Τό χάραγμα τοῦ Χριστοῦ στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου
Κάθε φορά που στεκόμαστε ενώπιον του Θεού ας φέρουμε μέσα μας όλους τους αδελφούς μας, ώστε ο Θεός να βλέπει στήν καρδιά μας ολόκληρη την αδελφότητα. Αν είμαστε πενήντα άνθρωποι σε ένα μέρος, ο Θεός πρέπει να βλέπει πενήντα πρόσωπα στην καρδιά του καθενός.
Αὐτή είναι η ενότητα που ο Κύριος εντέλλεται να έχουμε. Να είμαστε ένα ενώπιον του Πνεύματός Του και του Προσώπου Του, ή όπως λέει ο Απόστολος, «ίνα μη ή σχίσμα εν τω σώματι» (Α΄ Κορ. 12,25).
Η ενότητα για την οποία μίλησε ο Κύριος, «ίνα ώσιν εν» (Βλέπε Ιωάν. 17,11) επιτελείται μέσα στην καρδιά.
Εάν ο καθένας από εμάς φέρει μέσα στην καρδιά του όλη την αδελφότητα,συνεργεί στην ενότητα του σώματός της. Ποτέ ας μην ανεχθούμε να σταθούμε ενώπιον του Κυρίου και να λείπει έστω και ένας αδελφός από την καρδιά μας.
Γι᾿ αυτό, αδελφοί, κάθε φορά που μπαίνουμε στην Εκκλησία γιά νά κάνουμε την παράστασή μας μπροστά στον Θεό, ας σταθούμε ενώπιόν Του και ας μνημονεύουμε ονομαστικά όλη την αδελφότητα, απ᾿ τον Ηγούμενο ως τον τελευταίο δόκιμο. Όταν κάνουμε αυτό μια δυο ή και τρεις φορές, έπειτα ας ζητήσουμε από τον Θεό να φέρει την ευλογία Του πάνω σε όλη την αδελφότητα συνεχίζοντας με αυτή την προσευχή:
«Κύριε, ιδού παρέστεικά Σοι με όλους τους αδελφούς μου. Ευλόγησε την παράσταση όλων των αδελφών μου και τη δική μου. Φέρε την ευλογία Σου πάνω σε όλους μας, από τον πρώτο ως τον τελευταίο και μην αφήσεις κανέναν από τους αδελφούς μου να βγει από το χώρο αυτό απαράκλητος, χωρίς την παρηγοριά της άφθαρτης χάριτός Σου. Αλλά Συ, Κύριε, γέμισε τις καρδιές μας με τα δόματα της αγαθότητάς Σου».
Αν αρχίσουμε να προσευχόμαστε με τέτοια νοήματα, ο Κύριος θα μας δώσει τρόπους και λόγους να Του μιλήσουμε. Τότε θα μπορέσουμε να Τον αποκαλέσουμε Πατέρα των οικτιρμών και Θεό του ελέους και «πάσης παρακλήσεως» (Β΄Κορ. 1,3). Θα τολμούμε να Του ζητήσουμε να λαλήσει αγαθά στις καρδιές όλων των αδελφών μας καί να δώσει δύναμη, χάρη και παρηγοριά σε όλους.
Αν ξεκινήσουμε την «παράστασή» μας με αυτό τον τρόπο, θα ακολουθήσει τέτοια ευλογία μέσα μας, που δεν θα θέλουμε να αφήσουμε αυτή την προσευχή. Η προσευχή αυτή έχει μεγάλη δύναμη. Κρατώντας την θα δούμε ένα παράδοξο θαύμα. Η ζωή μας θα γεμίσει σίγουρα με φιλαδελφία, ειρήνη και πνευματικά χαρίσματα.
Αν κατά την ώρα της προσευχής έχουμε στην καρδιά μας τον αδελφό, τότε αυτός πληροφορείται και χαίρεται. Με τον τρόπο αυτό ο καθένας μας και όλοι μαζί γινόμαστε «συνεργοί Θεού» στη σωτηρία των αδελφών μας.
Ἀρχιμανδρίτης Ζαχαρία (Ζαχάρου)
Ιερά Μονη Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 2015
