Ὅποιος ἀναπαύει τούς ἀνθρώπους, εὐχαριστεῖ τό Θεό!
Ὅποιος ἀναπαύει τούς ἀνθρώπους, εὐχαριστεῖ τό Θεό!...
Ὅποιος ἀναπαύει τούς ἀνθρώπους, εὐχαριστεῖ τό Θεό!...
Οἱ ἀρρώστιες παραχωροῦνται ἀπό τό Θεό γιά τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς στούς ράθυμους καί ἀμελεῖς, πού ἀγαποῦν τό Θεό!...
Ἐπιτρέπει ὁ Θεός τίς θλίψεις, γιά νά τόν πλησιάσουμε μέ τίς προσευχές καί τήν ταπείνωση καί νά μήν πάθουμε ὅ,τι ἔπαθε ὁ σατανᾶς.
Τά λυπηρά μᾶς θυμίζουν τό Θεό «ἐν θλίψειἐμνήσθημέν Σου) καί μᾶς πλησιάζουν πρός Αὐτόν, ἀπομακρύνοντας ἀπό ἐμᾶς τά μάταια καί φθαρτά, καί μᾶς δωρίζουν κάθε μακαρισμό!...
Ἡ παρρησία πρός τό Θεό ἀποκτᾶται μέ τή συνεχή καί ἔντονη προσευχή. Διότι εὐφραίνεται «ἡ καρδία τῶν ζητούντων τόν Κύριον»...
Ὅποιος ὁμολογεῖ καί ἐγκαταλείπει τίς ἁμαρτίες του, θά εὕρει ἔλεος παρά Κυρίου (=μετάνοια).
Ὅποιος νεκρώθηκε γιά τόν κόσμο, ὑπομένει μέ χαρά τούς πειρασμούς καί τά κακά. Ὅποιος δέν νεκρώθηκε, ταράσσεται καί ὀργίζεται καί κυριεύεται ἀπό τή λύπη.
Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πλησιάζει τόν ταπεινό, τόν δέ ὑπερήφανον κυκλώνουν οἱ λυπηρές περιστάσεις, γιά νά ταπεινωθεῖ καί νά σωθεῖ.
Ὁ ταπεινός δέχεται πάντοτε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ταπεινώσου σ᾿ ὅλα μπροστά στούς ἀνθρώπους. Προλάμβανε ὅλους προσκυνώντας τους καί ὅλοι θά σέ τιμήσουν. Ἐξευτέλιζε τόν ἑαυτό σου καί θά ἰδεῖς τή δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἀγωνίζου νά σέ καταφρονοῦν ὅλοι, γιά νά σέ δοξάσει ὁ Θεός!
Μή ζητᾶς νά σέ τιμοῦν οἱ ἄνθρωποι. Ὅποιος ζητάει τήν τιμή, φεύγει ἀπ᾿ αὐτόν ἡ τιμή. Ὅποιος ἀποφεύγει τήν τιμή, ἡ τιμή τόν ἀκολουθεῖ καί γίνεται κήρυκας τῆς ταπεινώσεώς του.
Ὅποιος εἶναι ἐνάρετος καί φαίνεται εὐτελής καί οὐτιδανός μέ φωτεινή ζωή καί ταπεινό φρόνημα, εἶναι μακάριος... Ὅποιος πεινάει καί διψάει γιά τό Θεό, ὁ Θεός θά τόν γεμίσει ἀπό τ᾿ ἀγαθά Του. Γίνου ἀμαθῆς καί ἰδιώτης καί ὄχι σοφός στήν ἀμάθειά σου.
Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες
τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
