«Τι κάνετε τόσες ώρες μέσα στην Εκκλησία, δε βαριέστε;»

Ρώτησαν κάποτε ένα μοναχό: τι κάνετε τόσες ώρες μέσα στην Εκκλησία, δε βαριέστε;

Κι εκείνος απάντησε: εσύ τι έκανες εννιά μήνες στη μήτρα της μάνας σου; Τίποτα. Ήσουν εκεί και τρεφόσουν με το μητρικό αίμα. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς.

Είμαστε εδώ και τρεφόμαστε από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Από το σώμα και το Αίμα του Χριστού. Γιατί η Εκκλησία είναι η Μάνα που μας τρέφει.

Η φιλόστοργη Μάνα.

Η πνευματική καρδιά απ’ την οποία διαχέεται το αίμα και κρατιούνται ζωντανά τα παιδιά της.

Την προσφέρει ως δωρεά

Ο άνθρωπος είναι δυνάμει πρόσωπο. Η ολοκλήρωσή του ως προσώπου, που αποτελεί τον σκοπό της υπάρξεώς του, πραγματοποιείται με την ανύψωσή του στο άκτιστο αρχέτυπο. 

Ἀναστάσεως ἡμέρα

(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης,

σήμερα, Κυριακή τοῦ Πάσχα, 28 Ἀπριλίου 2019)

Ἦχος πλ. α’

Δόξα… Καὶ νῦν…

Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Φωτογραφίες από την Ακολουθία της Αναστάσεως

Οι κύριοι, Ζαΐμης Νικόλαος και Καούρης Αστέριος, επί τω έργω...των τελευταίων 20 ετών !

Τα κορίτσια του Κατηχητικού του Ιερού Ναού Παντανάσσης με τις Κατηχήτριες, κυρίες Δημόκα-Μπίνου και Δημάκη-Φυδάνογλου

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την Ακολουθία και την Περιφορά του Επιταφίου

ΜΗΝΥΜΑ ΠΑΣΧΑ 2019

† Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο Σ

Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος

πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Πιερίας

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Τὸ Πάσχα εἶναι, ὡς γνωστόν, ἡ ἑορτή τῶν ἑορτῶν καὶ ἡ πανήγυρις τῶν πανηγύρεων! Εἶναι ἡ διάβασις ἐκ θανάτου προς ζωήν! Εἶναι τὸ μυστικό, θεῖο, σωτήριο Πάσχα! Ὁ Χριστός νίκησε τόν θάνατο. 

Αὐτό γιορτάζουμε τή μεγάλη καί λαμπρή ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Γι’ αὐτό θά ψάλλουμε γιά σαράντα μέρες συνεχῶς τό πανευφρόσυνο «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας». Τὸ ἐλπιδοφόρο μήνυμα τῆς προσφορᾶς ζωῆς ἀπό τὸν Ἀναστάντα Κύριο «καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασιν», εἶναι τὸ κέντρο τῆς έπί γῆς πορείας μας, πού θά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἀθανασία.

Πιστεύουμε καὶ ὁμολογοῦμε ὅτι σήμερα ὁ Ἀναστάς Κύριος ἔρχεται μέ πολλή εὐσπλαχνία πρὸς ἐμᾶς γιά νά φέρει μέσα στή δική μας ἀδυναμία, λύπη, ἀπελπισία, ὀλιγοπιστία καί ἀσθένεια, τή δική Του δύναμη, χάρη, συγχώρεση, ἀγάπη, φῶς, εἰρήνη, ἀφθαρσία, αἰωνιότητα καί ἁγιασμό.

Η Αποκαθήλωσις ... (φωτογραφίες)

Η Σταύρωσις ... (φωτογραφίες)

Τι συμβολίζει το βάψιμο των κόκκινων αυγών και γιατί τα τσουγκρίζουμε

Το βάψιμο των αβγών είναι το κατεξοχήν πασχαλινό έθιμο και γίνεται κάθε Μεγάλη Πέμπτη.

Η ιστορία του κόκκινου αβγού 

Τα κόκκινα ή διακοσμημένα αβγά τα συναντάμε πριν από τα χρόνια του Χριστού, στην αρχαία Ρώμη, την Κίνα, την Γαλιλαία, την Περσία και την Αίγυπτο, όπου μοιράζονται σε ανοιξιάτικες γιορτές αφού -μαζί με τα κουνέλια- αποτελούσαν αρχαίο σύμβολο γονιμότητας, άξιο λατρείας και σεβασμού.

Το βάψιμο των αβγών

Το βάψιμο των αβγών γίνεται πάντα την Μεγάλη Πέμπτη και για αυτό το λόγο πολλοί την ονομάζουν Κόκκινη Πέφτη ή Κοκκινοπέφτη. Η μέρα αυτή είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όπου ο Χριστός προσέφερε άρτο και οίνο ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του. Το βάψιμο των αβγών με κόκκινο χρώμα συμβολίζει το αίμα του Ιησού Χριστού που έσταξε, όταν τον λόγχισε ο Ρωμαίος στρατιώτης. Παράλληλα, το κόκκινο χρώμα συμβολίζει -στην ορθόδοξη παράδοση- την χαρά.

Η γιατρειά της καρδιάς

Μη θυμώσεις μαζί μου, που σου λέω την αλήθεια. Ποτέ δε ζήτησες με όλη σου την ψυχή την ταπείνωση.

Όταν ο Θεός θελήσει να φέρει τον άνθρωπο σε μεγάλη στενοχώρια, ώστε να μετανοήσει και να εκζητήσει το έλεός του, παραχωρεί να εμπέσει στη μικροψυχία.

Και αυτή γεννά την ισχυρή δύναμη της αμέλειας, η οποία τον κάνει και γεύεται τον ψυχικό πνιγμό, που είναι μια γεύση της κόλασης. Απ΄αυτό, χτυπά τον άνθρωπο, μετά, το πνεύμα της φρενοβλαβείας, από το οποίο πηγάζουν ατέλειωτοι πειρασμοί, όπως η σύγχυση, ο θυμός, η βλασφημία, η γκρίνια και η μεμψιμοιρία, οι χαλασμένοι λογισμοί, η μετάβαση από τόπο σε τόπο, γιατί πουθενά δε βρίσκει ανάπαυση, και τα όμοια.

Αν με ρωτήσεις ποια είναι η αιτία για όλα αυτά, σου απαντώ: Η αμέλειά σου, γιατί δε φρόντισες να βρεις τη γιατρειά τους. Η γιατρειά όλων αυτών είναι μία, και μ’ αυτή ο άνθρωπος βρίσκει αμέσως στην ψυχή του την παρηγοριά που ποθεί. Και ποια λοιπόν είναι η αυτή γιατρειά;

Φωτογραφίες από τις δραστηριότητες του Κατηχητικού

Δεν θα παρουσιάσει τίποτε

Ο άνθρωπος που εξομολογείται συχνά, διατηρεί ευκολότερα στην μνήμη του τα παραπτώματα που διέπραξε από την τελευταία εξομολόγησή του, εν αντιθέσει με εκείνον που εξομολογείται σπανίως και δυσκολεύεται να κάνει ακριβή και λεπτομερή εξομολόγηση. 

Αφάνταστα μικρή

Η ζωή στη γη είναι πολύ μικρή, αφάνταστα μικρή. Αλλά μας έχουν δοθεί πολλά σ’ αυτή τη μικρή χρονική περίοδο της ζωής μας, προκειμένου να μπορέσουμε να στραφούμε προς τον Θεό εκ βάθους καρδίας. 

Εκείνος είναι που μπορεί να μεταμορφώσει και να αναστήσει τις ψυχές μας. 

Γιατί να εκκλησιαστεί κάποιος τη Μεγάλη Εβδομάδα;

Ομολογουμένως, η Μ. Εβδομάδα αποτελεί μία ευλογημένη ευκαιρία για τον άνθρωπο. Και θα έλεγα, πολύ δε περισσότερο για τον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερες αγωνίες.

Θα ξεκινήσω κάπως ανάποδα. Θεωρώ πως ο σκοπός δεν είναι να εκκλησιαστεί κάποιος. Δεν υφίσταται κανένα πρέπει στην ζωή της εκκλησίας. Η ελευθερία, την οποία ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο, θεμελιώνεται πάνω στο πρόσωπο του Χριστού και όχι πάνω σε «πρέπει» και σε επιτακτικές συμπεριφορές, που αφορούν την πνευματική ζωή. 

Εξάλλου, γιατί να πρέπει κάποιος να εκκλησιαστεί την Μ. Εβδομάδα, αν δεν εκφράζει αβίαστα την ανάγκη για συμμετοχή στο θείο πάθος; Κατ’ επέκταση, γιατί να πρέπει να νηστέψει, να προσευχηθεί, να μετανοήσει εάν δεν έχει προηγηθεί η γνωριμία με το πρόσωπο του Χριστού; 

Καλύτερα να μείνει εκεί που είναι. Ξέρετε, πρώτα έρχεται η γνωριμία με κάποιο πρόσωπο και κατόπιν ο συσχετισμός μαζί του, η δημιουργία σχέσης. Γιατί να μην συμβαίνει το ίδιο και με το πρόσωπο του Χριστού;

Κυριακή των Βαΐων στην Παντάνασσα ... φωτογραφίες

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

† Κυριακῇ 21 Ἀπριλίου 2019 (τῶν Βαΐων)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην

Κεφ. ιβ' : 1-18

Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. Ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. Ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. Λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν Μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων, καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; Εἶπε δὲ τοῦτο, οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ' ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε, καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. Τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ' ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν.

Το ταξίδι της ψυχής

Την ψυχή που πεθαίνει, τη βγάζει ο αρχάγγελος Μιχαήλ (βγαίνει από το στόμα), με εντολή του Χριστού, ενώ ο φύλακας άγγελος παραμένει τιμής ένεκεν, δίπλα στο νεκρό σώμα μέχρι να ταφεί.

Είναι υπερτάτη τιμή για εμάς τους Ορθοδόξους, ο Χριστός να έχει ορίσει, τον αρχηγό των αγγέλων, τον αρχάγγελο Μιχαήλ, να παίρνει την ψυχή μας. Αυτό ισχύει μόνο για τους Ορθοδόξους!

Ο αρχάγγελος Μιχαήλ παραδίδει την ψυχή στα χέρια άλλων αγγέλων, που την παραλαμβάνουν και αναχωρούν για τον τελωνισμό. Τρεις μέρες τελωνίζεται η ψυχή. Δεν τελωνίζονται όλοι. Οι εξομολογημένοι περνούν τα τελώνια σφήνα, με το εξπρές!

Καταβασίες της Κυριακής των Βαΐων

Ωδή α΄. Ήχος δ΄.

«Ώφθησαν, αι πηγαί της αβύσσου, νοτίδος άμοιροι,

και ανεκαλύφθη θαλάσσης, κυμαινούσης τα θεμέλια·

τη καταιγίδι νεύματι, ταύτης γαρ έπετιμησας, περιούσιον λαόν δε έσωσας, άδοντα, επινίκιον ύμνον σοι Κύριε».

(Φάνηκαν οι πηγές της αβύσσου (βαθιάς θάλασσας), στερημένες νοτιάς (νερού) και αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια της σαλευόμενης από τα κύματα θάλασσας· με το νεύμα σου (την προσταγή σου), επιτίμησες την καταιγίδα, σώζοντας τον περιούσιο σου λαό, ο οποιος έψελνε επινίκιο ύμνο προς σε Κύριε.)

Το θαύμα του διαχωρισμού της Ερυθράς θάλασσας και το πέρασμα από το στεγνό βυθό της του Ισραηλιτικού λαού, επανέρχεται και πάλι στο προσκήνιο. Ο βυθός της θάλασσας, με το πρόσταγμα του υπηρέτη του Θεού, φάνηκε στεγνή γη, από την οποία πέρασε ο λαός χωρίς να βραχούν τα πόδια του.

Πρόγραμμα Λειτουργικῆς Ζωῆς τῆς Μεγάλης καί τῆς Διακαινησίμου Ἑβδομάδος ὅλων τῶν Ἐνοριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κίτρους

Η ψυχή, δεν πρέπει ν' απομακρύνεται μόνο από φανερά αμαρτήματα

Ἡ ψυχή, ποὺ θέλει νὰ μείνει παρθένος καὶ νὰ ἐνωθεῖ μὲ τὸ Θεό, δὲν πρέπει ν' ἀπομακρύνεται μόνον ἀπὸ φανερά ἁμαρτήματα, ὅπως ἡ πορνεία, ὁ φόνος, ἡ κλοπή, ἡ γαστριμαργία, ἡ κατάκριση, τὸ ψεῦδος, ἡ φυλαργυρία, ἡ πλεονεξία, καὶ τὰ ὅμοια, ἀλλὰ πολύ περισσότερο ἀπὸ τὰ ἀφανὴ καὶ κρύφια. 

Δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία, κενοδοξία, ἀνθρωπαρέσκεια, ὑποκρισία, φιλαρχία, δολιότητα, κακοήθεια, μῖσος, ἀπιστία, φθόνο, φιλαυτία, ὑπερηφάνεια καὶ τὰ ὅμοια.

Κατὰ τὴ Γραφή, τὰ ἐσωτερικά αὐτὰ ἁμαρτήματα εἶναι ἴσα μὲ τὰ ἐξωτερικά. Γιατὶ λέει «Ὁ Κύριος διασκόρπισε ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων», καὶ• «Ὁ Κύριος ἀποστρέφεται τὸν αἱμοχαρὴ καὶ δόλιο ἄνθρωπο», δείχνοντας μ' αὐτό, ὅτι τὴ δολιότητα ὁ Κύριος τὴν ἀποστρέφεται ἴσα μὲ τὸ φόνο.

Ο σύγχρονος άνθρωπος, ενώ θέλει να έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του για όλους, δυσκολεύεται να ακούσει

Ο σύγχρονος άνθρωπος, ενώ θέλει να έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του για όλους, δυσκολεύεται να ακούσει. Να μάθει τη γνώμη που έχουν οι άλλοι γι’ αυτόν. Ενίοτε διακατέχεται από τον φόβο ότι αν ακούσει την αλήθεια, θα πρέπει να αλλάξει πορεία. Θα χρειαστεί να δει τον χαρακτήρα του διαφορετικά, ότι είναι ψευδαίσθηση να νομίζει ότι είναι άτρωτος και τέλειος. Ότι τελικά δεν πρέπει να του φταίνε μόνο οι άλλοι, αλλά χρειάζεται να ξαναδεί τον εαυτό του, τα πάθη του, τα λάθη του.

Είμαστε αταπείνωτοι οι άνθρωποι, μεγαλύτεροι και μικρότεροι. Ιδίως στις σχέσεις εντός της οικογένειας, μεταξύ του ζευγαριού, αλλά και μεταξύ γονέων και παιδιών, η ταπείνωση είναι δυσεύρετη. 

Κυριαρχεί ο εγωισμός, τροφοδοτημένος από έναν πολιτισμό οποίος στηρίζει την επικράτησή του στο δικαίωμα και τον ναρκισσισμό. Από την μία θεωρούμε ότι δικαιούμαστε να είμαστε ο εαυτός μας, διότι αυτό σημαίνει ελευθερία και αυτοπραγμάτωση. Καλούμε τους άλλους να μας αγαπούνε και να μας ανέχονται γι’ αυτό που είμαστε, χωρίς να επιλέγουμε κι εμείς αυτή τη στάση έναντί τους, πεπεισμένοι για την ανωτερότητά μας. Και είμαστε έτοιμοι να παραπονεθούμε, αν εκείνοι φέρονται ανάλογα ή μας κρίνουν.

Οδυνηρή αίσθηση

Οργή Θεού είναι η οδυνηρή αίσθηση εκείνων που παιδαγωγούνται από το Θεό. 

Και γίνεται οδυνηρή αίσθηση όταν έρχονται αθέλητοι πόνοι, με τους οποίους ο Θεός οδηγεί πολλές φορές το νου, που φουσκώνει για την αρετή και τη γνώση του, σε συστολή και ταπείνωση· έτσι παραχωρεί ν’ αποκτήσει επίγνωση του ίδιου του εαυτού του και συναίσθηση της ασθένειάς του. 

Το πετραχήλι στο κεφάλι σου...

Είναι ωραίο να πας σ' έναν ιερέα, όσο αμαρτωλός κι αν είναι, να πεις δυο λογάκια για πράγματα που σε βαραίνουν.

Και μετά, ο ιερέας θα βάλει ένα ειδικό ύφασμα στο κεφάλι σου, που λέγεται πετραχήλι (και λέγεται έτσι διότι είναι ''επί τον τράχηλό του'', δηλαδή πάνω στο λαιμό του, επί τον τράχηλο = πετραχήλι) και θα σου διαβάσει αυτή την προσευχή.

Κύριε, ο Θεός ημών, ο τω Πέτρω και τη πόρνη δια δακρύων άφεσιν δωρησάμενος, και τον τελώνην τα ίδια επιγνόντα πταίσματα δικαιώσας, πρόσδεξαι την εξομολόγησιν του δούλου σου (εδώ θα πει το όνομά σου) και ει τι επλημμέλησεν εκούσιον ή ακούσιον αμάρτημα, εν λόγω ή έργω ή κατά διάνοιαν, ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον·

Η μεγάλη πλάνη των ''καλών ανθρώπων''

Η μεγάλη πλάνη των ''καλών ανθρώπων'': Από την μία προσέχουν να μην πατήσουν και σκοτώσουν ακόμα και τα μυρμήγκια και από την άλλη σκοτώνουν τον εαυτόν τους, μένοντας μακριά από τον Χριστό.

Αυτός είναι ο λόγος που οι ''καλοί άνθρωποι'' δεν σώζονται, αλλά κολάζονται. Σώζονται μόνο οι πραγματικά Χριστιανοί, οι μετανοημένοι Χριστιανοί... 

Εκείνοι που έχουν οργανική και μυστηριακή σχέση (εξομολογούνται, Κοινωνούν) με τον Χριστό.

Πως να προετοιμαστούμε να υποδεχθούμε το Πάσχα

Τι είδους προετοιμασία μας προτείνει ο Άγιος Σιλουανός για την υποδοχή του Πάσχα; – Γέροντας Σωφρόνιος (Σαχάρωφ) του Έσσεξ

Όσο ισχυρότερο είναι μέσα μας το Πνεύμα, τόσο ευκολότερα ξεχνούμε κάθε πληγή και συγχωρούμε κάθε προσβολή πού μας προκλήθηκε από τον αδελφό, και τόσο πλουσιότερα θα ξεχύνεται σε μας η χαρά της αιώνιας ζωής. Η αυτοεξουθένωση είναι μεγάλη πνευματική πράξη μπροστά στον Θεό. Ο Ίδιος ο Κύριος κένωσε τον Εαυτό Του. 

Διαβάζουμε λοιπόν στον πατέρα Σιλουανό τα λόγια: «η χάρη κατοικεί στους ελαχίστους»και όχι στους ανωτέρους. Έτσι έδωσε σε αυτόν ο Κύριος να γνωρίσει: «Όσο περισσότερο ταπεινώνεται ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο αναλαμβάνει τον αγώνα της κενώσεως, τόσο υψηλοτέρα ανεβαίνει μπροστά στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνεται ικανός να προσλάβει τη μεγάλη χάρη».

Θα ήταν αφελές να σκεφτούμε ότι η συγκέντρωσή μας στον τόπο αυτό είναι ανθρώπινο έργο. Ο Ίδιος ο Κύριος μας συγκέντρωσε. Και εφόσον μας συγκέντρωσε ο Κύριος, ας μιμηθούμε τον Γέροντα Σιλουανό. Αυτός, κατά τις εορτάσιμες ημέρες στην αρχή της μοναχικής του ζωής, υπηρετούσε τους πατέρες και τους αδελφούς στην τράπεζα, και σκεφτόταν γιά την τόσο μεγάλη ευτυχία που του δόθηκε: «να διακονεί αυτούς που αγαπά ο Κύριος». 

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

† Κυριακῇ 14 Ἀπριλίου 2019 (Ε' Νηστειῶν)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Μάρκον

Κεφ. ι' : 32-45

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παραλαμβάνει ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς δώδεκα Μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν· Ὅτι ἰδοὺ, ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς Ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς Γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ, καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ, καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν, καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης, οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίου, λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν, ποιήσῃς ἡμῖν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Δὸς ἡμῖν, ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου, καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου, καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι, βαπτισθῆναι; Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Δυνάμεθα. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Τὸ μὲν ποτήριον, ὃ ἐγὼ πίνω, πίεσθε· καὶ τὸ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι, βαπτισθήσεσθε· τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων μου, οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται.

Να χαίρεσαι το Σταυρό σου!

Θυμάμαι μία φορά, που είχα πάει στην Κρήτη, σ’ ένα χωριό, στα Ανώγεια, είχαν έλθει κάποιες γριές για εξομολόγηση, και όταν τέλειωσαν, μου λέει μια γριά μιαν ευχή: "Να χαίρεσαι τον σταυρό σου". 

Μετά ήλθε μια άλλη γριά: "Να χαίρεσαι τον σταυρό σου".

Κι εγώ παραξενεύτηκα και λέω: "Μα τι είναι αυτή η ευχή;".

Και μου λένε: «Έτσι το λέμε εδώ. Για κάποιο γονιό, μάνα ή πατέρα, λέμε:

Ένα ψωμί, ένας παράδεισος..!

" Ήταν το περασμένο Σάββατο, όταν επιστρέφαμε από τη θεία λειτουργία. Η γιαγιά μας, μετά από επιθυμία της, κοινώνησε.

Μου το είχε πει, απ' την προηγούμενη μέρα, να την πάω να κοινωνήσει. Εγώ λίγο δυσανασχέτησα και της είπα, ότι θα την πήγαινα την Κυριακή. Δε μπορούσα πάλι το Σάββατο να ξυπνήσω νωρίς.

Ένα τηλεφώνημα όμως, λίγες ώρες αργότερα, μου υπενθύμισε ένα μνημόσυνο εκλεκτού φίλου, που θα γινόταν την επομένη, δηλαδή το Σάββατο. Είπα στη γιαγιά, ότι εντάξει θα την πήγαινα το Σάββατο τελικά στην εκκλησία.