Κυριακή ΙΑ’ Λουκά: Θα αποδεχτούμε την πρόσκληση που μας κάνει ο Χριστός;

Η φωνή του Κυρίου απευθύνεται στον καθένα μας που ασχολούμαστε με τις βιοτικές ανάγκες και, ίσως, να έχουμε το νου μας μόνο σε αυτές. Μα, πώς ακούγεται η φωνή του Κυρίου, θα μου πείτε; Διά μέσου του Ευαγγελίου.

Σήμερα, Κυριακή των Αγίων Προπατόρων, 2 Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα, η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει την παραβολή του μεγάλου δείπνου. Ένας άνθρωπος ετοίμασε ένα μεγάλο δείπνο για να καλέσει πολλούς ανθρώπους. Στέλνει το δούλο του για να πει στους καλεσμένους: «ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα», («Ελάτε, όλα είναι πλέον έτοιμα»).

Τότε, όλοι τους βρήκαν δικαιολογίες για να μην παρευρεθούν στο δείπνο. Ο ένας είπε ότι αγόρασε χωράφι και ήθελε να πάει να το δει, ο άλλος είπε ότι αγόρασε 5 ζευγάρια βόδια και ήθελε να τα δοκιμάσει και ένας άλλος είπε ότι μόλις είχε παντρευτεί και δεν μπορούσε να πάει.

Γυρίζει ο δούλος και λέει στον κύριό του όλα όσα άκουσε. Τότε, ο κύριος, οργισμένος, του λέει: «ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε», («Πήγαινε γρήγορα στις πλατείες και στους δρόμους της πόλης και φέρε μέσα τους φτωχούς, τους ανάπηρους, τους κουτσούς και τους τυφλούς»). 

Επιστρέφει ο δούλος και τονίζει ότι υπάρχει κι άλλος χώρος, απατώντας ο κύριος: «ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί», («Πήγαινε έξω από την πόλη στους δρόμους και στα μονοπάτια και ανάγκασε τους να έρθουν, για να γεμίσει το σπίτι μου, γιατί σας βεβαιώνω πως κανένας από κείνους που κάλεσα δε θα γευτεί το δείπνο μου. Γιατί πολλοί είναι οι προσκεκλημένοι, αλλά ολίγοι είναι οι εκλεκτοί»).

Αν δούμε και τους τρεις ανθρώπους που προσκλήθηκαν στο δείπνο, πρόβαλλαν κάποιες δικαιολογίες· γιατί; Γιατί είχαν, εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, να κάνουν κάτι με την ίδια απάντηση: «Ἔχε με παρῃτημένον», («θεώρησέ με δικαιολογημένον»). Ήταν προσκολλημένοι σε αυτά που μόλις είχαν αποκτήσει (χωράφι, ζώα, νέα πορεία ζωής).

Αυτός ο άνθρωπος που κάνει το δείπνο είναι ο Θεός. Καλεί και προσκαλεί κάθε άνθρωπο να πάει κοντά Του. Προσκαλεί και καθένα από εμάς στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας σε κάθε Θεία Λειτουργία.

Αυτή η παραβολή δεν είναι σχετική με εμάς; Με τον καθένα από εμάς;

Πώς; Θα με ρωτήσετε.

Και εμείς, όπως οι τρεις άνθρωποι, είμαστε προσκολλημένοι σε κάτι. Μπορούμε να αρνηθούμε το Χριστό για τη δουλειά μας.

Σε κάθε Θεία Λειτουργία, αν πηγαίνουμε, ακούμε την εξής έκφραση: «πᾶσαν τὴν βιοτικὴ ἀποθώμεθα μέριμναν». Να αφήσουμε κάθε βιοτική μέριμνα για να υποδεχθούμε το Βασιλέα, κατά τη Μεγάλη Είσοδο. Κάποιοι λένε ότι πρέπει να αρνηθούμε τη ζωή και όλα όσα σχετίζονται με αυτήν;

Φυσικά και όχι.

Να αρνηθούμε τις βιοτικές μέριμνες σημαίνει να αρνηθούμε όλα αυτά τα στοιχεία που μας εμποδίζουν από την επαφή μας με το Θεό· το πιο σημαντικό να αποβάλλουμε τον εγωισμό μας και να προσπαθήσουμε να ενωθούμε με το Χριστό. Να πλημμυρίσει η καρδιά μας αγάπη και χαρά για τους άλλους ανθρώπους και για το Θεό.

Ο Χριστός μας προσκαλεί όλους στο δείπνο! Ο καθένας μας έχει μία πρόσκληση στα χέρια του. Ας μην αρνηθούμε και εμείς, όπως οι 3 άνθρωποι της συγκεκριμένης ευαγγελικής παραβολής. Έρχονται μεγάλες εορτές, με πολλές ακολουθίες. Ας προσπαθήσουμε να πηγαίνουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Δεν μας χρειάζεται ο Θεός. Ο Θεός θα γεννηθεί και χωρίς εμάς. Εμείς δεν μπορούμε χωρίς το Θεό. Εμείς Τον χρειαζόμαστε στη ζωή μας. Ας αποδεχτούμε την πρόσκληση και να μην προβάλλουμε φτηνές δικαιολογίες.

Σωτήριος Θεολόγου

Φοιτητής Α.Ε.Α.Α.