H εικόνα της Παναγίας της Αγάπης
Η ξακουστή εικόνα της Παναγίας της Αγάπης, βρίσκεται στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Βάβλα. Είναι έργο του 16ου αιώνα. Σύμφωνα με τους ειδικούς αποδίδεται στο σπουδαίο Κύπριο ζωγράφο Λουκά από την Τόχνη, εικόνες του οποίου βρίσκονται σε πολλές εκκλησίες της ορεινής Λάρνακας. Αναφέρουμε τις σημαντικότερες από αυτές: της Αγίας Μαρίνας στη Μελίνη, της Παναγίας της Παρσάτας στην Ορά, της Παναγίας Ένθρονης στην Τόχνη, της Παναγίας Τητηότησας στην Καλαβασό
Η σημαντική αυτή εικόνα έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Το βλέμμα της Παναγίας είναι διεισδυτικό και στρέφεται κατευθείαν στο θεατή. Είναι τυλιγμένη σφικτά με σκουρόχρωμο μαφόρι με φυτική διακόσμηση από βλαστούς και ρόδακες που καταλήγουν σε κόκκινα άνθη.
Κρατά το Χριστό με το αριστερό χέρι, ενώ φέρει τη δεξιά παλάμη το στήθος της. Η μορφή του Χριστού είναι αυστηρή. Eυλογεί με το δεξί, ενώ με το αριστερό κρατά κλειστό ειλητάριο. Τα ρούχα Του είναι πολύ χαρακτηριστικά, με το ανοιχτόχρωμο με κόκκινη λεπτή διακόσμηση υποκάμισό και το χρυσοκέντητο ιμάτιο. Στη μέση φορεί κόκκινη χρυσοκέντητη ζώνη. Τα φωτοστέφανα είναι χρυσά και ανάγλυφα με πλούσια διακόσμηση. Στο χρυσό φόντο της εικόνας διακρίνονται δύο επιγραφές, Η ΟΔΗΓΗΤΡΙΑ και ΙΣ ΧΣ.
Στο χωριό Βάβλα, βρίσκεται και εξωκκλήσι με το όνομα Παναγία της Αγάπης, δύο χιλιόμετρα βόρεια του χωριού. Κτίστηκε το 1935 στη βάση ναΐσκου του 16ου αιώνα.
Η εικόνα της Παναγίας της Αγάπης κλάπηκε πριν 75 περίπου χρόνια από άγνωστους ιερόσυλους κλέφτες, που θέλησαν να τη φυγαδεύσουν στο εξωτερικό. Μετά από θαυματουργική παρέμβαση της Παναγίας, οι ιερόσυλοι αποφάσισαν να μην προχωρήσουν στα ανίερα σχέδια τους.
Έτσι, ένα βράδυ αποφάσισαν να την επιστρέψουν, τοποθετώντας την έξω από την πόρτα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Αφού κτύπησαν την καμπάνα, εξαφανίστηκαν. Οι Βαβλίτες που άκουσαν τις κωδονοκρουσίες και έτρεξαν μέσα στη νύχτα, είδαν την κλεμμένη εικόνα έξω από την εκκλησία. Με ανακούφιση και ευλάβεια την πήραν και την επανατοποθέτησαν στη θέση της εντός της εκκλησίας.
Πηγές:
1. Κυριάκος Παπαϊωάννου, Η Κατά Κίτιον Αγιογραφική Τέχνη, σ.156-157, Λάρνακα 2002.
2. Περιοδικό, Τα Λεύκαρα, σ.30, τεύχος αρ.55, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1996.
