Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

«Η μετάνοια έχει μεγάλη δύναμη. Παίρνει το κάρβουνο και το κάνει διαμάντι…»


Ὁ οὐράνιος Πατήρ μᾶς παιδεύει ὄχι γιά νά ἔλθουμε σέ ἀπόγνωσι, ἀλλά γιά νά μετανοήσουμε καί διορθωθοῦμε.

Ὁ πόνος ἐξαγνίζει τήν ψυχή, τήν κάνει ταπεινή, πονετική, ἀγαθή καί ἔτσι καταστρώνεται τό ἔδαφος γιά τήν θείαν ἐπίσκεψι.

Ὅλα τά λυπηρά μᾶς ἀποστέλλονται χωρίς καμμιά ἀμφιβολία γιά τήν θεραπεία τῆς ψυχῆς μας πού νοσεῖ.

Μέ τήν ὑπομονή στά παθήματα κάμνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅποιος ὑπομένει πειρασμό, σέ ὁποιαδήποτε μορφή, ἐπιθέτει φάρμακο στήν ψυχή του.

Ἡ μετάνοια ἔχει μεγάλη δύναμι. Παίρνει τό κάρβουνο καί τό κάνει διαμάντι.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

Ο δεκάλογος για μια ευτυχισμένη ζωή!


1. Χάρισε κάτι σε κάποιον κι ας είναι μόνο ένα χάδι…

2. Κάνε μια καλοσύνη σε κάποιον και ξέχασε την…

3. Ξόδεψε λίγο χρόνο με ηλικιωμένους ανθρώπους. Η πείρα και η σοφία τους θα σου γίνουν ανεκτίμητος οδηγός…

4. Κοίτα στα μάτια ενός μωρού και θαύμασε…

5. Να γελάς συχνά. Το γέλιο είναι το λίπασμα της ζωής…

6. Να είσαι ευγνώμων και να ευχαριστείς πάντα… και για τα πάντα… το Θεό…

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

Είναι πολύ λεπτά


Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. 

Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. 

Όταν συγχωρείς, κερδίζεις περισσότερα από εκείνα που δίδεις…


«Όταν συγχωρείς, κερδίζεις περισσότερα από εκείνα που δίδεις», λέει χαρακτηριστικά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Μιλάει απλά, εποικοδομητικά, θέλοντας να μας παιδαγωγήσει σε μία εποχή που το οφθαλμόν αντί οφθαλμού μοιάζει να ισχύει περισσότερο παρά ποτέ. Ας παρακολουθήσουμε όσα εκείνος διδάσκει.

Μοιάζουν γνωστά κι απλά. Παραμένουν όμως στη πράξη δύσκολα και μακρινά…

Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής; Τα εξής παραγγέλλει ο Θεός στους ανθρώπους: «Κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του» και «κανείς ας μη συλλογίζεται την κακίαν του άλλου». Βλέπεις;

Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε.

Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2020

Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον


Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον. Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.

Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, γιατί ο νους, όταν προσεύχεσαι, είναι απασχολημένος με το Θεό και στέκεται με ταπεινό πνεύμα ενώπιον του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.

Ο αρχάριος όμως χρειάζεται χειραγωγό, επειδή η ψυχή, πριν έρθει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, έχει μεγάλο πόλεμο εναντίον των εχθρών και δεν μπορεί να διακρίνει η ίδια, αν η γλυκύτητα που δοκιμάζει, προέρχεται από τον εχθρό. Αυτό μπορεί να το διακρίνει μόνο εκείνος που γεύθηκε ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα. Αυτός αναγνωρίζει τη χάρη κατά τη γεύση.

Όποιος θέλει να ασκεί την προσευχή χωρίς χειραγωγό και μέσα στην υπερηφάνεια του, φαντάζεται ότι μπορεί να τη διδαχθεί από τα βιβλία, αυτός βρίσκεται κιόλας στην πλάνη. Τον ταπεινό όμως τον προστατεύει ο Κύριος, έτσι, αν πράγματι δεν υπάρχει έμπειρος οδηγός, αυτός καταφεύγει στον υπάρχοντα πνευματικό και ο Κύριος θα τον σκεπάσει χάρη στην ταπείνωσή του. Σκέψου ότι στον πνευματικό ζει το Άγιο Πνεύμα, και αυτός θα σου πει το ωφέλιμο.

Το χέρι που απλώνεται


Σαν έρθει η στιγμή της θείας Κοινωνίας και πρόκειται να πλησιάσεις την αγία Τράπεζα, πίστευε ακλόνητα πως εκεί είναι παρών ο Χριστός, ο Βασιλιάς των όλων.

Σχολή Γονέων - Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης


Τελέστηκε χθες Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020 στον Ιερό Ναό Παντανάσσης στην Κατερίνη, το κόλλυβο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, προστάτη της Σχολής Γονέων - Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης και το μνημόσυνο των κεκοιμημένων μελών της Σχολής. 

                     

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 


Κυριακάτικο Κήρυγμα


Κυριακή ΣΤ' Λουκά: Ομιλία περί της θεραπείας του δαιμονιζομένου των Γαδαρινών (Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Ομιλία του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, περί του: «Εξελθόντι τω Ιησού εις την γην υπήντησεν αυτώ ανήρ τις εκ της πόλεως ος είχεν δαιμόνια εκ χρόνων ικανών»

«Ο ων εκ του Θεού τα ρήματα του Θεού ακούει», λέγει ο Κύριος. Δηλαδή υπακούει στις εντολές του Θεού, και μετατρέπει τους λόγους σε έργα, ζει και πολιτεύεται κατά Χριστόν, εκτελεί το θέλημα του Ουρανίου Πατρός, και γίνεται «κληρονόμος μεν Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού». Όποιος όμως παρακούει τον Θεό, διαπράττει την αμαρτίαν, και επιδίδεται σ’ αυτήν αμετανοήτως. Είναι δούλος της αμαρτίας και ουκ έστιν εκ του Θεού, αλλά εκ του πονηρού», αφού με την κακήν προαίρεση μεταπλάσσει την φύση την οποίαν έλαβεν από τον Θεόν, και την εξομοιώνει με τον πατέρα της απωλείας. Γι’ αυτό και ο Κύριος έλεγε στους Ιουδαίους, «υμείς εκ του πατρός υμών του διαβόλου εστέ, και τας επιθυμίας αυτού θέλετε ποιείν».

Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι αθλιότεροι και από τους φανερά δαιμονιζομένους, έστω και αν διαφεύγουν την προσοχή των πολλών.

Πράγματι, ενώ οι δαιμονιζόμενοι κατακόπτουν τα σώματά τους και μερικές φορές βλάπτουν σωματικώς όποιους συναντούν, εκείνοι που δια των πονηρών επιθυμιών έχουν εξομοιωθεί με τον αρχέκακον εχθρό, διαφθείρουν τις ψυχές τις ιδικές τους και όσων τους συναναστρέφονται απρόσεκτα. Και ενώ οι πρώτοι στον καιρό του θανάτου αποβάλλουν μαζί με το σώμα και την επήρεια των δαιμόνων, οι δεύτεροι, επειδή αμαρτάνουν αμετανοήτως, έχουν αθάνατον και αναπόβλητον την βλάβην. 

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020

† Κυριακῇ 25 Ὀκτωβρίου 2020 (ΣΤ' Λουκᾶν)


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 
Κεφ. η' : 26-39

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ ᾿Ιησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. Ἰδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἀνακράξας, προσέπεσεν αὐτῷ, καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; Ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους· καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον, ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα, παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν.

Η κύρια προτεραιότητα


Η κάθαρση της καρδίας από τα πάθη πρέπει να γίνει η κύρια προτεραιότητα στην ζωή του ανθρώπου. 

Σε αυτόν τον αγώνα δεν προσπαθεί να συμμορφωθεί με κάποια εξωτερικά ηθική ζωή, αλλά αγωνίζεται με Χριστοκεντρικό τρόπο και σκέψη δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη. 

Οι συγγενείς ψυχές αναζητούν η μία την άλλη τόσο εδώ όσο και στην άλλη ζωή


Οι ευχές και οι στόχοι μας σ' αυτή τη ζωή δεν θα είναι άσχετοι.  Ένας πνευματικός άνθρωπος παλεύει να επιτύχει τη Βασιλεία των Ουρανών, και ένας άνθρωπος του κόσμου τούτου αγωνίζεται για τα πράγματα του κόσμου τούτου. 

Σε μια πρώτη επαφή, ίσως δίνεται η εντύπωση ότι είναι πολύ μικρή η διαφορά ανάμεσα σε έναν άνθρωπο που πίστευε στην ιδέα της επίγειας δικαιοσύνης και έδωσε ίσως ακόμα και τη ζωή του για την εκπλήρωση αυτής της ιδέας, και σε έναν άνθρωπο που πίστευε στην ιδέα της ουράνιας δικαιοσύνης, που δεν πρόκειται ποτέ να εκπληρωθεί σ' αυτό τον κόσμο. 

Η διαφορά όμως είναι τεράστια.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020

Το έγκλημα των εγκλημάτων είναι η βλασφημία


Ένας άνθρωπος 60άρης, επιστήμων ήρθε στο Όρος και λέει: «Πάτερ, ξέρεις, βλαστημάω. Πήγα και πέρυσι και στον πάτερ τάδε, και συνέχισα και πάλι, ξέρω ότι είναι κακό».

Δεν ξέρεις πόσο κακό είναι, του λέω. Και αρχίζω και του κάνω μια ανάλυση της βλασφημίας, τι τρομερό έγκλημα είναι. Η καρδιά σου δουλεύει σαν το ρολόϊ, του λέω, τικ-τακ, τικ-τακ, αν θα στη σταματήσει ο Θεός την καρδιά; Εάν αποφασίσει εν τη δικαιοσύνη Του; Σε ανέχεται τώρα και σε φυλάει. Αν αύριο στη σταματήσει την καρδιά σου και φύγεις από τη ζωή; Θα Τον δεις Κριτή! Θα στραφείς στην Παναγία να ζητήσεις βοήθεια· μα και την Παναγία δεν την άφησες ήσυχη. Και αυτή την βλαστήμησες!

Από ποιον θα ζητήσεις βοήθεια; Θα βρεθείς μετωπικά με τον Θεό τον υβριζόμενο, τον υβρισθέντα από σένα σ’ όλη τη ζωή σου! Τι έλεος;

Ήδη θα έχεις πάρει την απόφαση από τη συνείδησή σου· η συνείδησή σου θα σ’ έχει αποφασίσει· δεν χρειάζεται να δεις τον δικαστή καθόλου. Είναι η συνείδηση ο δικαστής. Επομένως, τώρα, άνθρωπέ μου τι θα κάνεις; Να, πες ότι κοιμήθηκες. Και αυτή τη στιγμή σού σταματάει την καρδιά και συ δεν ξυπνάς. Πού θα πας;

Απαντά με τη σιωπή


Ο Θεός απαντά στην προσευχή μας με πολλούς τρόπους. 

Κάποτε απαντά και με γεγονότα, που τα νομίζουμε συμπτώσεις, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι συμπτώσεις, αλλά έργο της θείας του πρόνοιας. 

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

Τον αγαπούν


Μόνο τον Κύριο και Δημιουργό του σύμπαντος, θα δοξάσεις ως Θεό, σ’ Αυτόν θα προσκολληθείς με αγάπη και σ’ Αυτόν θα μετανοείς μέρα-νύχτα για τα εκούσια και ακούσια αμαρτήματά σου. 

Γιατί Αυτός είναι σπλαχνικός και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος και αγαθοποιός αιώνιος. 

Γεννήθηκα Ορθόδοξος


Αυτό το θαύμα μου το ανέφερε κάποιος Μοναχός από το Άγιο Όρος. 

Ήταν ένας πατέρας που μεγάλωνε ένα ανάπηρο παιδί, μόνος του.

Το παιδί ήταν κατάκοιτο στο κρεβάτι. Κάποια στιγμή έφτασε σε τεράστιο οικονομικό αδιέξοδο. Τότε εμφανίστηκε κάποιος άνθρωπος στην ζωή του, που άρχισε να τον βοηθά χρηματικά προς χάριν του παιδιού.

Τον βοήθαγε για πολύ καιρό, ώσπου κάποια στιγμή ο πατέρας του είπε «σου χρωστάω την ζωή μου». Μόλις το άκουσε αυτό ο άνθρωπος του είπε: «θέλω να έρθεις μαζί μου σε μια συγκέντρωση». Έτσι κι έγινε, κάποια μέρα κλείδωσαν το κατάκοιτο παιδί στο σπίτι και πήγαν σε κάποιον χώρο όπου γινόταν η συγκέντρωση.

Εκεί ο πατέρας διαπίστωσε ότι ήταν συγκέντρωση των Ιεχωβάδων. Σκέφτηκε να μείνει για να μην τους προσβάλλει. Μόλις τελείωσε η συγκέντρωση και έφευγε ο κόσμος, του είπε ο ”ευεργέτης” «εσύ μείνε».

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020

Πώς παρέδωσαν οι θείοι Πατέρες να λέμε την προσευχή με διαφόρους τρόπους, και ποια είναι η προσευχή


Οι θείοι Πατέρες δεν παρέδωσαν όλοι πάντοτε ολόκληρη την προσευχή, αλλά άλλος ολόκληρη, άλλος τη μισή, άλλος ένα μέρος και άλλος διαφορετικά, ανάλογα ίσως με τη δύναμη και την κατάσταση του προσευχομένου.

Ο θείος Χρυσόστομος την παραδίδει ολόκληρη λέγοντας: «Σάς παρακαλώ, αδελφοί, ποτέ να μην καταπατήσετε ή να καταφρονήσετε τον κανόνα της προσευχής· γιατί άκουσα κάποιους πατέρες να λένε κάποτε: «Ποιος είναι ο μοναχός, αν καταπατήσει ή καταφρονήσει τον κανόνα του;». 

Μάλλον οφείλει, είτε τρώει είτε πίνει είτε κάθεται είτε εκτελεί διακόνημα είτε περπατά είτε κάτι άλλο κάνει, να κράζει αδιάλειπτα το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», ώστε η μνήμη αυτή του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να ερεθίσει σε πόλεμο τον εχθρό.

Γιατί η ψυχή που βιάζει τον εαυτό της θα τα βρει όλα, είτε πονηρά είτε αγαθά, με τη μνήμη. Πρώτα θα δει μέσα στην καρδιά του το κακό, και τότε θα βρει τα αγαθά. Γιατί η μνήμη είναι που θα ξεσηκώσει τον δράκοντα και η μνήμη θα τον ταπεινώσει· η μνήμη θα ελέγξει την αμαρτία που κατοικεί μέσα μας (Ρωμ. 7, 17) και η μνήμη θα τον αφανίσει και θα κινήσει όλη τη δύναμη του εχθρού μέσα στην καρδιά· και η μνήμη θα τη νικήσει και θα την ξεριζώσει σιγά-σιγά.

Μας οδηγεί στην πίστη


Η γνώση η οποία προηγείται από την πίστη είναι γνώση φυσική. Η γνώση όμως η οποία ακολουθεί την πίστη είναι γνώση πνευματική! 

Η φυσική γνώση (διάκριση καλού και κακού) μας οδηγεί στην πίστη στο Θεό. Η πίστη, στο φόβο του Θεού. Ο φόβος του Θεού, στη μετάνοια και τα καλά έργα. 

Ο πνευματικός κόσμος δεν ερευνάται με τις μεθόδους που ερευνούμε τον υλικό κόσμο


Ὁ πνευματικὸς κόσμος δὲν ἐρευνᾶται μὲ τὶς μεθόδους ποὺ ἐρευνοῦμε τὸν ὑλικὸ κόσμο. Οἱ μέθοδοι αὐτὲς εἶναι ἐντελῶς ἀκατάλληλες γιὰ νὰ ἐρευνοῦμε μ’ αὐτὲς τὸν πνευματικὸ κόσμο.

Ὑπάρχουν φαινόμενα τὰ ὁποῖα ἡ ἐπιστήμη ποτὲ δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὰ ἐξηγήσει γιατί δὲν χρησιμοποιεῖ τὶς κατάλληλες μεθόδους…

Μπορεῖ ἡ ἐπιστήμη νὰ μᾶς πεῖ πῶς ὁ μεγάλος προφήτης Ἠσαΐας 700 χρόνια πρὶν τὴ γέννηση τοῦ Χρίστου προεῖπε τὰ πιὸ σημαντικὰ γεγονότα τῆς ζωῆς Του;

Νὰ μᾶς ἐξηγήσει τὴν διορατικὴ χάρη ποὺ ἔχουν οἱ ἅγιοι καὶ νὰ μᾶς πεῖ, μὲ ποιὲς φυσικὲς μεθόδους ἀπέκτησαν οἱ ἅγιοι αὔτη τὴν χάρη καὶ πῶς μποροῦσαν μόλις ἔβλεπαν ἕναν ἄνθρωπο ἄγνωστο ἀμέσως νὰ καταλαβαίνουν τὴν καρδιά του καὶ νὰ διαβάζουν τὶς σκέψεις του;

Χωρὶς νὰ περιμένουν ἀπὸ τὸν ἐπισκέπτη ἐρώτηση ἔδιναν ἀπάντηση σ’ αὐτὰ ποὺ τὸν προβλημάτιζαν.

Ἂς μᾶς ἐξηγήσουν μὲ ποιὸν τρόπο προέλεγαν οἱ ἅγιοι τὰ μεγάλα ἱστορικὰ γεγονότα τὰ ὁποῖα μὲ τὸν καιρὸ πραγματοποιοῦνταν ἀκριβῶς ὅπως τὰ εἶχαν προφητέψει…

Μὴν σκανδαλίζεστε ὅταν ἀκοῦτε αὐτὰ ποὺ λένε κατὰ τῆς πίστεως. Ἀφοῦ αὐτοὶ ποὺ τὰ λένε δὲν καταλαβαίνουν τὴν οὐσία της…

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

Όχι στην υπερβολή


H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου. 

Η εμφάνισή σου, το ντύσιμο, το βάδισμα και ο τρόπος που κάθεσαι, όπως και το φαγητό σου, το κρεβάτι, το σπίτι και τα έπιπλα του σπιτιού, όλα να είναι απλά. 

Για να βρεις τον σωστό δρόμο είναι καλό να το ζητήσεις και από τον ίδιο το Θεό στην προσευχή…


Για να βρεις τον σωστό δρόμο είναι καλό να το ζητήσεις και από τον ίδιο το Θεό στην προσευχή:

«Κύριε, Συ ο ίδιος δίδαξέ με τα πάντα… Δώσε μου τη χαρά της γνώσεως του θελήματός Σου και των οδών Σου…

Δίδαξέ με να Σε αγαπώ αληθινά με όλο μου το είναι, όπως μας παρήγγειλες… Οικοδόμησε τη ζωή μου έτσι, όπως Εσύ ο ίδιος την συνέλαβες στην προαιώνια βουλή Σου.

Ναι, ακόμη και για μένα, γιατί Εσύ κανέναν δεν ξέχασες και κανέναν δεν έπλασες για απώλεια… Εγώ με αφροσύνη εκδαπάνησα τις δυνάμεις που μου έδωσες, αλλά τώρα […] διόρθωσέ τα όλα Εσύ ό ίδιος, και ο ίδιος δίδαξέ με τα πάντα… Αλλά έτσι, ώστε πραγματικά το θέλημά σου να πραγματοποιηθεί στη ζωή μου, είτε εγώ το καταλαβαίνω είτε δεν το καταλαβαίνω μέχρι καιρού…

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020

«Τα δυσάρεστα μπορούν να γίνουν αφορμή για να λατρέψετε τον Θεό»


Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιασθεί η ψυχή σας. Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς. Και στην Ομόνοια μπορεί ν’ αγιάσει, αν το θέλει.

Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε άγιοι. Με την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη. Να βάζετε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, με ενθουσιασμό και αγάπη, προσευχή και σιωπή. Όχι να έχετε άγχος και να σας πονάει το στήθος.

Να εργάζεσθε με εγρήγορση, απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά κι αγαλλίαση, με αγαθή διάθεση. Τότε έρχεται η θεία χάρις.

Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.

Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε. Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, να δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.

Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020

Αποκαλυπτικοί καιροί...


«Η εποχή μας είναι αβάσταχτη. Δεν είμαι αλάθητος, μπορεί να σφάλλω σε κάθε βήμα, και πράγματι σφάλλω. Ωστόσο, θα σας πω ότι μου έρχεται συχνά η σκέψη πως φθάσαμε σε «αποκαλυπτικούς καιρούς». Εμείς όμως θα οικοδομήσουμε τον μικρό μας ναό - φτωχικό ναό σε σχέση με άλλους – με μεγάλη προθυμία, για να δώσουμε δόξα στον Θεό, τον Σωτήρα μας» (όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ).

Ρεαλισμός αντικειμενικός και υποκειμενικός, διόραση και εκ Θεού φωτισμός, προσευχητική και δοξολογική δράση στον κόσμο: το τρίπτυχο που βλέπουμε να χαρακτηρίζει τον μέγα Γέροντα όσιο Σωφρόνιο του Έσσεξ, κατά τη συνοπτική ομολογία του, όπως την εξέφρασε σε μία από τις τελευταίες ομιλίες του (Φεβρουάριος 1993) πριν μετατεθεί εις χώραν ζώντων.

1. (α) Ρεαλισμός αντικειμενικός («η εποχή μας είναι αβάσταχτη»). Ο όσιος Γέρων έχει πλήρη επίγνωση των ηθικών και πνευματικών διαστάσεων της εποχής του. Όχι μόνο τα πολλά χρόνια της ζωής του, αλλά κυρίως οι εμπειρίες του, οι μελέτες του, οι πολλές συναντήσεις του με κορυφαίους εκπροσώπους όλων σχεδόν των επιστημών, οι βαθείς πνευματικοί αγώνες του τον είχαν καταστήσει ικανό και άκρως ευαίσθητο δέκτη για να συλλαμβάνει το τι συμβαίνει στο βάθος της πραγματικότητας του κόσμου που ζούμε. Και δυστυχώς η κρίση του ήταν παραπάνω από δραματική. 

«Η εποχή μας είναι αβάσταχτη». Λόγω ακριβώς της απομάκρυνσης του κόσμου από τον Θεό και της υποταγής του κατά φυσικό τρόπο στα νοσηρά πάθη του και στις πονηρές δυνάμεις. Για τον όσιο τα πράγματα ήταν προφανή: ο σύγχρονος άνθρωπος, μετά μάλιστα από τους δύο παγκοσμίους πολέμους και τις πολλαπλές κρίσεις που τους συνόδεψαν, έχει κατρακυλήσει στο έσχατο βάθος της κατάπτωσης, με περαιτέρω αυξητική τάση.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 


Κυριακάτικο Κήρυγμα



Η συντριβή του διαβόλου

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα έχει επιλεγεί προς τιμήν του αγίου ενδόξου ευαγγελιστού Λουκά, του οποίου τη μνήμη τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Το ιερό κείμενο είναι ένα τμήμα από το δικό του, «κατά Λουκάν», ιερό Ευαγγέλιο. Αναφέρεται στην ώρα εκείνη που ο Κύριος απέστειλε τους Εβδομήκοντα Αποστόλους του να περιοδεύσουν στην Ιουδαία, αφού πρώτα τους είπε: Εκείνος που ακούει εσάς, εμέ να ακούει. Κι εκείνος που παρακούει εσάς, εμένα παρακούει. Κι όποιος παρακούει εμένα, παρακούει τον Θεό Πατέρα, που με απέστειλε στον κόσμο.

Και οι Εβδομήκοντα ξεκίνησαν το μεγάλο και ιερό έργο τους. Περιόδευσαν πόλεις και χωριά, και μετά από ημέρες, αφού επιτέλεσαν την αποστολή τους, επέστρεψαν με χαρά μοναδική και έλεγαν με έκπληξη: Κύριε, και αυτά ακόμη τα δαιμόνια υποτάσσονται σε μας με την επίκληση του ονόματός σου. Και ο Χριστός τους αποκρίθηκε: Από τότε που άρχισα το έργο μου, αλλά και όταν σας έστειλα σε περιοδεία, έβλεπα τον σατανά να χάνει την εξουσία του· να πέφτει και να συντρίβεται τόσο γρήγορα, όπως πέφτει η αστραπή. 

Και τώρα σας δίνω πολύ μεγαλύτερη εξουσία εναντίον του σατανά. Σας δίνω εξουσία να νικάτε και να ποδοπατείτε τα όργανά του, που σαν φίδια και σκορπιοί χύνουν το δηλητήριο ύπουλα στις ψυχές των ανθρώπων, για να τις θανατώσουν. Σας δίνω εξουσία να κατανικάτε όλη τη δύναμη που διαθέτει ο εχθρός του ανθρώπου για να παρεμποδίσει το έργο σας. Και έτσι δεν θα μπορεί σε τίποτε να σας βλάψει.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2020

† Κυριακῇ 18 Ὀκτωβρίου 2020


† Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 
Κεφ. ι' : 16-21

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· ῾Ο ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει· καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς, ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν, ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. ῾Υπέστρεψαν δὲ οἱ Ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς, λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. Εἶπε δὲ αὐτοῖς· Ἐθεῴρουν τὸν Σατανᾶν, ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα. Ἰδοὺ, δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ· καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. Πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ μᾶλλον, ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. ᾿Εν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν· Ἐξομολογοῦμαί σοι, Πάτερ,

Ο ίδιος θα το καταλάβεις…


…Εμείς ήμαστε ραφτάδες στον Άγιο Παύλο, κι εγώ ως αρχάριος δεν είχα γνωρίσει ακόμη τον γερο-Ιωσήφ.

Φεύγοντας από το σπίτι πήρα το κομποσχοίνι να πάω στον Άγιο Παύλο. Κατουνάκια – Άγιος Παύλος είναι δυόμιση ώρες. Πέρασα τη Μικρή Αγία Άννα, πέρασα την Αγία Άννα, κατηφορίζω λοιπόν για τη Νέα Σκήτη. Όταν έφτασα κοντά στον μύλο, εκεί από πάνω από τον Ευαγγελισμό, ξύπνησα! Βρε, λέω, πότε έφτασα εδώ πέρα; Είχα αφοσιωθεί τόσο πολύ στην ευχή που δεν έβλεπα τον δρόμο!

Θα κάνεις εργόχειρο, κάνεις ένα διακόνημα, μην αφήνεις την ευχούλα, γιατί και η ευχή σε θεοποιεί. Το πρώτο-πρώτο, πατέρες, που θα αισθανθείτε, θα είναι η χαρά! Το πρώτο στάδιο, το πρώτο σημείο, το οποίο θα αισθανθείτε λέγοντας την ευχή, είναι η χαρά. 

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2020

Η υπομονή στις θλίψεις λογαριάζεται ως δεύτερο μαρτύριο!


Όπως το κερί, αν δε θερμανθεί και μαλαχθεί πολλή ώρα, δεν μπορεί να δεχθεί τη σφραγίδα που του επιτίθεται, έτσι και ο άνθρωπος, αν δεν δοκιμασθεί με κόπους και ασθένειες, δεν μπορεί να χωρέσει τη σφραγίδα της αρετής του Θεού.

Γι’ αυτό ο μεν Κύριος λέγει στο θεσπέσιο Παύλο, «σου αρκεί η χάρη μου, γιατί η δύναμή μου τελειώνεται μέσα στην ασθένεια». Ο ίδιος δε ο απόστολος καυχιέται λέγοντας «με μεγάλη χαρά θα καυχηθώ μάλλον για τις ασθένειες μου, για να σκηνώσει επάνω μου η δύναμη του Χριστού» .

Αλλά και στο βιβλίο των Παροιμιών γράφεται, «όποιον αγαπά ο Κύριος, τον παιδεύει και μαστιγώνει κάθε υιό που τον αναγνωρίζει» . Βέβαια ο απόστολος ασθένειες λέγει τις επιθέσεις των εχθρών του σταυρού που συνέβαιναν συνεχώς εναντίον αυτού και των τότε άγιων, για να μη υπερηφανεύονται, όπως δηλώνει ο ίδιος, για τις υπεροχικές αποκαλύψεις.

Αλλ’ αυτοί με την ταπείνωση ενέμεναν περισσότερο στην κατάσταση της τελειότητας, φυλάσσοντας όσια το θείο δώρο δια των πυκνών εξουδενώσεων.

Ανάλογα με την περίσταση


Η προσευχή μπορεί να έχει πολλές μορφές στην έκταση και την έκφρασή της. Μορφοποιείται ανάλογα με την περίσταση ή ανάγκη που επικρατεί. 

Κάθε άνθρωπος που χρειάζεται αντίληψη και βοήθεια στρέφεται προς τον «δυνάμενον σώζειν Θεόν» και μορφοποιεί την προσευχή του βάσει της ανάγκης που επικρατεί. 

Η ζωή ενός παιδιού μέσα στην οικογένεια διαμορφώνει το μέλλον του!


Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική: Μαθαίνει να κατακρίνει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα: Μαθαίνει να καβγαδίζει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία: Μαθαίνει να είναι ντροπαλό.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή: Μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση: Μαθαίνει να είναι υπομονετικό.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ενθάρρυνση: Μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο: Μαθαίνει να εκτιμά.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη: Μαθαίνει να είναι δίκαιο.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2020

Στην ειρήνη και την αφθονία οι άνθρωποι γίνονται ασεβείς κι εγωιστές, γι’ αυτό ο Θεός στέλνει τις δυστυχίες ώστε να τους αφυπνίσει


Για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και των Εβραίων οι άγιοι προφήτες τα προφήτευσαν μέχρι λεπτομέρειας…. 

Γνωρίζει ο Θεός ότι η δυστυχία επιστρέφει τους αμαρτωλούς ανθρώπους στην Αλήθεια, γι’ αυτό και στέλνει δυστυχίες. Στην ειρήνη και την αφθονία οι άνθρωποι γίνονται ασεβείς κι εγωιστές, γι’ αυτό ο Θεός στέλνει τις δυστυχίες ώστε να τους αφυπνίσει.

Εξ ου και η Σέρβικη παροιμία: χωρίς δυστυχία δεν υπάρχει φιλοθεΐα. Επειδή ο ναός μου είναι ερειπωμένος, κι εσείς ασχολείσθε ο καθένας με το δικό του σπίτι. Γι` αυτό οι ουρανοί δεν έβρεξαν κι η γη αρνήθηκε να δώσει τούς καρπούς της (Άγγ. 1, 9-10). Κι όταν δε βοηθούν οι μικρές δυστυχίες, ο Θεός επιτρέπει τις μεγαλύτερες δυστυχίες, τη δυστυχία των δυστυχιών, δηλαδή τον πόλεμο. Όλοι οι αμαρτωλοί μέσα στο λαό μου, αυτοί πού λένε με αυτοπεποίθηση ο Θεός δε θα αφήσει να μας βρει κανένα κακό, όλοι από των εχθρών θα σκοτωθούν τα ξίφη (Άμ. 9, 10). 

Κατά τον ίδιο τρόπο μιλούν σήμερα η Ευρώπη και η Αμερική: δεν πρόκειται να μας συμβεί κανένα κακό! Εν τω μεταξύ, το κακό γίνεται ο επίτιμος επισκέπτης πού του ετοιμάζουν γιορτή αξίας εκατομμυρίων και εκατομμυρίων χρυσού, με τα οποία αγοράζει τον πόλεμο.

Τότε δεν θα κουραστείς


Γιατί η αδιάλειπτη προσευχή οδηγεί στην ταπείνωση; Διότι, αν κοιτάξεις στα βάθη της ψυχής σου, θα δεις ότι κανένα καλό δεν έχεις και ότι τίποτε δεν μπορείς να κατορθώσεις χωρίς τη βοήθεια και τη χάρη του Θεού. 

Και τότε δεν θα κουραστείς να Τον ικετεύεις να σ’ ελεήσει και να σε σώσει. Και ταπεινώνεσαι βαθιά, τρέμοντας μήπως χάσεις τη βοήθεια και τη χάρη του Θεού. 

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

«Να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό γιατί ξέρει καλύτερα από όλους τι είναι το καλύτερο για τη σωτηρία μας»


Μόνο ο λόγος των ανθρώπων που ζουν εν Αγίω Πνεύματι έχει αυτή την αληθινή δύναμη που αιχμαλωτίζει την καρδιά αυτών που τον ακούνε.

Είναι η δύναμη του Θεού, η δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι όταν γίνονται μέτοχοι αυτής της δύναμης αγιάζονται, αποκτούν καθαρή καρδιά, την αγάπη προς το καλό και την αλήθεια και μισούν το κακό και το ψεύδος. Μόνο στην καρδιά τέτοιων ανθρώπων αποκαλύπτεται η δύναμη του Θεού και η δύναμη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί μέσα τους.

Αυτή η δύναμη αιχμαλωτίζει την καρδιά των ανθρώπων.

”Μπορεί κανείς να είναι πάντα σιωπηλός, να μην μιλάει, να μην κηρύττει. Μπορεί να μην έχει την ικανότητα του λόγου και ταυτόχρονα να αγγίζει την καρδιά των ανθρώπων, να μπαίνει βαθιά μέσα της. Και χωρίς να έχουμε την ικανότητα του λόγου, μέσα στη σιωπή, αν οι πράξεις μας φανερώνουν την καλοσύνη μας, την ταπείνωση της καρδιάς, την δύναμη της πίστης και την αγάπη, τότε εκπέμπουμε τέτοια ευωδία σαν το τριαντάφυλλο.

Το τριαντάφυλλο δεν μιλάει αλλά μοσχοβολάει δυνατά. Το ίδιο και εμείς πρέπει να μοσχοβολάμε, να εκπέμπουμε την πνευματική ευωδία, την ευωδία του Χριστού.

Να ακούγεται από μακριά το άρωμα των πράξεών μας – καλών, καθαρών, δίκαιων και γεμάτων αγάπη.

Ο Κύριος ποτέ δε ξεχνάει κι αν είναι για το καλό μας, θα μας δώσει αυτό που πρέπει κι όταν πρέπει


Να μην εκβιάζουμε με τις προσευχές μας τον Θεό.

Να μη ζητάμε απ’ το Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κλπ. ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον για να τα υπομένουμε.

Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε κι αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητούμε. Όταν ο Θεός δε μας δίνει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. 

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2020

Οι τύψεις δεν έρχονται χωρίς λόγο… Κάποιος λόγος και κάποια αιτία τις προκαλεί…


«Οὐκ ἔστιν εἰρήνη ἐν τοῖς ὀστέοις μου ἀπό προσώπου τῶν ἁμαρτιῶν μου». (Ψαλμ. 37, 4 )

…Αλλά οι τύψεις δεν έρχονται χωρίς λόγο. Ποτέ δεν ενόχλησαν κανέναν χωρίς αιτία, ούτε παρουσιάσθηκαν αδικαιολόγητα. Κάποιος λόγος και κάποια αιτία , είναι αλήθεια, ότι υπάρχει και τις προκαλεί.

Κι εδώ θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα, προκειμένου να εντοπίσουμε το αίτιο που δημιουργεί αυτή την επανάσταση της συνείδησης. Είναι φανερό , ότι το παν εξαρτάται από τη στάση μας έναντι του νόμου του Θεού.

Κάθε μας παρεκτροπή είναι και μία αιτία εξέγερσης αυτού που ονομάσαμε φωνή του Θεού μέσα μας. Τη συνείδησή μας ενοχλεί η παράβαση των εντολών του Θεού, η περιφρόνηση του θελήματός Του, η αντίθετη προς το νόμο Του πορείας μας, γενικά με μια λέξη η αμαρτία.

Και αυτή ακριβώς η αμαρτία αποτελεί το αίτιο της επανάστασης και της φυγάδευσης της ειρήνης από το εσωτερικό μας.

Λειτουργεί διεστραμμένα


Η μετάνοια είναι η αίσθηση του ανθρώπου ότι όντως παραβαίνει την εντολή του Θεού, η οποία εντολή του Θεού είναι η θεραπεία του και λειτουργεί διεστραμμένα. 

Όταν αισθανθεί την διαστροφή της σχέσεώς του, τότε αρχίζει να προσεύχεται. 

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2020

Ποιοι θα σωθούν;...


Διαβάζοντας το βίο της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας η ψυχή μου συνεκλονίσθη από τη μεταστροφή αυτής της γυναίκας! Έζησε το 344-421μ.χ και για δεκαεπτά χρόνια έκανε άσωτη ζωή.

Μια μέρα από περιέργεια βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα , στο προσκύνημα του Τιμίου Σταυρού. Είναι συγκλονιστικό ότι προσπάθησε δειλά δειλά να μπει αρκετές φορές στο Ναό της Αναστάσεως αλλά μια δύναμη τη σταματούσε. Όμως η καρδιά της με τη χάρη της Παναγίας αισθάνθηκε μεγάλη μετάνοια και κατάφερε και προσκύνησε τον Τίμιο Σταυρό! 

Από τότε άλλαξε ζωή και μέχρι σήμερα αποτελεί υπόδειγμα μετάνοιας και ασκήσεως! Η Μαρία η Αιγυπτία όμως είναι μια εκ των πολλών περιπτώσεων όπου βλέπουμε την ευσπλαχνία και τη συγχωρητικότητα του Θεού!

Τη Μ.Τρίτη ακούμε στο τροπάριο της Κασσιανής για μια πόρνη που συναισθανόμενη τη θεότητα του Χριστού, πέφτει στα πόδια του, τα αλείφει με μύρο και Του ζητά να δεχτεί τα δάκρυα της που χύνονται εξαιτίας της αμαρτωλότητας της.

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Δεν είμαι έτοιμος να «τα δώσω όλα» για την πίστη μου – τι να κάνω;


Τι κάνουμε όταν φοβόμαστε ότι σε τέτοια -ακραία- περίπτωση δεν θα καταφέρναμε να τα δώσουμε όλα για την πίστη μας, όπως οι μάρτυρες;

Πολλές φορές όταν διαβάζουμε συναξάρια αγίων και ειδικά μαρτύρων μας κυριεύει ένας διπλός φόβος: φόβος για την κακία των ανθρώπων που αντιτίθενται στον Θεό και τους ανθρώπους Του· φόβος όμως και για την δική μας ανεπάρκεια σε θάρρος και πίστη.

Φοβόμαστε ότι αν τυχόν μας συνελάμβαναν και μας βασάνιζαν όπως τους μάρτυρες, μάλλον θα είχαμε προδώσει τον Χριστό, μην αντέχοντας τους πόνους. Και αυτό μας απογοητεύει.

Αλλά δεν μας φαίνεται μόνο η στάση των μαρτύρων πολύ «μακριά» από τη δική μας κατάσταση. Γενικώς όλων των αγίων τα παραδείγματα μας φαίνονται ακατόρθωτα και ότι η ίδια η πίστη στον Θεό και η ζωή κοντά Του είναι κάτι το οποίο θέλει θυσίες που δεν μπορούμε να αναλάβουμε και τελικά είναι για εμάς απρόσιτο, «ας το κάνει κάποιος άλλος, εγώ δεν μπορώ να γίνω άγιος».

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 


Κυριακάτικο Κήρυγμα


Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

1. Την μνήμη των Αγίων Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου (787) εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Μία αίρεση προκάλεσε και την σύνοδο αυτή, η αίρεση της Εικονομαχίας. Πέρα από το αναμφισβήτητο χριστολογικό περιεχόμενό της είχε η Εικονομαχία και σαφή εκκλησιολογικό χαρακτήρα. Ήταν μια απροκάλυπτη επίθεση της Πολιτείας, που δεν ενεργούσε πια ως «διάκονος Θεού εις το αγαθόν» (Ρωμ. ιγ’ 3), εναντίον της Εκκλησίας. 

Οι δύο διακονίες του Γένους, η «Ιερωσύνη» και η «Βασιλεία», η ιερατική και η πολιτειακή διακονία, βρίσκονται αντιμέτωπες. Εγείρεται η επιδίωξη της Πολιτείας να υποτάξει την Εκκλησία, σε μια πρωτοφανή έκρηξη πολιτειοκρατίας. Η αίρεση ήταν το πνευματικό υπόβαθρο του προβλήματος.

Αίρεση, λοιπόν, κυρίως η Εικονομαχία, όπως τόσες άλλες, που συγκλόνισαν την Εκκλησία μας στη διαιώνια πορεία της. Πώς όμως συνέβη τούτο; Πώς δηλαδή απείλησε η αίρεση την Εκκλησία και πώς εξουδετερώθηκε ο κίνδυνος αυτός; Αυτό θα επιχειρήσουμε να αναπτύξουμε στη συνέχεια.

2. Ό,τι είναι αναγκαίο για την σωτηρία μας μας το εφανέρωσε ο Θεός «πολυμερώς και πολυτρόπως», καθ’ όλη την εξέλιξη του σχεδίου της Θείας Οικονομίας, από τους χρόνους της Π. Διαθήκης, κυρίως όμως στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο Θεάνθρωπος Κύριός μας έγινε «υπογραμμός, ίνα τοις ίχνεσιν αυτού επακολουθήσωμεν» (Α’ Πέτρ. β’ 21). Γιατί μας απεκάλυψε εκείνο που αυτός ήταν (την οδό, την αλήθεια και τη ζωή) και έζησε εκείνο, που εδίδαξε. 

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020

† Κυριακῇ 11 Ὀκτωβρίου 2020 (Δ' Λουκᾶν)


† Τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν
Κεφ. η' : 5-15

Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ· καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν τῷ μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ᾿Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· Τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη; Ὁ δὲ εἶπεν· Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· Ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· Οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν ,εἰσιν οἱ ἀκούσαντες· εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος, καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. Οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας, οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται.

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2020

Μας επιβεβαιώνουν


Ως εικόνα του Θεού που είναι ο άνθρωπος, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Αυτόν. 

Με την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Το πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά. 

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020

Είναι να μην σου έρθει «νόημα»…


Προσπαθούσα να καταλάβω τους ανθρώπους που παίρνουν την απόφαση να τα αφήσουν όλα και να πάνε να γίνουν μοναχοί.

Προσπαθούσα να καταλάβω το γιατί.

Γιατί να μην ζήσουν μία ζωή μέσα στον κόσμο, να παντρευτούν, να κάνουμε παιδιά κι ας ζούνε όπως λέει η Εκκλησία, αφού και στον κόσμο μπορεί κάποιος να προκόψει πνευματικά, ακόμα και να αγιάσει…

Προσπαθούσα με την λογική να καταλάβω πως κατάφεραν αυτοί οι λίγοι να επιλέξουν κάτι το οποίο θα τους άλλαζε για πάντα, θα τους άλλαζε βαθιά. Κάτι το οποίο θα τους έβαζε στην διαδικασία μιας ζωής χωρίς «άδειες πνευματικές», χωρίς διακοπές, μιας ζωής υπακοής και ταπείνωσης… μέσα στα μαύρα ράσα του χαροποιού πένθους, που πολλοί καταφρονούν, άλλοι κοροϊδεύουν, άλλοι αγνοούν…

«Αν σου έρθει «νόημα» τότε έφυγες… » ήταν η απάντηση που άκουσα από έναν αγαπημένο φίλο.

Κάποτε ένας φωτισμένος Μοναχός έλεγε…


Κάποτε ένας φωτισμένος Μοναχός έλεγε:

Προσέξτε μη γκρινιάζετε. 

Η γκρίνια κουράζει αυτούς που ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεό, αχαριστία. 

Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο! Θυμηθείτε ότι αυτό έκαναν οι παλαιότεροι. 

Στους καθρέπτες και στα προσόψιά τους γράφανε το «Καλήμερα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»! 

Ξέρανε να ζήσουνε! 

Μήπως δεν είχανε και τότε βάσανα, αρρώστιες και φτώχεια; 
Κι όμως τα περνούσαν όλα με ψυχική λεβεντιά!

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2020

Ο βράχος


Κρέμασε στον ώμο του το δισάκι ο Μωυσής. Πηδώντας με μεγάλες δρασκελιές τις πέτρες και τα βράχια άρχισε να σκαρφαλώνει στο βουνό. Δύο, τρία πέντε λεπτά και η λιγνή φιγούρα του ξεχώρισε στο πιο ψηλό σημείο, ανάμεσα ουρανού και γης.

Σταμάτησε. Γύρισε το κεφάλι το καλογεράκι. Ο γέροντάς του, ο ξακουσμένος για την αρετή του Ιωάννης, στεκότανε στ’ άνοιγμα της σπηλιάς του και τον κοίταζε. Σήκωσε ο γέροντας το χέρι και τον ευλόγησε. Έσκυψε ο νέος το κεφάλι. Δυο βήματα και χάθηκε πίσ’ από το βουνό.

Μέρες τώρα κάνει ο Μωυσής τον ίδιο δρόμο. Φεύγει μ’ άδειο το δισάκι του και γυρνά νωρίς τ’ απομεσήμερο μ’ ένα σακούλι μπρος στο στήθος κι ένα πίσω στην πλάτη γεμάτο χώμα. Βαλθήκανε να κάνουνε ένα μικρό περιβολάκι για να φυτέψουνε δυο τρία λάχανα,. εκεί μπρος στη σπηλιά τους, κι είχαν ανάγκη από χώμα. Πού χώμα στην έρημό τους, του Θολά!

Ψάξε, ψάξε ο Μωυσής βρήκε ένα τόπο. Ανάμεσα σε άγριες πέτρες και βράχια αν έσκαβες προσεχτικά μάζευες με τις χούφτες σου κάμποσο χώμα. Έφευγε, λοιπόν, κάθε πρωί μετά τις προσευχές του και τραβούσε γρήγορα για το μέρος με το χώμα.

Η υπομονή του Ιερέα κι η παρηγορία του Αγίου Πνεύματος


Γνώρισα έναν υπέργηρο ιερέα με 70 χρόνια στην ιεροσύνη. Χή­ρεψε από πολύ νωρίς, υστέρα από 12 χρόνια γάμου.

Από την έγγα­μη του ζωή απέκτησε 7 παιδιά, τα οποία μεγάλωσε με πολύ μεγάλο κόπο, χωρίς να βάλη άνθρωπο στο σπίτι του ούτε συγγενή για να βοηθήσει στη μαρτυρική ανατροφή τους. Ταυτόχρονα έπρεπε να αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα πού έχει μια ενορία με την πληθώρα των λειτουργικών και ποιμαντικών καθηκόντων.

Παράλληλα έπρεπε να αντιμετωπίζει με ηθική αξιοπρέπεια και το οξύ πρόβλημα της προσωπικής του χηρείας, διότι ήταν νέος στην ηλικία άνθρωπος. Έτσι είχε βαθύτατο πόνο στην καρδιά, πού τον έβγαζε πολλές φορές όταν λειτουργούσε.

Τα χρόνια κυλούσαν… κάποια όμως Κυριακή μηνός Ιουλίου, καθ’ όν χρόνον λειτουργούσε και είχε φθάσει στον Χερουβικό ύμνο, τη στιγμή πού έκλινε το κεφαλάκι του και άρχισε να διαβάζει την ευ­χή, πού ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον λειτουργό ιερέα: 

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Επικίνδυνες καταιγίδες


Παραδώσου στο θέλημα του Θεού. Αυτός δεν εγκαταλείπει όποιον ελπίζει σ’ Αυτόν. 

Οι πλέον φοβερές καταιγίδες είναι χρήσιμες στον πιστό δούλο του Χριστού, γιατί του προσφέρουν μεγάλη ωφέλεια. 

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020

Όταν αδικούμαστε, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αδικία που γίνεται σε βάρος μας;


Όταν αδικούμαστε, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αδικία που γίνεται σε βάρος μας; Να διεκδικούμε το δίκαιό μας; Να παραιτούμαστε από αυτό; Να μιλούμε; Να σιωπούμε; Να κάνουμε κάτι άλλο;

Βεβαίως δεν είναι ίδιες όλες οι περιπτώσεις, ούτε αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο από όλους τους ανθρώπους. Κάποιοι διεκδικούν το δίκαιό τους ακολουθώντας την δικαστική οδό. Κάνουν χρήση ενός νομίμου δικαιώματός τους που δεν τους απαγορεύει ούτε η Πολιτεία ούτε ο νόμος του Θεού να το χρησιμοποιήσουν.

Αλλά και κανείς δεν τους υποχρεώνει να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος. Αν θέλουν να το χρησιμοποιήσουν, το χρησιμοποιούν. Αν δεν θέλουν, δεν το χρησιμοποιούν. Υπάρχουν περιπτώσεις που η δικαστική οδός είναι μονόδρομος.

Ιδίως όταν αδικούνται η σύζυγος ή ο σύζυγος, τα παιδιά μας, το ποίμνιο της Εκκλησίας, η Πατρίδα μας, οφείλουμε να προστατεύουμε το κύρος και την υπόληψή τους.