† Κυριακῇ 1 ᾽Οκτωβρίου 2017 (Β' Λουκᾶν)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν

Κεφ. στ' : 31-36

Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. Καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν, ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα. Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε, μηδὲν ἀπελπίζοντες· καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ τοῦ Ὑψίστου· ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς.

Δύο σκοπούς ἔχει ἡ ἐξομολόγηση

Κάθε ἐξομολόγηση κάνει ταπεινή τήν ψυχή. Ἡ μία ἐξομολόγηση τή διδάσκει ὅτι δικαιώθηκε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, καί ἡ ἄλλη ὅτι εἶναι ἔνοχη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ γιά ἁμαρτίες ἀπό τή ράθυμη προαίρεσή της.

Δύο σκοπούς ἔχει ἡ ἐξομολόγηση.

Ὁ ἕνας εἶναι νά εὐχαριστήσομε τό Θεό γιά τά ἀγαθά πού μᾶς ἔχει χαρίσει. Ὁ ἄλλος γίνεται γιά ἔλεγχο καί ἐξέταση ἐκείνων πού κακῶς πράξαμε.

Γιατί ἐξομολόγηση λέγεται καί ἡ ἀπαρίθμηση τῶν θείων εὐεργεσιῶν μ᾿ εὐχαριστία ἀπ ὅσους εὐεργετήθηκαν, ἀλλά καί ἡ φανέρωση τῶν σφαλμάτων τους ἀπό τούς ἐνόχους. Καί οἱ δύο τρόποι φέρνουν ταπείνωση. 

Εσύ δεν ξέρεις τι έχεις στο σπίτι σου. Θα ξέρεις για τον Θεό;

(Ένα θαυμαστό γεγονός από τον βίο του Αγίου Πορφυρίου)

Επισκέφτηκε έναν καθηγητή μου κάποιος Έλληνας από την Αμερική. Όταν μίλησαν, του λέει ο καθηγητής: «Πάμε να γνωρίσεις έναν άγιο Γέροντα». 

Εκείνος αρνιόταν. Λέει: «Δεν ξέρω. Δεν θέλω τους παπάδες. Οι παπάδες έχουν κάνει … έτσι την Εκκλησία». 

Ο καθηγητής μου του απαντάει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ετούτος είναι διαφορετικός παπάς. 

Του λέει: «Τέλος πάντων. Έλα μαζί μου και μη μιλάς, απλώς έλα για παρέα». Του λέει ο άλλος: «Εντάξει. Θα έρθω για παρέα».

Όταν ήρθαν στον Γέροντα μιλούσε ο καθηγητής, ενώ ο άλλος καθόταν κι άκουγε.

Φοβερό ἐπιτίμιο ὑπερηφανείας

Ὁ βασιλιὰς Ναβουχοδονόσορ πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του ἐπιτιμήθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τὴ μεγάλη ὑπερηφάνειά του! Τὴν παιδαγωγία αὐτὴ διηγεῖται μὲ αἰσθήματα μετανοίας καὶ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Θεὸ σὲ διακήρυξή του πρὸς ὅλα τὰ ἔθνη τῆς γῆς (βλ. Δαν. γ´ 31 - δ´): «…Ἤμουν στὸ ἀπόγειο τῆς δόξας μου. Καὶ εἶδα μιὰ νύχτα ἕνα φοβερὸ ὄνειρο ποὺ μὲ συντάραξε. Κανεὶς ἀπὸ τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλώνας δὲν μπόρεσε νὰ μοῦ τὸ ἑρμηνεύσει.

Τότε κάλεσα τὸν Δανιήλ, ποὺ ἔχει μέσα του Πνεῦμα Ἅγιο, καὶ τοῦ διηγήθηκα τὸ ὄνειρο: Εἶδα ἕνα δένδρο ποὺ μεγάλωσε πάρα πολὺ καὶ τὰ κλαδιά του ἁπλώθηκαν στὰ πέρατα τῆς γῆς. Καὶ νά, ἕνας ἄγγελος κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ εἶπε: «Κόψτε καὶ μαδῆστε τὸ δένδρο καὶ δέστε το μὲ δεσμὰ σιδερένια, καὶ ἂς βρίσκεται ἔξω στὴ χλόη καὶ κάτω ἀπὸ τὴ δροσιὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἂς συναναστρέφεται τὰ ἄγρια θηρία, μέχρι νὰ περάσουν ἑπτὰ καιροί· ἀφῆστε μόνο τὴ ρίζα του».

Ὁ Δανιὴλ ἔμεινε ἄφωνος γιὰ μία ὥρα περίπου. Καὶ τοῦ εἶπα: “Πές μου τὴ σημασία του καὶ μὴ διστάσεις”. Κι ἐκεῖνος: “Κύριε, τὸ ὄνειρο μακάρι νὰ ἐπαληθευθεῖ στοὺς ἐχθρούς σου. Τὸ δένδρο ποὺ εἶ­δες, εἶσαι ἐσύ, βασιλιά· διότι ἔγινες πρά­γματι μεγάλος καὶ ἰσχυρὸς καὶ ἡ ἐξουσία σου ἁπλώθηκε στὰ πέρατα τῆς γῆς.

Τὰ λόγια τοῦ ἀγγέλου εἶναι ἡ ἀπόφαση τοῦ Ὑψίστου γιὰ σένα. 

Ὅταν δίνεις πλουτίζεις…

Στά χρόνια τῆς κατοχῆς 1941-42, πέρασαν τρεῖς-τέσσερις πεινασμένοι συνάνθρωποί μας, σχεδόν γυμνοί, ἀπό τήν γειτονιά μας, ζητῶντας βοήθεια.

Οἱ περισσότεροι ἐκείνη τήν ἐποχή δέν εἶχαν οὔτε τό ψωμί τῆς ἡμέρας κι ἔτσι οἱ ἄνθρωποι πέθαιναν της πείνας, ἀκόμα καί στούς δρόμους.

Μικροί μεγάλοι, ὅταν πεινοῦσαν, ἀνακάτευαν τά σκουπίδια καί ὅ,τι ἔβρισκαν τά ἔτρωγαν.

Ἕνας γείτονας φιλότιμος καί ἐλεήμων, ὅταν τούς εἶδε σ’ αὐτήν τήν κατάσταση, τούς λυπήθηκε καί πῆρε ὅ,τι εἶχε μέσα τό κρεμαστό «φανάρι» μέ τή σίτα καί τούς τά ἔδωσε.

Γίνεται απαθής

Δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη σωτηρία με κανένα τρόπο πέρα από τη μεταμόρφωση του νου μας, τη μεταμόρφωσή του σε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που ήταν. 

Ο νους μας θεώνεται από μια ιδιάζουσα ενέργεια της Χάριτος του Θεού. Γίνεται απαθής και άγιος. Ένας θεωμένος νους ζει ακατάπαυστα με την μνήμη του Θεού.

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

πηγή

Όποιος ενδύεται την υπομονή, αυτός θα δεί τη νίκη και τη δόξα του Θεού

Όποιος ενδύεται την υπομονή, αυτός θα δεί τη νίκη και τη δόξα του Θεού. Γι’ αυτόν που αγαπά τον Κύριο, ακόμα και η πιο στενή και τεθλιμμένη οδός είναι αρκούντως πλατιά· και ο μεγαλύτερος πόνος είναι ένας εύκολος ζυγός, και ο πιο βίαιος θάνατος μια ευφρόσυνη γαμήλια ακολουθία. 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

πηγή

Ἄν θέλουμε νά ἀποκτήσουμε τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό ...

Ἄν θέλουμε νά ἀποκτήσουμε τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἄς ἀγαπήσουμε πρῶτα τίς εὐαγγελικές ἐντολές.

Ἄς πουλήσουμε κάθε ἐπιθυμία, κάθε κακία, κάθε πάθος μας.

Καί μέ τό τίμημα τῆς αὐταπαρνήσεως ἄς ἀγοράσουμε τό χωράφι τῆς καρδιᾶς μας, τό ὁποῖο πρίν ἀπ᾿ αὐτή τήν ἀγορά δέν μᾶς ἀνήκει.

Τί εἶναι ἡ καταλαλιά καί τί ἡ κατάκριση;

ΚΑΠΟΙΟΣ Γέροντας, πού ερωτήθηκε από τους αδελφούς τί είναι καταλαλιά καί τί κατάκρισις, έδωσε τήν ακόλουθη εξήγησι:

Μέ τήν καταλαλιά φανερώνει κανείς τά κρυφά ελαττώματα του άδελφού του. Μέ τήν κατάκρισι καταδικάζει τά φανερά. "Αν ειπή κανείς λόγου χάρι, πώς ο τάδε αδελφός είναι μέν καλοπροαίρετος καί αγαθός, άλλα του λείπει ή διάκρισι, αυτό είναι καταλαλιά. "Αν όμως ειπή ότι ο δείνα είναι πλεονέκτης καί φιλάργυρος, τούτο είναι κατάκρισις, γιατί μέ τό λόγο αυτό καταδικάζει τίς πράξεις του πλησίον του.

Η κατάκρισις είναι χειρότερη από τήν καταλαλιά...

ΠΗΓΑΝ κάποτε αιρετικοί στον Όσιο Ποιμένα κι' άρχισαν νά λέγουν κατηγορίες εναντίον τοΰ Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας. Ο Όσιος τότε σηκώθηκε επάνω, έδωσε εντολή στον υποτακτικό του νά τους ετοιμάση φαγητό καί βγήκε έξω από τό κελλί, γιά νά μή μολύνη τ' αυτιά του.

Νά πῶς ἔγινα μοναχός!

«Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων πατέρων ἡμῶν... ἐλέησον ἡμᾶς», εἶπε ὁ ἱερεὺς καὶ τελείωσε ἡ Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. 

Προσκυνήσαμε τὶς εἰκόνες, πήραμε ἀντίδωρο καὶ βγήκαμε στὴν αὐλὴ τῆς Μονῆς, περιμένοντας νὰ κτυπήσει ἡ καμπάνα γιὰ τὴν Τράπεζα. 

Ἤμασταν ἀρκετοὶ ἐπισκέπτες στὴ Μονὴ παρ' ὅλο ποὺ ἦταν ἀρχὴ ἀνοίξεως. Ὁ καιρὸς εἶχε μιά ἐλαφριὰ ψυχρὰ καὶ ἕναν πλούσιο ἥλιο. Μοῦ ἄρεσε νὰ βλέπω μέσα στὴν πρωινὴ δροσιὰ τὴ θάλασσα στὰ πόδια μου καὶ πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι μου, τὸν γηραιὸ Ἄθωνα, ποὺ μὲ τὶς βαθειὲς καὶ ἀπάτητες χαράδρες του κατέβαινε μέχρι τὸ μοναστήρι, γιὰ νὰ λειτουργηθῆ κι αὐτός.

Κοίταξα γύρω μου καὶ προτίμησα μιά θέση δίπλα σ' ἕνα γηραιὸ μοναχό, ποὺ καθόταν κάτω ἀπὸ τὸν ἀνοιξιάτικο ἥλιο περιμένοντας τὴν ὥρα τῆς Τραπέζης. Ὅλα ἐδῶ ἔχουν τὸν δικό τους χρόνο.

Κάθησα σιωπηλός, προσεκτικά, γιὰ νὰ μὴν ταράξω τὴν ἡσυχία τοῦ παπποῦ, ποὺ μὲ κλειστὰ τὰ μάτια κάτι σιγανομουρμούριζε. Βυθίστηκα καὶ ἐγὼ στὶς σκέψεις μου, γιὰ τὰ ὡραῖα πού μᾶς χαρίζει ἡ κυρία Θεοτόκος μέσα στὸ Περιβόλι της. Μοῦ ἦταν ὅμως πρόκληση τὸ παρατεινόμενο ψαλμομουρμουρητὸ τοῦ παπποῦ. 

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς Ζωῆς μου....»

Ασυνήθιστη ξηρασία

Εκείνοι που από φυσική κλίση χύνουν ποτάμια τα δάκρυα, άκοπα, άσκοπα και ανώφελα, καθώς και εκείνοι που τα χύνουν από κάποια αμαρτωλή παρόρμηση, όταν θα θελήσουν να κλάψουν θεάρεστα, διαπιστώνουν ότι μέσα τους υπάρχει μια ασυνήθιστη ξηρασία. 

Αυτό δείχνει ότι τα δάκρυα τα πνευματικά είναι θεϊκά δώρα, και για να τα αποκτήσει κανείς, πρέπει πρώτα ν’ αποκτήσει το φόβο του Θεού και την μετάνοια.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

πηγή

Να προσαρμόζεις και τη ζωή σου

Πρέπει να συνηθίσεις τον νου σου να κολυμβά στον νόμο του Κυρίου, κάτω από την καθοδήγηση του Οποίου να προσαρμόζεις και τη ζωή σου. 

Τίποτε δεν συμβάλλει τόσο στην απόκτηση της εσωτερικής ειρήνης, όσο η σιωπή και η συζήτηση με τον εαυτόν μας μάλλον, παρά με τους άλλους.

Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ

πηγή

Αξίζει να περιμένεις

Αξίζει για μερικά πράγματα να περιμένεις.

Είναι ανάγκη να περιμένεις.

Εργάζεται ο Θεός.

Μόνο που έχει τους δικούς του ρυθμούς.

Ο Θεός εργάζεται πολύ υπομονετικά.

Κι η φύση το ίδιο κάνει.

Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων Χριστέ!

(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης

σήμερα, Κυριακῇ Α' Λουκᾶν, 24 Σεπτεμβρίου 2017)

Δόξα Πατρὶ…

ΕΩΘΙΝΟΝ Ε’ Ἦχος πλ. α’

Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων Χριστέ! πῶς Πέτρῳ μὲν τοῖς ὀθονίοις μόνοις, ἔδωκας ἐννοῆσαί σου τὴν Ἀνάστασιν, Λουκᾷ δὲ καὶ Κλεόπᾳ, συμπορευόμενος ὡμίλεις, καὶ ὁμιλῶν, οὐκ εὐθέως σεαυτὸν φανεροῖς; Διὸ καὶ ὀνειδίζῃ, ὡς μόνος παροικῶν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ μὴ μετέχων τῶν, ἐν τέλει βουλευμάτων αὐτῆς. Ἀλλ’ ὁ πάντα πρός τὸ τοῦ πλάσματος συμφέρον οἰκονομῶν, καὶ τὰς περὶ σοῦ προφητείας ἀνέπτυξας, καὶ ἐν τῷ εὐλογεῖν τὸν ἄρτον, ἐγνώσθης αὐτοῖς, ὧν καὶ πρὸ τούτου αἱ καρδίαι, πρὸς γνῶσίν σου ἀνεφλέγοντο, οἳ καὶ τοῖς μαθηταῖς συνῃθροισμένοις, ἤδη τρανῶς ἐκήρυττόν σου τὴν Ἀνάστασιν, δι’ ἧς ἐλέησον ἡμᾶς.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακάτικο Κήρυγμα

Κυριακή Α' Λουκά

(Λουκ. 5, 1-11) 

Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή ο Ευαγγελιστής Λουκάς μάς περιγράφει την κλήση του Πέτρου, του Ιακώβου και του Ιωάννη. Ο Χριστός, αφού χρησιμοποίησε το πλοίο του Πέτρου για να κηρύξει στο λαό, τον διατάζει να ρίξει στη θάλασσα το δίχτυ. 

Κι εκείνος, παρά τον κόπο της προηγούμενης νύχτας, που μάλιστα δεν είχε αποδώσει καρπούς, από σεβασμό και υπακοή προς τον Διδάσκαλο έριξε τα δίχτυα στη θάλασσα και έπιασε τόσα πολλά ψάρια, που ήρθαν και ο Ιάκωβος με τον Ιωάννη με το δικό τους πλοίο να βοηθήσουν στην ανέλκυση των ψαριών, που γέμισαν και τα δύο πλοία σε βαθμό που σχεδόν να βυθίζονται. 

Μπροστά σε τούτο το αδιαμφισβήτητο θαύμα, που γέμισε δέος και κατάπληξη όλους τους ψαράδες, ο Πέτρος πέφτει και προσκυνεί τον Ιησού. Και ο Κύριος τον καλεί στο εξής να γίνει αλιέας ανθρώπων, να γίνει δηλαδή μαθητής Του και απόστολος του Ευαγγελίου. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τόσο ο Πέτρος όσο και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, παράτησαν στην ακτή και τα πλοία τους και τα ψάρια και ακολούθησαν τον Χριστό, αποδεχόμενοι την πρόσκληση που τους έκαμε. 

Φωτογραφίες από τον σημερινό Αγιασμό, με αφορμή την έναρξη του Κατηχητικού Σχολείου

† Κυριακῇ 24 Σεπτεμβρίου 2017 (Α' Λουκᾶν)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν

Κεφ. ε' : 1-11

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ ᾿Ιησοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. Ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας, ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. Ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος, καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων, εἶπεν αὐτῷ· Ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες, οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. Καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. Καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ, τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον, καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. Ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν τοῦ ᾿Ιησοῦ λέγων· Ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε.

Η δόξα και τα πλούτη

«Φύλαξε την καρδιά σου!». Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν κατά καιρούς στο παρελθόν, από έμπειρους ασκητές. 

Το βασικό είναι το εξής: η ανθρώπινη καρδιά είναι η ίδια· η δίψα και η πείνα της είναι ένα και το αυτό και τίποτα δεν μπορεί να την ικανοποιήσει μέχρι κορεσμού, παρά η δόξα, η δύναμη και τα πλούτη του Θεού!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

πηγή

Λέγεται και άμυνα!

Η εκδίκηση είναι πρόκληση βλάβης ή τιμωρία κάποιας αδικίας, απ’ αυτόν που αδικήθηκε, η οποία λέγεται και άμυνα. Εκδίκηση είναι να διαφυλάξεις τη δόξα της δικής σου υπεροχής με κατορθώματα ίσα και πιο λαμπρά από τα προηγούμενα.

Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

πηγή

Τίποτε δεν είναι ανώτερο από την εν Χριστώ ειρήνη

- Τίποτε δεν είναι ανώτερο από την εν Χριστώ ειρήνη, η οποία εξουδετερώνει κάθε επίθεση των εναερίων και επιγείων πνευμάτων.

Η ειρήνη της ψυχής, αποκτάται με την υπομονή στις θλίψεις. Λέει η Γραφή: ''Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν'' (Ψαλμ.ξε'12). 

Ο δρόμος εκείνων που επιθυμούν να ευαρεστήσουν στον Θεό, περνάει από πολλές θλίψεις. 

Έναρξη Κατηχητικού Σχολείου

Αύριο, Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017, στις 15.30 το μεσημέρι,

στον Ιερό Ναό Παντανάσσης,

Τι είναι οι Προφητείες και ποιος ο σκοπός τους;

Η Ορθοδοξία δεν έχει ανάγκη από “θαυματοποιούς” και θαύματα για να πείσει…

Τι είναι οι Προφητείες;

“Οι Προφητείες παραδόθηκαν στους Χριστιανούς από τον ίδιο τον τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό, και δι’ Αυτού εν Αγίω Πνεύματι, στους Αποστόλους, στους Αγίους της Παλαιάς (προ Χριστού) Διαθήκης, σε κάποιους φωτισμένους αρχαίους Έλληνες σοφούς και βέβαια, στους Αγίους Πατέρες και στις Αγίες Μητέρες της Νέας (μετά Χριστόν) Διαθήκης”. Μάς δίδουν κάποια γνώση του μέλλοντος από την Γνώση του Παντογνώστη και Υπέρχρονου Θεού. Δεν μιλάνε για μοιραία γεγονότα, διότι τα γεγονότα καθορίζονται με βάση την επιεική και φιλάνθρωπη Θεία Πρόνοια συνεργία της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου.

Μας διαβεβαιώνουν, για την ύπαρξη του Σωτήριου Πνευματικού Νόμου που νουθετεί και προειδοποιεί τους πιστούς προκειμένου να παραμείνουν εδραίοι στην ορθόδοξη μυστηριακή ζωή και δι’ αυτής συνδεδεμένοι με τις άκτιστες ευεργετικές, σωστικές ενέργειες του Τρισαγίου Θεού. Αλλά επειδή όλοι μας πάσχουμε απ’ την έλλειψη του θείου φωτισμού, λόγω των παθών και του πολέμου από τα πνεύματα της πονηρίας, ο Πάνσοφος, Πανδίκαιος και Πανάγαθος Θεός, αποσύρει την Πρόνοιά Του, όχι με διάθεση εκδικητικής τιμωρίας, παρά μόνον προς νουθεσίαν και προς μεταστροφή του νοός και του βίου επ’ αγαθώ, κάτι που ισχύει και συλλογικά για ομάδες ανθρώπων, έθνών κ.λ.π.

Ἀπόκρισις περί ἀναξίων ἀρχόντων

Ἐρώτησις: Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι οἱ ἐξουσίες τοῦ κόσμου ἔχουν ταχθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό. (2) Πρέπει λοιπὸν νὰ δεχθοῦμε ὅτι κάθε ἄρχοντας ἤ βασιλεὺς ἤ ἐπίσκοπος προχειρίζεται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό;

Ἀπόκρισις: Ὁ Θεὸς λέει στὸν Νόμο: «Θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντας σύμφωνα μὲ τὶς καρδιές σας». (3) Εἶναι λοιπὸν φανερὸ ὅτι οἱ μὲν ἄρχοντες καὶ οἱ βασιλεῖς ποὺ εἶναι ἄξιοι αὐτῆς τῆς τιμῆς προχειρίζονται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Οἱ ἄλλοι πάλι ποὺ εἶναι ἀνάξιοι προχειρίζονται κατὰ παραχώρησιν ἤ καὶ κατὰ βούλησιν τοῦ Θεοῦ σὲ ἀνάξιο λαὸ ἐξ αἰτίας αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς ἀναξιότητός των. Καὶ ἄκουσε σχετικὰ μερικὲς διηγήσεις.

Ὅταν εἶχε γίνει βασιλεὺς ὁ Φωκᾶς ὁ τύραννος (4) καὶ ἄρχισε ἐκεῖνες τὶς αἱματοχυσίες μὲ τὸν Βονόσο τὸν δήμιο (5), ὑπῆρχε κάποιος μοναχὸς στὴν Κωνσταντινούπολι, ἅγιος ἄνθρωπος, ποὺ ἔχοντας πολλὴ παρρησία πρὸς τὸν Θεό, σὰν νὰ δικαζόταν μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἔλεγε μὲ ἁπλότητα: «Κύριε, γιατί ἔκανες τέτοιον βασιλέα;» Καὶ τότε, ἀφοῦ τὸ ἔλεγε αὐτὸ γιὰ ἀρκετὲς ἡμέρες, τοῦ ἦλθε φωνὴ ἐκ Θεοῦ ποὺ ἔλεγε: «Διότι δὲν βρῆκα ἄλλον χειρότερο».

Ο αδιάκοπος χείμαρρος

Αν στρέψουμε την προσοχή μας στον νου μας, θα παρατηρήσουμε ένα χείμαρρο αλλεπάλληλων λογισμών και ιδεών. 

Ο χείμαρρος αυτός είναι αδιάκοπος, τρέχει γοργά προς κάθε κατεύθυνση και κάθε στιγμή – στο σπίτι, στην εκκλησία, στην εργασία, όταν διαβάζουμε, όταν συζητούμε… 

Ο σκοπός μας

Σκοπός μας πρέπει να είναι το πως θα παραμείνουμε ενωμένοι με τον Χριστό, το πως θα κατορθώσουμε την καθαρότητα της ψυχής μας… 

Με την καθαρότητα βλέπει κανείς την αγάπη και το έλεος του Θεού. Αυτή γίνεται κυρίως με την τήρηση των εντολών του Θεού και την ενέργεια των μυστηρίων.

πηγή

Δηλητήριο του σκορπιού

Συκοφαντία είναι η ψεύτικη κατηγορία. Ο συκοφάντης είναι ψεύτης και η γλώσσα του είναι σαν το δηλητήριο του σκορπιού και μισεί την αλήθεια. 

Ο συκοφάντης είναι αμετανόητος στο έργο του, εφευρίσκει ψέματα και διαβάλλει τα πάντα. Χαίρεται τόσο πιο πολύ όσο το έργο του ευδοκιμεί. 

Η συκοφαντία κυρίευσε νέους και γέρους, άρχοντες και δυνάστες.

Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

πηγή

Η σατανική ελεημοσύνη

Ακούστε όσοι νομίζετε ότι κάνετε αγαθοεργίες από φόνους και δέχεσθε αντίτιμο ανθρωπίνων ψυχών. Αυτές οι ελεημοσύνες είναι ιουδαικές, ή μάλλον σατανικές.

Διότι υπάρχουν, ναι υπάρχουν και τώρα εκείνοι που, ενώ αρπάζουν αμέτρητα πράγματα που ανήκουν σε άλλους, νομίζουν ότι δικαιολογούνται για όλα, εάν πληρώσουν δέκα ή εκατό χρυσά νομίσματα. Γι’ αυτούς ο προφήτης λέγει:

«Σκεπάζατε με δάκρυα το θυσιαστήριο του Κυρίου μου» ( Μαλ. 2,13 )

Δεν θέλει ο Χριστός να τρέφεται με πλεονεξία, δεν δέχεται αυτήν την τροφή. Γιατί βρίζεις τον Δεσπότη προσφέροντας του ακαθαρτες τροφές; Είναι προτιμότερο να τον βλέπετε να λυώνει από την πείνα, παρά να τον τρέφετε με τέτοια. Το ένα είναι γνώρισμα απάνθρωπου, το άλλο απάνθρωπου και υβριστού.

Ας μην βλέπουμε μόνο την παρούσα θλίψη, ...

Ας μην βλέπουμε μόνο την παρούσα θλίψη, ούτε τον πόνο, αλλά την ωφέλεια που θα προέλθει απ’ αυτήν...

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

πηγή

Κατακρίσεις και κουτσομπολιά (Αληθινή Ιστορία)

Ήταν κάποτε μία κυρία η οποία προσήλθε με μετάνοια να εξομολογηθεί σε κάποιον ιερέα.

Ο ιερέας την καλοδέχτηκε, έβαλε το πετραχήλι του και την παρότρυνε να αρχίσει να του λέγει τα λάθη της. Η γυναίκα κόμπιαζε.

Μετά από λίγη ώρα και μετά από τα πειστικά λόγια του ιερέως ότι δεν χρειάζεται να ντρέπεται ή να φοβάται να ομολογήσει τα λάθη της, η γυναίκα άρχισε να του διηγείται τα λόγια, τις κατακρίσεις και τα κουτσομπολιά που σε όλη της την ζωή έλεγε για ανθρώπους που είτε τους γνώριζε είτε δεν τους είχε συναντήσει ποτέ.

Ο ιερέας την άκουσε υπομονετικά. Όταν τελείωσε ο ιερέας σηκώθηκε όρθιος. Της διάβασε την συγχωρητική ευχή. Η γυναίκα νόμιζε τελείωσαν και πήγε να φύγει.

Το ερχόμενο Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου, στις 15:30, ο Αγιασμός, της έναρξης του Κατηχητικού Σχολείου του Ιερού Ναού Παντανάσσης

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Άνθρωπος αληθινής αγάπης

Θα σας διηγηθώ την ιστορία μιας γλυκιάς και τρυφερής μανούλας και ειλικρινά θα ευχόμουν όλες οι μανούλες του κόσμου να ήταν σαν κι αυτή. Δέκα η ώρα το πρωί, περιοχή της Νίκαιας. Μια μαυροφορεμένη γυναίκα με σταματάει.

-Μπορώ να καθίσω μπροστά παιδί μου, γιατί ζαλίζομαι πίσω και με πονούν τα πόδια μου;

Μου το είπε τόσο γλυκά, που με την ίδια γλύκα στη φωνή μου της απάντησα:

-Βεβαίως και μπορείτε. Κάθισε σιγά-σιγά.

-Σ” ευχαριστώ παιδί μου, την ευχή του Θεού να έχεις!

Είδα τα χεράκια της και τα ποδαράκια της πρησμένα, πολυδουλεμένα, μα η μορφή της έμοιαζε αγίας. 

-Πού πάμε; τη ρώτησα.

-Παιδί μου, θα με πας μέχρι το Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών; Όμως στρίψε από δω.

-Μα, από δω πάει Πειραιά, της είπα.

-Δεν πειράζει, παιδί μου, κάνε κύκλο.

-Θέλετε να αποφύγουμε κάποιον, να μη σας δει;

-Ναι, παιδί μου…

Έστριψα δεξιά.

Η νηστεία γεννᾶ τούς προφῆτες, δυναμώνει τούς δυνατούς

«Η νηστεία γεννᾶ τούς προφῆτες, δυναμώνει τούς δυνατούς. Ἡ νηστεία κάνει σοφούς τούς νομοθέτες· εἶναι τό καλό φυλαχτό τῆς ψυχῆς, ὁ πιστός σύντροφος τοῦ σώματος, τό ὅπλο γι᾿ αὐτούς πού ἀριστεύουν, τό γυμναστήριο γιά τούς ἀθλητές. 

Αὐτή ἀποκρούει πειρασμούς, αὐτή προετοιμάζει γιά τήν ἀπόκτηση εὐσέβειας· εἶναι σύντροφος τῆς νήψεως καί δημιουργός τῆς σωφροσύνης. Στούς πολέμους φέρεται μέ γεναιότητα, ἐν καιρῷ εἰρήνης διδάσκει τήν ἡσυχία. Ἁγιάζει τόν Ναζιραῖο καί τελειοποιεῖ τόν ἱερέα». 

«Ἡ νηστεία ἔσβυσε τή δύναμη τῆς φωτιᾶς κι ἔφραξε τά στόματα τῶν λιονταριῶν. Ἡ νηστεία ἀνεβάζει τήν προσευχή στόν οὐρανό, μέ τό νά γίνεται τρόπον τινά ἡ φτερούγα στήν πορεία πρός τά ἄνω. 

Εἰς τήν παγκόσμιον Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας)

Ἡ γιορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ τοῦ Κυρίου εἶναι πολὺ παλαιά. Γνωρίζουμε ὅτι αὐτὴ ὑπῆρχε ἤδη τὸν Ε΄ αἰώνα καὶ καθιερώθηκε ὡς ἀνάμνηση ἑνὸς μεγάλου γεγονότος – τῆς εὑρέσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ τοῦ Κυρίου. 

Ἡ ἁγία Ἑλένη, μητέρα τοῦ πρώτου χριστιανοῦ αὐτοκράτορα τῆς Ρώμης, τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ σκοπὸ νὰ ἀνακαλύψει τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου. Ἦταν ἕνα δύσκολο ἔργο, διότι μετὰ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ πάνω στὸν Σταυρὸ τοῦ Γολγοθᾶ οἱ Ρωμαῖοι δύο φορὲς κατέστρεψαν τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν καιρὸ ποὺ πῆγε ἐκεῖ ἡ ἁγία Ἑλένη στὴ θέση της ὑπῆρχαν μόνο ἐρείπια. Ὁ εἰδωλολάτρης αὐτοκράτορας Ἀδριανός, γιὰ νὰ ἐξαφανίσει κάθε ἀνάμνηση τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ἔδωσε διαταγὴ νὰ δημιουργηθεῖ ἕνας τεχνητὸς λόφος στὴ θέση τοῦ μαρτυρίου καὶ νὰ φτιαχτεῖ πάνω του ὁ ναὸς τῆς Ἀφροδίτης. 

Ἡ ἁγία Ἑλένη δὲν ἤξερε ἀπὸ ποῦ ν’ ἀρχίσει τὴν ἔρευνά της. Τότε ὁ Κύριος τῆς ἔστειλε ἕναν ἡλικιωμένο Ἑβραῖο ποὺ ὀνομαζόταν Ἰούδας καὶ ἐκεῖνος τῆς εἶπε ὅτι ὁ Σταυρὸς βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὸ ναὸ τῆς Ἀφροδίτης. Ἡ αὐτοκράτειρα διέταξε νὰ ἰσοπεδωθεῖ ὁ εἰδωλολατρικὸς ναὸς καὶ τότε βρῆκαν κάτω ἀπὸ τὰ θεμέλιά του τρεῖς σταυρούς. Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶχε πάνω του τὴν ἐπιγραφὴ καὶ κατάλαβαν ὅτι ἦταν ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου, διότι ἀναστήθηκε ἕνας νεκρὸς στὸν ὁποῖο πάνω ἔβαλαν τὸν Σταυρό. 

Είναι συμφορά

Η περιττή μέριμνα για τα βιοτικά πράγματα είναι γνώρισμα ανθρώπου άπιστου και μικρόψυχου. 

Και είναι συμφορά εάν εμείς φροντίζοντας οι ίδιοι για τον εαυτό μας δεν στηριζόμαστε στον Θεό, που προνοεί για μας!

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

πηγή

«Νά τιμᾶς τόν πνευματικό σου πατέρα μέ ὅλη σου τή δύναμη καί νά μήν ἀγνοήσεις τίς συμβουλές αὐτοῦ πού σέ γέννησε μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου·.....»

Νά τιμᾶς τόν πνευματικό σου πατέρα μέ ὅλη σου τή δύναμη καί νά μήν ἀγνοήσεις τίς συμβουλές αὐτοῦ πού σέ γέννησε μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου· γιατί μέ τόν τρόπο αὐτό ποτέ δέν θά σέ νικήσουν οἱ πονηροί δαίμονες.

Λέει ἡ Γραφή:

«Ἐκεῖνος πού τιμᾶ τόν πατέρα του, θά εὐφρανθεῖ γιά τά παιδιά του, καί τή μέρα πού θά προσευχηθεῖ, ὁ Θεός θά τόν ἀκούσει. Ἐκεῖνος πού δοξάζει τόν πατέρα του, θά ζήσει πολλά χρόνια, καί τή μέρα τοῦ θανάτου του θά βρεῖ χάρη ἀπό τόν Θεό. Μέ λόγια καί μέ ἔργα νά τιμᾶς τόν πατέρα σου, γιά νά ἔρθει σ᾿ ἐσένα ἡ εὐλογία του.

Ἐλεημοσύνη

Ἔ! σεῖς, ὅπου σκορπίζετε τὰ πλούτη στὸν ἀέρα,

τὸ χέρι σας τὸ ἄπονο καὶ ἄσωτο ἁπλῶστε

καὶ δῶστε καὶ στὸν ἄρρωστο καὶ στὴν πτωχὴ μητέρα...

Ἐλεημοσύνη, χριστιανοί, ἐλεημοσύνη δῶστε!

Ποιός λέει, ποιός, πὼς ὅλ’ αὐτὰ ποὺ τώρα σεῖς πετᾶτε,

εἶναι δικά σας;... Δύστυχοι, αὐτὸ ποὺ περισσεύει

Σέ ὑμνοῦμεν..., Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς... (Πατριαρχικά Κ. Πρίγγου, εἰς ἦχον πλ. α')

(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης

σήμερα, Κυριακῇ πρό τῆς Ὑψώσεως, 10 Σεπτεμβρίου 2017)

Χορὸς

Σὲ ὑμνοῦμεν, σὲ εὐλογοῦμεν, σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν.

Ἱερεὺς

Ἐξαιρέτως τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.

Χορὸς

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακάτικο Κήρυγμα

Κυριακή προ της Υψώσεως

Η σημερινή Κυριακή ονομάζεται Κυριακή προ της Υψώσεως, και στην περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη που ακούσαμε, ο Χριστός μιλάει και προλέγει τον σταυρικό Του θάνατο. Μας λέει πως όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο, έτσι και ο ίδιος πρέπει να υψωθεί και να θυσιαστεί, ώστε ο καθένας που θα πιστεύει σε Αυτόν, θα έχει αιώνια ζωή. 

Χρησιμοποιεί ο Χριστός εδώ ένα γεγονός από την Παλαιά Διαθήκη, με σκοπό να καταστήσει σαφές το νόημα των λόγων Του και παράλληλα να προετοιμάσει τους μαθητές Του για τα γεγονότα του Πάθους και της σταυρικής Του θυσίας που έμελλαν να ακολουθήσουν. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης περιπλάνησής τους στην έρημο, οι Ισραηλίτες βρέθηκαν κάποτε σε έναν τόπο όπου από τα δαγκώματα φαρμακερών φιδιών ο λαός αποδεκατίζονταν. 

Τότε ο Θεός προσέταξε τον Μωυσή να κατασκευάσει ένα χάλκινο ομοίωμα φιδιού και να το υψώσει επάνω σε ένα ξύλο στο μέσον του καταυλισμού, ώστε κάθε φορά που κάποιος πληγωνόταν από φίδι, να στρέφει το βλέμμα του προς το χάλκινο ομοίωμα και να θεραπεύεται. Αυτή η εικόνα, όπως ο ίδιος ο χριστός μάς λέει, αποτελεί προτύπωση του σταυρικού Του θανάτου. 

† Κυριακῇ 10 Σεπτεμβρίου 2017 (Πρό τῆς Ὑψώσεως)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην

Κεφ. γ' : 13-17

Εἶπεν ὁ Κύριος· Oὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν, εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ Yἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. Kαὶ καθὼς Μωῡσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν Yἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόλυται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Oὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Yἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.

Φωτογραφίες από τη βραδυνή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία του Γενεσίου της Θεοτόκου

Σήμερον, ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις

(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης

τήν Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017, ἑσπέρας)

Δόξα Πατρί… Καὶ νῦν… Ἦχος πλ.β’

Σήμερον, ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις ἐπαναπαυόμενος Θεός, θρόνον ἅγιον ἐπὶ γῆς ἑαυτῷ προητοίμασεν, ὁ στερεώσας ἐν σοφίᾳ τοὺς οὐρανούς, οὐρανὸν ἔμψυχον, ἐν φιλανθρωπίᾳ κατεσκεύασεν· ἐξ ἀκάρπου γὰρ ῥίζης, φυτὸν ζωηφόρον, ἐβλάστησεν ἡμῖν τὴν Μητέρα αὐτοῦ, ὁ τῶν θαυμασίων Θεός, καὶ τῶν ἀνελπίστων ἐλπίς, Κύριε δόξα σοι.

Φωτογραφίες από τον Πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου