό 1929 μέ προτροπή τῆς μητέρας μου ἐπῆγα στόν Εὐαγγελισμό τῆς Τήνου. Ἐπῆγα τήν ἡμέρα τῆς Πανηγύρεώς της. Μετά τόν Μέγα Ἑσπερινό ἔφυγαν οἱ ἱερεῖς καί οἱ Ψάλτες καί ἔμεινε μόνο ὁ λαός ἀκοίμητος.

Ἐγώ ἤμουν στό προαύλιο καί κοιτοῦσα τόν κόσμο πού ἔμπαινε στήν ἐκκλησία. Ξαφνικά ἦλθε ἕνας πλησίον μου καί εἶπε δυνατά στούς δικούς του: «Ἐγώ δέν ξαναβρίζω πάλι τήν Παναγία…». Μᾶς ἐξήγησε ὅτι μέσα στήν ἐκκλησία ἡ Παναγία ἐμφανίζεται ζωντανή στόν κόσμο. Ἔτρεξα κι ἐγώ μέ πολλή δυσκολία, διότι ἡ ἐκκλησία ἦτο ἀσφυκτικά γεμάτη ἀπό κόσμο. Ἀκούω φωνές νά λέγη ὁ κόσμος: «Νάτην, νάτην, ἡ Παναγία μας…ἡ Παναγία μας…».

Πράγματι σάν ἕνα μεγάλο αἰθέριο μαῦρο πουλί πετοῦσε ἀπό πολυέλεο σέ πολυέλεο καί ἄλλοτε ἔμπαινε μέσα στό ἱερό Βῆμα ἀπό τήν Ὡραία Πύλη, χωρίς νά περπατᾶ καί ἄλλοτε νά περνᾶ πάνω ἀπό τό εἰκονοστάσιο. Περπατοῦσε πάνω ἀπό τά κεφάλια ὅλων τῶν Χριστιανῶν καί ὅλους τούς εὐλογοῦσε μ᾿ ἕνα Σταυρό πού κρατοῦσε στό χέρι της. 

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2022

Να θυμάσαι πάντοτε...

Αποτέλεσμα εικόνας για «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με»

Να θυμάσαι πάντοτε,
ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Χωρίς νερό είναι αδύνατο να πλυθεί το λερωμένο ρούχο, και χωρίς δάκρυα μετανοίας είναι πολύ πιο αδύνατο να πλυθεί και να καθαριστεί από τις κηλίδες και τους μολυσμούς η ψυχή.
Όσιος Συμεών ο νέος Θεολόγος 

Η ψυχή του ταπεινού μοιάζει με πέλαγος. Ρίξε μια πέτρα στο πέλαγος. Θα ταράξει για λίγο την επιφάνεια και μετά καταδύεται αμέσως στα βάθη. Έτσι κα­ταβυθίζονται στην καρδιά του ταπεινού οι θλίψεις, γιατί η δύναμη του Κυρίου είναι μαζί του.
Όσιος Σιλουανός 

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακή Στ’ Λουκά: Πού είναι ο Θεός;

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, μάς μεταφέρει στα Γέργεσα ή Γάδαρα της Παλαιστίνης. Διηγείται ο Ευαγγελιστής Λουκάς ότι συνάντησε ο Χριστός έναν νέο που έπασχε από δαιμόνια πολλά χρόνια, δε φορούσε ρούχα και έμενε στα μνήματα. 

Όταν είδε το Χριστό, είπε: «τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς» (Τί ἐπεμβαίνεις σ’ ἐμέ, Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; Σὲ παρακαλῶ μὴ μὲ βασανίσῃς), γιατί διέταξε ο Χριστός το ακάθαρτο πνεύμα να εξέλθει από το νεαρό.

Είχε τόσα πολλά δαιμόνια που οι άνθρωποι τον έδεναν με αλυσίδες, αλλά παρόλα αυτά, τις έσπαγε με μανία. Αποκρίθηκε ο Χριστός: «τί σοί ἐστιν ὄνομα;», «λεγεών» απαντάει ο νεαρός από το πλήθος των δαιμονίων που είχε. 

Κυριακάτικο Κήρυγμα


Κυριακή ΣΤ’ Λουκά 
(Λουκ. 8, 27-39) 

Μεστή η διήγηση του σημερινού Ευαγγελίου και γεμάτη διδάγματα. Η ιστορία είναι λίγο – πολύ γνωστή σε όλους: φτάνοντας ο Κύριος σε μία πόλη, στη χώρα των Γαδαρηνών, συναντά έναν άνθρωπο δαιμονισμένο που δεν φορούσε ρούχα και περιφέρονταν σαν αγρίμι στις ερημιές. 

Τα δαιμόνια αμέσως αναγνωρίζουν τον Θεό στο πρόσωπο του Χριστού, και ζητούν από αυτόν να μην τα εξορίσει στην άβυσσο, αλλά να τους επιτρέψει να εισέλθουν σε μια αγέλη χοίρων. Έτσι και έγινε, και ευθύς οι χοίροι έπεσαν με ορμή στον γκρεμό και σκοτώθηκαν. 

Όταν μαθεύτηκε το γεγονός στην πόλη, βγήκαν οι κάτοικοι να δουν το θαύμα με τα ίδια τους τα μάτια, και βρήκαν τον πριν δαιμονισμένο ήρεμο και ντυμένο να κάθεται κοντά στα πόδια του Ιησού και να ακούει ευλαβικά τους λόγους Του. 

Ωστόσο, αντί να θαυμάσουν και να πιστέψουν στη μεγαλοσύνη του Θεού, εκείνοι κυριευμένοι από φόβο ζήτησαν από το Χριστό να φύγει μακριά από τη χώρα τους. Μόνος ο πριν δαιμονισμένος παρακαλούσε τον Κύριο να τον πάρει μαζί Του, ο Ιησούς όμως του είπε να επιστρέψει στο σπίτι του και να διηγείται σε όλους το θαύμα που τού έκανε ο Θεός. 

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2022

† Κυριακῇ 23 ᾽Οκτωβρίου 2022 (ΣΤ' Λουκᾶν)

† Τοῦ Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 
Κεφ. η' : 27-39

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ ᾿Ιησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. Ἰδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἀνακράξας, προσέπεσεν αὐτῷ, καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; Ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους· καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον, ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα, παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀπόστολος καί Ἀδελφόθεος


Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς γιοὺς τοῦ Ἰωσὴφ ἀπὸ ἄλλη γυναίκα, γι’ αὐτὸ ὀνομαζόταν ἀδελφὸς τοῦ Κυρίου. Ἡ συγγενική του ὅμως σχέση μὲ τὸν Κύριο δὲν εἶναι ὁμόφωνα καθορισμένη. Ἀλλὰ τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι ὁ Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος ἔγινε πρῶτος ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων καὶ εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔγραψε τὴν πρώτη Θεία Λειτουργία τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Ἰάκωβος, λοιπόν, ποίμανε τὴν Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων μὲ δικαιοσύνη, μὲ γενναία στοργὴ καὶ στερεότητα στὴν πίστη. Αὐτὸ ὅμως, ἐξήγειρε τὴ μοχθηρία καὶ τὴν κακουργία τῶν Ἰουδαίων. Ἀφοῦ τὸν ἔπιασαν, τὸν ἔριξαν πάνω ἀπὸ τὸ πτερύγιο τοῦ Ναοῦ, καὶ ἐνῷ ἀκόμα ἦταν ζωντανός, τὸν ἀποτελείωσαν μὲ ἄγριο κτύπημα ροπάλου στὸ κεφάλι.

Ἔργο τοῦ Ἰακώβου εἶναι καὶ ἡ Καθολικὴ Ἐπιστολή του στὴν Καινὴ Διαθήκη, στὴν ὁποία νὰ τί μας συμβουλεύει, σχετικὰ μὲ τὸ πὼς πρέπει νὰ χειριζόμαστε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ: «Γίνεσθε ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, παραλογιζόμενοι ἑαυτούς». Δηλαδὴ νὰ γίνεσθε ἐκτελεστὲς καὶ τηρητὲς τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι μόνο ἀκροατές. Καὶ νὰ μὴ ξεγελᾶτε τὸν ἑαυτό σας, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι εἶναι ἀρκετὸ καὶ μόνον νὰ ἀκούει κανεὶς τὸ λόγο.

Είπε Γέρων ...

Αποτέλεσμα εικόνας για «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με»

Έχετε ένα προβλήμα; 
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας...;
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος και θα σας βγάλει από το αδιέξοδο που βρίσκεστε...
Το κομποσκοινάκι λοιπόν, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με»...

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2022

Η επίκλησις του ονόματος του Κυρίου μας στον δρόμο προς την τελείωση


Ο Άγιος Ησύχιος συμφωνώντας με όλους τους πατέρες, μας αναφέρει ότι δεν είναι αρκετό με την δική μας μόνο προσοχή και αντίρρηση να αντιμετωπίζουμε και να αποδιώχνουμε τους πονηρούς λογισμούς που επιχειρούν να εισέλθουν στην καρδιά μας, αλλά χρειάζεται αμέσως η καταφυγή στην επίκληση του ονόματος του Κυρίου Ιησού, του Οποίου η παρουσία είναι πραγματική και η βοήθεια καταλυτική για όλους του λογισμούς, που μας πολεμούν.

Η νίψις βοηθάει το νου να προχωρήσει στην εργασία της προσευχής και η προσευχή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να φυλάει κανείς το νου του καθαρό και να τον οδηγεί στην αληθινή επίγνωση του Θεού.

Όταν αποφράξουμε όλες τις διεξόδους του νου με την εκτίμηση του Θεού, τότε αυτός «απαιτεί» να του δώσουμε κάποια εργασία που να καλύπτει την ενεργητικότητά του, όπως μας αναφέρει ο Άγιος Διάδοχος. Πρέπει λοιπόν τότε να του προσφέρουμε ως αποκλειστική εργασία την ευχή «Κύριε Ιησού...» για να ολοκληρώσει τον σκοπό του. 

Σε λίγα μόνο λεπτά


Έχετε ποτέ παρατηρήσει την ζωή της καρδιάς; Δοκιμάστε να το κάνετε, έστω για ένα μικρό διάστημα, και παρατηρήστε τι θα ανακαλύψετε: 

Προκύπτει κάτι δυσάρεστο, και ταράζεστε. Σας βρίσκει κάποια δυστυχία, και νοιώθετε λύπηση για τον εαυτό σας.

Βλέπετε κάποιον που δεν συμπαθείτε, και αμέσως αναβλύζει μέσα σας η εχθρότητα. Συναντιέστε με κάποιον ισότιμό σας, ο οποίος εν τω μεταξύ σας έχει προσπεράσει κοινωνικά, και αρχίζετε να τον φθονείτε. Αναπολείτε τα ταλέντα σας και τις ικανότητές σας, και αρχίζετε να νοιώθετε υπερηφάνεια…. 

Ο χειρισμός της ψυχής είναι λεπτός

Αποτέλεσμα εικόνας για «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με»

- Γέροντα, μερικοί χαρακτήρες που είναι δύσκολοι, στριμμένοι, πως θα βοηθηθούν;

- Εγώ σαν μαραγκός δούλευα και στριμμένα ξύλα. Χρειαζόταν όμως υπομονή, γιατί τα στριφτά ξύλα τα πλανίζεις από ‘δώ, σηκώνουν αντιξυλιά, τα πλανίζεις από ‘κεί, σηκώνουν πάλι αντιξυλιά. 

Τα έτριβα λοιπόν με το διπλό λεπίδι λίγο από τι μια μεριά κόντρα, λίγο από την άλλη, και έτσι τα έφερνα σε λογαριασμό. Γίνονταν μάλιστα πολύ όμορφα, επειδή και ωραία νερά έχουν και δεν σπάζουν εύκολα· έχουν πολλή αντοχή. Αν δεν το ήξερες αυτό, μπορεί να τα έβλεπες έτσι και να τα πετούσες. 

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2022

«Ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς»

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

Ὁ ἄνθρωπος, γιά νά διατηρήσει τήν ψυχική του καθαρότητα, πρέπει ν᾿ ἀποφεύγει ὅλα ἐκείνα τά κακά πού τρέφουν τά πάθη, νά κόψει δηλαδή τίς αἰτίες τῶν παθῶν.

Πρέπει ἀκόμη μέ τήν προσευχή καί τή μελέτη τῶν θείων Γραφῶν, νά διώχνει τούς ρυπαρούς καί βρωμερούς λογισμούς πού τόν μολύνουν. Τό κακό βέβαια δέν θά ὑποχωρήσει. Ἀλλά καί ἐμεῖς δέν πρέπει νά ὑποχωροῦμε γιατί ἔχουμε μαζί μας τόν Παντοδύναμο Θεό. Ποιά δύναμη ἔχει ὁ σατανᾶς μπροστά στή δύναμη τοῦ Θεοῦ; Κι αὐτή πού ἔχει, τοὺ τήν παραχωρεῖ ὁ Θεός, μόνο γιά νά μᾶς δοκιμάζει. Ὅταν ἀγωνίζεται κανείς γιά τήν καθαρότητα τῆς ψυχής του, δέν πρέπει νά σκέφτεται τί θά ποῦν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά τί θά πεῖ ὁ Θεός. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κριτήρια διαφορετικά ἀπό τά κριτήρια τοῦ Θεοῦ.

Αὐτό πού κάνουμε γιά τήν ψυχική μας καλλιέργεια δέν τό κάνουμε γιά τούς ἀνθρώπους, γιά νά μᾶς ἐπαινέσουν καί νά μᾶς ἔχουν ψηλά στή συνείδησή τους, ἀλλά τό κάνουμε γιά τόν Θεό, πού μιά μέρα θά μᾶς κρίνει γιά τά ἔργα μας. Τότε πού θά δώσουμε λόγο γιά τό πῶς πολιτευτήκαμε στή ζωή μας.

...ο Θεός έδινε λόγο, για να ωφεληθούν εκείνοι που ρωτούσαν...


Πήγε κάποτε στον αββά Φήλικα ένας αδελφός, έχοντας μαζί του και μερικούς κοσμικούς. Παρακάλεσε λοιπόν τον αββά να τους πει ωφέλιμο λόγο. 

Ο γέροντας όμως σώπαινε. Ο αδελφός συνέχισε να τον παρακαλεί ώρα πολλή, οπότε εκείνος τους είπε: 

- Θέλετε ν΄ ακούσετε ψυχωφελή λόγο; 
- Ναι, αββά, αποκρίθηκαν. 
- Δεν υπάρχει πιά λόγος, είπε ο γέροντας. Γιατί όταν οι αδελφοί ρωτούσαν τους γέροντες και έκαναν όσα εκείνοι τους συμβούλευαν, ο Θεός έδινε λόγο, για να ωφεληθούν εκείνοι που ρωτούσαν. 

Μέχρι να μάθει η ψυχή να διατηρεί τη Xάρη…


Τόσο αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο, που του δίνει πλούσια τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Μέχρις ότου, όμως, μάθει η ψυχή να διατηρεί τη χάρη, θα βασανίζεται για πολύ.

Όποιος έχασε τη χάρη, όπως εγώ, αυτός ας πολεμά με γενναιότητα τους δαίμονες. Γνώριζε πως εσύ ο ίδιος είσαι ο ένοχος: έπεσες στην υπερηφάνεια και τη ματαιοδοξία. Όμως, ο πολυέλεος Κύριος σε αφήνει να μάθεις τι σημαίνει να ζεις με το Άγιο Πνεύμα και τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε πόλεμο με τους δαίμονες. 

Έτσι, η ψυχή βλέπει εκ πείρας πόσο ολέθρια είναι η υπερηφάνεια και αποφεύγει τη ματαιοδοξία και τους ανθρώπινους επαίνους και διώχνει τους υπερήφανους λογισμούς. Τότε η ψυχή αρχίζει να γίνεται καλά και μαθαίνει να διατηρεί τη χάρη.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022

Ὁ Ἅγιος Ἀρτέμιος ὁ Μεγαλομάρτυρας


Πολλὲς καὶ σοφὲς ἅγιες μορφὲς παρελαύνουν ἀπὸ τὶς σελίδες τῆς ἱστορίας τῆς μεγάλης μας Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας. Μιὰ τέτοια μορφὴ καὶ ἐξαιρετικὴ προσωπικότητα εἶναι κι ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Ἀρτέμιος ποὺ ἔζησε καὶ μαρτύρησε περὶ τὰ μέσα τοῦ τέταρτου αἰώνα μ.Χ. (361 – 363). Γιὰ τὸν Μεγαλομάρτυρα τοῦτον Ἅγιον ἀξίζει νὰ μιλήσουμε κάπως ἐκτενέστερα. Γι’ αὐτὸν λοιπὸν καὶ οἱ γραμμὲς ποὺ ἀκολουθοῦν.

Νέος, νεότατος ὁ Ἅγιος χάρη στὴ χριστιανικὴ μόρφωση ποὺ πῆρε ἀπὸ τοὺς πιστοὺς γονεῖς του ἄρχισε νὰ ξεχωρίζει ἀνάμεσα στοὺς συνομήλικούς τῆς πόλεώς του μὲ τὰ χαρίσματα καὶ τὰ προσόντα του. Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ γνώρισε τὸν εὐσεβὴ καὶ σοφὸ τοῦτο νέο, τὸν ἐξετίμησε ἰδιαίτερα καὶ ἔσπευσε νὰ τὸν ἀναδείξει δούκα καὶ αὐγουστάλιον τῆς μεγάλης πόλεως τῆς Ἀλεξανδρείας. 

Δηλαδὴ τὸν διόρισε ἀνώτερο διοικητὴ ὅλης της Αἰγύπτου. Στὴν ἐπίσημη αὐτὴ καὶ τιμητικὴ θέση ὁ Ἀρτέμιος σὰν πιστὸς χριστιανὸς ἀσκοῦσε τὰ καθήκοντά του μὲ πολλὴ προσοχὴ καὶ σύνεση, ὥστε ὅλοι νὰ θαυμάζουν τὰ ὑπέροχα πολιτιστικὰ καὶ ἠθικά του χαρίσματα.

Οἱ εὐτυχισμένες καὶ εὐλογημένες ἐκεῖνες μέρες δὲν κράτησαν δυστυχῶς γιὰ πολύ. Ὁ γιὸς καὶ διάδοχος τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνστάντιος, ποὺ μετὰ τὸν θάνατο τοῦ πατέρα του ἀνέλαβε τὴν διοίκηση τῆς Ἀνατολῆς ἀπὸ τὸ Ἰλλυρικὸν πέλαγος μέχρι τὴν Προποντίδα, τὴν Ἀσία, Συρία, Παλαιστίνη, Μεσοποταμία, Αἴγυπτο καὶ ὅλες τὶς νήσους, κατὰ τὴν περίοδο ποὺ εἶχε πάει στὴν Ἀντιόχεια ἀρρώστησε βαριὰ καὶ ἀπέθανε. Τότε τὴν ἐξουσία τῆς μεγάλης αὐτῆς αὐτοκρατορίας ἀνέλαβε ὁ Ἰουλιανός, ποὺ εἶναι γνωστὸς στὴν ἱστορία ὡς παραβάτης καὶ ἀποστάτης. 

Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος ὁ νέος ἀσκητής, ὁ Πελοποννήσιος (Μνήμη ἀνακομιδῆς ἱερῶν λειψάνων του)


Γεννήθηκε τὸ 1509 στὰ Τρίκαλα τῆς Κορινθίας. Καταγόταν ἀπὸ τὴν ἐπίσημη οἰκογένεια τῶν Νοταράδων καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Δημητρίου καὶ τῆς Καλῆς.

Ἀπὸ μικρὸς ἔλαβε χριστιανικὴ καὶ ἀρχοντικὴ ἀνατροφὴ καὶ διακρινόταν στὸ σχολεῖο γιὰ τὴν εὐστροφία καὶ τὴν εὐφυΐα τοῦ μυαλοῦ του. Εὐγενικὴ ψυχὴ ὁ Γεράσιμος, συμπαθοῦσε τοὺς φτωχοὺς συμμαθητές του καὶ τοὺς βοηθοῦσε μὲ κάθε τρόπο.

Ὅταν ἔφτασε σὲ ὥριμη ἡλικία, περιηγήθηκε διάφορα μέρη, ὅπως τὴν Ζάκυνθο, τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὰ γύρω ἀπ’ αὐτή, τὸ Ἅγιον Ὄρος, διάφορες Μονὲς τῆς Ἀνατολῆς γιὰ νὰ μείνει στὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐκεῖ ὑπηρέτησε σὰν νεωκόρος γιὰ ἕνα χρόνο στὸν Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως καὶ χειροτονήθηκε Διάκονος καὶ ἀργότερα Πρεσβύτερος, ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Γερμανό.

Κατόπιν ἔφυγε καὶ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ κατέληξε στὴν τοποθεσία Ὁμαλὰ τῆς Κεφαλονιᾶς, ὅπου ἔκτισε γυναικεῖο Μοναστήρι καὶ τὸ ὀνόμασε Νέα Ἱερουσαλήμ. Στὴ Μονὴ αὐτὴ λοιπόν, ἀφοῦ ἔζησε ἀσκητικὰ καὶ ἀνέπτυξε μεγάλες ἀρετές, βοηθώντας πνευματικὰ καὶ ὑλικὰ τοὺς κατοίκους τῆς Κεφαλονιᾶς, ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ στὶς 15 Αὐγούστου τοῦ 1579, σὲ ἡλικία περίπου 70 ἐτῶν.

Ἡ Ὁσία Ματρῶνα ἡ Θαυματουργός ἡ Χιοπολίτιδα


Ὀνομαζόταν Μαρία καὶ γεννήθηκε στὸ χωριὸ Βολισσὸς τῆς Χίου ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ πλουσίους, τὸν Λέοντα καὶ τὴν Ἄννα. Ἕξι ἄλλες ἀδελφές τῆς Μαρίας, μεγαλύτερές της, παντρεύτηκαν ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλη, περιζήτητες νύφες γιὰ τὴν ὀμορφιά, τὴν ἀνατροφὴ καὶ γιὰ τὴν καλὴ προίκα τους.

Ἡ μικρότερη ἀφοσιώθηκε στὴ μελέτη τῶν θείων καὶ ἀσχολεῖτο θερμὰ μὲ φιλανθρωπικὰ καθήκοντα. Ἔτσι θέλησε νὰ ἀκολουθήσει ἄλλο δρόμο. Ἡ τακτικὴ ἐπαφή της μὲ τὶς καλογριὲς τῶν γυναικείων μοναστηριῶν τοῦ νησιοῦ, ἔκανε τὴν Μαρία νὰ ποθήσει τὴν ἁγνὴ μοναχικὴ ζωή. Ἀλλὰ ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς γονεῖς της, τὴν συγκρατοῦσε στὸ πατρικό της σπίτι.

Ὅταν ὅμως αὐτοὶ πέθαναν ἡ Μαρία δοκίμασε τὴ μοναχικὴ ζωὴ κοντὰ σὲ μιὰ εὐσεβὴ χήρα, ποὺ ἀσκήτευε μὲ τὶς δυὸ θυγατέρες της. Μετὰ ἀπ’ αὐτὴ τὴν μοναχικὴ ἐμπειρία, ἀποφάσισε νὰ προσχωρήσει στὶς μοναχικὲς τάξεις. Χειροτονήθηκε λοιπὸν μοναχὴ καὶ μετονομάσθηκε Ματρῶνα. Ἡ διαγωγὴ της μέσα στὴν μικρὴ ἀδελφότητα ἦταν ἄριστη. Ἡ διάθεσή της πάντοτε ἀγαθή, φιλάδελφη, ταπεινὴ καὶ ἐγκάρδια. Μάλιστα, ἀπὸ τὰ ἔσοδα τῆς πώλησης τῆς περιουσίας της, κτίστηκε στὸ μοναστήρι ὡραιότατος ναός.

Αργά βαδίζει ο Χριστός…


Ο Χριστός βαδίζει αργά μέσα στην ιστορία. Αργά σαν το βαθύ ποτάμι που κάποιο παιδί θα το νόμιζε ακίνητο, αλλά που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να του φτιάξει φράγμα. Αργά σαν το σιτάρι που το σπέρνεις το φθινόπωρο και το χειμώνα νομίζεις ότι είναι νεκρό. Ακόμα δεν ήρθε η άνοιξη για τον σπόρο του Χριστού.

Ο δρόμος Του είναι δύσκολος, γι΄αυτό βαδίζει αργά. Πορεύεται μέσα από λακκούβες αίματος μέσα από το σκοτάδι των αμαρτιών, και μέσα από τα αγκάθια των ληστών. Είναι στενός ο δρόμος Του και πολλοί οι πεσμένοι αμαρτωλοί βρίσκονται στον γκρεμό και στις δυο πλευρές του δρόμου Του. Εκείνος πρέπει να σκύβει στις δυο πλευρές, να τους σηκώνει και να τους τραβά πίσω Του και να περπατά προς τα εμπρός. Γι΄αυτό βαδίζει αργά.

Βαδίζει αργά γιατί το πλήρωμά Του είναι μακριά. Το πλήρωμά Του επεκτείνεται στα πέρατα της ιστορίας και η θέση Του είναι στα έσχατα…

(από την εισαγωγή του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν)

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2022

“Στην διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται η αρμονία του Θεού…”


… Μου λένε μερικοί άνδρες: «Δεν συμφωνώ με την γυναίκα μου -είμαστε αντίθετοι χαρακτήρες. Άλλος χαρακτήρας εκείνη, άλλος εγώ! Πώς κάνει τέτοια παράξενα πράγματα ό Θεός; Δεν θα μπορούσε να οικονομήσει μερικές καταστάσεις έτσι, ώστε να ταιριάζουν τα ανδρόγυνα, για να μπορούν να ζουν πνευματικά;».

«Δεν καταλαβαίνετε, τους λέω, ότι μέσα στην διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται ή αρμονία του Θεού; Οι διαφορετικοί χαρακτήρες δημιουργούν αρμονία. Αλίμονο, αν ήσασταν ίδιοι χαρακτήρες! Σκεφθείτε τι θα γινόταν, αν λ.χ. και οι δύο θυμώνατε εύκολα• θα γκρεμίζατε το σπίτι. Ή, αν και οι δύο ήσασταν ήπιοι χαρακτήρες, θα κοιμόσασταν όρθιοι!…»…

Σε ένα ανδρόγυνο ξέρετε τι είπα; «Επειδή ταιριάζετε, γι’ αυτό δεν ταιριάζετε!». Είναι και οι δύο ευαίσθητοι. Αν συμβεί κάτι στο σπίτι, και οι δύο τα χάνουν και αρχίζουν: «Ωχ, τι πάθαμε!» ό ένας, «ωχ, τι πάθαμε!» ό άλλος. Ο ένας δηλαδή βοηθάει τον άλλον να απελπισθεί πιο πολύ. Δεν μπορεί να τον τόνωση λίγο «για στάσου, να του πει, δεν είναι και τόσο σοβαρό αυτό που μας συμβαίνει». Το έχω δει αυτό σε πολλά ανδρόγυνα.

Φρόντισε να γίνεις γνήσιο τέκνο του Θεού


Φρόντισε να γίνεις γνήσιο τέκνο του Θεού και «να μπεις μέσα σε εκείνη τη μακαρία ανάπαυση», «όπου πρώτος για τη δική μας χάρη μπήκε ο Χριστός». 

Φρόντισε να απογραφείς στην επουράνια εκκλησία μαζί με όλους τους αγίους, για να βρεθείς στα δεξιά της μεγαλοσύνης του Υψίστου. 

Εκκλησία, η ζωή σε δύο επίπεδα, το θείο και το ανθρώπινο

ekkl2ep2

Όταν πληρωθεί η καρδιά του ανθρώπου από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και τον καρπό που αυτό προσκομίζει, δηλαδή την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη, τη μακροθυμία, τη χρηστότητα, την αγαθωσύνη, την πίστη, την πραότητα και την εγκράτεια[54], δε χρειάζονται εντολές και κανόνες. 

Στην Εκκλησία, που αποτελεί κατοικητήριον του Αγίου Πνεύματος, ο άνθρωπος σώζεται όχι μηχανιστικά ή δυναστικά, αλλά ελεύθερα. Ενεργοποιώντας την προαίρεσή του συνεργεί στο έργο της θείας Χάριτος. 

Η Εκκλησία, όταν δε μεταβάλλεται σε εγκόσμιο εξουσιαστικό μηχανισμό με δύσκαμπτη γραφειοκρατική οργάνωση, αποκαλύπτει προφητικά το θέλημα του Θεού και γίνεται το ζυμάρι για τη μεταλλαγή, την αρμονία και την ενότητα των ανθρώπων. 

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2022

Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ Εὐαγγελιστής


Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας. Ἦταν γιατρὸς στὸ ἐπάγγελμα, ὅμως γνώριζε πολὺ καλὰ τὴ ζωγραφικὴ τέχνη. Μάλιστα σὲ αὐτὸν ἀποδίδονται οἱ πρῶτες εἰκόνες τῆς Θεοτόκου μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ βρέφος στὴν ἀγκαλιά της, καθὼς καὶ αὐτὲς τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου.

Στὴν χριστιανικὴ πίστη κατηχήθηκε ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο καὶ ἔκτοτε ἀφοσιώθηκε στὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. Περιόδευσε στὴ Δαλματία, Ἰταλία, Βοιωτία κ.ἄ.

Συνέγραψε τὸ τρίτο κατὰ σειρὰ Εὐαγγέλιο τῆς Καινῆς Διαθήκης, καθὼς καὶ τὶς πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Ἀναπαύθηκε εἰρηνικὰ σὲ ἡλικία 80 ἐτῶν.

Η ανάσα μας

Αποτέλεσμα εικόνας για προσευχή είναι η ανάσα της ψυχής μας

Ξεχνάμε συχνά ότι δεν είμαστε παρά εφήμεροι επισκέπτες σ’ αυτή τη ζωή, και πρέπει κατά συνέπεια να κατοικούμε μέσα στην προσευχή αδιάκοπα, διότι η προσευχή είναι η ανάσα της ψυχής μας. 

Άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας … με τη δύναμη και την ενέργεια της «Ευχής» (αληθινή ιστορία)

prayer_b2

~ Σε κάποια πόλη της Πελοποννήσου, συναντήθηκα κάποτε με έναν χριστιανό, περίπου 32 ετών, που μοσχομύριζε κάτι σαν δενδρολίβανο.

Και η έκπληξη μου μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, όταν άρχισε να μου μιλάει για την Ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με», διαπιστώνοντας ότι από το στόμα του εξήρχετο η άρρητος ευωδία του Παναγίου Πνεύματος.

Για το κομποσχοίνι και την Ευχή είχε μάθει πριν από χρόνια στο Άγιον Όρος και από τότε την έλεγε ασταμάτητα, μέρα-νύχτα, και πολλές φορές χωρίς διακοπή ακόμα και τις νύχτες. Η Ευχή αναπλήρωνε και τις φυσικές ανάγκες του ύπνου του.

Έτσι, σιγά-σιγά η προσευχή του Ιησού έγινε πνευματική και νοερά μέσα στην καρδιά του και απολάμβανε το μεγαλείο της, χωρίς να μπορεί να ερμηνεύσει το πως λέγεται μέσα του η Ευχή και μάλιστα από το μέρος της καρδιάς του, με πολλή γλυκύτητα και χωρίς αυτός να την λέγει συνειδητά, είτε προφορικά είτε με τον ενδιάθετο λόγο. (Αυτό είναι το μεγαλείο της πνευματικής προσευχής και ειδικότερα της Νοεράς λεγόμενης προσευχής).

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2022

Το απλό είναι και το πιο πολύτιμο


Τέλεια βαθειά φιλοσοφημένη είναι η θρησκεία μας. Το απλό είναι και το πιο πολύτιμο. Έτσι να αγωνίζεσθε στην πνευματική ζωή, απλά, απαλά, χωρίς βία.

Η ψυχή αγιάζεται και καθαίρεται με τη μελέτη των λόγων των Πατέρων, με την αποστήθιση ψαλμών, αγιογραφικών χωρίων, με την ψαλτική, με την ευχή. Δοθείτε λοιπόν σε αυτά τα πνευματικά και αφήστε όλα τα άλλα.

Στη λατρεία του Θεού μπορούμε να φθάσουμε εύκολα αναίμακτα. Είναι δύο δρόμοι που μας οδηγούν στο Θεό, ο σκληρός και ο κουραστικός με τις άγριες επιθέσεις κατά του κακού και ο εύκολος με την αγάπη. Υπάρχουν πολλοί που διάλεξαν το σκληρό δρόμο και έχυσαν αίμα για να λάβουν Πνεύμα, ώσπου έφθασαν σε μεγάλη αρετή. Εγώ βρίσκω ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι αυτός με την αγάπη. Αυτόν να ακολουθείτε και εσείς.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακή Δ’ Λουκά: Είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε τη σπορά;

 

Μία πολύ ωραία εποχική Παραβολή μάς παρουσιάζει σήμερα ο Κύριός μας.

Εξήλθε για να σπείρει τον σπόρο του ένας σπορέας. Κάποιοι σπόροι έπεσαν στο δρόμο και πατήθηκαν και τον έφαγαν τα πουλιά. Άλλοι σπόροι έπεσαν πάνω σε πέτρες και ξεράθηκαν γιατί δεν είχε υγρασία. Έπεσαν σπόροι και σε περιοχή με αγκάθια αλλά έπνιξαν τα αγκάθια το σπόρο. 

Τέλος, κάποιος σπόρος έπεσε σε εύφορη γη και έκανε καρπό εκατό φορές περισσότερο από το σπόρο. Στο τέλος αυτής της παραβολής, ο Χριστός τονίζει: «ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω», όποιος έχει αυτιά να ακούει, ας ακούει.

Πολλά νοήματα μάς δίνει και η συγκεκριμένη διήγηση από το Ευαγγέλιο.

Ο σπόρος είναι ο Λόγος του Θεού που πέφτει σε όλους τους ανθρώπους. Ο σπόρος είναι για όλους τους ανθρώπους ο ίδιος. Παρατηρούμε και μία λεπτομέρεια στην συγκεκριμένη παραβολή. Ο Κύριος ούτε όργωσε ούτε ετοίμασε το χωράφι για το σπόρο· μόνο έσπειρε στα χωράφια.