Ἡ ἡδονή τῆς προσευχῆς εἶναι ἴδιον τῶν ἀρχαρίων· ἡ δέ θεωρία, τῶν τελείων
161. Κόσμος εἶναι τά πάθη:
α)Πόθος πλούτου,
β) Τρυφή σώματος καί σαρκικῶν παθῶν,
γ) Πόθος τιμῆς καί φθόνος,
δ) Φιλαρχία,
ε) Στολισμός καί κενοδοξία, καί
στ) Ἀνθρώπινη δόξα καί μνησικακία.
Ὅταν ἀπαλλαγεῖς ἀπ᾿ αὐτά, τότε ἐξῆλθες ἀπό τόν κόσμο τῶν παθῶν καί εἶσαι πράγματι ἐλεύθερος, ἀναπνέοντας τόν ἀέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ἔγινες Πνευματικός!...
162 . Ἡ ἡδονή τῆς προσευχῆς εἶναι ἴδιον τῶν ἀρχαρίων· ἡδέ θεωρία, τῶν τελείων. Θεωρία δέν εἶναι ἡ θέασχημάτων, ἀλλ᾿ ἡ ἔκσταση πού ἀκολουθεῖ τήν προσευχή ὡς σῶμα ἄψυχο!...
163 . Ὅλοι οἱ τρόποι τῆς προσευχῆς τείνουν πρός τήν καθαρά προσευχή. Μετά ἀπ᾿ αὐτήἄλλη προσευχή δέν ὑπάρχει. Ἕνας στούς χίλιους φθάνει στήν καθαρά προσευχή!...
164 . Ὅλες οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ τείνουν στή δημιουργία καθαρῆς καρδιᾶς.
165 . Οἱ Ἅγιοι στό μέλλοντα αἰώνα δέν προσεύχονται, ἀλλά, ἀφοῦ καταποθοῦν ἀπό τό ἍγιοΠνεῦμα, συνευφραίνονται καί συνευωχοῦνται στή δόξα ἐκείνη!...
166 . Τί εἶναι ἁρπαγή τοῦ νοῦ; Προσευχή νοῦ πού αἰχμαλωτίσθηκε καί δέν αἰσθάνεται τόνἑαυτό του!...
167 . Ὅταν ὁ ἱερεύς προετοιμασθεῖ καί σταθεῖ σέ προσευχή, ἐξευμενίζοντας τό Θεό καίσυνάγοντας τό νοῦ του καί δεόμενος, τότε καταβαίνει τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπί τοῦ Ἄρτου καίΟἴνου, πού εὑρίσκονται στό θυσιαστήριο καί ἁγιάζει αὐτά!...
168 . Ὅλες οἱ ὀπτασίες, πού φανερώθηκαν στούς ἁγίους, σέ καιρό προσευχῆς συνέβησαν!...
169 . Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος πού ἔφθασε στήν ἄγνοια τήν ἀχώριστη τῆς προσευχῆς, δηλαδήσ᾿ ἔκσταση, τήν ὁποία εἴθε νά ἀξιωθοῦμε μέ τή Χάρη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες
τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Ἀπό τό βιβλίο: "475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
