Θα έλθει κάποια ημέρα «το ποθούμενο»… Θα έλθει και ο καθένας με τον τρόπο του και όλοι από κοινού, ας είναι έτοιμοι, να συνεργήσουν εις τον ερχομό του

~ Κατά τον βαρυστένακτο καιρό της δουλείας, αγιορείτες μοναχοί, ιερομόναχοι αναδεικνύουν τα αγιορείτικα Μετόχια, παραλλήλως προς τα άλλα της υποδούλου Ρωμιοσύνης ιερά Σκηνώματα, φάρους ζωντανούς «στεριάς και θαλάσσης».

Λειτουργούν, εξομολογούν, ελεούν, παρηγορούν, βαστάζουν σθεναρά, αγόγγυστα του ραγιά τον πόνο, σιωπηλώς κηρύσσοντες εις κάποιους απογόνους των αμφισβητίας και αγνώμονας, ότι: «Με την πίστη επιβίωσε το Γένος – η Ορθοδοξία διέσωσε το Γένος – οι περισσότεροι διδάσκαλοι του Γένους ήταν κληρικοί, μοναχοί, ιερομόναχοι.

Και μέσα εις το ημίφως του Κρυφού Σχολειού διδάσκουν τα σκλαβόπουλα οι διδάσκαλοι «Για του Χριστού την πίστη την αγία», ξυπνώντας και θερμαίνοντας τον πόθο τους, «για της Πατρίδος την ελευθερία». Θα έλθει κάποια ημέρα «το ποθούμενο», είχε προφητεύσει ο Άγιος Κοσμάς. Θα έλθει και ο καθένας με τον τρόπο του και όλοι από κοινού, ας είναι έτοιμοι, να συνεργήσουν εις τον ερχομό του.

Υπάρχουν άνθρωποι…

Υπάρχουν άνθρωποι.. που είναι πάντα θλιμμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι…

Υπάρχουν άνθρωποι.. που ασυνείδητα διακατέχονται από την πεποίθηση ότι τίποτα δεν έχει νόημα στην ζωή τους.

Υπάρχουν άνθρωποι.. που αναζητούν διεξόδους και όταν δεν τα καταφέρνουν, σε βάθος χρόνου απογοητεύονται ολοένα και περισσότερο, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν φταίνε οι διέξοδοι, αλλά οι υπερμετρες προσδοκίες τους.

Υπάρχουν άνθρωποι.. που επιτρέπουν να τους κλέβουν την χαρά και την αγάπη της κάθε στιγμής …

Υπάρχουν άνθρωποι.. που.. γκρινιάζουν για όσα δεν καταφέρνουν, για όσα είναι οι άλλοι…κι όχι οι ίδιοι..

Ένα σκάνδαλο, πολλές αμαρτίες και ένας άγιος!

*Συγκλονιστική ιστορία… γι’ αυτό ποτέ δεν πρέπει να κρίνουμε κανέναν…! Διαβάστε και θα καταλάβετε γιατί!

~ Μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες ἱστορίες τοῦ Λαυσαϊκοῦ περιγράφει τὸ βίο ἑνὸς μοναχοῦ, ποὺ ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸ μοναστήρι, δούλευε σὰν φορτοεκφορτωτὴς στὸ λιμάνι τῆς Ἀλεξάνδρειας. Καὶ ὅπως ἀπὸ κάθε λιμάνι, οὔτε ἀπ’ αὐτὸ ἔλειπαν οἱ πόρνες. Ὁ «μοναχὸς» δούλευε ὅλη τὴν ἡμέρα, καὶ τὸ βράδυ ξόδευε ὅλα ὅσα κέρδιζε, «ἀγοράζοντας» τὴν συντροφιὰ μιᾶς πόρνης γιὰ ὅλη τὴ νύχτα.

Ἦταν ἡ ντροπὴ τῶν χριστιανῶν τῆς πόλης, ἦταν τὸ σκάνδαλο τῆς Ἐκκλησίας. Τὰ χρόνια περναγαν καὶ παρὰ τὶς ἐκκλήσεις καὶ τὶς συστάσεις, αὐτὸς συνέχιζε τὴν ἁμαρτωλή του ζωή. Κάποτε, ὅπως σὲ ὅλους μας, ὁ θάνατος ἦρθε σὰν λύτρωση, σὰν φάρμακο ποὺ θὰ τὸν ἔσωζε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες ποὺ δὲν σταμάτησε νὰ κάνει ἀκόμη καὶ λίγο πρὶν πεθάνει. Καὶ πῶς νὰ τὸν ἀφήσουν χωρὶς ταφὴ γιὰ χριστιανό; Οἱ παπάδες τῆς πόλης τὸν πῆραν νὰ τὸν κηδέψουν καὶ μαζί του νὰ θάψουν τὸ σκάνδαλο. Τὸ νέο μαθεύτηκε: Ὁ «γεροπόρνος» μοναχὸς πέθανε. Ποιὸς ἄραγε θὰ πήγαινε στὴν ἐκκλησία νὰ τὸν ἀποχαιρετήσει;

Ἡ ἐκκλησία στὴν κηδεία του γέμισε ἀπὸ γυναῖκες τῆς Ἀλεξάνδρειας, τίμιες γυναῖκες, χριστιανές, ποὺ ἦρθαν νὰ τὸν ἀποχαιρετήσουν, μὰ ὄχι σὰν ἕναν ὁποιοδήποτε νεκρό, σὰν ἅγιο! Κάποιος γνώρισε σὲ κάποια ἀπὸ αὐτὲς τὸ πρόσωπο μιᾶς πόρνης, ποὺ εἶχε καιρὸ νὰ δεῖ στὸ λιμάνι… δὲν ἦταν ὅμως, ὅπως τὴν θυμόταν. Κάποιες ἄλλες, ἁπλά τοὺς θυμίζαν κάτι ἀπόμακρο.

Λεπτότερη και δυσδιάκριτη

Ο διάβολος χρησιμοποιεί τριών ειδών περιεκτικές πλάνες, για να στερήσει στον άνθρωπο την κοινωνία του με τον Θεό. 

Πρώτον, την απιστία, κατά την οποία ο άνθρωπος αρνείται την ύπαρξη του Θεού και τις εντολές Του. 

Δεύτερον, την λανθασμένη πίστη, οπότε δημιουργεί θρησκείες και αιρέσεις. 

Άγχος, στενοχώρια, λύπη…να ξέρετε ότι λείπει ο Θεός!

-Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι, ενώ τα έχουν όλα, νιώθουν άγχος και στενοχώρια;

-Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχη μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι του λείπει ο Θεός.

Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονή τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια.

Ο άνθρωπος, όταν έχη ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τί του δίνει ο Θεός κάθε μέρα και χαίρεται τα πάντα. Όταν όμως είναι αχάριστος, με τίποτε δεν είναι ευχαριστημένος γκρινιάζει και βασανίζεται με όλα. Αν, ας πούμε, δεν εκτιμάη την λιακάδα και γκρινιάζει, έρχεται ο Βαρδάρης και τον παγώνει …; Δεν θέλει την λιακάδα θέλει το τουρτούρισμα που προκαλεί ο Βαρδάρης.

Λόγος γιά τή μετάνοια

Ἄς μήν κυριευόμαστε λοιπόν ἀπό ἐκεῖνο τό φόβο πού ἔχει σχέση μέ τά πράγματα καί τίς καταστάσεις τοῦ μάταιου αὐτοῦ κόσμου. Νά μήν φοβόμαστε δηλαδή ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει φόβος (Α’ Ἰωάν. 4, 18). Γιατί ποιός ἀνθρώπινος φόβος μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τό θεῖο φόβο; Καί ποιά φθαρτή ἀνθρώπινη δόξα μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τήν μεγαλωσύνη, τήν ἀνέκφραστη δύναμη καί τήν ἄφθαρτη δόξα τοῦ Θεοῦ;

Ἐπειδή ὅμως μᾶς παρασύρουν τά γήινα πράγματα, δέν μποροῦμε, μέ τή δύναμη τῆς πίστης καί τό φωτισμό τῆς γνώσης, νά προσηλώσουμε τό νοῦ μας στά ἀόρατα. Ἄν λοιπόν, ἔστω καί μόνο ἀπό τή θέα τῶν ὁρατῶν πραγμάτων ὁδηγούμαστε στήν κατανόηση τῆς ἀνέκφραστης δύναμης τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ, ἄς σταθοῦμε ἐνώπιόν Του μέ δέος καί ἄπειρο σεβασμό.

Ἄν κάποιος θελήσει νά μετακινήσει ἕνα βράχο, ἔστω κι ἄν ὁ ἴδιος εἶναι βασιλιάς, δέν θά μπορέσει νά τό κάνει μέ ἄλλον τρόπο, παρά μονάχα ἄν χρησιμοποιήσει διάφορους μοχλούς καί σχοινιά. Ὁ Θεός ὅμως μπορεῖ νά κάνει τή γῆ νά τρέμει καί μόνο μέ τό βλέμμα Του (πρβλ.Ψαλμ. 103, 32). Δέν ἀπορεῖ ὁ νοῦς σου; Τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ καί μόνο νά κάνει τά βουνά νά τρέμουν κι ἄλλα βαριά πράγματα νά σαλεύουν! 

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τον Εσπερινό και την Θεία Λειτουργία της Πανηγύρεως του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Ἱερά Πανήγυρις

Να τα προσέχουμε

Όπως είναι βασική μας μέριμνα να προσέχουμε εκείνα που μπορουν να ζημιώσουν την φυσική μας υγεία, έτσι οφείλουμε να έχουμε σαν πνευματική μας μέριμνα να προσέχουμε εκείνα που μπορούν να ζημιώσουν την πνευματική μας ζωή και το έργο της πίστεως και της σωτηρίας.

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς

πηγή

Πού είναι η αγάπη σου;

Αν δεν είσαι άγιος κατά την καρδιά, γίνε καθαρός κατά το σώμα, δηλαδή, μην κάνεις σαρκικές αμαρτίες. Αν δεν είσαι πράος, ειρήνευε τουλάχιστον με τον εαυτό σου. 

Να μη λυπόμαστε όταν σφάλουμε σε κάτι, αλλ’ όταν επιμένουμε στο σφάλμα μας!…Μη μισείς τον αμαρτωλό, αλλά την αμαρτία. 

Δίψα Θεοῦ

Διψᾶ ἡ ψυχή μου τὸν Κύριο καὶ μὲ δάκρυα Τὸν ζητῶ. Πῶς νὰ μὴ Σὲ ζητῶ; Σὺ μὲ ζήτησες πρῶτος καὶ μοῦ ἔδωσες νὰ γευθῶ τὴν γλυκύτητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ ἡ ψυχή μου Σὲ ἀγάπησε ἕως τέλους.

Βλέπεις, Κύριε, τὴ λύπη καὶ τὰ δάκρυά μου … Ἂν δὲν μὲ προσείλκυες μὲ τὴν ἀγάπη Σου, δὲν θὰ Σὲ ζητοῦσα ὅπως Σὲ ζητῶ. Ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα Σου τὸ Ἅγιο μοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα νὰ Σὲ γνωρίσω καὶ χαίρεται ἡ ψυχή μου, γιατί Σὺ εἶσαι ὁ Θεός μου καὶ ὁ Κύριός μου καὶ Σὲ διψῶ μέχρι δακρύων.

Ποθεῖ ἡ ψυχή μου τὸν Θεὸ καὶ Τὸν ζητῶ, μὲ δάκρυα. Εὔσπλαχνε Κύριε, Σὺ βλέπεις τὴν πτώση μου καὶ τὴ θλίψη μου. Ταπεινὰ ὅμως παρακαλῶ τὸ ἔλεός Σου: Χορήγησέ μου, τοῦ ἁμαρτωλοῦ, τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος. Ἡ θύμησή της ὁδηγεῖ τὸ νοῦ μου νὰ ξαναβρῆ τὴν εὐσπλαχνία Σου. Κύριε, δῶσε μου πνεῦμα ταπεινώσεως, γιὰ νὰ μὴ ξαναχάσω τὴ χάρη Σου καὶ ξαναρχίσω νὰ τὴν θρηνῶ, ὅπως θρηνοῦσε ὁ Ἀδὰμ γιὰ τὸν παράδεισο καὶ τὸν Θεὸ.

Τὸν πρῶτο χρόνο τῆς ζωῆς μου στὸ Μοναστήρι, ἡ ψυχή μου γνώρισε τὸν Κύριο ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.

Πολύ μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Κύριος· αὐτὸ τὸ ἔμαθα ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πού μοῦ ἔδωσε ὁ Κύριος κατὰ τὸ μέγα ἔλεος.

Ποτέ μην ξεχνάς ότι είσαι μικρός Θεός μέσα στην λάσπη!

Άνθρωπε! Αδελφέ!

Ποτέ μην ξεχνάς ότι είσαι μικρός Θεός μέσα στην λάσπη!

Μέσα στην λάσπη του σώματός σου εσύ έχεις την ζώσα Εικόνα του Θεού.

Πρόσεχε πως ζης. Πρόσεχε τι κάνεις με την Εικόνα του Θεού που είναι μέσα σου.

Εύχομαι ο Αγαθός Κύριος να χαρίση στην καρδιά του καθενός μας όλα τα ουράνια δώρα, όλες τις ευαγγελικές αρετές:

Μακάριος, όποιος είδε το Φως του κόσμου μέσα του να έχει πάρει Μορφή

Μακάριοι, όσοι άναψαν το Φως στην καρδιά τους και το κράτησαν άσβηστο.

Μακάριοι, όσοι υποδέχτηκαν τον Χριστό, το Φως που ήρθε στο σκοτάδι τους, γιατί αυτοί έγιναν Παιδιά του Φωτός και της Μέρας.

Μακάριοι, όσοι γεύονται τον Άρρητο με το στόμα του νου τους κάθε στιγμή, γιατί αυτοί βρίσκονται στη Μέρα, εκεί θα βαδίσουν με Ομορφιά, ο βίος τους δεν θα χάσει ποτέ τη Χαρά.

Μακάριοι, όσοι ζουν στο Φως του Χριστού αδιάκοπα, γιατί αυτοί τώρα και στους αιώνες χωρίς τέλος θα είναι αδελφοί και συγκληρονόμοι Του.

Μακάριοι, όσοι άναψαν το Φως στην καρδιά τους και το κράτησαν άσβηστο, χαρούμενοι αυτοί στην έξοδο του βίου, τον Νυμφίο θα συναντήσουν, μαζί Του θα μπουν στον Νυμφώνα κρατώντας Λαμπάδες.

Ἱερά Πανήγυρις

Ἐπιλεγμένα κείμενα Ἁγίου Ἀθανασίου

Μέσα στὰ πάντα καὶ ἔξω ἀπὸ ὅλα 

ΑΠΑΞ εἰς αἰσθητὰ πεσούσης τῆς διανοίας τῶν ἀνθρώπων͵ ὑπέβαλεν ἑαυτὸν διὰ σώματος φανῆναι ὁ Λόγος͵ ἵνα μετενέγκῃ εἰς ἑαυτὸν ὡς ἄνθρωπον τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰς αἰσθήσεις αὐτῶν εἰς ἑαυτὸν ἀποκλίνῃ καὶ λοιπὸν ἐκείνους ὡς ἄνθρωπον αὐτὸν ὁρῶντας͵ δι΄ ὧν ἐργάζεται ἔργων πείσῃ μὴ εἶναι ἑαυτὸν ἄνθρωπον μόνον͵ ἀλλὰ καὶ Θεὸν καὶ Θεοῦ ἀληθινοῦ Λόγον καὶ Σοφίαν. 

Τοῦτο δὲ καὶ ὁ Παῦλος βουλόμενος σημᾶναί φησιν· Ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ τεθεμελιωμένοι͵ ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ ὕψος καὶ βάθος͵ γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ. Πανταχοῦ γὰρ τοῦ Λόγου ἑαυτὸν ἁπλώσαντος͵ καὶ ἄνω καὶ κάτω καὶ εἰς τὸ βάθος καὶ εἰς τὸ πλάτος - ἄνω μὲν εἰς τὴν κτίσιν͵ κάτω δὲ εἰς τὴν ἐνανθρώπησιν͵ εἰς βάθος δὲ εἰς τὸν ᾅδην͵ εἰς πλάτος δὲ εἰς τὸν κόσμον - τὰ πάντα τῆς περὶ Θεοῦ γνώσεως πεπλήρωται. ... Οὐ γὰρ δὴ περικεκλεισμένος ἦν ἐν τῷ σώματι· οὐδὲ ἐν σώματι μὲν ἦν͵ ἀλλαχόσε δὲ οὐκ ἦν. 

Οὐδὲ ἐκεῖνο μὲν ἐκίνει͵ τὰ ὅλα δὲ τῆς τούτου ἐνεργείας καὶ προνοίας κεκένωτο· ἀλλὰ τὸ παραδοξότατον͵ Λόγος ὤν͵ οὐ συνείχετο μὲν ὑπό τινος, συνεῖχε δὲ τὰ πάντα μᾶλλον αὐτός. Καὶ ὥσπερ ἐν πάσῃ τῇ κτίσει ὤν͵ ἐκτὸς μέν ἐστι τοῦ παντὸς κατ΄ οὐσίαν͵ ἐν πᾶσι δέ ἐστι ταῖς ἑαυτοῦ δυνάμεσι τὰ πάντα διακοσμῶν καὶ εἰς πάντα ἐν πᾶσι τὴν ἑαυτοῦ πρόνοιαν ἐφαπλῶν καὶ ἕκαστον καὶ πάντα ὁμοῦ ζωοποιῶν͵ περιέχων τὰ ὅλα καὶ μὴ περιεχόμενος͵ ἀλλ΄ ἐν μόνῳ τῷ ἑαυτοῦ Πατρὶ ὅλος ὢν κατὰ πάντα. 

Μιμητής του Θεού

Καθένας που βρίζεται ή υποφέρει από κάτι φοβερό, να υποφέρει με πραότητα τις βρισιές και να συγκρατεί την οργή του, εφόσον, συγκρατώντας την οργή του, πρόκειται να γίνει μιμητής του Θεού.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

πηγή

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

† Κυριακῇ 20 Ἰανουαρίου 2019 (ΙΒ' Λουκᾶν)

† Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 

Κεφ. ιζ' : 12-19

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσερχομένου τοῦ ᾿Ιησοῦ εἴς τινα κώμην, ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόῤῥωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν, λέγοντες· ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. Καὶ ἰδὼν, εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς Ἱερεῦσι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς, ἐκαθαρίσθησαν. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ, εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;

Η αλήθεια της ανάπαυσης ή το ψέμα της αναστάτωσης;

Η καθημερινότητα του «σύγχρονου» ανθρώπου στην «σύγχρονη» κοινωνία περιβάλλεται καθημερινά από διάφορα διλήμματα. Ένα από αυτά είναι το αν θα πούμε στον συνάνθρωπο μας την αλήθεια ή θα προτιμήσουμε να του σερβίρουμε το ψέμα…

Δυστυχώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις κυρίαρχο βγαίνει το ψέμα έχοντας ως αποτέλεσμα να ξεγελάμε τους συνανθρώπους μας και να είμαστε υπεύθυνοι για την ζημιά της ψυχής μας…

Προσέξτε τα λόγια του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου για όσους λένε ψέματα:

Αδελφοί μου Χριστιανοί, προσέχετε, όσο μπορείτε, να μη λέτε ψέματα γιατί το ψέμα είναι εφεύρεση του διαβόλου και ο διάβολος είναι ο πατέρας του ψεύδους. Επομένως, όσοι είναι ψεύτες, έχουν πατέρα τους τον διάβολο και μοιάζουν μ’ αυτόν και τον έχουν πατέρα, καθώς το αναφέρει και ο Κύριός μας στην Αγία Γραφή λέγοντας: 

Θεραπεία της ψυχής με την υπακοή

Θέλουμε δεν θέλουμε, ακριβώς επειδή υπάρχει η αμαρτία μέσα στο ανθρώπινο γένος, έχουμε πότε το ένα κακό, πότε το άλλο.

Πέρα από το ότι γενικώς ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός, και ένεκα του ότι είναι αμαρτωλός κάνει και αμαρτίες προσωπικές, έχουμε και σωματικές και ψυχοσωματικές συνέπειες της αμαρτίας.

Έτσι λοιπόν σε κάποιον από γεννησιμιού του η όλη ψυχοσύνθεσή του μπορεί να είναι τέτοια, που να ευνοεί να πάθει αργότερα, ή από νωρίς ακόμη, ψυχοπάθεια.

Πόσα και πόσα παιδάκια –είτε αγόρια είτε κορίτσια· καμιά φορά πιο πολύ τα κορίτσια το παθαίνουν αυτό– ξεκινούν τη ζωή τους με ένα αίσθημα κατωτερότητος, χωρίς να το καταλαβαίνουν, και σ’ όλη τους τη ζωή περνούν μαρτύριο οι άνθρωποι αυτοί και δεν ξέρουν ακριβώς τι συμβαίνει.

Οι αχάριστοι άνθρωποι

Στο μονοπάτι της ζωής, θα συναντήσετε ανθρώπους που θα σας πλησιάσουν προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τις ευαισθησίες σας.

Την καλοσύνη και αγαθότητα σας. Θα κάνουν τα πάντα για να συνδεθούν μαζί σας, αφού έχουν νιώσει το χάρισμα σας να βοηθάτε και να δίνεστε στους άλλους.

Στην αρχή θα σας αποθεώσουν, μην ξεχνάτε ότι ο προδότης είναι πάντα κάποιος που μας δόξασε. Θα σας τονίζουν το πόσο υπέροχος άνθρωπος είστε. Αλλά με την πάροδο του χρόνου και αφού έχουν πάρει και παίξει με την ψυχή σας, ο θαυμασμός θα γίνετε αδιαφορία, απομάκρυνση και λήθη. 

Η προσκύνησις της τιμίας αλύσεως του αγίου και ενδόξου Αποστόλου Πέτρου

«Κατ’ αυτήν την ημέρα εορτάζουμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του αγίου Πέτρου, την οποία του έβαλε, όταν τον φυλάκισε, ο τετράρχης Ηρώδης, καθώς ιστορεί ο απόστολος Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων.

Αυτήν την αλυσίδα που λύθηκε από εμφάνιση Αγγέλου, κάποιοι από τους πιστούς την βρήκαν και την διαφύλαξαν κατά διαδοχή. Αυτή ύστερα μεταφέρθηκε από τους ευσεβείς στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό του αγίου Πέτρου που βρίσκεται μέσα στη μεγάλη Εκκλησία, όπου τελείται και η σύναξή του».

Δύο τινά προβάλλει η υμνολογία της Εκκλησίας σήμερα με αφορμή την τιμία αλυσίδα του αποστόλου Πέτρου: πρώτον, την ύπαρξη της ίδιας της αλυσίδας και την ερμηνεία της προσκυνήσεώς της, δεύτερον την τιμή της Εκκλησίας απέναντι στο ιερό πρόσωπο του αποστόλου Πέτρου. 

Στο δάσος της Σιμωνόπετρας, λέγοντας τους Χαιρετισμούς, φάνηκε ένας από τους Αόρατους...

...Μετά την τράπεζα και την προσκύνηση του ζεστού χεριού της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής μα και όλων των τιμίων λειψάνων της Σίμωνος, δεχόμαστε ακόμα ένα υπέροχο και απρόσμενο δώρο!

Ο Μοναχός Ι. μαζί με τον γνωστό μας δόκιμο Β. μας καλούν να ανέβουμε με το αγροτικό αυτοκίνητο την Μονής στο δάσος για ξενάγηση και προσευχή ! 

Το χρέος της φιλοξενίας και της απροσωπόληπτης αγάπης είναι μπολιασμένο σε όλους τους Σιμωνοπετρίτες ανεξαιρέτως, από τον Γέροντα Αιμιλιανό μας και τον άξιο διάδοχό του τον πραότατο Ελισσαίο!

Διαδρομή απίστευτη ξεκινά ! 

Μέχρι πρότινος νομίζαμε ότι η Σιμωνόπετρα ακουμπάει στα σύννεφα , ότι δεν έχει πιο ψηλά από αυτό !

Ο νους χωρίς τη νήψη βλέπει φαντάσματα

Οἱ μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ὅπως ἔδειξαν σὲ κάποιες περιπτώσεις κατὰ τὴ διάρκεια τῆς τρίχρονης σχέσεώς τους μαζί του, δὲν διέθεταν πάντοτε τὴν ἀναγκαία νήψη, προκειμένου νὰ ἀντιληφθοῦν κάποια σημαντικὰ γεγονότα ἢ νὰ κατανοήσουν ὀρθῶς κάποιους λόγους του ἢ ἐνέργειές του! Αὐτὸ συνέβη καὶ ὅταν τὸν εἶδαν κάποτε νὰ περιπατεῖ στὴν φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Μετὰ τὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων, ὁ Κύριος ἀνάγκασε, εὐθὺς ἀμέσως, τοὺς μαθητές του νὰ ἀνεβοῦν στὸ πλοῖο, γιὰ νὰ πᾶνε στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης τῆς Τιβεριάδος, νὰ τὸν περιμένουν ἐκεῖ, μέχρις ὅτου ἀπολύσει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ νὰ ἐπιστρέψουν στὰ σπίτια τους. Ἐκεῖνος ὅμως, ἀφοῦ ἔφυγαν οἱ πολλοὶ αὐτοὶ ἄνθρωποι, ἀνέβηκε στὸ ὄρος γιὰ νὰ προσευχηθεῖ.

Ἀλλά, ὅταν πλέον εἶχε ἀρχίσει νὰ νυκτώνει, τὸ πλοῖο μὲ τοὺς μαθητὲς βρέθηκε ξαφνικὰ στὸ μέσον τῆς θαλάσσης, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων, λόγω τοῦ σφοδροῦ θαλάσσιου ἀνέμου. Ἐπειδὴ δὲ ὁ Κύριος εἶδε τὴν ταλαιπωρία αὐτὴ τῶν μαθητῶν του, πλησίασε κατὰ τὰ χαράματα, πρὶν ἀκόμα τὸ φῶς τῆς ἡμέρας φωτίσει τὰ πάντα, περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης.

Ἔκλινε κεφαλήν…

«Κλίνει κορυφὴν ὁ κλίνας οὐρανοὺς»

Συνεργεῖο τηλεοράσεως

Ζητοῦνται μάρτυρες! Γιὰ νὰ βεβαιωθεῖ τὸ δικαστήριο τὴν ἀλήθεια μιᾶς ὑποθέσεως, ζητεῖ μάρτυρες, καὶ μάλιστα μάρτυρες αὐτόπτες καὶ αὐτήκοους. Στὰ δικαστήριο τῆς Ἱστορίας ἡ σοβαρότερη ὑπόθεση εἶναι ἡ ὑπόθεση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ τὸ δικαστήριο αὐτὸ ἐπεκτείνεται στὶς ψυχὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

Τί εἶναι ὃ Ἰησοῦς Χριστός; Ζητοῦνται μάρτυρες, νὰ βεβαιώσουν τὴν ταυτότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἡμέρα τῶν Θεοφανείων εἶναι πλούσια σὲ τέτοιους μάρτυρες. Προσφέρει αὐτόπτες καὶ αὐτήκοους μάρτυρες. Προσφέρει ντοκουμέντα ἀδιάψευστα. Προσφέρει στοιχεῖα ἀδιάσειστα. Ἂν τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὑπῆρχε συνεργεῖο τηλεοράσεως στὰ ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνη, θὰ φωτογράφιζε καταπληκτικὰ πράγματα καὶ θὰ μαγνητοφωνοῦσε συγκλονιστικὲς φωνές, ποὺ θὰ βεβαίωναν τὴ μεγαλειώδη ἀλήθεια: Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἁπλότητα Εὐαγγελιστῶν

Τὴν ἔλλειψη συνεργείων τηλεοράσεως ἀναπληρώνουν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστές. Μὲ τὰ κιάλια τῆς θεοπνευστίας τους βλέπουν τὸ γεγονὸς τῆς βαπτίσεως τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἁπλᾶ, πολὺ ἁπλᾶ τὸ παρουσιάζουν. Αὐτὴ ἡ ἁπλότητα τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν εἶναι μία ἀπόδειξη τῆς ἀληθινότητας τοῦ θαύματος. Μέσα σὲ λίγες γραμμὲς μὲ πολὺ ἀπέριττο τρόπο παρουσιάζουν τὸ συγκλονιστικότερο γεγονὸς τῆς παγκόσμιας Ἱστορίας, τὴ φανέρωση τοῦ Θεοῦ.

Να μη δύει ο ήλιος και εξακολουθείτε να είστε οργισμένοι (Αγιορείτικη διδακτική ιστορία!)

ΟΙ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ

~ Στην Καλύβα «Αγία Τριάς» της ίδιας Σκήτης, ασκητικά ζούσανε πέντε αδέρφια κατά σάρκα, οι όποιοι γίνανε Μοναχοί, και πήρανε τα ονόματα: Αθανάσιος, Γρηγόριος, Αρτέμιος, Φιλάρετος και Μακάριος.

Στην αρχή ζούσανε ομόφωνα με ειρήνη και αγάπη, υπακοή και σεβασμό προς το σχήμα και την Καλογερική, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Μοναχισμού.Με την πάροδο όμως του χρόνου, ξεθύμανε εκείνη ή πρώτη ευλάβεια και λίγο το αδελφικό θάρρος, λίγο το θέλημα πού με τέχνη και πολλή μαστοριά βάνει ό Διάβολος, άρχισαν να κάνει ό καθένας ότι ήθελε, χωρίς να ρωτάει τον άλλον.

Έτσι μπήκε ανάμεσα τους, χωρίς να το καταλάβουν, ή ψύχρα, ακολούθησε γκρίνια και φιλονικίες, οι όποιες καταλήγανε σε σοβαρά επεισόδια, μαλώματα, φωνές, χειροδικίες και έντονα κτυπήματα τόσο, πού ό ένας έσπαγε το κεφάλι, το χέρι, το πόδι ή ότι άλλο μπορούσε του άλλου αδελφού, ώσπου να, τον υποτάξει στη δική του θέληση. Δε σεβόταν ό μικρός το μεγάλο, ούτε ό μεγάλος υπολόγιζε το μικρό αδελφό.

Οι καυγάδες και τα άσχημα επεισόδια συνεχίζοντας σχεδόν κάθε μέρα, ήταν σπάνιο πράγμα να πέρναγε ήμερα και να μην ακούνε, οι γειτονικοί ασκητές, τους αδελφούς αυτούς να καυγαδίζουν και να κτυπιόνται, Όποιος από τους γείτονες ή τους άλλους Πατέρες τολμούσε να επέμβει για να τους χωρίσει ή να μεσολαβήσει να ειρηνεύσουν και να μη μαλώνουν, έφευγε ξυλοδαρμένος κι έτσι κανείς δε μπορούσε να βοηθήσει τα αδέρφια αυτά.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

† Κυριακῇ 13 Ἰανουαρίου 2019 (μετά τά Φῶτα)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον 

Κεφ. δ' : 12-17

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀκούσας ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ᾿Ιωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ, ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν, ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς. Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν·

Το πιο φυσικό πράγμα

Όταν μυηθεί κανείς στο αληθινό χριστιανικό πνεύμα, θεωρεί ότι είναι το πιο φυσικό πράγμα να λέει ότι είναι αχρείος δούλος. Και την ώρα που λέει ότι είναι αχρείος δούλος, γεμίζει η ψυχή του από παράδεισο, γεμίζει από την ουράνια πραγματικότητα, από τη χάρη του Θεού.

Μπροστά στην ώρα του θανάτου...

Πρόσφατα ρώτησα έναν υγιή ηλικιωμένο, τι θα ήθελε περισσότερο σ’ αυτό τον κόσμο από το Θεό. Βάζοντας το χέρι στο στήθος, μου απάντησε:

-Το θάνατο και μόνο το θάνατο!

-Και πιστεύεις στη ζωή μετά το θάνατο;

-Ακριβώς επειδή το πιστεύω, επιθυμώ όσο πιο σύντομα το θάνατο, είπε ο γέρων.

Οι άπιστοι τρέμουν το θάνατο, επειδή ισχυρίζονται ότι ο θάνατος είναι η πλήρης εξαφάνιση της ζωής. Πολλοί πιστοί πάλι, φοβούνται το θάνατο επειδή νομίζουν ότι δεν έχουν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις τους στον κόσμο αυτό, δεν έβαλαν τα παιδιά τους σε μια σειρά, ή δεν αποτελείωσαν αυτό που έχουν ξεκινήσει.

Ακόμη και κάποιοι άγιοι άνθρωποι, φοβήθηκαν κατά την ώρα του θανάτου. Όταν οι Άγγελοι κατέβηκαν για να παραλάβουν τον Όσιο Σισώη, εκείνος ο αγγελικός άνθρωπος προσευχόταν να τον αφήσουν λίγο ακόμη σ’ αυτή τη ζωή για να μετανοήσει και να προετοιμαστεί για την άλλη ζωή.

Δεν εκφράζεται το ακατανόητο

Αληθινά δε μακαριστή ύπαρξη είναι το Θείο. Γιατί ό,τι και να υποθέσουμε πως είναι το Θείο, μακαριότητα είναι εκείνη η καθαρή ζωή, το ανεκδιήγητο και ακατάληπτο αγαθό, το ανέκφραστο κάλλος, αυτό που είναι όλο χάρη και σοφία και δύναμη, το αληθινό φως, η πηγή κάθε αγαθότητας, η ανώτερη εξουσία όλων, το μόνο ποθητό, αυτό που πάντα είναι το ίδιο,

Είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε το Όχι του Θεού στην ζωή μας;

Το Όχι του Θεού όχι ως άρνηση κακίας αλλά ως παιδαγωγία, θεραπεία και σωτηρία. 

Πολλές φορές προσευχόμαστε και επικαλούμαστε τον Θεό ζητώντας Του πράγματα για την ζωή μας και περιμένουμε ότι θα τα κάνει. Μπορεί όμως, τα αιτήματα να πραγματοποιηθούν σε κάποια στιγμή που κρίνει ο ίδιος. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Κάποιες στιγμές Τον εκβιάζουμε, Τον αμφισβητούμε, Του ρίχνουμε ακόμα και ευθύνες. 

“Γιατί σε μένα; Γιατί να το πάθω αυτό,γιατί να μη έρθουν τα πράγματα όπως τα είχα υπολογίσει; Γιατί να μην αποκτήσω και εγώ εκείνο; Γιατί να μην έχω την ζωή του τάδε, θέλω εκείνο γιατί δεν μου το δίνεις; κλπ”.

Ο Θεός ψιθυρίζει: “Για την σωτηρία σου γίνονται όλα”. Ότι επιτρέπει ο Θεός, το επιτρέπει για την σωτηρία μας. Όχι για να παίξει μαζί μας ή να μας ταλαιπωρήσει σαν δυνάστης.

Θεοφάνεια - Φεύγει ο νόμος και μπαίνει πλέον η χάρις στον ορίζοντα των σχέσεών μας με τον Θεό

Ὑπάρχει μιὰ ἁλυσσίδα ἐορτῶν ποὺ ἀναφέρονται στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου καὶ οἱ ὁποῖες ὀνομάζονται δεσποτικὲς ἑορτές. Ἀπὸ ὅλες τὶς δεσποτικὲς ἑορτές, οἱ πρῶτες τρεῖς, τῆς Γεννήσεως, τῆς Περιτομῆς καὶ τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου, παρουσιάζουν τὸν Θεὸ νὰ ταπεινώνεται ὡς ἄνθρωπος, καὶ μάλιστα σταδιακὰ καὶ ὅλο καὶ περισσότερο, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὶς ἑορτὲς τῆς Μεταμορφώσεως, τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῆς Ἀναλήψεως, οἱ ὁποῖες φανερώνουν τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ.

Στὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων, ὁ Θεὸς δέχεται τὴν ταπείνωση τῆς φύσεως μὲ τὸ νὰ ἐνδυθεῖ τὴ δική μας φύση, νὰ λάβει τὴ δική μας μορφή, νὰ ἀποκτήσει τὴ δική μας συγγένεια. Αὐτὸ τὸ κάνει γιὰ νὰ μεταβάλει τὴ δική μας κατάσταση ἀπὸ ἀνθρώπινη σὲ θεανθρώπινη, χαρίζοντάς μας τὴ δυνατότητα τῆς θεώσεως.

Στὴν ἑορτὴ τῆς Περιτομῆς κάνει ἕνα ἀκόμη βῆμα• ὑποτάσσεται στὸν νόμο καὶ τὶς διατάξεις τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ποὺ λεπτομερῶς ἀναφέρονται στὰ βιβλία τοῦ Δευτερονομίου καὶ τοῦ Λευϊτικοῦ. Ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ νόμος τῆς Παλαιᾶς Διάθηκης ἦταν «παιδαγωγὸς εἰς Χριστὸν» (Γαλ. γ΄ 24). 

Στόν δασοφύλακα Μανόγιλο γιά τά φτερά τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη...

Γεννήθηκες, λές στό Βανάτι, καί ἡ σλάβα* σου εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής. 

Θεωρεῖς ὡς ζωή τῆς ζωῆς σου τήν πίστη στόν Χριστό. Ὅταν κοιμήθηκε ὁ πατέρας σου, ἐσύ ἐπιχείρησες νά γιορτάζεις ἀκόμα πιό ἑορταστικά τή σλάβα τοῦ οἴκου σου ἀπ᾿ ὅ,τι γινόταν νωρίτερα στό σπίτι σας. Ὅμως, ἡ ὑπηρεσία σ᾿ ἔφερε στήν περιοχή μας. Καί ἐπειδή ἔπρεπε νά ἀφήσεις τήν εἰκόνα τῆς σλάβας σου σπίτι, στή γριά μητέρα καί τίς ἀδελφές, ἐσύ παρήγγειλες καινούργια εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη στούς μάστορές μας στό Ντέμπαρ. 

Ἀλλά πρός μεγάλη σου ἔκπληξη αὐτοί οἱ ἁγιογράφοι ζωγράφισαν τόν Ἅγιο Ἰωάννη μέ φτερά. Ὅταν ἔκανες παρατήρηση στούς ἁγιογράφους, ἐκεῖνοι σοῦ ἐξήγησαν, ὅτι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστῆς ἔτσι ἔχει ἁγιογραφηθεῖ στίς εἰκόνες παντοῦ στίς ἐκκλησίες τοῦ τόπου ἐδῶ. Ἐσύ τότε ἐπισκέφθηκες τούς τοπικούς ναούς, εἶδες, πείστηκες, καί παραξενεύθηκες.

Οι Προδρομίτες στον Ι.Ν. Παντανάσσης

Φωτογραφίες ἀπό τόν Ἁγιασμό τῶν ὑδάτων εἰς τόν Ι.Ν. Παντανάσσης (06.01.2019)

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ: Στά Ἅγια Θεοφάνεια

Μέγα και υψηλό είναι το μυστήριο του βαπτίσματος του Χριστού, δυσθεώρητο και δυσερμήνευτο, αλλά επειδή είναι εξαιρετικά σωτήριο ας το ανιχνεύσουμε όσο είναι εφικτό. "Και να, με το να αναδυθεί μόνο, του ανοίχθηκαν οι ουρανοί". 

Δεν είπε ο ουρανός, αλλά οι ουρανοί, δηλαδή όλοι, όλα τα επάνω από εμάς επικείμενα. Για να δειχθεί φανερώτατα ότι αυτός είναι που και προ των ουρανών υπάρχει και πριν από όλα τα όντα και είναι Θεός και είναι Θεού Λόγος και Υιός, μόνο αυτός παρουσιαζόταν συνημμένος με τον Πατέρα και το Πνεύμα. 

Με την έκφραση "ανοίχθηκαν", μας έδειξε ότι οι ουρανοί ήσαν κλειστοί προηγουμένως λόγω της αμαρτίας και της παρακοής μας προς το Θεό. Ο δε Λουκάς λέγει ότι όταν βαπτίσθηκε και προσευχόταν ο Ιησούς, ανοίχθηκε ο ουρανός. 

Διδασκόμεθα από αυτό ότι όχι μόνο ο ιερέας και τελεστής των μυστηρίων πρέπει να προσεύχεται, αλλά και ο τελούμενος. 

Διμηνιαῖο Πρόγραμμα Λειτουργικῆς Ζωῆς Ἐνορίας

† Κυριακῇ 6 Ἰανουαρίου 2019 (Τά Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον

Κεφ. γ' : 13-17

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παραγίνεται ὁ ᾿Ιησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν ᾿Ιορδάνην πρὸς τὸν ᾿Ιωάννην, τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ. Ὁ δὲ ᾿Ιωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με; Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην. Τότε ἀφίησιν αὐτόν. Καὶ βαπτισθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς, ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ, ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν, καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν· Καὶ ἰδοὺ, φωνὴ ἐκ τῶν Οὐρανῶν, λέγουσα·

Eίναι παρατηρημένο ότι μόνο ο Ορθόδοξος Αγιασμός διατηρείται χωρίς να χαλάει

«Είναι γνωστό ότι ο Αγιασμός έχει πολύ ισχυρή και σταθερή δομή. Αυτό το νερό μπορεί να μεταβιβάσει τις ιδιότητές του. Πάρτε μόνο 10 γραμμάρια και αραιώστε τα σε 60 λίτρα κοινό νερό και όλο πλέον θα έχει τις ιδιότητες του αγιασμού»!

Πρέπει να τονισθεί ότι η εμπειρία μας είναι μόνο στο υλικό πεδίο. Δεν μπορούμε να πειραματισθούμε με την ίδια την ψυχή, και βέβαια είναι αδύνατο να κατανοήσομε πως δρα ο Θεός με τις άκτιστες ενέργειές Του μέσα από τα αληθινά Μυστήρια, που τελούνται αποκλειστικά μέσα στην Εκκλησία. Και είναι παρατηρημένο ότι μόνο ο Ορθόδοξος Αγιασμός διατηρείται χωρίς να χαλάει.

Στα άλλα δόγματα και θρησκείες υπάρχουν μόνο τύποι και σκιές της αλήθειας, από πλυσίματα και βουτήγματα στο νερό που είναι ανωφελή πνευματικά. Γι’ αυτό και «ο Χριστός έδειξε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε βουτήγματα στο νερό και έθιμα ανωφελή, και εντολές ανθρώπων και διδασκαλίες»…καθώς λέει ο άγιος Επιφάνιος της Κύπρου.

Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας. 

Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία. 

Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση. 

Αὐτή ἡ σπουδαία λειτουργία τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐξομολόγησης (δηλ. ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν τραυμάτων τοῦ ἀνθρώπου), μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπό τόν Ἅγιο Γέροντα Πορφύριο. 

Η ανιδιοτελής ευχαριστία

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ πρέπει νά εὐχαριστεῖ τόν εὐεργέτη του. Καί γιά τό παραµικρό πού θά τοῦ δώσει κάποιος, πρέπει νά αἰσθάνεται τήν ἐσωτερική ἀνάγκη νά τόν εὐχαριστήσει – καί ὄχι µόνο µιά φορά - καί νά θυµᾶται πάντα αὐτό πού τοῦ προσέφερε. Ἡ εὐχαριστία καί ἡ εὐγνωµοσύνη εἶναι ἐκδηλώσεις καλλιεργηµένης ψυχῆς. Ὅταν δέν ὑπάρχουν, σηµαίνει ὅτι δέν βρίσκεται στό σωστό δρόµο.

Ὁ κοσµικός ἄνθρωπος εὔκολα ζητάει αὐτό πού ἔχει ἀνάγκη, ἀλλά σπάνια εὐχαριστεῖ. Περιορίζεται σέ ἕνα τυπικό «εὐχαριστῶ» καί συνήθως µένει ἀνικανοποίητος, γιατί πάντα θέλει περισσότερα καί καλύτερα. Ἐάν ζητήσει κάτι καί δέν τό λάβει, τότε ἀγριεύει καί ἡ συµπεριφορά του εἶναι ἀπαράδεκτη.

Πρέπει ὅµως νά δοῦµε καί µιά ἄλλη περίπτωση, ἀνώτερη καί πνευµατική. Ὁ Θεός εἶναι ὁ µεγάλος εὐεργέτης τῶν ἀνθρώπων. Ὅ,τι ἔχουν καί ὅ,τι χρειάζονται οἱ ἄνθρωποι εἶναι προσφορά τοῦ οὐράνιου Πατέρα. Πόσο ὅµως τόν εὐχαριστοῦν; Πόσο τόν ἀναγνωρίζουν εὐεργέτη τους; Πάντως ἐκεῖνοι πού πιστεύουν, δέχονται τό Θεό ὡς δηµιουργό καί προνοητή, γι᾿ αὐτό καί ἡ εὐχαριστία τους εἶναι ἀδιάκοπη. Νιώθουν παιδιά τοῦ στοργικοῦ Πατέρα καί τά χείλη τους ψελλίζουν ἀδιάκοπα εὐχαριστήριες προσευχές.