Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021

«Ἡ ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς»

Αποτέλεσμα εικόνας για Ἡ ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς

Ὅταν κάποιος θεωρεῖ ὅλους τούς ἀνθρώπους καλούς, αὐτός εἶναι καθαρός στήν καρδιά. Αὐτό τονίζει καί ἡ Ἁγία Γραφή, συμβουλεύοντας τούς ἀνθρώπους νά θεωροῦν τούς ἄλλους ἀνώτερους ἀπό τόν ἑαυτό τους. Καί ὁ προφήτης Ἀββακούμ λέει ὅτι «τό καλό καί ἀγαθό μάτι δέν βλέπει ποτέ πονηρά». Χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας γιά νά φτάσει κανείς στήν πρώτη ἀθωότητα, ὅπως βγήκαμε ἀπό τά χέρια τοῦ Δημιουργοῦ. Πρέπει νά γίνει κανείς σάν τό νήπιο πού τό χαρακτηρίζει ἡ ἁπλότητα καί ἡ ἀκακία.

Μπορεῖ ὅμως ὁ ἄνθρωπος νά φτάσει σ᾿ αὐτό τό μέτρο τῆς ἀρετῆς; Ὑπῆρξαν ἄνθρωποι πού ἔφτασαν πολύ ψηλά στήν ἀρετή, ὅπως ὁ ἀββᾶς Σισώης καί τόσοι ἄλλοι πού νεκρώθηκαν γιά τόν κόσμο, σάν τά βρέφη πού τά μεταφέρεις ἀπό τόν ἕνα τόπο στόν ἄλλο, χωρίς νά καταλαβαίνουν τίποτε.

Ὅποιος θέλει νά προκόψει στήν ἀρετή, πρέπει νά κλαίει γιά τίς ἁμαρτίες του καί νά παρακαλεῖ τόν Θεό νύχτα καί μέρα νά τόν συγχωρήσει. Ἡ ἀρετή θέλει καθημερινή ἄσκηση. Ἄν δέν νεκρωθεῖ κανείς γιά τήν ἁμαρτία καί ὅλα ὅσα σχετίζονται μ᾿ αὐτήν, πάντα θά μένει πίσω πνευματικά καί δέν θά αἰσθάνεται ποτέ ἱκανοποιημένος. Πένθος, δάκρυα, προσευχές, μελέτη τῶν θείων Γραφῶν καί ἐλεημοσύνες πρέπει νά εἶναι ἡ καθημερινή τροφή τῆς ψυχῆς.

Οἱ ἅγιοι ἔφτασαν σέ ὕψη ἀρετῆς γιατί ἔκαναν καθημερινό καί ἀσταμάτητο ἀγώνα γιά τήν ἀποκτησή της. Ἄν κι ἐμεῖς δέν κλάψουμε εἰλικρινά γιά τίς ἁμαρτίες μας καί δέν ἀγωνιστοῦμε, ὁ Θεός θά μᾶς ἀποστραφεῖ καί ἡ ψυχή μας θά μείνει φτωχή σέ ἀρετές. Τά πάθη ἔχουν ρίξει βαθειές ρίζες μέσα στήν ψυχή μας καί δέν ξεριζώνονται εὔκολα. Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά μᾶς βοηθήσει στόν ἀγώνα μας αὐτό, γιατί μόνοι μας δέν πρόκειται νά κάνουμε τίποτε.

Ποια είναι τα μεγαλύτερα όλων στην ζωή μας...


Μία χαριτωμένη βιβλική μορφή του περασμένου αιώνα ήταν και ο μακάριος Γέροντας Κορνήλιος († 1975), ο λάτρης και υμνητής της Θεοτόκου, ο λύχνος της προσευχής και της διακρίσεως.

Ο Θεός τον κόσμησε με πλούσια υπερφυσικά χαρίσματα, για να ποιμαίνει την αδελφότητά του και τον λαό του Θεού, ενώ μετά τον θάνατο του δώρισε την ιαματική χάρη με την προσκύνηση των μυροβόλων του λειψάνων…


ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

1) Η μεγαλύτερη μου απώλεια: να χάσω την ψυχή μου

2) Το μεγαλύτερο κέρδος μου: ο Σωτήρ μου ο Χριστός.

«Οἱ ἐντολές τοῦ Κυρίου»

Αποτέλεσμα εικόνας για Ἡ ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς

Ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ πρέπει νά τίς ἐφαρμόζει ὁ χριστιανός, καί νά μήν κάνει διάκριση σέ μικρές καί σέ μεγάλες. Γιατί ὅλες μᾶς τίς ἔδωσε ὁ Χριστός γιά τή σωτηρία μας. Ἄν μερικές ἦσαν περιττές, δέν θά μᾶς τίς ἔδινε καθόλου. Γιά νά μᾶς τίς δώσει, σημαίνει ὅτι πρέπει νά τίς ἐφαρμόζουμε ὅλες, χωρίς ἐξαίρεση. Καί νά μή λέμε «αὐτή ἤ ἐκείνη δέν εἶναι καί τόσο σπουδαία». Ὄχι, εἶναι ἁμαρτία ὅπως καί οἱ ἄλλες, γιατί ὁ Χριστός εἶπε ὅτι Αὐτός εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἑπομένως ἀπαγορεύεται σ᾿ αὐτούς πού θέλουν νά Τοῦ μοιάσουν κάθε ψέμμα, μικρό ἤ μεγάλο.

Ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο ἦρθε ὁ Χριστός στόν κόσμο εἶναι νά μᾶς σώσει, ἀφοῦ πρῶτα καθαρίσει τήν ψυχή μας ἀπό κάθε ἁμαρτία καί βγάλει ἀπό μέσα μας τήν κακία πού κατατρώει τήν ψυχή καί τῆς ἀφαιρεῖ τήν οὐράνια ὀμορφιά.

Μέ τίς ἐντολές του ὁ Θεός θέλει νά ἐπαναφέρει τήν ψυχή μας στήν ἀρχαία κατάστασή της, τότε πού ἦταν ἁγνή καί καθαρή, ὅπως βγῆκε ἀπό τά χέρια Του κατά τήν ὥρα τῆς δημιουργίας.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021

Η επιείκεια του πνευματικού έσωσε μια ψυχή!

Η επιείκεια του πνευματικού έσωσε μια ψυχή!

«Κάποτε επισκέφτηκε την Πάτμο ένας δημόσιος υπάλληλος. Αφού περάτωσε τις εργασίες του, επισκέφτηκε τον Ευαγγελισμό προκειμένου να προσφέρει και εκεί τις υπηρεσίες του. Εδώ γνώρισε το Γέροντα Αμφιλόχιο και εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητά του. 

Σε κάποια ευκαιρία ζήτησε να εξομολογηθεί. Μετά την εξομολόγηση, ο Γέροντας τον συμβούλεψε να κάνει ορισμένο επιτίμιο και να κοινωνήσει το επόμενο Πάσχα.

Αυτά έγιναν το Σάββατο βράδυ. Το πρωί της Κυριακής, κατά τη Θεια Λειτουργία, ο αγαπητός μας εξομολογούμενος περιέπεσε σε θλίψη και απελπισία. Ο Γέροντας με τη διορατικότητά του αντιλήφθηκε την ψυχική του κατάσταση, τον πλησιάζει, τον χαϊδεύει απαλά στην πλάτη και του λέει:

Έχω ένα ραντεβού με τον Θεό


Ένας ερημίτης προσευχόταν πολύ σκληρά και επίμονα, ζητώντας να συναντηθεί με τον Θεό. Επιτέλους κατάφερε να κλείσει ένα ραντεβού μαζί του. 

«Αύριο, πάνω στο όρος» του είπε ένας άγγελος. Την επόμενη ημέρα ο ερημίτης σηκώθηκε πολύ πρωί και κοίταξε το όρος, ήταν τελείως καθαρό από σύννεφα.

Ξεκίνησε, λοιπόν, χαρούμενος και με δέος, προς την κορυφή του βουνού. Κάποια στιγμή, εκεί που περπάταγε κατά μήκος του μονοπατιού συνάντησε έναν άνθρωπο που είχε πέσει κάτω μέσα στα αγκάθια και του ζήτησε βοήθεια. «Λυπάμαι, βιάζομαι, έχω «ραντεβού» με τον Θεό» απάντησε ο ερημίτης και συνέχισε τον δρόμο του.

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2021

«Έταξα στην Παναγιά»

Αποτέλεσμα εικόνας για Μοναχικὴ ζωὴ καὶ Ἐκκλησία

Αποβίβασα στο νοσοκομείο Παίδων. Και, πριν ξεκινήσω, βλέπω μια κυρία να τρέχει προς εμένα. Την περιμένω! Μπαίνει κλαμένη. Αφού μου λέει τον προορισμό της, τη ρωτώ γιατί κλαίει.

-Αχ, κοπέλα μου! Το παιδί μου είναι βαριά άρρωστο. -Το έχετε εδώ, στο Παίδων; 
-Εδώ το έχω.
-Μην κλαίτε, κυρία μου, ο Θεός είναι μεγάλος. Θα κάνει καλά το παιδί σας.

-Αχ! Οι ελπίδες μου είναι σ” Εκείνον! Έταξα στην Παναγιά να μου το κάνει καλά και θα της το πάω χρυσό!

Τι ήθελε και μου το είπε τώρα αυτό; Και με τον τρόπο που το είπε, μου άναψε τα αίματα. Ήταν σαν να έκανε εμπορική συναλλαγή με την Παναγία! Ωστόσο, κρατάω την υπομονή μου και γίνομαι όσο πιο γλυκιά μπορώ.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακάτικο Κήρυγμα


Κυριακή ΙΓ΄Λουκά
Ἡ μοιχεία
«Οὐ μοιχεύσεις» (Λουκ. 18,20 - Ἔξ. 20,13. - Δευτ. 5,18)

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σὲ ἡμέρες πονηρές. Τὸ ἔργο τοῦ κηρύγματος τοῦ εὐαγγελίου εἶνε δύσκολο. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια λίγα ἔλεγε ὁ παπᾶς καὶ οἱ Χριστιανοὶ σὰν τὴ διψασμένη γῆ ῥουφοῦσαν τὰ λόγια του. Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἀπαιτήσεις, εἶνε μορφωμένοι. Θέλουν φιλοσοφίες καὶ κοινω­νιολογίες μὲ γλῶσσα εὐγενῆ, ὄχι μὲ λέξεις ποὺ σοκάρουν.

Ἔλα ὅμως ποὺ οἱ λέξεις αὐτὲς ὑπάρχουν στὸ Εὐαγγέλιο; Πῶς νὰ κάνουμε; νὰ προδώσουμε τὴν ἀποστολή μας; Προτιμῶ νὰ μὲ πῆτε ἀγροῖ­κο καὶ ἀσυγχρόνιστο, παρὰ νὰ μεταχειριστῶ λέξεις ποὺ νὰ μὴ ἀποδίδουν τὴν πραγματικό­τητα. Ἡ ἐποχή μας διαπράττει μὲν ὅλα τὰ αἴ­σχη, ἀλλὰ δὲν θέλει νὰ λὲς «τὰ σῦκα σῦκα καὶ τὴ σκάφη σκάφη», τὸ σκοτάδι σκοτάδι καὶ τὴν ἡμέρα ἡμέρα. Μὲ κίνδυνο λοιπὸν νὰ παρεξηγηθῶ καὶ νὰ σοκάρω στ᾽ αὐτιὰ ὡρισμένων, θὰ μιλήσω ἐπάνω σ᾽ ἕνα θέμα κοινωνικό, μὲ τὴ γλῶσσα ὄχι τοῦ κόσμου ἀλλὰ τοῦ Εὐαγγελίου, τοῦ Ἐσταυρωμένου. Τὸ θέμα μᾶς τὸ δίδει μία ἀπὸ τὶς ἐντολὲς τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου.

Ὅπως ἀκούσατε, ὁ Κύριος, ἀπαντώντας στὸ ἐρώτημα ἑνὸς πλουσίου νέου, τί πρέπει νὰ κά­νῃ γιὰ νὰ κληρονομήσῃ τὴν αἰώνιο ζωή, τοῦ εἶπε· «Τήρησον τὰς ἐντολάς». Καὶ σὲ νέα ἐρώ­τησι, Ποιές ἐντολές, τοῦ ἀρίθμησε ἀπὸ τὶς δέ­κα ἐντολὲς τοῦ Δεκαλόγου τὶς πέντε. Ἀπὸ τὶς πέντε λοιπὸν αὐτὲς ἐντολὲς θὰ μιλήσω ἐπάνω στὴν ἐντολὴ «Οὐ μοιχεύσεις» (Λουκ. 18,20).

―Μὰ αὐτὴ τὴν ἐντολὴ διάλεξες; θὰ μοῦ πῆ­τε. Γιατί δὲ μιλᾷς γιὰ τὴν κλοπή, τὸ φόνο, τὸ σεβασμὸ στοὺς γονεῖς, τὸ ψέμα;… Κι αὐτὰ εἶνε σοβαρά· ἀλλὰ αὐτὴ ἡ ἐντολὴ εἶνε ἐκείνη ποὺ σήμερα δὲν λαμβάνεται καθό­λου ὑπ᾽ ὄψιν· γι᾽ αὐτὸ θὰ μιλήσω ἐπ᾽ αὐτῆς.

«Οὐ μοιχεύσεις». Τί εἶνε μοιχεία; Ὁ Ποινι­κὸς Κῶδιξ, πονηρὴ ἀλεποῦ, δὲν δίνει ὁρισμό, καὶ γι᾽ αὐτὸ πολὺς θόρυβος μεταξὺ τῶν νομι­κῶν γιὰ τὴν ἔννοια τῆς μοιχείας. Μοιχεία, ὅ­πως γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφή, εἶνε νὰ πιάνῃ σχέσεις ὁ παντρεμένος ἄντρας μὲ ξένη γυναῖκα καὶ ἡ παντρεμένη γυναίκα μὲ ξένο ἄντρα. Κ᾽ εἶνε αὐτὸ ἁμάρτημα; Εἶνε. Γιατί;

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

† Κυριακῇ 28 Νοεμβρίου 2021 (ΙΓ' Λουκᾶν)

 

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν
Κεφ. ιη' : 18-27

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπος τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ, πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. Τὰς ἐντολὰς οἶδας· Μὴ μοιχεύσῃς· μὴ φονεύσῃς· μὴ κλέψῃς· μὴ ψευδομαρτυρήσῃς· τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. Ὁ δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. Ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.

Ένα θαυμαστό περιστατικό για τις ψυχές που έχουν ανάγκη!


… Αν είναι σωσμένος ο άνθρωπος, αυξάνει η ανάπαυση του. Βγάζουμε στην Λειτουργία μερίδες για την Παναγία, τα δώδεκα τάγματα των Αγγέλων, τους Αγίους. Γιατί να τους βγάλουμε μερίδες, αφού είναι σωσμένοι κοντά στον Θρόνο του Θεού; 

Τις βγάζουμε, γιατί αυξάνει, μεγαλώνει η δόξα τους. Ο Θεός προσθέτει, προσθέτει δόξα και ποτέ δεν εξαντλείτε στο να δίνει ανάπαυση στις ψυχές.

Θυμάμαι που μου έλεγε και ο παπα-Εφραίμ από τα Κατουνάκια. Έρχονταν μετά από την Λειτουργία στον ύπνο του άνθρωποι ρακένδυτοι, πτωχοί, πληγωμένοι και του έλεγαν:

– Παπά μας ξέχασες!

Σηκωνόταν στενοχωρημένος.

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021

Για ποιο λόγο οφείλουμε να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας;

Αποτέλεσμα εικόνας για η προσευχη

Εικόνα της αγάπης και της φιλανθρωπίας και μάλιστα τέλεια και παν-τέλεια είναι ο Κύριος Χριστός. Εφόσον εμείς βιώσαμε, και ασταμάτητα βιώνουμε αυτή την αγάπη του Χριστού, την οποία με τίποτα δεν αξίζουμε, είμαστε υποχρεωμένοι μ’ αυτήν, εξ’ αυτής και λόγω αυτής, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.

Αυτή είναι η νέα αγάπη και η νέα εντολή περί αγάπης. Νέα, επειδή αγαπά τον άνθρωπο και κατά την αμαρτία του. Νέα, επειδή ελεεί τον αμαρτωλό, ενώ καταδικάζει την αμαρτία του. Νέα επειδή δεν σκοτώνει τον αμαρτωλό λόγω της αμαρτίας του, αλλά θανατώνει την αμαρτία, σώζοντας τον αμαρτωλό. 

Αυτή η αγάπη του Χριστού είναι τόσο τέλεια, ώστε έγινε πρώτιστο καθήκον των χριστιανών: «Ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν». 

Ο πατήρ Δανιήλ ο θαυμαστός

Αποτέλεσμα εικόνας για Μοναχικὴ ζωὴ καὶ Ἐκκλησία

Στην εποχή του Χατζη - Γεώργη περίπου ζούσε και ο θαυμαστός Πατήρ Δανιήλ, ο οποίος έκανε και αυτός θαύματα από αρχάριος ακόμη στην Καλογερική. Εκείνη την εποχή είχε εντυπωσιάσει πολύ τους ευλαβείς προσκυνητάς και είχαν δημοσιεύσει μάλιστα ορισμένα θαύματα του σε θρησκευτικά περιοδικά ευλαβείς Ρώσοι. Αυτά τα λίγα λοιπόν που έμαθα για τον Άγιο Πατέρα και ωφελήθηκα πολύ, θέλω να τα γράψω για να ωφεληθούν και άλλες ψυχές. 

Όπως πληροφορήθηκα η καταγωγή του ήταν από την Ελλάδα και ήρθε στο Άγιον Όρος γύρω στην Ελληνική Επανάσταση κατά το 1821. Ο ευλαβής νέος μετά από το προσκύνημα του στην Παναγία την "Πορταΐτισσα" της Ι. Μονής Ιβήρων πέρασε και από την Μεγίστη Λαύρα, προσκύνησε και τον Άγιο Αθανάσιο και έκανε θερμή προσευχή να τον οδηγήσει η Παναγία βα βρεί ενάρετο Γέροντα, για να υποταχθεί, να γίνει Μοναχός. Πήρε λοιπόν τον δρόμο μετά ξένοιαστος και προχωρούσε με εμπιστοσύνη στον Θεό. 

Όταν πέρασε και την Κερασιά και προχωρούσε για την Αγία Άννα, πήρε άλλο μονοπάτι και βγήκε στο κελλί του Αγίου Αρτεμίου. Ο Γέροντας εκεί ήταν πολύ ευλαβής και μεγάλος αγωνιστής, προικισμένος με πολλές αρετές γι'αυτό και τον ανέπαυσε. 

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021

Δεν οπισθοχωρεί

20161116-1

Όταν ο άνθρωπος αρχίζει και τηρεί σωστά τις εντολές, τότε ανοίγει ο νους του και καταλαβαίνει πως ο Θεός προνοεί για τον κάθε άνθρωπο. 

Και τότε ψηλαφεί την ιδική πρόνοια του Θεού στη ζωή την προσωπική, τόσον αυτού όσο και της οικογενείας του. Και τότε λένε οι άγιοι πατέρες ότι προχωράει και αυξάνεται η πίστη της θεωρίας, δηλαδή της οράσεως. 

O Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε


Ο Θεός δεν νοιάζεται για τον τόπο. Ζητάει μόνο θερμότητα καρδιάς και αγνότητα ψυχής.

Να, και ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε όχι σε ναό όρθιος ή γονατιστός, αλλά μέσα σε φυλακή πεσμένος ανάσκελα, καθώς τα πόδια του ήταν σφιγμένα στην ξυλοπέδη.

Επειδή, όμως, προσευχήθηκε με θέρμη, αν και πεσμένος, και τη φυλακή έσεισε και τα θεμέλια σάλεψε και το δεσμοφύλακα τράβηξε στην αληθινή πίστη μαζί με όλη την οικογένειά του (Πράξ. 16:25-35).

Ο άρρωστος Εζεκίας ούτε όρθιος ούτε γονατιστός, αλλά πεσμένος στο κρεβάτι παρακάλεσε για τη θεραπεία του το Θεό, που με τον προφήτη Ησαΐα του είχε προαναγγείλει το θάνατο του. Και κατόρθωσε με την καθαρότητα και τη θερμότητα της καρδιάς του να μεταβάλει τη θεϊκή απόφαση (Δ’ Βασ. 20:1-6).

Ο ληστής, πάλι, καρφωμένος πάνω στο σταυρό, με λίγα λόγια κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών (Λουκ. 23:42-43).

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2021

Άνθρωποι και σταυροί μοναδικοί...


Πολλές φορές και ενώ επί χρόνια ενδεχομένως, παλεύουμε με τα πάθη και τις δυσκολίες της ζωής, κουρασμένοι και εξαντλημένοι, αναφωνούμε, «πόσο ακόμη θα παλεύω με αυτό το πάθος; Γιατί να μην είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι που είναι φυσιολογικοί;». 

Αυτή είναι μια κατά πάντα ανθρώπινη κραυγή, την οποία οφείλουμε να σεβόμαστε αλλά όχι και να αποδεχόμαστε. Και τούτο, διότι έχει δομικές γνωστικές διαστρεβλώσεις: 

1. Είμαστε απόλυτα μοναδικοί ώστε να κάνουμε το λάθος να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους.

Υπάρχουν και σήμερα ασκητές μέσα στον κόσμο

Αποτέλεσμα εικόνας για ασκητες μεσα στον κοσμο

Δεν υπάρχουν μόνο προχωρημένης ηλικίας άνθρωποι που εκκλησιάζονται και προσπαθούν να ζήσουν χριστιανικά. Υπάρχουν και νέοι που αγωνίζονται κατά του κοσμικού φρονήματος, που εκκλησιάζονται τακτικά, που εγκρατεύονται, που παρθενεύουν, που νηστεύουν, που προσεύχονται καθημερινώς κάνοντας παρακλήσεις, το απόδειπνο, γονυκλισίες…

Υπάρχουν νέοι άνθρωποι, λαϊκοί, που έχουν τέτοια αυταπάρνηση που θα ζήλευαν πολλοί μοναχοί, που έχουν τέτοια καθαρότητα βίου που θα ζήλευαν πολλοί κληρικοί, που έχουν τέτοια υπακοή στον πνευματικό τους, που δύσκολα την βρίσκεις μέσα σε κοινόβια μοναστήρια ή σε σκήτες και κελιά.

Υπάρχουν λαϊκοί άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, που αν και δεν έχουν προχωρημένη ηλικία, βρίσκονται σε προχωρημένη πνευματική κατάσταση λόγο της σταθερής απόφασης που πήρανε να γίνουνε του Χριστού ό,τι κι αν τους στοιχίσει. Και είναι τόσο όμορφο να συναντάς τέτοιους ανθρώπους και να συνδέεσαι μαζί τους διότι παίρνεις παράδειγμα ζωής, πίστης και αγάπης προς τον Χριστό. Βλέπεις αυτόν τον πόθο για την Σωτηρία, βλέπεις την σωφροσύνη που έχουνε αυτοί οι νέοι και ωφελείσαι.

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2021

5 πνευματικές ανάσες


1. Όταν θέλεις να συμβουλέψεις κάποιον στο καλό, πρώτα να του δείξεις την αγάπη σου και μετά με λεπτότητα και προσοχή να του κάνεις την παρατήρηση, προσέχοντας να μην τον πληγώσεις.

Γιατί αυτός θα παρατηρήσει πρώτα την αγάπη που θα του δείξεις, κι ύστερα θα προσέξει την παρατήρηση που θα του κάνεις. Έτσι θα τον ωφελήσεις χωρίς να βλαφτεί η ψυχή του.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος


2. Σπείρε την ελεημοσύνη με ταπείνωση, και θα θερίσεις το έλεος κατά την κρίση. Με ότι έχασες το αγαθό, με αυτό να το αποκτήσεις. Αν χρεωστής οβολόν στον Θεό, δεν δέχεται αντί γι’αυτόν να του δώσεις μαργαρίτη. Ομοίως, αν έχασες την σωφροσύνη, δεν δέχεται από εσένα ελεημοσύνη ο Θεός, εφόσον εσύ επιμένεις στην πορνεία.

Διότι από σένα ζητεί τον αγιασμό του σώματος. Επειδή παρέβηκες την εντολή, μη συναισθανόμενος ότι έχεις εγκαταλείψει τα αγαθά του κόσμου, θα αρχίσεις άλλους αγώνες; Εγκατέλειψες τη φυτεία, και ήλθες να πολεμήσεις αλλού;

Η μεγαλύτερη ανάπαυση


Δεν είδα εγώ μεγαλυτέραν ανάπαυσιν ως της τελείας υπακοής… Εργασθήτε λοιπόν τώρα που είσθε νέοι, να θε­ρίσετε καρπόν απάθειας εις το γήρας. 

Εάν δεν βιασθήτε και του Μαθουσάλα τα χρόνια να ζήσετε, δεν θα χαρήτε αυτά τα χαρίσματα… 

Εννιά τρόποι να αγαπήσεις


Ός ἀποκρίνεται λόγον πρὶν ἀκοῦσαι, ἀφροσύνη αὐτῷ ἐστι καὶ ὄνειδος. (Παροιμ. 18,13)
Άκουγε και μη διακόπτεις

Έστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν· (Ιακ. 1,19)
Μίλα και μην κατηγορείς

Ασεβὴς ἐπιθυμεῖ ὅλην τὴν ἡμέραν ἐπιθυμίας κακάς, ὁ δὲ δίκαιος ἐλεᾷ καὶ οἰκτείρει ἀφειδῶς. (Παροιμ. 21,26)
Δώρησε και μην τσιγκουνεύεσαι

Κρείσσων ἐναρχόμενος βοηθῶν καρδίᾳ τοῦ ἐπαγγελλομένου καὶ εἰς ἐλπίδα ἄγοντος· δένδρον γὰρ ζωῆς ἐπιθυμία ἀγαθή (Παροιμ. 13,12)
Υποσχέσου και μην αναβάλλεις

Μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πρᾳότητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπη (Εφεσ. 4,2)
Υποχώρησε και μην απαιτείς

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2021

Ο Θεός είναι η "ξεκούραση" μας...


Έρχεται ο άλλος λαβωμένος από την ζωή, τις δοκιμασίες, τις αρρώστιες, τα πάθη, τα λάθη, και όλα τα ζόρια του βίου, και αντί να τον αναπαύσεις και ξεκουράσεις, τον γεμίζεις ενοχές. 

Του λες ότι ο Θεός είναι θυμωμένος, ότι δεν τον αγαπάει όπως πριν, και για ότι κακό και δύσκολο του συμβαίνει φταίει ότι είναι «αμαρτωλός». 

Δηλαδή πάνω στον ήδη βαρύ σταυρό του πας και του καρφώνεις ακόμη ένα καρφί. Κι αυτός αιμορραγεί περισσότερο. 

Μοιάζει με ένα παιδί που κάνει λάθος ή χτυπάει και κλαίει, πονάει και υποφέρει, και από πάνω πας εσύ και το δέρνεις. Τι καταφέρνεις; Απλά προσθέτεις πόνο στον πόνο του. 

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2021

† Κυριακῇ 21 Νοεμβρίου 2021

 

† Ἡ ἐν τῷ Ναῷ Εἴσοδος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου 
καί Ἀειπαρθένου Μαρίας


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν
Κεφ. ι' : 38-42; ια' : 27-28

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις, ὀνόματι Μάρθα, ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. Ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· Μάρθα, Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά, ἑνὸς δέ ἐστι χρεία. Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς. ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα, ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου, εἶπεν αὐτῷ· Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε, καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας.

Γιατί ο Θεός αφήνει το διάβολο να πειράζει το πλάσμα Του, τον άνθρωπο;


Και χωρίς τον πειραστή διάβολο, θα υπήρχε η δυνατότητα της πτώσης στον άνθρωπο, όπως στους αγγέλους. Με το διάβολο ο αγώνας του ανθρώπου είναι πιο έντονος. Τότε η κάθε αρετή και η κάθε αποφυγή των αμαρτιών είναι καρπός της ελευθερίας κι όχι κάτι το φυσικό κι εξαναγκαστικό. Η αρετή, όταν είναι αποτέλεσμα σκληρού αγώνα, δεν εγκαταλείπεται εύκολα.

Με τους πειρασμούς δοκιμάζεται η πίστη και η αγάπη προς τον ουράνιο Πατέρα. Οι πιστοί με τον αγώνα τους φανερώνουν την αγάπη τους προς το Θεό και στεφανώνονται απ’ Αυτόν. Το δέντρο φαίνεται αν έχει γερές ρίζες όχι μέσα στο θερμοκήπιο, αλλά στους δυνατούς ανέμους. Κλασσικό παράδειγμα πειρασμού για δοκιμασία ήταν ο Ιώβ της Παλαιάς Διαθήκης.

Ένας άλλος λόγος που ο Θεός επιτρέπει πειρασμούς είναι η παιδαγωγία, η καθοδήγηση κοντά Του. Όπως το παιδί, όταν συναντά μπροστά του ένα άγριο σκυλί τρέχει γρήγορα στους γονείς του, έτσι και οι πιστοί στους πειρασμούς καταφεύγουν για προστασία στον ουράνιο Πατέρα. 

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2021

Προσπάθησε νά βρεῖς ἡσυχία


Τα πολλά υλικά πράγματα δένουν τον άνθρωπο στην γη αυτή, και δεν τον αφήνουν να δεί την Αιώνια Βασιλεία. Η αφθονία των πραγμάτων είναι εχθρός της εγκράτειας.

Είναι ευτυχισμένος εκείνος που προσπαθεί να βρεί ησυχία για να έλθει σ'επικοινωνία με τον Θεό, και δεν επηρεάζεται από τις πολλές εργασίες. Γιατί όσο ζεί ο άνθρωπος θα έχει δουλειές και δεν θα σταματήσουν ποτέ. 

Βέβαια, και η εργασία είναι απαραίτητη για την προκοπή της ψυχής. Οι Πατέρες μάλιστα ορίζουν ότι οι αρχάριοι στην πνευματική ζωή πρέπει να καταγίνονται πολύ με τη σωματική εργασία, για να μη τους πειράζει ο σατανάς, χωρίς φυσικά να παραλείπουν και την προσευχή.

Καί προσευχή και εργασία. Να μην αμελείς τις μετάνοιές σου, γιατί αυτό φοβίζει τον σατανά. Να γνωρίζεις ότι θα σε πολεμήσουν πολύ οι δαίμονες, όταν αρχίζεις να προσκυνάς τον Θεό σου.

Να υπομείνεις την ώρα της ταραχής


Ας υποθέσουμε ότι ούτε με το λόγο δεν μπορείς να ελεήσεις. Μπορείς όμως, αν οργιστεί μαζί σου ο αδελφός σου, να τον ελεήσεις και να τον υπομείνεις την ώρα της ταραχής του, αφού τον βλέπεις να επηρεάζεται από τον κοινό εχθρό (διάβολο). 

Και αντί να του πεις ένα λόγο και να τον ταράξεις περισσότερο, να σιωπήσεις και να ελεήσεις την ψυχή του, παίρνοντάς την από τα χέρια του εχθρού. 

Πότε έχει νόημα και αξία η Νηστεία

Αποτέλεσμα εικόνας για μοναχισμοσ

Η νηστεία είναι αρχαιοπαράδοτη αρετή. Μαζί με την προσευχή προετοιμάζουν τον πιστό για τον σταυρό και την ανάσταση. Η νηστεία τρέφει την ψυχή.

Μαθαίνει τη χρήσιμη εγκράτεια, την απόρριψη των περιττών, των ακριβών, των πλούσιων, των πολλών και διάφορων.

Είναι κάτι, το μόνο ίσως, που μπορεί να προσφέρει ο άνθρωπος στον Θεό. Ο Θεός είναι ανενδεής, δεν έχει ανάγκη τη δική μας νηστεία. Εμείς ωφελούμεθα νηστεύοντας. Είμεθα σε εγρήγορση, ανάταση, προσευχόμεθα πιο καλά, πιο συγκεντρωμένα, πιο προσεκτικά. Είναι μία κίνηση ότι θέλουμε τον Θεό στη ζωή μας.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021

Λιβανίζουμε το σπίτι για να μας προστατεύει ο Θεός, η Παναγιά μας και οι Άγιοί μας

Λιβανίζουμε το σπίτι για να μας προστατεύει ο Θεός, η Παναγιά μας και οι Άγιοί μας.

Όταν ξυπνήσουμε το πρωί και αφού έχουν φύγει τα πρόσωπα εκείνα που πιθανόν να τους ενοχλεί το λιβάνι για να μη τους δώσουμε αφορμή να αγανακτήσουν και να νευριάσουν και έτσι να χάσουμε την ήρεμη ψυχική κατάσταση που χρειάζεται για να λιβανίσουμε.

Ετοιμαζόμαστε λοιπόν και προτού πιούμε τον καφέ μας ή φάμε οτιδήποτε άλλο για πρωινό παίρνουμε το λιβανιστήρι.

Πρώτα λέμε την εξής προσευχή:

Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου· έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή, εισάκουσόν με, Κύριε.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2021

Θέλω κάποιος να με αγαπήσει γι’ αυτό που είμαι

βήματα

Στην καθημερινότητα μας όλοι μας, με κάθε μας σκέψη, με κάθε κίνηση του νου και της καρδιάς μας, με κάθε μας πράξη, σε κάθε μας σχέση, σε κάθε μοναχική μας στιγμή, επιδιώκουμε ενσυνείδητα ή ανεπίγνωστα μας, ένα μόνο πράγμα: την αγάπη.

Έχουμε μια βασική έλλειψη, ένα στόχο, αναζητούμε μια ευκαιρία, έχουμε ένα όνειρο: να αγαπηθούμε.

Να βιώσουμε αυτό –που όπως συνηθίζουμε να πιστεύουμε- δεν πήραμε καθόλου ή πήραμε σε ανεπαρκή βαθμό, από τους γονείς μας, αυτό που δεν βιώνουμε επαρκώς στην σχέση με τον/την σύντροφό μας, με τα παιδιά, ή τους φίλους μας. 

Η βασική αυτή έλλειψη κρύβεται πίσω από κάθε βίωμα μοναξιάς, αίσθηση ότι οι άλλοι μας αδικούνε ή μας περιορίζουν, πίσω από κάθε υλική διεκδίκηση, και κάθε αγωνιώδη προσπάθεια επίτευξης ενός ορατού στόχου.

Δεν είναι ψυχολογικός φόβος


Ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από κάθε μολυσμό σαρκικό και πνευματικό. Δηλαδή από κάθε αμαρτία που επιτελείται είτε με το σώμα μας, είτε με τον νου μας είτε με την ψυχή μας, ζώντας άγια ζωή μέσα στον φόβο του Θεού. 

«Τετάρτη και Παρασκευή να νηστεύετε… Προσπαθήστε. Αγωνίζεσθε…»


Ο καθένας εκ των έργων του δικαιωθήσεται ή κριθήσεται. Ό,τι έργα θα κάνης, αυτά θα σε κρίνουν ή βοηθήσουν.

Αν κοιμηθώ εγώ, θα λυπηθείς εσύ. Θα πεις την επομένη: Ο καημένος ο Γέρων απ την Μικρά Ασία, αλλά δεν θα μπορείς να κάμεις τίποτα περισσότερο ή, εκείνες, ή άλλοι για σένα. Ό,τι θα κάνη ο καθένας μόνος του.

Σε κηρύγματα, μη τρέχετε πολύ. Μελετήσατε εις το σπίτι σας. Επιμεληθείτε ολίγον την σιωπή. Εις την προσευχή με ταπείνωση να πηγαίνετε, να σας λυπηθεί ό Θεός.

Ο Χριστιανός δεν πρέπει ούτε δειλός να είναι, ούτε απελπισία να έχει.

«Όταν προσεύχομαι, νοερώς βρίσκομαι στον Γολγοθά, όπου σταύρωσαν τον Χριστό μας, στον Πανάγιο Τάφο Του, στο Όρος των Ελαιών, στη Βηθλεέμ».

–Εάν δεν έλθουν δάκρυα στην προσευχή, η προσευχή δεν εισακούεται.

–Να μην σηκωθείς από την προσευχή, εάν δεν χύσεις έστω και έναν κόμπο δάκρυ!

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021

Τότε ποιός τρελός;


Στην εκκλησία έχουμε έρευνα. Οι μεγαλύτεροι ερευνητές ήταν οι άγιοι. Οι άγιοι έφτασαν, δοκίμασαν όλα τα σημεία, ξεκίνησαν ακριβώς από αυτήν την έννοια. 

Άραγε υπάρχει Θεός; Εάν υπάρχει Θεός, τότε να τον δοκιμάσουμε, να τον ερευνήσουμε, εάν δεν υπάρχει τότε να τον απορρίψουμε. 

Θα είμαστε πολύ ανόητοι άνθρωποι και πολύ κακόμοιροι, εάν κάνουμε όλον αυτόν τον αγώνα βασιζόμενοι σε μια πιθανότητα, ότι πιθανόν να υπάρχει Θεός. 

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2021

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

 

Κυριακάτικο Κήρυγμα


ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ
Λκ. ι΄, 25-37

Ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη, ποὺ ἀκούσαμε σήμερα νὰ μᾶς διηγεῖται τὸ Εὐαγγέλιο, ἔχει βαθύ ἐκκλησιολογικό περιεχόμενο, δείχνει τὴν πραγματικὴ ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὸν κόσμο. Εἰπώθηκε ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ, μὲ σκοπὸ νὰ ἀπαντηθεῖ τὸ ἑρώτημα: «καὶ τὶς ἐστί μου πλησίον;», ποὺ διατύπωσε κάποιος νομικὸς, θέλοντας νὰ πειράξει τὸν Ἰησοῦ.

Αὐτὴ ἡ παραβολὴ ὅπως κατανοήθηκε καὶ ἑρμηνεύθηκε ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες, δείχνει τὴν ὑπέρβαση, ἀπὸ μέρους τῆς Ἐκκλησίας, τῶν στενῶν ἐθνοφυλετικῶν ἀντιλήψεων, ἐπισημαίνει τὶς αἰτίες τῆς διαιρέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ προτείνει τὴ μέθοδο τῆς θεραπείας τοῦ «ἐμπεσόντος εἰς τοὺς ληστάς», δηλ. τοῦ κάθε ἀνθρώπου ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν τόπο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ ποὺ στὴν παραβολή μας εἶναι ἡ Ἰερουσαλήμ, καὶ κατευθύνεται πρὸς τὸν κόσμο τῆς ἀποστασίας, τὴν Ἰεριχώ.

Τὸ ἀρχικὸ ἑρώτημα τοῦ νομικοῦ ἦταν: «τὶ ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;». Ἡ ἀπάντηση σ᾿ αὐτὸ δόθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο, ὅταν τὸν προκάλεσε ὁ Χριστὸς λέγοντάς του: «ἐν τῷ νόμῳ τὶ γέγραπται; Πῶς ἀναγινώσκεις;». Ὁ νομικὸς ἀναγκάσθηκε νὰ ὁμολογήσει, ὅτι ἡ ὁλοκληρωτικὴ ἀγάπη πρὸς τὸ Θεὸ καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον, σὰν νὰ εἶναι ὁ ἑαυτός μας, φέρνει μέσα μας τὴν αἰώνια ζωή· «τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ», τοῦ εἶπε ὁ Χριστός.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2021

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα και οι αντίστοιχες αρετές


Τα θανάσιμα αμαρτήματα είναι τα εξής:

1) Η υπερηφάνεια
2) Η φιλαργυρία
3) Η πορνεία
4) Η γαστριμαργία
5) Ο φθόνος
6) Ο θυμός ή η οργή
7) Η ακηδία ή η αμέλεια

Λέγονται δε θανάσιμα διότι φθείρουν την αγάπην μας προς τον Θεόν και τον πλησίον και μας κάμνουν εχθρούς του Θεού και φίλους του διαβόλου. Λέγονται θανάσιμα γιατί προξενούν θάνατο στην ψυχή και γιατί αυτά είναι οι κεφαλές και οι ρίζες από τις οποίες γεννώνται και άλλες αμαρτίες.

Με αυτά τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα μας πολεμούν τρεις μεγάλοι εχθροί, η σάρκα, ο κόσμος, και ο διάβολος. Η σάρκα μας κολακεύει και μας σπρώχνει στην πορνεία, γαστριμαργία και αμέλεια. Ο κόσμος μας σέρνει στην φιλαργυρία και στην αχόρταστη επιθυμία των υλικών πραγμάτων, και ο Διάβολος μας ρίχνει στην υπερηφάνεια για να γίνουμε όμοιοι και ακόλουθοί του.

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2021

Ἱερά Πανήγυρις

 

Ο καλύτερος γιατρός του κόσμου


Γερόντισσα ἦταν. Γιαγιά! Μὲ δυνα­τὴ κράση. Πλησίαζε τὰ 80. Μὲ τρία καλὰ παιδιά, δυὸ γιατροὺς καὶ ἕ­ναν τραπεζικό, καὶ 7 ἐγγονάκια. Τὴν ἔλεγαν Χρυσούλα.

Καὶ στὴν καρδιά της χρυσὴ ἦταν. Γεννημένη νὰ ­ἐξυπηρετεῖ, νὰ προσ­φέρει, νὰ θυσιάζεται γιὰ ξένους καὶ δικούς της, μὰ πιὸ πολὺ γιὰ τὰ ἐγγονάκια της. Ἔμενε στὶς παρυφὲς τῆς Πάρνηθας, στὴν Ἱπποκράτειο Πολιτεία. Ἀγαποῦσε πολὺ τὸν Θεό. Τηροῦσε τὶς νηστεῖες. Μελετοῦσε τὴ Γραφὴ καὶ τοὺς Βίους τῶν Ἁγίων. Δὲν ἔλειπε ποτὲ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία. Ἀγαπητὴ πρὸς ὅλους ἦ­ταν. Καὶ πάντα πρόσχαρη.

Ὅμως τὸν τελευταῖο καιρὸ ἡ γιαγιὰ Χρυ­σούλα εἶναι πονεμένη. Ἔπεσε ἀπὸ τὶς σκάλες καὶ χτύπησε. Πονάει πολὺ στὸ δεξιό της ὦμο. Ἔτρεξε σὲ γιατροὺς φημισμένους. Τῆς εἶπαν ὅλοι νὰ κάνει φυσικοθεραπεῖες καὶ νά ʼχει ὑπομονή. Ἕνας χρόνος πέρασε ἀπὸ τότε. Βελτίωση καμιά. Μᾶλλον χειροτέρευση βλέπει. Καὶ τὸ κυριότερο γιὰ τὴ γιαγιὰ Χρυσούλα εἶναι ὅτι ἀδυνατεῖ νὰ προσφέρει χέρι βοήθειας στὰ ἐγγονάκια της ποὺ ὑπερ­αγαπᾶ καὶ τὴν ἔχουν τόσο ἀνάγκη.

Ὁ γιατρὸς ποὺ τὴν εἶδε τελευταῖα, τῆς εἶπε:

–Ἡ ἐγχείρηση τελικὰ θὰ σώσει τὸ χέρι σου. Γιὰ τρεῖς ἑβδομάδες μετὰ θὰ τὸ ἔχεις σὲ ἀκινησία. Θὰ χρειασθεῖ ὕστερα καὶ ἔντονη φυσικοθεραπεία. Πόσο ὅμως θὰ βελτιωθεῖ ἡ ὑγεία σου δὲν τὸ ξέρουμε.

Τί κάνει ἡ γιαγιά;

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021

Ὁ ψυχικός καί ὁ πνευματικός ἄνθρωπος

Αποτέλεσμα εικόνας για Ὁ πνευματικὸς καὶ ὁ ψυχικὸς ἄνθρωπος

Ὁ πνευματικὸς καὶ ὁ ψυχικὸς ἄνθρωπος: Παύλεια θεώρηση τῆς ἀνθρωπολογίας τοῦ σύγχρονου Εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ


Ὁ «ψυχικὸς» ἄνθρωπος καὶ ὁ «πνευματικὸς» ἄνθρωπος

Ὑπάρχει ἕνας ἐμφανὴς κεντρικὸς ἄξονας, γύρω ἀπὸ τὸν ὁποῖον οἰκοδομεῖται ἡ παύλεια ἀνθρωπολογία καὶ ὁ ὁποῖος ἀπαντᾶ σ’ ὅλες τὶς ἐπιστολές του, ἐπειδὴ εἶναι ὁ κεντρικὸς ἄξονας τῆς ὅλης παύλειας θεολογίας. Πρόκειται γιὰ τὸ σωτηριολογικὸ ἀνθρωπολογικὸ σχῆμα στὸ ὁποῖο ἀνήκουν καὶ τὸ ὁποῖο ἐκφράζουν οἱ παύλειες ἔννοιες, οἱ ὁποῖες καὶ ἀποτελοῦν τὸν τίτλο τῆς παρούσας εἰσηγήσεως: Ὁ «ψυχικὸς» ἄνθρωπος καὶ ὁ «πνευματικὸς» ἄνθρωπος (1 Κορ. 2,14-15).

Τὸ ἀνθρωπολογικὸ λεξιλόγιο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου μπορεῖ ἄνετα νὰ κατατάσσεται σὲ δύο στῆλες, ἡ μία νὰ ἀνταποκρίνεται καὶ νὰ περιγράφει τὸν «ψυχικὸν» ἄνθρωπον καὶ ἡ ἄλλη τὸν «πνευματικὸν» ἄνθρωπον. Ἐπαναλαμβάνω ὅτι ἡ προσπάθειά μου ἐδῶ δὲν εἶναι ἀναλυτική, ὁπότε θὰ περίμενε κανεὶς μιὰ προσεκτικὴ καὶ εἰς βάθος ἔρευνα τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ συνθετικὴ ἢ συνοπτική, ἡ ὁποία σκοπὸ ἔχει νὰ συλλάβει τὶς γενικὲς γραμμὲς τῆς παύλειας ἀνθρωπολογίας.

Πρέπει νὰ δοῦμε ὅμως πρῶτα ἀπ’ ὅλα τί ἀκριβῶς ἐννοεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅταν χαρακτηρίζει τὸν ἄνθρωπο «ψυχικὸν» καὶ τί ἐννοεῖ ὅταν τὸν ὀνομάζει «πνευματικόν». Ἡ συνάφεια ὅπου ἀπαντοῦν αὐτοὶ οἱ χαρακτηρισμοὶ εἶναι γνωστή. Στὴν πρώτη ἐπιστολή του πρὸς τοὺς Κορινθίους, στὸ δεύτερο κεφάλαιο, ὁ Παῦλος γράφει ὅτι ὁ «ψυχικὸς» ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ μὲ κανένα τρόπο νὰ καταλάβει τὸ κήρυγμα τοῦ Ἀποστόλου, τὸ Εὐαγγέλιο, ἐπειδὴ αὐτὸ δὲν ἔχει τίποτα νὰ κάνει μὲ τὴν ἀνθρώπινη σοφία («σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις, σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων» (1 Κορ. 2,6), ἀλλὰ ἀναφέρεται στὴν «Θεοῦ σοφίαν ἐν μυστηρίῳ τὴν ἀποκεκρυμμένην… ἥν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν» (2,7-8). 

Όπου κι αν βρεθείς, συνεχίζεις να αναζητάς την ψυχή σου

Υπάρχει μόνο ένα είδος ταξιδιού το οποίο είναι δυνατό: στον εσωτερικό μας κόσμο. Ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο δεν μαθαίνουμε πολλά. Δεν πιστεύω πως το ταξίδι τελειώνει πάντα με την επιστροφή. 

Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε, εφόσον στο μεταξύ έχει αλλάξει. 

«Όχι, ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται»

Αποτέλεσμα εικόνας για ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται

«Αγάπα όλους»
«Δεν πρέπει να κάνεις τον χριστιανικό σου αγώνα με κηρύγματα και αντιδικίες, αλλά με πραγματική μυστική αγάπη. Όταν αντιδικούμε, οι άλλοι αντιδρούν. Όταν τους αγαπάμε, συγκινούνται και τους κερδίζουμε. 

Όταν αγαπάμε, νομίζουμε ότι προσφέρουμε στους άλλους, ενώ στην πραγματικότητα προσφέρουμε πρώτα στον εαυτό μας. Η αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουμε ταπεινά κάτι δικό μας, που στην πραγματικότητα είναι του Θεού».


«Όταν αγαπάς τον Χριστό, αγαπάς όλους»
«Ο Χριστός είναι η Εκκλησία και η Εκκλησία είναι ο Χριστός, που μας έχει προσλάβει όλους στον Εαυτό Του. Όταν αγαπάς τον Χριστό, αγαπάς συγχρόνως όλους τους ανθρώπους, χωρίς να ρωτάς αν οι άνθρωποι είναι άξιοι της αγάπης ή ακόμη αν την αποδεχθούν ή την απορρίψουν. 

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2021

Ο Αετός πριν ξεσπάσει η καταιγίδα


Το γνωρίζετε ότι ο αετός το γνωρίζει πολύ πριν ξεσπάσει μια καταιγίδα;

Ο αετός, θα πετάξει στο πιο ψηλό σημείο και θα περιμένει τον άνεμο.

Μόλις χτυπήσει η καταιγίδα, θα ανοίξει τα φτερά του και θα αφήσει τον αέρα να το υψώσει πάνω από την καταιγίδα.

Ο αετός δεν αποφεύγει τη καταιγίδα. Απλά τη χρησιμοποιεί για να πάει ακόμη πιο ψηλά. Χρησιμοποιεί τον άνεμο που φέρνει η καταιγίδα.

Το κλείσιμο των βημοθύρων στη Θεία Λειτουργία

Σχετική εικόνα

Η σύγχρονη λειτουργική πράξη περιλαμβάνει κατά τόπους τη συνήθεια του κλεισίματος των βημοθύρων, ενίοτε και του καταπετάσματος της Ωραίας Πύλης, σε διάφορα σημεία της Θείας Λειτουργίας. 

Η επικρατέστερη και συνηθέστερη στιγμή του μυστηρίου, κατά την οποία παρατηρείται το φαινόμενο αυτό, είναι ο καιρός της Κοινωνίας του κλήρου, οπότε ο λειτουργός κλείνει τη θύρα πριν ή μετά την εκφώνηση «Πρόσχωμεν. Τα Άγια τοῖς ἁγίοις» και την ανοίγει ξανά πριν εκφωνήσει το «Μετά φόβου», για την προσέλευση των λαϊκών στο ευχαριστιακό ποτήριο.

Η συνήθεια αυτή αποτελεί κατάλοιπο της επίδρασης του τυπικού της λατρείας των μονών στο ενοριακό τυπικό. Η αρχή της βρίσκεται στο έργο «Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων», το οποίο φέρεται ψευδεπίγραφα υπό το όνομα του Θεοδώρου του Στουδίτου. 

Ο συγγραφέας του έργου αυτού εισηγείται το κλείσιμο των θυρών της Ωραίας Πύλης αμέσως μετά την εισόδευση των Τιμίων Δώρων στο Ιερό Βήμα. Η πράξη αυτή τελείται στην πλειονοψηφία των ιερών ναών έως και σήμερα, κάθε φορά που τελείται η ακολουθία των Προηγιασμένων. Ο Θεόδωρος συνδέει το κλείσιμο των βημοθύρων με τον «συνεσκιασμένο, πενθηρό και μυστικότερο εις το παν» χαρακτήρα της ακολουθίας.

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2021

Η Ιερότητα της Κυριακής. Τι λέγει ο Άγιος Παΐσιος για την ιερότητα της ημέρας αυτής;

Αποτέλεσμα εικόνας για Όταν στήν μετάνοια ανακατεύεται ό εγωισμός

Κανονικά πριν από τον Εσπερινό της γιορτής ή της Κυριακής σταματάει κάθε εργασία. Καλύτερα είναι να δουλέψη κανείς περισσότερο την προπαραμονή, όταν αυτό μπορή να ρυθμισθή, και να μη δουλέψη μετά τον Εσπερινό της παραμονής.

Άλλο είναι να κάνη κανείς σε μια γιορτή ή την Κυριακή ένα ελαφρό πράγμα το απόγευμα, όταν είναι μεγάλη ανάγκη, αλλά και αυτό πάλι με τρόπο.

Παλιά και οι χωρικοί που ήταν έξω στα χωράφια, μόλις άκουγαν την καμπάνα του Εσπερινού, έκαναν τον σταυρό τους και σταματούσαν την δουλειά. Το ίδιο και οι γυναίκες που κάθονταν στην γειτονιά.

Σηκώνονταν, έκαναν τον σταυρό τους και άφηναν το πλέξιμο ή ό,τι άλλο έκαναν. Και ο Θεός τους ευλογούσε.

Είχαν την υγεία τους και χαίρονταν… Τώρα κατήργησαν τις γιορτές, απομακρύνθηκαν από τον Θεό και την Εκκλησία και τελικά όσα βγάζουν από την δουλειά τους τα δίνουν στους γιατρούς και στα νοσοκομεία…

Φιλαργυρία καί ἐλπίδα στόν Θεό

Αποτέλεσμα εικόνας για iubirea de arginti

«Πλούτος ἐάν ρέη, μή προστίθεσθε καρδίαν» (Ψάλμ. 61. 11). Μή θαμπώνεσαι ἀπό τόν πλοῦτο. Θαμπώσου ἀπό τή δόξα καί τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, καί στήριξε σ' Αὐτόν κάθε ἐλπίδα σου. Μή δίνης τήν καρδιά σου στό χρυσάφι. Δῶσε τήν στόν Κύριο καί μή φοβᾶσαι οὔτε γι' αὐτή τή ζωή οὔτε γιά τήν ἄλλη.

Ἡ τσιγκουνιά καί ἡ φιλαργυρία εἶναι σημάδια τόσο ὀλιγοπιστίας ὅσο καί ὑπερηφάνειας. Ὅ πιστός καί ταπεινός ἄνθρωπος εἶναι πάντα ἐλεήμων. Γνωρίζει πῶς ὁ Θεός εἶναι πλούσιος, καί ὁ πλοῦτος Του δέν τελειώνει ποτέ. Καί ὅτι εἶναι πανάγαθος καί μισθαποδότης, γι' αὐτό καί δέν εἶναι δυνατό νά τόν ἐγκαταλείψη. 

«Νεώτερος ἐγενόμην καί γάρ ἐγήρασα καί οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον, οὐδέ τό σπέρμα αὐτοῦ ζητοῦν ἄρτους» (Ψάλμ. 36. 25), διαβεβαιώνει ὁ ψαλμωδός. Καί ὁ Κύριος παρατηρεῖ:

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2021

Ἀνακομιδή Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρα καί Τροπαιοφόρου καί ἐγκαίνια Ναοῦ του στήν Λύδδα τῆς Ἰόππης

Αποτέλεσμα εικόνας για Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Γεωργίου

Μετὰ τὴν κατάπαυση τῶν διωγμῶν καὶ τὴν ἐπικράτηση τοῦ χριστιανισμοῦ σ’ ὅλο τὸ Ρωμαϊκὸ κράτος, ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου, οἱ χριστιανοὶ ἀνήγειραν μεγαλοπρεπὴ Ναὸ στὴν Λύδδα τῆς Ἰόππης, ὅπου μετακόμισαν τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου, γιὰ νὰ τὸ προσκυνοῦν πλέον ἄφοβα.

Ἔγιναν δὲ μετὰ τὴν κατάθεση τοῦ ἱεροῦ λειψάνου καὶ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ στὶς 3 Νοεμβρίου καὶ ἀπὸ τότε κάθε χρόνο ἡ Ἐκκλησία μας, τελεῖ κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ τὴν ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Μεγαλομάρτυρα, πρὸς δόξαν Θεοῦ.

Η αρετή δεν έχει ανάγκη από δεσπότη...

Αποτέλεσμα εικόνας για η προσευχη

Η αρετή δεν έχει ανάγκη από δεσπότη· αποκτάται θεληματικά και με απόλυτη ελευθέρια. 

Ό,τι προέρχεται από βία και καταναγκασμό δεν μπορεί να είναι αρετή. Η αρετή είναι μέτρο που επαναφέρει στην μεσότητα. 

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021

Η “γενειά της αδιαφορίας” (π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης)


Ὁ τίτλος τῆς ἀποψινῆς μας ὁμιλίας εἶναι παρμένος ἀπό τόν δεύτερο τόμο τῶν Λόγων τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, μέ τίτλο Πνευματική Ἀφύπνιση (σσ. 20 κ.ἑ.), πού ἐξέδωσε τό 1999 τό γυναικεῖο μοναστήρι τῆς Σουρωτῆς, ὅπου καί ὁ τάφος τοῦ Ἁγίου.

Στό βιβλίο αὐτό, ἤδη πρίν ἀπό τριάντα χρόνια, ὁμιλεῖ ὁ Ἅγιος γιά τό «γενικό ρεμπελιό» καί τήν «προσπάθεια νά τά γκρεμίσουν ὅλα»!

Ἀφορμή πήραμε καί ἀπό συνθήματα τοῦ τύπου «Ἑλλάδα ψόφα, νά ζήσουμε ἐμεῖς», γραμμένα τόν τελευταῖο χρόνο σέ τοίχους τῆς Ἀθήνας καί ὑπογραφόμενα ἀπό τήν Antifa (εἶναι ὁ χῶρος τῶν λεγομένων ἀναρχοαυτόνομων).

Παραδείγματα ἀδιαφορίας θά μποροῦσε νά δώσει κάποιος πολλά καί σίγουρα ὅλοι μας γνωρίζουμε. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἀναφέρει ὅτι φιλόλογος ἀπό τή Χαλκιδική δέν ἤξερε τί εἶναι τό Ἅγιον Ὄρος! Φίλος γιατρός χειρουργός ἐπαρχιακοῦ νοσοκομείου μοῦ ἔλεγε ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν εἰδικευομένων πού πέρασαν ἀπό ἐκεῖ δέν εἶχαν κανένα ἐνδιαφέρον νά μάθουν χειρουργική. «Ὅλη μέρα μέ ἕνα καφέ στό χέρι», μοῦ ἔλεγε ὁ γιατρός, φανερά ἀπαισιόδοξος γιά τό ποῦ πάει αὐτός ὁ τόπος.

Τό φαινόμενο, φυσικά, δέν εἶναι μόνον ἑλληνικό. Ἡ Γαλλίδα φιλόλογος Νατάσα Πολονύ, πού ἔγραψε ἕνα σπουδαῖο βιβλίο μέ τίτλο «Τά χαμένα παιδιά μας» (ἐκδ. Πόλις 2004- θά ἀναφερθοῦμε ξανά καί ξανά στό βιβλίο αὐτό) ἀναφέρει παραδείγματα ἀπό τή Γαλλία. Νέα παιδιά, χωρίς κανένα ἐνδιαφέρον γιά τό παραμικρό. Νέα παιδιά, πού προσλαμβάνονται σέ μιά ἐργασία καί τήν παρατοῦν μετά ἀπό λίγες ἡμέρες, χωρίς νά κάνουν οὔτε ἕνα τηλεφώνημα στόν ἐργοδότη τους. (βλ. Πολονύ, σσ. 61, 62).